పెళ్లాలు Part 3 391

నీ భర్త నీకు చేసింది అన్యాయమే, కాదనను అందుకని నువ్వు నీ జీవితం ఇలా ఒంటరిగా నాశనం చేసుకోవడం నాకు ఇష్టం లేదు. నువ్వు మళ్ళీ నీ జీవితాన్ని మొదలు పెట్టాలి, మళ్ళీ నీ జీవితంలో నవ్వులు చిగురించాలి, ఇదే నేను కోరుకుంటాను. ఇక ఉంటాను, మళ్ళీ నా మొహం నీకు చూపించను.” అంటూ వెళ్ళడానికి పైకి లేచి, ఒక్కసారి బుజ్జిగాడిని చూసి, తలుపు వైపు వెళ్ళాను. తలుపు దగ్గిర ఉన్న నా బ్యాగ్*ని తీస్కుని, బయటకు వెళ్ళబోతుండగా, “బావా..” నేను బొమ్మలాగా నిలబడిపోయా. “బావా, నిజంగానే వెళ్తున్నావా?” గొంతులో జీర స్పన్ష్టంగా వినిపిస్తుంది. “నన్ను వదిలి వెళ్ళిపోతున్నావా?” ఈసారి నేను వెనక్కు తిరిగాను. తన కళ్ళు కన్నీరు కారుస్తూనే ఉన్నాయి. నా కళ్ళలోకి చూస్తూ, బాధగా అడుగుతుంది. “బావా, మమ్మల్ని విడిచి వెళ్ళిపోతున్నావా?” అంటూ అమాంతంగా లేచి నన్ను కావలించుకుంది.నా బ్యాగ్ కిందపడిపోయింది.నా చేతులు అప్రయత్నంగా తనని నా గుండెలకేసి హత్తుకున్నాయి. తను నా చుట్టూ చేతులు వేసి, ఘాడంగా నన్ను హత్తుకుని, వెక్కి వెక్కి ఏడ్చింది. తన అశ్రుధారలు నా షర్ట్*ని తడిపేస్తున్నాయి. నాకు ఆనందం పట్టలేకపోతున్నా.మనసు ఇప్పుడు కుదుటపడింది. “నన్ను వదలి వెళ్ళకు బావా, మమ్మల్ని వదిలి వెళ్ళకు” అంటూ మళ్ళీ నన్ను గట్టిగా హత్తుకుంది. “వెళ్ళను స్నేహా, నిన్ను వదిలి వెళ్ళను..” అని మరింతగా హత్తుకున్నా. నా రెండు చేతులతో తన మొహాన్ని పైకెత్తి, నా రెండు బొటనవేళ్ళతో, తన కణ్ణీళ్ళని తుడుస్తూ, “నీమీద నీకు నమ్మకం పోగొట్టుకోకు, అప్పుడే మనకి ఈ ప్రపంచం మీద నమ్మకం పోతుంది.ఇక నించి నువ్వు నవ్వుతూ, తుళ్ళుతూ ఉండాలి, నీ చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళందరికి ఆనందం పంచాలి. ముఖ్యంగా బుజ్జిగాడి ఫ్యూచర్ నీ మీద ఆధారపడుంది. సరేనా..” “హు అలాగే..” మా ఇద్దరి కళ్ళు కాసేపు అలానే లాక్ అయిపోయాయి, ఆ ఒక్క క్షణంలో కోటి భావాలు పలికాయి. తను మంద్రంగా నవ్వింది. అందులో సిగ్గు, ఆనందం, గుండెల్లో ఒక భారం దిగిపోయినట్లు, మనసంతా తేలికగా అయ్యినట్లు నవ్వింది. తన అందమైన పలువరుస, నా గుండెల్లో కోటి వీణలు మ్రొగించాయి. మెల్లగా నేను తన నవ్వులో నవ్వు కలిపాను, కాసేపు ఇద్దరం మనసార నవ్వుకున్నాం, ఒకర్నొకరం కొత్తగా పలకరించుకున్నాం. “ఆకలిగా ఉందా..” “హు..