అమ్మా నీ పొదుగు 3 189

” అమ్మా…..ఇంత అందమా…..?”
గది గుమ్మం దగ్గరే సిగ్గుతో నిలబడిపోయింది శోభన.
తల్లి ఎడమ చెయ్యి పట్టుకుని గదిలోకి తీసుకొచ్చాడు.చేతిలో కాటుక డబ్బాను చూసి,
” ఇది ఎందుకు తెచ్చావు….?”
” నువ్వెందుకు కొని తెచ్చావో తెలీక…నేను కళ్లకు కాటుక రాసుకోనుగా…..?”
వినయ్ పకపకమని నవ్వి,
ప్రక్కనే ఉన్న అగ్గిపుల్లను తీసి, కాటుకతో తల్లి బుగ్గ మీద కల్యాణ చుక్క పెట్టి, తాను పెట్టుకున్నాడు.
ఆ చుక్కతో తల్లి మోము చందమామలా అనిపించింది.
” అమ్మా నిన్ను ఇలా పెళ్ళికుతురు రూపంలో చుడ్డానికి నేనెంత పెట్టిపుట్టుండాలి…..నిజంగా నేను అదృష్టవంతుడిని “
శోభ సిగ్గుల పల్లకి ఎక్కింది..ఎందుకనో తన నోరుపెగలడం లేదు…..
పెళ్ళికూతురు దుస్తులు, ముస్తాబు ఆడదాన్ని అలా మార్చేస్తాయేమో….
” పా……పాలు “
గొంతు మూగబోయింది.చెయ్యి చాపింది.
పాల గ్లాసు చేత్తో తీసుకుని టేబుల్ మీద పెట్టి, తల్లిని పొదివి పట్టుకుని మంచం మీద తన ప్రక్కనే,కూర్చొబెట్టాడు…
తను చాలా నెర్వస్ గా ఉందన్న విషయం వినయ్ ఇట్టే పసిగట్టాడు.
” లిప్స్టిక్ చక్కగా వేసుకున్నావు ……చూడగానే, కిర్రెక్కుతుంది” అంటూ తల్లి మొహం దగ్గరకు తీసుకున్నాడు.
” అమ్మా……..,చాలా సువాసనగా ఉంది….ఏ క్రీం రాసుకున్నావు….?”
” ను….నువ్వు తెచ్చిందే….”
” షాపులో వాసన చూసానే…అంతలా లేదు…ఇప్పుడు నీ ముఖ చర్మం వాసనతో కలిసి చాలా సూపర్ గా ఉంది “
కొడుకు పొగడ్త , వాడి మీద కోరికను పెంచింది.
” ఇంత అందంగా ఎవరూ ఇప్పటి దాకా పొగిడింది లేదురా…నాకు ఎలాగో ఉంది.చూసింది చాలుగా, ఇక వెళ్ళనా…..?”( మాట వరసకు అనింది)
” అరే, ఎందుకమ్మా అంత తొందర….? ఇప్పుడేగా వచ్చావు…?” తల్లి మొహం మీద తన తల వాల్చి ఆమె మెడ వాసన పీలుస్తున్నాడు.సీకాయ, కనకాంబరాలు, ఆమె వెంట్రుకల వాసనల మిశ్రమము తనలోని కామ కోరికలను తట్టి లేపుతోంది.
” వినూ……”
” ఇలా ఒంటినిండా బంగారంతో లక్ష్మీదేవిలా తళతల మెరిసిపోతున్న నిన్ను,ఇప్పటికీ పెళ్ళి చేసుకోడానికి ఎవరైనా సిధ్ధమే….”
” గోల్డు చైను వేసుకుంటేనే పెళ్ళిచేసుకుంటారా, మీ మగ బుధ్ధి పోనిచ్చుకున్నావు కాదు” వెటకారంగా అంది.
అప్పుడు చూసాడు వినయ్, తన తల్లి మెడను పరిశీలనగా…ఏదో వెలితి………
” అలాగేం కాదమ్మా…..నువ్వు బిత్తలగా వచ్చినా కూడా నేను నిన్ను పెళ్ళి చేసుకుంటాను….చేసి చూపించనా….?”
” ఛ్ఛీ….మొహం చూడు.తల్లిని పెళ్ళిచేసుకుంటాడట…..ఎవరైన వింటే మొహం మీద ఉమ్మేస్తారు”
” ఏయ్, సీమ పంది…నేను ఊరందరిని పిలిచి పందిరి వేసి పెళ్ళిచేసుకుంటానని అనలేదుగా….ఇదిగో ఈ గదిలో చేసుకుంటాను”
” సీమ పందా….? అమ్మను అనవలసిన మాటేనా….?”
శోభన చురుక్కుమని చూసింది.
” ఇప్పుడు తమరు అమ్మ కాదు,అమ్మాయివి శోభనగారు, నవ వధువువి…”
చిలిపిగా నవ్వాడు.
” చాల్లే సంభడం……ఇక వెళ్ళనా…..?”
” అబ్బ ఆగు…..బోల్దంత తతంగం ఉంది ఇంకా….”
” ఏంటో అంత పెద్ద తతంగం….సర్లే ముందు ఆ గ్లాసులో పాలు త్రాగు….”
” కొద్దిగా లేచి, నీ పాదం మంచం మీద పెట్టు…”
అయోమయంగా మొహం పెట్టి మంచం మీద కాలు పెట్టింది.
వినయ్, ఆమె కాలి వ్రేళ్ళకున్న మెట్టెలు తీసేశాడు.ఆలాగే రెండో కాలిది పీకేశాడు.
” ఏయ్ ఏం చేస్తున్నావు రా…..”