మరుసటి రోజు, కాలేజిలో ఎవరో చని పోయారని సెలవు ప్రకటించడంతో వినయ్ ఇంటికి వచ్చాడు.తలుపు తట్టనవసరం లేకుండా,వీది తలుపు దగ్గరకు వేసి ఉంది.లోపలికి వచ్చి చెప్పులు మూల విడిచి, అమ్మ కోసం చూశాడు.శోభన స్నానం చేసి నిమ్మరంగు చీరలో కడిగిన ముత్యంలా కిచన్ లో వంట చేస్తోంది.
చీర కొద్దిగా పలచగా ఉంది.వెనుక వైపు నుంచి కనబడుతున్న అమ్మ అందాలను చూస్తూ,తన ప్యాంట్ జిప్ మీద చెయ్యి వేసి రుద్దుకున్నాడు.రవిక క్రిందంచు,చీర పై అంచు మధ్యన నడుము మడతలు పియోనా మీటల్లా ,వెనుక పిర్రలు పుచ్చకాయల్లా, ఆ పుచ్చకాయలను బంధిస్తున్న ప్యాంటి అవుట్ లైన్ ,పలుచటి చీర గుండా కనబడుతూ,వినయ్ మనస్సులో గుబులు పెంచాయి.కిచన్ లో చడి వినబడి వెనక్కు తిరిగింది శోభన.ఆశ్చర్యంగా వినయ్ ను చూస్తూ,
” ఏరా కన్నా, అప్పుడే వచ్చేశావు….? ఒంట్లో బాగోలేదా…..?”
” మ్మ్…..కొద్దిగా వికారంగా ఉంది”(అబద్ధమాడాడు)
” అయ్యో…అవునా…? దొడ్లో తులసాకులు కోసుకుని వాసన చూడు అదే తగ్గిపోతుంది.”
” తులసాకా….? అంత దూరమెందుకూ…? ఇక్కడే, నా కళ్ళ ఎదుటే ఇంత పెద్ద తులసి మొక్క ఉంటే….?…..”
కొడుకు మాటకు, శోభన మురిసిపోయింది.కానీ తన మొహంలో భావాలు వినయ్ కు కనబడనీయలేదు.
“ అమ్మా నీకొకటి తెలుసా….?”
“ ఏంటీ….”
“ దొడ్లో తులసి మొక్కకు ఒకటే వాసన…కానీ మా ఇంట్లో ఈ తులసి మొక్కకు, ఒకొక్క చోట, ఒకొక్క సువాసన “
ఏదో పిల్లతెర తనను చల్లగా తాకినట్టైయింది.ఇంతవరకూ తనతో ఇలాంటి మాటలు ఎవరూ అనలేదు.భర్తతో సహా…
అర్థం కానట్టు చూసింది….కాదు ,కాదు…నటించింది.
“ నిజమేనమ్మా…అది నాకు ఈ మధ్యే తెలిసింది”
ఫదిరోజులు ముందు జరిగిన సంఘటన గుర్తుకు రాగానే, శోభన బాహుమూలల్లో వెచ్చటి ఆవిర్లు పుట్టాయి.తనను తాను నిగ్రహించుకుంటూ,
“చాల్లే…..పెద్దమాటలు…………… స్నానానకి వెళ్ళు.., నీకు ఇష్టమైన బిర్యాని చేస్తాను”
” అమ్మా…ఈ చీరలో చాలా బాగున్నావు.నిన్ను పెట్టి ఓ డాక్యుమెంటరీ ఫిల్మ్ తీస్తే,తల్లులు ఇంత అందంగా ఉంటారా అని అందరూ, అవక్కాయవుతారు”
“ఆవకాయలేదు, దోసకాయ లేదు గాని ముందు నువ్వెళ్ళి స్నానం చేసిరా…”
” ఆవకాయ గురించి తెలీదు కాని, దోసకాయలు మాత్రం నిజంగానే ఉన్నాయి”
” దోసకాయలా….? ఎక్కడ…? (కిచన్ కలయజూసింది.)
” ఇక్కడే, నీ మెడ క్రింద….పెద్దగా, లావుగా….”(గుంభనంగా నవ్వాడు)
” రాను రాను నీకు బాగా కొవ్వెక్కింది..”
” నీకంటేనా….? నీ ఒంట్లోనే, ఎక్కడేక్కడ ఎంతెంత కొవ్వు ఉండాలో, అంతంత అక్కడక్కడ ఉంది….నువ్వే ఓమారు చూసుకో,నీకే తెలుస్తుంది”
” అక్కర్లేదులే, నా కంటే బలసిన వాళ్ళు ఉన్నారు..నీకు తెలియదులే, నువ్వు చిన్న పిల్లాడివి.”
వినయ్ చేసే కొంటె పనులు, మాట్లాడే చిలిపి మాటలు,అన్ని చిన్నపిల్లడి చేష్టలుగా తాను తీసుకుంటున్నట్టు,వాడు అనుకోవాలని,శోభన కావాలనే చిన్న పిల్లాడు అని అంది.
” హమ్మయ్యా, చిన్న పిల్లాడినని ఒప్పుకున్నందుకు థాంక్స్….అది సరే, ఈ రోజూ చీర జార్చి కట్టావేందుకు…? నీ బొడ్డు కనబడుతోంది “
” అయ్యో…..అవునే నిజమే…నా మతిమండ…..చీర జారిపోయింది”( వెంటనే చీరను పైకి లాక్కుంది)
” అరే..అదేంటమ్మా….వెండి పట్టీలా…..?? నడుముకు….”
” అది పట్టీ కాదు,వెండి మొలత్రాడు.పెళ్ళైన కొత్తలో మీ నాన్నగారు ముచ్చటపడి చేయించారు..”
” ఓహ్, మొలత్రాడా….?”
Ee okka page chadhuvuthuntene naku kaaripoyindhi.
Dhaadhapu 5 months nunchi chesukoledhu. Nenu cheyyi veyakundane muchikanu nalupukunaanu. Thanu padukunna position ni oohinchukuntu nalupukunaanu. Pachak pachaak mani pant lone kaaripoyindhi.
Ee author ki chaala kaamam undhi. Baga explain chesaadu.
Avuna