పెళ్లాలు Part 4 434

వద్దు బావ, ఎన్నునాయాని, నీకెందుకు ఆ పని, నేను చేస్తాలే, ఇలా కూర్చొని ఏమన్నా చెప్పు అని నా దగ్గరికి వచ్చింది.

అదృష్టం ఎప్పుడు తలుపు కొడుతుందో కచ్చితంగా అంచనా వేయగల తెలివి చిన్నగాడికి చిన్నప్పటి నుండే.అబ్బింది.

వొద్దులే, ఇంత అందమైన చేతులు ఇలాంటి పనులు చేస్తే కరిగిపోతాయి. ఒకే ఒక్క రాయి, చీకటిలో విసిరాడు, వాడి అదృష్ట దేవత కరుణించి (దైర్యే సాహసే లక్ష్మి ఇక్కడ స్నేహ, కష్టే ఫలి లాంటి అన్నీ సామెతలు వాడి బుర్రలో వెయ్యి కిలోమీటర్ల స్పీడుతో తిరిగాయి)

అయితే, సారు మంచి మూడ్లో ఉన్నారనుకుంటా అంటూ నా దగ్గరగా వచ్చి,

అదేం కుదరదు, ఇలా ఇవ్వు, ఈ చీకటిలో నువ్వెలాగ కడుగుతావో, మళ్లీ నాకే డబల్ పని, అంటూ నా దగ్గర ఉన్న ప్లేట్ తీకుని కడగటం మొదలు పెట్టింది.

నా జీవితంలో నేను ఎక్కువ సార్లు కడిగింది ఈ ప్లేట్లు, నా సగం బాల్యం ఈ ఎంగిలి ప్లేట్లు కడిగాను, నాకుంకొంచెం అనుభవం ఉందిలే అంటూ నేను ఒక ప్లేట్ తీకున్నా,

తను కొంచెం షాక్ అయ్యి, వెంటనే బాధగా, నా భుజం మీద చెయ్యి వేసి, సారి బావ నా ఉద్దేశం అది కాదు, నీ చేత కడిగించటం నాకిష్టం లేదు. నేనింక అలాగే కడుగుతూన్న, కొంచెం.ఆవేశం పెరిగింది, ఇంకా స్పీడుగా కడుగుతూన్న, బావ బావ ఇలా చూడు కోపం వచ్చిందా, అంటూ నా గడ్డం పట్టుకుని తన వైపు తిప్పింది, నా కళ్ళలో నీళ్ళు, నా గతమంతా ఒక్కసారి నా మస్తిష్కంలో గిర్రున తిరిగింది. ఇది చూసి తన కళ్ళలో గిర్రున నీళ్ళు తిరిగి, ఏమైంది బావ ఎందుకా కన్నీళ్లు, I am sorry, really sorry బావ, అంటూ నన్ను కౌగలించుకుంది. మెల్లిగా నా చేతులు తనని చుట్టుకుని నా వైపు హత్తుకున్నా అప్రయత్నంగా, I am sorry బావ ని గతం గుర్తుకు చేసి బాధపెట్టా కదా,

అదేం లేదు స్నేహ, నువ్వేం చెయ్యలేదు, కొన్ని గాయాలు మనస్సు మీద పడితే జీవితాంతం ఆ మచ్చ మానదు. కొన్ని జీవితాలు అంతే, ఇద్దరం కావలించుకుని మాట్లాడుతున్నాం. ఏదో తెలియని హాయి, ఒంటరి భావం మెల్లిగా తొలగిన ఫీలింగ్.

బాధ పడకు బావ, నీకు నేనున్నా, అమ్ముంది, అను ఉంది, నువ్వెప్పుడు ఇంక మాతో ఉండిపో. అంటూ మళ్ళీ గట్టిగా కావలించుకుంది, ఈ సారి తన సళ్ళు నా ఛాతికి గట్టిగా గుచ్చుకున్నాయి. కింద నా అంగం గట్టి పడింది, లోపల ఏమి లేదేమో, హైట్ తేడా వల్ల తన పొత్తి కడుపు దగ్గర తగులుతోంది. తనకి అర్ధం అయ్యింది. మెల్లిగా తన చేతులు విడిచింది, నేను వెంటనే తన మొహాన్ని చేతుల్లోకి తీసుకుని, ఒకటే ముద్దు, తన ఎర్రటి పెదాలపైన, మెత్తగా ముద్దు పెట్టేసా, ముగ్ధమనోహరంగా ఉంది తన మొహం, లేత గులాబీ లాంటి చెక్కిళ్ళు, ఎర్రటి పెదవులు, ఈ హఠాత్ పరిమాణానికి తను షాక్ అయ్యి, దూరంగా జరిగింది. వెంటనే అక్కడి నుండి వెళ్లి పోతుంటే, నేను చెయ్యి పట్టుకుని ఆపా,
స్నేహ..తప్పు చేశానా.

నా వైపు తిరగకుండానే, తప్పు చేయకూడదని.. అంటూ వెళ్ళబోయింది,

స్నేహ, తప్పేంటి?

తప్పే ఇది..

ఎవరన్నారు..

మనస్సు..

హ..మనస్సు, నిన్ను సుఖపడనిచ్చిందా..

…….

ఇందులో నాకేం తప్పు కనపడటం లేదు స్నేహా కానీ నేనంటే నీకిష్టం లేదంటే మాత్రం బలవంతం ఏమి లేదు. ఈ తుఫాను ఆగగానే వెళ్లి పోతాను.

……..