విక్రేత Part 4 99

లావణ్య : చిన్నూ.. నాన్న ఎక్కడా

చిన్నూ : నాన్న రాడు నువ్వు పోనీ

లావణ్య : అలాగా సరే.. అని నవ్వుతూ చిన్నూని ముద్దు పెట్టుకుని గేర్ ముందుకు మార్చింది.

కొంత దూరం వెళ్ళాక చిన్నూకి నాన్న చెప్పింది గుర్తొచ్చి వెంటనే లావణ్యని పిలిచింది.

చిన్నూ : అమ్మా కార్ ఆపు, ఈ ఐస్ క్రీంలో పడి నేనొకటి మర్చిపోయాను

లావణ్య పక్కకి ఆపి ఏంటో అది అని అడిగింది బాధని కనపడనివ్వకుండా చిన్నూని నవ్వించే ప్రయత్నం చెయ్యాలని.

చిన్నూ : ఇలా దెగ్గరికి రా.. నాన్న నీకు ఒకటి ఇవ్వమన్నారు

లావణ్య చిన్నూ దెగ్గరికి వచ్చి.. ఏం ఇవ్వమన్నారు అని అడిగింది. చిన్నూ వెంటనే లావణ్య మొహం తన రెండు బుజ్జి చేతులతో పట్టుకుని ఆ బుగ్గ మీద ఈ బుగ్గ ముద్దు పెడుతుంటే లావణ్య సిగ్గు పడింది.. అక్కడితో చిన్నూ ఆగలేదు తండ్రి ఎలా పెట్టాడో అంతే ప్రేమగా లావణ్య నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టి కిందకి వచ్చి లావణ్య పెదాల మీద కూడా ముద్దు పెట్టి తనని చూసి నవ్వింది.. దానికి లావణ్య కూడా నవ్వింది.. చిన్నూ సరిగ్గా కూర్చునేసరికి లావణ్య కూడా కార్ ముందుకు పోనించింది.

లావణ్య : ఇంతకీ మీ డాడీ ఎక్కడికి వెళ్లారు, నీకు చెప్పలేదా

చిన్నూ : అమ్మ దెగ్గరికి (తాపీగా ఐస్ క్రీం నాకుతూ చెప్పింది)

లావణ్య ఒక్కసారిగా సడన్ బ్రేక్ వేసి మళ్ళీ కార్ సైడ్ తీసి ఆపింది.

లావణ్య : ఏంటి చిన్నూ

చిన్నూ : అవును అమ్మ దెగ్గరికి వెళతా అన్నాడు, వస్తే ఇద్దరు కలిసే వస్తారట లేకపోతే రారట

లావణ్య వెంటనే భయం భయంగా ఫోన్ తీసి చిన్నాకి కాల్ చేసింది స్విచ్ ఆఫ్ రావడంతో ఇంకా భయం పట్టుకుంది.

లావణ్య : చిన్నూ డాడీని ఎలా పంపించావ్ అలా అని అడుగుతూనే కార్ రివర్స్ చేసి తిరిగి మండపం వైపు వెళ్ళింది.

చిన్నూ : నన్ను చూసుకోవడానికి నువ్వు ఉన్నావు కానీ అమ్మకి తోడుగా అక్కడ ఎవ్వరు లేరట, అమ్మతో వెళ్తా అని ఏడుస్తూ అడిగాడు అందుకే ఒప్పుకున్నా.. నేను వాళ్ళ కోసం ఏడవనని ప్రామిస్ చేసాలె.. అని ఐస్ క్రీం అవ్వగొట్టే పనిలో పడింది.

లావణ్య వేగంగా వెళ్లి కార్ దిగి మండపంలోకి వెళ్లి అక్కడే కుప్ప కూలిపోయి పడి ఉన్న హారికని కవితని అడిగింది వాళ్ళు బిక్క మొహం వేశారు.. వెంటనే బైటికి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చింది రోడ్డు మీద చిన్నా పర్సు ఇంకొంచెం దూరంలో తన ఫోన్ విసిరేసి ఉంది.

ఇంతలో లావణ్య అమ్మ ఫోన్ చేసింది

లావణ్య : నేనే వస్తున్నాను అని కొంత ఏడుస్తూనే చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసి ఆ రోడ్డు మొత్తం వెతికి నేరుగా తన ఇంటికి వెళ్ళింది. అప్పుడే ఫోన్ కి ఒక టైం మెసేజ్ వచ్చింది. చిన్నా నుంచి..

చిన్నా : లావణ్య.. అక్షిత లేకుండా ఇన్ని రోజులు నరకం అనుభవించాను.. ఎందుకు బతికున్నానంటే అది కేవలం చిన్నూ కోసమే.. తనకి ఇప్పుడు అక్షిత కంటే మంచి అమ్మ దొరికింది.. మన ఫ్రెండ్షిప్ కి గుర్తుగా నేను నీకు ఇస్తున్న నా విలువైన ఆస్తి.. నా ప్రాణం.. చిన్నూ వీలైతే నన్ను క్షమించు.. ఒకసారి నా రూంలో ఉన్న అక్షిత ఫోటోని చూడు.

లావణ్యకి ఏడుపు ఆగలేదు కానీ ఇంతలోపే చిన్నూ లోపలికి రావడంతో కళ్ళు తుడుచుకుని మాట్లాడింది.

లావణ్య : చిన్నూ కొంతసేపు పడుకుందామా.. చాలా అలిసిపోయి ఉంటావు అని దెగ్గరికి తీసుకుని తన మీద పడుకో బెట్టుకుని జో కొట్టి చిన్నూని నిద్రబుచ్చింది.. లావణ్య కంట్లో నుంచి కన్నీరు కారుతూనే ఉన్నాయి. ఒకసారి తన మెడలో ఉన్న తాళి బొట్టుని పట్టుకుని గట్టిగా పిసికింది.

వారం గడిచింది.. లావణ్య జరిగినవన్ని అంగీకరించి తేరుకొని ఒక నిర్ణయానికి వచ్చింది కారణం లేకపోలేదు.. లావణ్య అమ్మా నాన్న ఒక సలహా ఇచ్చారు.. చిన్నా బతికున్నాడో లేదో తెలీదు తన బాడీ కూడా దొరకలేదు.. చిన్నూని పిల్లల ఆశ్రమంలో జాయిన్ చేసి ఇంకో పెళ్లి చేసుకొమ్మని సలహా ఇచ్చారు.

ఆ మాటలు మళ్ళీ నిద్రలో వినపడగానే లావణ్య ఉలిక్కి పడి లేచింది, పక్కనే ఉన్న చిన్నూని గట్టిగా వాటేసుకుని పడుకుని, ముద్దు పెట్టుకుని లేచి ఆలోచిస్తూ స్నానానికి వెళ్ళింది.. చిన్నూ ప్రతీ మాట ప్రతీ పనిలోనూ వెళ్లే ప్రతీ దారిలోనూ తన అమ్మా నాన్నని తలుచుకుంటుంది. ఇక ఇక్కడ ఉండకూడదని నిర్ణయించుకుని స్నానం చేస్తుంటే తలుపు తెరుచుకున్న శబ్దం విని అటు వైపు చూసింది.. చిన్నూ కళ్ళు నలుపుకుంటూ సిగ్గుగా లోపలికి బుజ్జి బుజ్జి అడుగులు వేస్తుంటే లావణ్య నగ్నంగానే వెళ్లి నవ్వుతూ చిన్నూని ఎత్తుకుని గీజర్ ఆన్ చేసి చిన్నూని కూడా ఆడిస్తూ కవ్విస్తూ స్నానం చేపించింది.