మరి నీకు..” “నాకు కూడా,పద నీకు ఎదైనా చేసి పెడతా..” అంటూ తనతో పాటుగా కిచెన్లోకి వెళ్ళాను. ఈ కొత్త అనుభవంతో పాపం న బ్యాగ్ మళ్ళీ యధా స్థానంలోకి వెళ్ళిపోయింది, అదే, గది మూలకి. ఆ రాత్రి అలా గడిచిపోయింది, ఇద్దరం ఎన్నో చిన్నప్పటి జ్ఞాపకాలను గుర్తుచేసుకున్నాం. హాయిగా నవ్వుకున్నాం. తను ఇప్పుడు పూర్తిగా మారిపోయింది. మనలో మార్పు రావడానికి ఎంతో సమయం పట్టదు. ఒకే ఒక్క క్షణం చాలు, మనకి మనం కొత్తగా కనపడతాం. మర్నాడు పొద్దున్నే నేను లేచే సరికి, తుఫాను కాస్త తగ్గినట్లు ఉంది. బయట కొంచెం వెలుగు వచ్చింది, వర్షం పడుతూనే ఉంది, నేను ఫ్రెషప్ అయ్యి కిందకు వెళ్ళే సరికి, స్నేహా కిచెన్లో ఏదో చేస్తుంది, “హెయ్ స్నేహా, గుడ్ మార్నింగ్..అప్పుడే లేచావా? బుజ్జిగాడికి ఎలా వుంది..” “హెయ్ బావ, గుడ్ మార్నింగ్..వాడికి తగ్గింది, కూర్చో నేను టిఫిన్ తెస్తా.. అమ్*లెట్ చేశాను” “ఓకే..బుజ్జిగాడిని చూస్తాను..” అంటూ వాళ్ళ రూమ్*కి వెళ్ళాను. వాడు బాగ నిద్దరలో ఉన్నాడు. “నేను హాల్ కి వచేప్పటికే, స్నేహా నాకు టిఫిన్ టేబిల్ పైన పెట్టింది. తనూ తెచ్చుకుంది, తనని చూస్తుంటే నాకు చాలా సంతోషం వేసింది. “స్నేహా, ఐ యాం వెరీ హ్యప్పీ ఫర్ యు, నువ్వు ఇలా సంతోషంగా ఉంటే ఎంత బాగున్నావో తెలుసా,యు లుక్ గ్రేట్” “అంతా నీ వల్లనే బావా, చాల థాంక్స్, నిన్న నువ్వు చెప్పినప్పుడు నేను బాగా ఆలోచించాను, నువ్వే కరెక్ట్, ఐ యాం రియల్లీ థాంక్ ఫుల్ టు యు..” “ఓకే ఓకే, ఫార్మాలిటీస్ కొంచెం ఎక్కువయ్యాయి..సరే ఇవ్వాళ ఏం చేద్దాం, ఈ వర్షం కొంచెం తగ్గింది, కాని సైక్లోన్ అలానే ఉంది అనుకుంటా..” “అవును బావ, వర్షం కొంచెం తగ్గితే అలా బీచ్ వైపు వెళ్దాం..” “ఓకే డన్..” ఇద్దరం టిఫిన్ తినేసి, కిచెన్లోకి వెళ్ళాం. అక్కడంతా క్లీన్ ఇద్దరం కలిసే చేశాం. తర్వాత తన రూంలోకి వెళ్ళి, పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకున్నాం. తను ఎంత మాట్లాడుతుందంటే, నాకు అస్సలు టైమే తెలియట్లేదు. తననే చూస్తున్నాను, మనసులో తనమీద ఎందుకో తెలియని ఆరాధనా భావం కలుగుతుంది.

