జీవితం Part 1 502

రఘు పుర్తిగా స్కైంచాక అమ్మా అమ్మా అంతూ సుమతి మీద వాలిపోయాడు. అంతకు ముందెన్నడూ పొందని బలమైన భావప్రాప్తిని పొందిని సుమతి పూర్తిగా అలసిపోయింది, ఆం మీద పడుకున్న కొదుకుని కనిసం లెపేప్రయత్నం కూడా చేయఏక అతనిని అలానే మీద పడ్కొబెట్టూకుని నిద్రలోకి జారిపోయింది. కితికీలోంచి వస్తున్న వెన్నెల కిరనాలు ప్రేమించుకోవతంలో ఇప్పతి వరకు అలసిసొలసిన ఆ తల్లీకొదుకుల దెహాలను ప్రేమగా నిమురుతూ ఉన్నయి. ఆ రాత్రి ఒక గొప్ప దృస్యాన్ని తనలో ఇముద్చుకుని నిశ్స్బంగా గడవసాగింది.
ఇది తొలి కలయిక మాత్రమె , ఇంకా సుమతి రఘుకి అలవాటుపడతానికి సమమ్యం ఉంది. ఆమె లోని తల్లి మనస్సు తను ఎంచిపెద్ద చేసిన కొడుకుతో సృంగార సౌఖ్యం పోందతానికి అంగీకరించేవరకు ఆమె స్త్రీ సౌఖ్యానికి అడ్డూపడుతున్న ఆమె తల్లి మనస్సుతొ రఘు పోటీ పడాల్సి ఉంది

సుమతి నిద్ర లేచేటప్పటికి తెల్లవారుఝామున 4 అవుతుంది. అప్పుడుకానీ ఆమె కి తెలియలేదు తన కొడుకుతో పాటుగా రాత్రంతా నగ్నంగా తాను నిద్రపోయిందని. ఆమె వెంటనే లేచి మంచం కింద్పడి ఉన్న తన చీర్ తీసి వంటికి చుట్టుకుంది. ఆమె లో దుస్తులు రఘు శరీర్మ్ కింద ఉన్నయి. ఆమె రఘును లేపకుండా పరుగులాంటి నడకతో పక్కగదిలోకి వెళ్ళిపోయింది. వెంటనే వెళ్ళీ స్నానాల్ గ్దిలోకి చేరుకుంది. వంటి మీద చల్లని న్నీళ్ళూ పొసుకున్నక కానీ సుమతికి మనస్సు తేలికపడలేదు. త్వర్గా స్నానం ముగిచుకుని వచ్చి చలా సేప్ దేవుని మందిరంలో కూర్చుండిపోయింది ఆమె. తరువాత వెళ్ళి తన రోజువారీ వంట పనులు మొదలుపెట్టింది.
రఘు లేచేటప్పటికి 7 గంటలు దాటి పోయింది. అతను నిద్ర లెచేటప్పటికే తండ్రి వచ్చి ఉన్నాడు. అత్ను లేచి వెళ్ళీ ఫ్రెష్ అప్ అయి వచ్చాక సుమై అతనికి టిఫ్ఫిన్ పెట్టింది. గత రాత్రి తమమధ్య ఏఈ జరగలేదన్నట్లు ఉండతానికి సుమతి ప్రయత్నించింది.ర్ఘుకి మాత్రం త్ల్లికి ఎదురు పడటానికి కొంచెం ఇబ్బందిపడ్డాడు. కానీ తల్ల్లిని చూడగానే అతని కి ఆ ఫీలింగ్పోయింది.లేత వంకాయ రంగు కాటన్ శారీలో తొనకని నిండుకుండలాఉన్న తల్లిని చూడగానే అతనికి అనిపించిన తొలి భావన ఈ అందమైన శరీరాన్నేకదా తాను రాత్రి అనుహవించింది అని. దానితో అతనికి మనస్సూంతరాళంలో ఎక్కడో తెలియని సంతృప్తి మెరుపులా మెరిసి మాయమైంది. టిఫ్ఫిన్ వడ్డిస్తున్నప్పుడు తల్లి పిట చెంగు చాటు నుంచి కనబడిన ఎద ఉన్నతులు చూశాక అతనిలో ఉన్న కొద్దిపాటి అపరాధభావన కూడా తొలిగిపోయింది. అటువంటి అందాన్ని అనుభవించకపోతే భాధపడాలి కానీ అనుభవించినందుకు కాదు అని అతనికి అనిపించింది.
