అమ్మా నీ పొదుగు 2 618

” సూపర్ గా ఉన్నవమ్మా….కొంచం వెనకకు తిరుగు……”
” ష్……అరవకు……”
శోభన వెనకకు తిరిగింది.ఈ లోపల వినయ్ తల్లి విడిచిన బట్టలు తన దగ్గర ఉన్న కవర్ లో సర్దుకున్నాడు.
” ఇక చాలు, నేను బట్టలు మార్చుకుంటాను….”
శోభన ట్రయల్ రూం లోకి వెళ్ళి హతాశురాలయ్యింది.తను విడిచిన బట్టలు లేవు.బయటికి వచ్చింది.వినయ్ అక్కడ లేడు.ఎబ్బెట్టుగా, మెయిన్ సెక్షన్ లోకి నడిచి వచ్చింది.వినయ్ బిల్లింగ్ టేబుల్ దగ్గర నిలబడి చిద్విలాసంగా నవ్వుతున్నాడు.ఆ బట్టలతో,తల్లి సొంపులను అణువణవు కళ్ళతో ఆరాధిస్తూ,ఆస్వాధిస్తున్నాడు.
శోభన సిగ్గుతో కూడిన హంసగమనంతో మెల్లిగా నడుచుకుంటూ, కొడుకు దగ్గరకు వచ్చి కళ్ళు నేలవాల్చింది….అక్కడ ఉన్న కొంతమది తన తల్లిని మోహంతో చూస్తున్న చూపులను చూసి,కొడుకులోని మగతనం గర్వంగా ఉప్పొంగింది…..
” ఏంటి, వినయ్ ఇలా చేశావు….? మోకాలు దగ్గర నుంచి అంతా కనబడుతోంది….ఎంత సిగ్గుగా ఉందో తెలుశా….?”
” ఇందులో ఎంత చక్కగా ఉన్నవో……..అటు చూడు నిన్ను ఆరాధించే కళ్ళు….నువ్వు మామూలుగానే ఉండమ్మా….ఎవరూ పట్టించుకోరు….ఇక్కడ అంతా ఇలాగే వస్తారు….”
” స్కర్ట్ గురించి కాదురా, పైన చూడు ఎంత బిగుతుగా, ఎత్తుగా…..నడుస్తుంటే ఊగుతున్నాయి….”
” అంత పెద్ద పొదుగు…..బాబీలోన్ వ్రేలాడే తోటల్లా వ్రేలాడుతున్నయిగా,ఊగకుండా ఎలా ఉంటుంది…”( కిసుక్కున నవ్వాడు)
” సరే, పద ఇంటికి….”
” అప్పుడేనా, నాకు తెలిసిన పబ్ ఒకటి ఉంది,అక్కడకు వెళదాం…”
” అవ్వన్ని అక్కర్లేదు…..చెప్పినమాట విను….చిరాకు తెప్పించకు”( విసుగ్గా మొహం పెట్టింది)
” సరే, సరే…ప్రక్కనే పార్కు ఉంది.కాసేపు కూర్చుని వెళదాం…”
అయోమయంగా కొడుకు వైపు చూసింది.
” అబ్బా, ఎవరూ ఉండరమ్మా, అక్కడ….”
” పది నిమిషాలే……అయితే వస్తా….”
” సరే, పదా…..”
ఇద్దరూ పార్కు చేరుకోగానే, వినయ్ తల్లిని ఓ పొద చాటుకు తీసుకెళ్ళాడు.
” ఏయ్, ఇక్కడెందుకూ…..? అలా వెలుతురులో కూర్చుందాం….”