తను మాట్లాడున్నపుడూ కదిలే తన తల, అంద్మైన తన నల్లటి కురులు, అప్పుడప్పుడు ముందుకు పడుతుంటే, తన వేళ్ళతో దాన్ని వెనక్కు జరపటం, తను నవ్వినప్పుడు తన అందమైన ఎర్రటి పెదాలు, చక్కని తెల్లని పలువరుస, అందమైన మెడ కాని అది బోసిపోయింది, బిడ్డ తల్లి అయినా ఇంక బిగువు సడలని తన గుండ్రని వక్షోజాలు తనకు మరింత అందాన్ని తెచ్చిపెట్టాయి. తనకు తెలియని అందమేదో తనలో దాగుందని నాకు అనిపించింది. “బావా, బావా.. ఏ లోకంలో ఉన్నావ్..” నన్ను కుదిపింది “ఆ..ఆహ్..ఏం లేదు..నువ్వు మాట్లాడుతుంటే వింటున్నాను..”అంటూ ఈలోకంలోకి వచ్చా. “టైం ఎంతా..” “పన్నెండా అప్పుడే..” నిజంగానే నాకు టైం తెలియలేదు. “ఏం చేద్దాం బావ, నాకు బోర్ కొడుతోంది…” సరిగ్గా అప్పుడే బుజ్జిగాడు లేచాడు.. “ఓకే… సార్ లేచారు, ఇంక వారికి సపరిచర్యలు చెయ్యాలి..” నవ్వుతూ అని వాడిని తన దగ్గరకు తీస్కుంది. నేను వాడిని కాసేపు ముద్దాడాను, తను వాడికి పాలు పట్టడానికన్నట్లు తనని తాను అడ్జస్ట్ చేసుకుంటుంది, నేను సభ్యతగా బయటకు వెళ్ళడానికి పైకి లేచాను, “ఎక్కడికి బావా..” “అది..మరి..నువ్వు..”అంటూ తనవైపు చూసాను..తనకి అర్థం అయ్యింది, “ఫర్లేదు, ఇప్పుడు నువ్వేమి పరాయివాడివి కాదులే, ఆ చున్నీ ఇటు ఇవ్వు..” అని చున్నీ తీస్కుని, తన మీదుగా వాడికీ కప్పింది. “ఇప్పుడు ఓకేనా..” “నీకు పర్లేదంటే…నాకూ పర్లేదు..ఇప్పుడు ఓకే..” అంటూ నేను కూర్చున్నాను, కాని కొంచెం ఇబ్బంది గానే ఉంది. తను చున్ని లోపల తన నైటీ కున్న జిప్*ని తీసింది, తన ఎడమ స్తనాన్ని వాడి నోటికి అందించింది.వాడు పాలు తాగుతున్నడు అన్నట్లు శబ్దం వినబడింది. తను నా వైపు చూసి నవ్వింది. “ఇబ్బందిగా ఉందా బావా..” “లేదులే.. అదేం లేదు..ఐ డోంట్ మైండ్..యు క్యారీ ఆన్..” తను వాడి వైపు చూస్తూ పాలు పడుతుంది. ఇదంతా ఎంత నాచురల్*గా ఉన్నా నాలోని మొగాడు అనేవాడు ఎప్పటికీ నిద్రపోడు అనుకుంటా.అది మగవాడి నైజం అనుకుంటా, నాలో ఎక్కడో ప్రకంపనలు పుట్టాయి.కాని వాటిని అణుచుకోవటంలో నేను పరిపూర్ణత సాధించా. బుజ్జిగాడు పాలు తాగటం అయిపోయిందనుకుంటా వాడు కదిలాడు, తను దానిని కంఫర్మ్ చేస్తూ, తన నైటీని అడ్జస్ట్ చెస్కుంది, “బావా ప్లీజ్ ఆ టిష్యూ కొంచెం ఇవ్వవా..” నేను టేబిల్ పైన ఉన్న టిష్యూ డబ్బాని అందించా, అందులోంచి ఒక టిష్యూని తీస్కుని, కుడిచేత్తో తను లోపల చెయ్యి పెట్టి క్లీన్ చేసుకుంది. నేను డైరెక్ట్*గా చూడకపోయినా చూచాయిగా అర్థం అవుతుంది. “బావా వీడిని కొంచెం పట్టుకో నేను క్లీన్ చేసుకుని వస్తా..” “సరే ఇలా ఇవ్వు మేమిద్దరం అలా హాల్లోకి వెళ్తాం” అంటూ వాడిని తీకుని, పైకి లేచా హాల్లోకి. “రేయ్..బుజ్జి..నాన్న..హెల్లో..”అంటూ వాడిని పైకి పట్టుకుని ఆడిస్తున్నా..వాడు తన బోసి నోటితో ఒక నవ్వు నవ్వాడు. అలా వాడిని ఆడిస్తున్నాను హాల్లో, కాసేపటికి స్నేహా వచ్చింది, ఇందాక వేసుకున్న నైటీ లేదు, చుడీదార్ వేసుకుంది, పైన చున్నీ లేదు, తన వక్షద్వయం ఇంకా బాగ కంటికింపుగా కనపడుతుంది.

