తోబుట్టువు 7 58

నాకు మాత్రం ఆశ చావక, “విజ్జీ!” అంటూ గోముగా మళ్లీ గొణిగా! అంతే! పూనకం వచ్చిన దానిలా అది నన్ను వెనక్కి తోసేసి, దాని బికినీ పట్టీ తప్పించి, బుజ్జిగాడిని దాని పూరెమ్మల మధ్యన దోపుకుని, “లక్కీ దగ్గరకి వెళ్లే దాకా నీకు రెండు బొక్కలే! నోరూ పూకూ! నో గుద్దా! ‘ఆ ఒక్కటీ అడక్కు’ అన్నానా! అంతే!! అది ఫైనల్!!!” అనంటూ నా మీద వాలిపోయి, తన మొత్తని మాత్రం మెల్లగా ఎగరెయ్యసాగింది! మరి? మెల్లగా ఎగరెయ్యక? కాబో పోసి మరీ నాకిందిగా! దానికి మండదూ? అయినా మంట భరిస్తూనే నా మీద ముడ్డిని గుండ్రంగా తిప్పుతూ ఎగరసాగింది! నేను, దాని భుజాల మీదనుంచి, బికినీ పట్టీలు తప్పించి, బయట పడ్డ దాని సళ్లని మృదువుగా నిమురుతూ దానికి మెల్లగా ఎదురొత్తులు ఇవ్వసాగాను! ఒక రెండు నిముషాలు అది నామీద ఊగి, ఆయాసం వచ్చి కదలకుండా ఆగిపోయేసరికి, నేను కిందనుంచి నా మొత్త ఎగరేస్తూ పోట్లు పొడవసాగాను! అప్పటికే, మధ్యలో గుద్ద కోసం రెండు నిముషాలు బ్రేక్ అని తీసేసినా, 15 నిముషాలనుంచీ నిక్కబొడుచుకుని పొంకంగా ఉన్నాడు బుజ్జిగాడు! ఇంకో రెండు నిముషాలు నాన్ స్టాపుగా విజ్జీ పూరెమ్మల మధ్యన వీరంగం ఆడేసరికి, నా వట్టల్లో సలపరం మొదలయ్యింది! నేను విజ్జీతో అదే అంటూ, దాన్ని నా మీద నుంచి మంచమ్మీదకి తోసి, మిషనరీ పొజిషన్లో వాయించడం మొదలెట్టాను! 20వ పోటుకి, నా వెన్నులోంచి వణుకుపుడుతుండగా, విజ్జీ పుట్టలో నా పాలు మొత్తం ఒలకబోసేసి దాని మీద ఊంఁ అంటూ మూలుగుతూ వాలిపోయా! సరిగ్గా అదే సమయంలో అదీ “ఉంఁ! ఊంఁ! విజ్జూఁ! ఆహ్ఁ!” అని మూలుగుతూ భావప్రాప్తి పొంది, నా వీపు చుట్టూ దాని చేతులు వేసి గోళ్లతో నన్ను గిచ్చెయ్యసాగింది!