” అమ్మా, నీకసలు ప్రపంచజ్ఞానమే లేదు.లవర్స్ అంతా ఇలానే, ఇక్కడే కూర్చుంటారు…”
” నన్ను చిక్కులో నెట్టకు…ఎవరైనా తెలిసిన వాళ్ళు చూస్తే …….” ( నోరు పెగలలేదు)
” ఇక్కడ ఎవరికీ అంత సమయం ఉం డదమ్మా……వాడు వాడు లేపుకొచ్చిన చిలకలతో బిజీగా ఉంటాడు…”
” రేయ్, అంటే నువ్వు నన్ను లేపుకొచ్చావా….?”
” నేనేమి అలా అనలేదు…..కానీ ఇక్కడ చూసేవాళ్ళందరు అలానే అనుకుంటారు…మంచి నాటు సరుకుని లాకొచ్చాడని కుళ్ళుకుంటారు…..”
తల్లిని బెంచి మీద కూర్చోబెట్టి, ఆమె తలను తన మొహం వైపు దించి పెదవులను అందుకుని మౌత్ కిస్ ఇచ్చాడు.
ఇంతలో పోలీస్ లాఠి శోభనను తట్టింది.
” ఏయ్ లెగు, ఏ ఏరియావే నువ్వు….”
శోభన మొహం పాలిపోయింది….వినయ్ తెల్లబోయి నిలబడ్డాడు.
” అడిగేది నిన్నే….చెప్పవే ఏ ఏరియా…..???? వయస్సు తారతమ్యం లేకుండా వాడితో సరసాలేంటే….”
సునామీ రాలేదు……భూకంపం రాలేదు…..
కనీసం వచ్చినా బాగుండుననిపించింది…….
సిగ్గుతో చితికిపోయింది శోభన.
” సార్, ఈమె నా తల్లి.తల్లి ఒడిలో పడుకోవడం తప్పా…????”
” ఏంటీ, ఇది నీ అమ్మా….??? దాని బట్టలు ,ఒళ్ళూ చూడు పిటపిటలాడుతూ ఎన్నో చూసిన సానిలా ఉంది.అలా చెప్పడానికి నీకు సిగ్గులేదురా….? చెప్పవే, ఏ ఊరు నీది…???? కొత్తగా కనబడుతున్నావు…”
లాఠితో పిఱ్ఱ మీద చరిచాడు.
” సార్, ఇక్కడే …..కొద్ది దూరంలో ఉంది మాఇల్లు…”
అవమాన దుఃస్థితిలో తల వంచుకుని మెల్లిగా గొణిగింది.
” ఓహో, పార్కూ దగ్గరలోనే దుకాణం పెట్టావా…..???? అంత కుతిగా ఉంటే,నాలాంటి వాళ్ల దగ్గర పడుకోవాలి కానీ, ఇలా చదు వుకుంటున్న కుర్రాళ్ళతో ఏంటే…..?”
” సార్, మీరు పొరబడుతున్నారు…..మాది సాంప్రదాయమైన కుంటుంబం …..”
” చూస్తూనే తెలుస్తోంది, తొడలు కనబడేలా ఇలా ఇక్కడ కూర్చున్న తీరు చూస్తుంట్టేనే తెలిసిపోతుందే నీ సాంప్రదాయం,పాతివ్రత్యం…అబద్ధాలు ఆపు , స్టేషనుకు పదా, అక్కడ కుమ్మితే గానీ నిజం చెప్పవు…”
ఇన్స్పెక్టర్ తో బాటు వచ్చిన కానిస్టేబుల్,ప్రక్కనే ఉన్న బార్లో ఆయన మందు కొడుతుంటే రొడ్డు మీద కాలాక్షేపం అవ్వక పార్కులోకి వచ్చాడు.అతని పంట పండి కువకువలాడుతున్న బందరు లడ్డులాంటి ఫిగర్ దొరికినందుకు మురిపోయాడు.ఇన్స్పెక్టర్ మందుకొట్టేలోపల,స్టేషనుకు అని చెప్పి,ఒంటరిగా తానుంటున్న క్వార్టర్సుకు తీసుకు వెల్లి అక్కడ ఉంచి, రాత్రంతా రంజు చేసుకోవాలని