నేను సోఫాలో కూర్చుని వున్నా, తను అలాగే కిచెన్లోకి వెళ్తూ, తన జుట్టు ముడుఇ వేస్కుంది, రెండు చేతులు పైకెత్తి, పక్కనుండి చూస్తే తన బాడీ్*షేప్ ఏ సినిమా హీరోయిన్*కూ తీసిపోదు. కొంచెం వళ్ళు చెసిందంతే, కొంచెం మైన్*టైన్ చేస్తే ఇక అదుర్సే. పక్క యాంగిల్లో తన స్తనాల షేప్ ఇంకా బాగ ఎత్తుగా, పుష్టిగా కనిపించాయి. ఇది తన అందాల వర్ణన మాత్రమే, నాలో మగాడు ముందుకు వెళ్తున్నట్లు నాకు అనిపిస్తుంది. నిన్న మొన్న జరిగినదానికి, ఇవ్వాళ్టికీ ఎంత తేడా! “ఏంటి బావా, ఆలోచిస్తున్నావ్, ఎప్పుడూ ఏదో ఆలోచిస్తున్నావ్, నేనేమన్నా బాధపెట్టాన..” “ఛా, అలాంటిదేమీ లేదు..ఊరికే అలా, ఆలోచనలు వస్తుంటాయి..” “సరే అయితే, ఇవాళ నీకు ఇష్టమైన కూర చేస్తా, చెప్పు ఏం కావాలో..” నేను నవ్వుతూ బుజ్జిగాడిని కింద వదిలి వాడి బొమ్మలు వాడి ముందర పెట్టి..కిచెన్లోకి వెళ్ళాను. “నాకు ఏదైనా ఇష్టమే, నువ్వు చెప్పు నీకేమిష్టమో, అదే వడుదాం.” “హా..నాకూ..చికెన్ కర్రి ఇష్టం. ఇంట్లో ఉందో లేదో” “ఉంది చికెన్ ఉంది, నేను చికెన్ కర్రీ బాగా చేస్తా,నీకు స్పైసీగా ఇష్టమా?” “ఫుల్ స్పైసీ..” “ఓకే..మేడమ్..మీరు అలా కూర్చోండి..క్షణాల్లో వండేస్తా..” “అదేం కుదర్దు ఇవ్వాళ..పాపం నువ్వే వండుతున్నవ్ ప్రతీసారి..నాకు ఏదోలా వుంది..నాకు వంట వచ్చండీ..ఇవ్వాళ నేనే వండుతా మీరే కూర్చోండి..” “సరే అయితే నువ్వే వండు నేను హెల్ప్ మాత్రం చేస్తా..” “ఓకే..అలాగే మిస్టర్, ముందుగా చికెన్ తీస్కుని రండి ఫ్రిజ్ లోంచి..” నేను నవ్వుతూ “అలాగే మేడం..”అని నవ్వాను.. ఇద్దరం నవ్వుకున్నాం, ఇద్దరం పెద్దవాళ్ళమయినా ఇంకా ఆ చిన్ననాటి చిలిపితనాలు పోలేదు. “బావా అర్జంట్*గా మసాలాలు ఎక్కడ ఉన్నాయో వెతకాలి..”తను పైన అల్మారాలో చూస్తూ, “బావా, పైన ఉన్నయి, నాకు అందటంలేదు, కొంచెం తీయవా..” అలాగే అంటూ నేను తనమీదుగా, తన వెనకనుండి నా చేతులు చాపి, వాటిని అందుకుంటున్నా, అప్రయత్నంగా నా నడుము తన వెనక భాగానికి తగిలింది. నేను ఇంట్లో బాక్సర్ వేసుకున్న, లోపల అండర్*వేర్ వేసుకున్నపటికి, తనకి టచ్ అయ్యింది.తను అదేమి పట్టించుకోకుండా, నేను అందిస్తున్న మసాల డబ్బాను, అందుకోవటానికి కొంచెం కాళ్ళను పైకి ఎత్తింది, కరెక్ట్*గా తన వెనుక భాగం నా ముందు భాగానికి ఇంకా బాగా అదిమినట్టయింది. నాకు పరిస్థితి అర్థం అయ్యి, కొంచెం వెనక్కు జరిపా నా నడుముని. తను మసలా డబ్బాను తీస్కుని పొయ్యి వెలిగించింది.

