ఇక అసలు ఓపిక లేదు 272

అంకిత కూడా ఒక చేత్తో అతని గొట్టాన్ని పట్టుకుంది. దాని చుట్టుకొలత చేతికి అందలేదు. అది వేడిగా, లేచి ఆడుతోంది. రాహుల్ గుబురు లో నుండి కిందకు చెయ్యి పోనిచ్చి పెదాలను మృదువుగా విడదీశాడు. అప్పటికే అక్కడవరకూ తడి కారి ఉంది. అతను అంకితను అలాగే నెమ్మదిగా సోఫా లో కి పడుకోబెట్టాడు. ఒక కాలు సోఫా వెనక సైడు పిల్లో మీద వేసాడు. ఇంకో కాలు నేల మీదికి వీలాదదీశాడు. అప్పుడు అంకిత పువ్వు మొత్తం విచ్చుకుని, నల్లని పెదాల లోపల ఎర్రని కొలిమిలా కనిపించింది. ఒక చేత్తో తన రాడ్డు ని పట్టుకుని, గురి చూసి గుహ లో కి తోసాడు. అసలే తడి తడి గా ఉందేమో, అంత లావు గుండు నీ అమాంతం లాగేసుకుంది అంకిత బొక్క.
ఒక్కో తోపుకీ రాహుల్ గుండు అంకిత లో లోపల్లో ఎక్కడెక్కడో తగులుతోంది. ఇన్నేళ్ళ సంసారంలో ఇన్ని సార్లు వాయిన్చుకున్నా ఇటువంటి సుఖం దొరకలేదు. రాహుల్ ఒక చేత్తో సోఫాను పట్టుకుని, ఇంకో చెయ్యి సల్లతో ఆడుకుంటున్నాడు. అంకిత కళ్ళు మూసుకుని రాహుల్ దొబ్బుడు ఆనందిస్తోంది. ఎంత టైం అయ్యిందో తెలీదు గానీ ఒక పూట పాటు పిస్టన్ ఊగుతూనే ఉన్నట్టు అనిపించింది. తన పువ్వు పచ్చడి చేసి లోపలే కార్చేసుకున్నాడు రాహుల్. అప్పటికే మూడు సార్లు అయ్యింది అంకితకి. ఇక అసలు ఓపిక లేదు. కార్చిన రాహుల్ అలాగే అంకిత మీద పడి, పడుకుండిపోయాడు.