ఆరో నిముషంలో నా బుజ్జిగాడు పూర్తిగా మెత్తబడిపోయి, “ఠప్!” అని శబ్దం చేసుకుంటూ విజ్జీ పూరెమ్మల మధ్యలోంచి బయటపడ్డాడు! వాడితోపాటే, నేను ఒలకపోసిన గంజి మొత్తం బయటకు కారుతూ విజ్జీ పిర్రలనీ నా తొడలూ వట్టలనీ తడపసాగింది! పదో నిముషంలో విజ్జీ నా బరువింక మొయ్యలేక నన్ను పక్కకి తోసేసి, నా మీదకి పాకి నన్ను కరిచిపెట్టుకుని పడుకుని, “విజ్జూ! కొంచెం నేను ఇందాక అన్నది ఆలోచించరా! పాపం రా! వాళ్లందరికీ ఎవ్వరూ లేరురా! నీ వల్ల వాళ్లిబ్బంది పడుతూ నిన్ను విలన్ గా చూస్తే నాకు చాలా బాధగా ఉందిరా! నా మూలానే కదా ఇదంతా? ప్లీజ్ రా!” అంటూ నా చంకలో దూరి నన్ను కెలకసాగింది! నేను ఏమీ సమాధానమివ్వలేదు! ఎంతసేపు అట్లా ఉన్నామో తెలియదు! నాకు సన్నగా కడుపులో ఆకలి మొదలవుతూంటే, నేను విజ్జీతో, “సేయ్! తిందాం పట్టు! నాకు ఆకలి అవుతోంది!” అనంటూ దాని భుజాలు పట్టుకుని కుదుపుతూంటే, అది చిన్నగా మూలుగుతూ, “ఊంఁ! ఇట్లానే బావుంది! కాసేపు పడుకోనీ” అనంటూ గుణవసాగింది! నేను “అట్లా కాదే! నా మాట వినవే! నువ్వు ఆల్మోస్ట్ నాలుగు రోజుల నుంచీ సరిగ్గా తినట్లేదు! ఓపికుండాలి కదా? నేను పొడిస్తే పొడిపించుకోవాలి కదా? దా! బువ్వ తిందాం పట్టు! ఆనాక నీ ఇష్టం!” అనంటూ దాని చనుకట్టు మీద చూపుడు వేలితో రాస్తూ బ్రతిమాలేసరికి ఏ కళనుందో, సరే! కానీ అంటూ ఒప్పుకుందది! క్షణం ఆలస్యం చెయ్యకుండా బుట్టలోంచి గబ గబా అన్నీ తీసి, ప్లేటులో వడ్డించి ముద్దలు కలిపి దానికి పెట్టబోతూంటే, నాకు ఝలక్ ఇస్తూ, “నేను పెడతా!” అంటూ అది ప్లేట్ లాక్కుని, నాకో పెద్ద ముద్ద నోట్లో కుక్కి, అది చిన్న ముద్ద కలుపుని తినసాగింది!

నేను ఘర్షణగా, “నాకెంత ముద్ద పెడితే నువ్వూ అంతే తినాల్సిందే!” అని మూతి బిగించి మొండికేసేసరికి, దాని కుతంత్రం ఫెయిలయ్యి, అదీ నాతో సమంగా తినసాగింది! అయిదే అయిదు నిముషాల్లో మా డిన్నర్ అయిపోయింది! ఇద్దరమూ మూతులూ, చేతులూ కడుక్కుని మంచం దిగి ఒళ్లు విరుచుకుంటూంటే, ఇద్దరికీ ఒకేసారి పిస్సొచ్చి కొబ్బరి చెట్ల దగ్గరకి పరిగెత్తాం! నేను నుంచుని పిస్ కొట్టబోతూంటే, అది నన్ను రెండు చేతులతోనూ వెనక్కి తోసి, “ఇట్లా కాదురా! కింకీనెస్స్ ఏది? ఏ పని చేసినా కింకీగా ఉండాలి!” అనంటూ, కింద పడిన నన్ను గొంతుక కూర్చోమని, నా ముందర అదీ గొంతుక కూర్చుని, దాని పూరెమ్మలు పూర్తిగా విడదీసి పిస్ కొట్టడం మొదలెట్టింది! అంతే! ఆ ధార పరాబోలిక్ కర్వ్ లా గాల్లో లేచి, నా సుల్లి మీద పడుతూ, దాని పిస్సు వెచ్చదనానికి, పడుకున్న నా బుజ్జిగాడు బలవడం మొదలెట్టాడు! నేను మనసులో “కంట్రోల్! కంట్రోల్!!” అని అనుకుంటూ, ఒంట్లు లెక్కెట్టుకుంటూ ఆ చీకటిలో దాని పూరెమ్మల వంక కళ్ళు చికిలించుకుని చూస్తే, ఆ చీకట్లో కూడా దాని పూరెమ్మలు ఎర్రబారి కనిపించసాగాయి! అప్పుడు గుర్తొచ్చింది నేను కావీని గోవా రమ్మని చెప్పానూ అని! నాకు ఇంక ఉచ్చాగక, నేనూ ధారగా పిస్ కొడుతూ, “విజ్జీ! విజ్జీ!” అని డౌట్ఫుల్ గానే గొణగడం మొదలెట్టా! అది పిస్స్ కొట్టి ముడ్డి ఎగరేసి, గోల్డెన్ డ్రాప్స్ విదులిస్తూ, “ఏంట్రా?” అని విసుగ్గా అడిగేసరికి, నేను పిస్సు కొడుతూనే, నీళ్లు నములుతూ, “మరీ! మరీ!” అంటూ మాటలకోసం వెతుక్కుంటూంటే, దానికి డౌట్ కొట్టి, పిస్సు కొడుతున్న నా మీదకి అది సివంగిలా ఉరికి, “ ఏంట్రా? ఏంటీ మ్యాటర్? తెగ నానుస్తున్నావ్??” అంటూ అనుమానంగా అడిగేసరికి, దాని మొహంలోని సీరియస్నెస్ చూసేసరికి, నాకు కింద పిస్సూ, పైన మాటా రెండూ ఒకేసారి స్థంబించిపోయాయి!