జరిగింది తనకి అర్థం కాలేనందుకు నాకు కొంచెం రిలీఫ్. ఇద్దరం భోజనం చేసేసి కాసేపు అలా కబుర్లు ఆడుకుంటూ ఉండిపోయాం. వాన మాత్రం ఆగే ప్రసక్తే లేదంటూ కురుస్తూనే ఉంది. అంతలా వర్షం రావడం ఇదే మొదటిసారి అని స్నేహ నాతో అన్నది. “ఏంటో ఈ వర్షం బావ, అస్సలు ఆగటం లేదు. ఇలానే ఉంటే అస్సలు మనం బయటకు వెళ్ళలేం అనుకుంటా.?” “వర్షం తగ్గొచ్చు పెరొగొచ్చు మనం బయటకు వెళ్ళాలి అంటే వెళ్దాం.. అందులో ఏముంది?” “కాని బావ బుజ్జిగాడికి బాలేదు కదా, ఇప్పుడిప్పుడే వాడికి తగ్గుతుంది జ్వరం, ఇప్పుడు బయటకు వెళ్ళడం అంత మంచిది కాదేమో? కాని ఇంట్లోనే ఉండి ఉండి నాకు బోర్ కొడుతుంది..ఛా..కరెంట్ కూడా లేదు..ఏం చెయ్యాలో అర్థం కావటం లేదు..” “హూ..అవును నాకు కూడా ఇంచు మించు అలానే ఉంది..కాని ఎక్కడికి వెళ్ళగలం, కావాలంటే అలా బీచ్ దగ్గరికి వెళ్ళొచ్చు..నీకు ఇష్టం అయితే..” తనేం మాట్లాడలేదు..నేను తనని ఏమాత్రం తొందర పెట్టలేదు.. ఇంతలో భారీ ఉరుములు మెరుపులతో ఆకాశం దద్దరిల్లి పోతున్నది.. తన వర్షపు నీళ్ళతో భూమిని తడుపుతున్న ఆకాశానికి అడ్డుగా తన చేతులవంటి సముద్రపు వొడ్డున ఉన్న తాటి చెట్లను అడ్డుగా పెట్టినందుకు కోపం వచ్చిన ఆకాశం తన ప్రతాపాన్ని చూపిస్తున్నట్లుగా వాటిని అడ్డుతీయమన్నట్లుగా ఒక ఉరుము ఉరిమి వెంటన్నే ఒక పిడుగు పడింది మా ఇంటికి అతి దగ్గరలో. “కెవ్వ్…బా..వా..” అని అరిచి తను నన్ను గట్టిగా కౌగలించుకుంది ఆ శబ్ధానికి. ఎంత గట్టిగా కరుచుందంటే, అదాటున నేను పక్కనే ఉన్న తన బెడ్ పైన పడిపోయా.తనూ నాతో పాటుగా తూలి పడిపోయింది నాపైన..ఆ పడటం పడటం తన బరువైన భారాలు నా గుండెల్లో బలంగా గుచ్చుకుని పోయాయి. తన మ్రుధువైన సళ్ళు నా బలమైన ఛాతిలో అదిముకుపోయాయి, తన నిపిల్స్ గట్టితనం నాకు అర్ధం అవుతుంది, అలా పడటంతో నా కాళ్ళు రెండూ ఒక్కసారిగా పైకి లేచి, నా బాక్సర్స్*లోని నా మగతనం తన పొట్ట భాగంలో తగిలింది.ఇదంతా కేవలం కొన్ని క్షణాలు మాత్రమే కాని ఆ ఇంపాక్ట్ బాగా అర్ధం అయ్యింది ఇద్దరికి..నేను వెంటన్న్నే సర్దుకుని, తను పైకి లేవడానికి సహాయం చేయబోయా, నా రెండు చేతులతో తనని పైకి లేపుతున్నా, తను స్లిప్ అయ్యి మళ్ళీ నామీద పడినిది, ఈసారి మరింత గట్టిగా పడింది, అలా పడినప్పుడు యాద్రుఛ్ఛికంగా తన పేదవులు నా పెదవులపై లాండ్ అయ్యాయి..(నేను కావాలనే అలా మొహం పెట్టానేమో..నాకే తెలీదు.) అప్రయత్నంగా తన అందమైన గులాబి రేకులవంటి పెదవులు నా పెదవులతో తాకినప్పుడు, తన వేడి వేడి ఉఛ్వాశ నిశ్వాశలు నా మొహాన్ని తాకాయి..