ఇంతలో అతను తండ్రితో అన్నడు ‘నాన్నా మీరుఇన్నాల్లూ నా చదువుల్కొసం ఎంత కష్ట్పడ్డారో నాకు తెలియనిది కాదు. నెను గత 4 నెల్లుగా సంపాదించిన శలరీ ఏమీ ఖర్చుపెట్టలేదు, ఇంకా కొంత లోన్ కూడా తీసూన్నను, ముదు మన అప్పులు తీర్చేస్తే బగుంటుందనుకుంటున్నానూ అని అన్నాడు. సుధాక్ర్ మొహంలొ చిరున్వ్వు విచ్చుకుంది. భార్య వైపు తిరిగి చూశావ నీ కొడుకు ఎంత పెద్దవాడయ్యాడో, నేను నా జీవిత కాలంలో తీర్చ్లెని అప్పులు తను ఒక్క రోజులో తీర్చేస్తానంటున్నాడు.” న్నాడు. శుమతిఒక చిరు నవ్వు నవ్వి ఊరుకుంది. రఘు మాత్రం నాన్న గారూ,, ఇది మీ జీవిత కలంలో తీర్చలేని అప్పు కాదు అది తీర్చటానికి ఇంకా మెరుగైన జీవితం కోసం మీరు మీ జీవితకాలాన్ని ధారపోసి నన్ను తీర్చిదిద్దారు, ఇప్పుడు మీ శ్రమ ఫైంచల్సిన రోజూ అన్నాడు. సుధాకర్ కొడుకు వినమ్రతకు ఆస్చర్యపోతూ అంగీకారసూచకంగా తలౌఅపాదు.
తరువత ఓ గంట పాటు ర్సుధాకర్ నడుము వల్చాడు. అతను తొందర్గా నిద్ర్లోకి జారుకున్నాడు. రఘు మాత్రం దగ్గరాలో ఉన్న టౌన్ కి వెళ్ళీ ఎటిఎం నుంచి మనీ డ్ర చేసుకుఇవచాడు. అతను రాగనే తండ్రిని నిద్రలేపాడు. బద్దకంగా వళ్ళు ఇరుచుకున్న సుధక్ర్ కొద్దిసేపటిలోనే లేచి ఫ్రెష్ అయ్యాడు. సుధాకర్ బ్యలుదేరే ముందు సుమతిని కూడా తాతో ర్మ్మన్నాడు. సుమతిఎందుకు అనీడగకుండాభర్త వెంబడి బయలుదెరింది. రఘు ఒక్కడే ఇంటో ఉండిపోయాడు.
రఘు ఇల్లంతా కలయదిరిగాడు. అత్ను చాలా సంవత్సరాల తరువాత ఇంటికి వచ్చాడు. అది అతని ఇల్లు అతని బాలయమంతాక్కడేగడిచింది. అతను చిన్నప్పటి జ్ణాపకాలను నెమరు వేసుకుంటూఅ ఇల్లంత తిరుగుతూ గడిపేశాడు.
రాధాక్రిష్న గారి ఇంట్లో సుధకర్ దంపతులని ఆదరంగా పలకరించారు. సుధాకర్ తను వ్చ్చిన పని చెప్పి డబ్బు చేతిలోపెడుతూ ఉంటే రాధాక్రిష్న తీసుకోవటానికి ఒప్పుఓలేదు. పైగా ‘ నేనే మీకు ఎంతో ౠణపడి ఉన్నానూ అన్నాడు. కానీ సుధాకర్ బలవంతంగా ఆయన చేతిలో డబ్బులు ఉంచాడు. రాధాక్రిష్ణ వడ్డీ తిరిగి ఇచ్చేశాడు. పైగా రాధాక్రిష్ణ గారి భార్య సుమతికి పటూచీర జాకెట్టు పెట్టింది. సుధకర్కి సన్నటి అంచుగల ధొవతి పెట్టారు.ఆ డబ్బులు తిరిగీవ్వటంతో తమ మధ్యన ఉన్న మౌఖిక ఒప్పందం రద్దైందని నోటితో చెప్పలేదు సుధాకర్, అతని భావం గ్రహంచిన రధాక్రిష్ణ నోటితో ఏమీ అనకపోయినా ఇక మీదట తాను దూరంగా ఉండాలన్న విషయం నిశ్శబ్దంగా అంగీకరిచాడు. వారిని సాగనంపటానికి గేట్ వరకు వచ్చిన రాధాక్రిష్ణ లోగొంతుకతో సుధకర్తో అన్నాడు. ‘ఎపుడైనాఎదైన అవస్రమొస్తే అడగటానికి సంశయించకండి……ఈ సారి నేను ఏమీఆసించనూ
సుధకర్ మోములో ఒక సంతోషపు భావన వీచింది వెళ్ళి రా తల్లీ అంటూ ఆయన సుమతి తో అన్నాడు. రాధాక్రిష్న గారి భార్య మాత్రం సుమతితో నీకు ఎప్ప్డు ఏ అవసరమొచ్చీఅ మొహమాటపడకుండా అడుగు తల్లీ…అయన నికు తండ్రి లాంటి వారు ఎప్పుడూ దేనీఇ అభిమానపడవద్దు అని చెప్పింది. సుమతి అలాగే పిన్నిగారూఅంటూ రాధాక్రిష్న గారి వైపు చూసి వెళ్ళొస్త్తమన్నట్లుగా తల పంకించింది. ఆయన సుమతి కళ్ళలోకి నేరుగా చూడలేక తలపక్కకి తిప్పుకున్నాడు.
———-