అయినా ఎట్లాగో అట్లాగా గొంతు పెగల్చుకుని, “విజ్జీ! మరీ! మరీ!” అంటూ నట్టుతూంటే, “చెబుతావా? చెప్పవా??” అంటూ అది నా బుగ్గలు పట్టుకుని, నా మొహంలో మొహం పెట్టి అడిగేసరికి, ఇంక లాభం లేదని కావీ వస్తున్న మ్యాటర్ గడగడా అప్పచెప్పేశా! అదొక్కసారి నిట్టూరుస్తూ, “ఒక్క దెయ్యమే వస్తోందా? పోనీలే! నేను ఇద్దరు దెయ్యాలూ వచ్చేస్తారూ అని ఎక్స్పెక్ట్ చేశా! లక్కీ ఇంకా 19వ శతాబ్దంలోనే బ్రతుకుతోందన్నమాట!” అనంటూ నా వట్టకాయలని చేత్తో నిమిరేసరికి, ఆగిపోయిన నా పిస్సుని మళ్లీ ధారగా వదలసాగాను! అది చేత్తో నా బుజ్జిగాడిని, దాని పూరెమ్మల మధ్యకి జరుపుకునేసరికి, ఆ ఉచ్చ ధార దాని పూరెమ్మలకి తగిలి మళ్లీ నా మీదే పడసాగింది! అది నాకు ఇంకొంచెం వేడిగా అనిపించేసరికి ఏంటా? అని తల దించి చూస్తే, విజ్జీ ముక్కుతూ మళ్లీ పిస్సు పోస్తోంది! పూర్తి విచ్చలవిడిగా అది ప్రవర్తిస్తున్న తీరుకి నాకు మళ్లీ కోరిక మొదలవ్వసాగింది! దాన్ని ఓ మొట్టికాయ మొట్టి, ఓ పక్కకి కూలేసి, నా కోరికని కంట్రోల్ చేసుకుంటూ, పిస్సు కొట్టి, లేచి, ఫోనులో టైం చూస్తే ఒంటిగంట అయ్యింది! వెంటనే నేను ఎయిర్పోర్ట్ ఎంక్వైరీకి కాల్ చేసి, హైదరాబాద్ ఫ్లైట్ ల్యాండ్ అయ్యిందా? అని కనుక్కున్నా! వాళ్లు ల్యాండయ్యి అరగంటయ్యిందీ అని చెప్పేసరికి, నేను వెంటనే కావీకి కాల్ చేశా! అది రెండో రింగుకే ఫోన్ ఎత్తి, క్యాబ్ ఎక్కేసిందీ, ఇంకో 45 నిముషాలు చూపిస్తోంది అని చెప్పింది! నేను విజ్జీతో అదే చెప్పా! కానీ కావీని నేను రమ్మన్నానూ అని ఎక్కడా లీక్ అవ్వలేదు! అదే వస్తానూ అని గోల గోల చేసిందీ! పైగా నిన్ను అదే మ్యానేజ్ చేసుకుంటా అని చెప్పిందీ అని మాత్రమే చెప్పా! అశ్వథామఁ హతః కుంజరహః అన్నమాట! నా నిజాన్ని నొక్కిపెట్టి ఉంచేశా! మరి నిజం చెబుతే నా వైల్డ్ క్యాట్ నా పీక కొరికిద్ది కదా? ఆ పీక కొరికేదేదో కావీది కొరుక్కుంటాది! ఇప్పుడు నేను కూసింత సేఫ్!

2 Comments

  1. నెస్ట్ పార్ట్ బ్రో

  2. నెస్ట్ పార్ట్ బ్రో

Comments are closed.