జీవితం Part 1 502

రఘు స్తాణూవులా అలా నిలబడిపోయాడు. అతను గిరుక్కున వెను తిరిగి వచ్చడు. తన గదిలోకి వచ్చి పడుకున్నాడు. అతనికి కోపం వస్తుంది. ఇ అతని కల్లల్లో ఒకటే దృశ్యం. ఎలాంటి అచ్చదనా లేని నిండైన తల్లి తెల్లటి రొమ్ములు. పదే పదే మెదులుతున్నయి. అతనికి తెలియ కుండానే అతని కోపంతో పాటూ మరేదో అనుభూతి కలగ సాగింది. అదేమిటన్నది అతనికి అంతుబట్టత్లేదు. అదేమిటొ అతనికి తెలిస్తే అతను మరోసారి నిష్చేష్టుడయ్యేవాడు. కానీ సుమతి లాంటి సౌందర్యమూర్తిని ఆ స్తితిలో చూసిన ఏ మగాడికైన కలిగే స్పందనలే ఇప్పుడు రఘులో కలుగుతున్నయి, కాని ఆమే అతని తల్లి అవటం వలన అతనికి ఆ విషయం అర్ధంకా వట్లేదు. అతను నిద్రలోకి జారుకున్నాడు. కానీ అపుడే వెగం పుంజుకుంటున్న అతని పడుచు రక్తం, యవ్వనపు హౄదయం న్మాత్రం నిద్రపోలేదు, ఆ వయస్సులో అతనికి కలగాల్సిన అనుభూతిని అందివ్వటానికి, సహజమైన కోరికలు కలగటానికి అవి అతడిని సిద్దం చేస్తున్నయి.
తెల్లారి లేచాక రఘు కి ముందు రాత్రి జరిగిన సంఘటన గుర్తుకు రాలేదు. కానీ అతను ఫ్రెష్ అప్ అవుతున్నప్పుడు అది గుర్తుకువచ్చింది. అతనికి కోపం, భధా రెండూ కలిగాయి, కానీ వీటితోపాటూ అతని సరీరంలోని రక్తం అంతా ఒక చోటికి పరుగులు పెట్టి సుతి మెత్తని ఆ అవయవాన్ని బలంగ చెయ్య సాగాయి. రఘు అలోచన్లో పడ్డాడు, �తనకు ఎందుకిలా అవుతోంది,� ఆ ప్రశ్న ఉదయించగానే అతని మనస్సులో తల్లి నిండైన ఎద సంపద సాక్షాత్కరించింది. అతను ఎంత వద్దు అనుకున్న ఆమె నిండైన ఎద పొంగులు అతని మస్తిష్కం నుంచి తొలిగిపోవట్లేదు. అతను స్నానం చేసి ఇంట్లోకి వచ్చేటప్పటికి సుమతి అతనికి టిffఈన్ చేసిపెట్టింది. టిఫ్ఫిన్ వడ్డించివెళుతున్న తల్లి వైపు చశాడు అతను, ఒక పక్కగా తిరిగి ఉన్న సుమతి పైట కింద బ్లవుజులో దాగి ఉన్న ఎత్తూ అతని కంటబడ్డాయి. అతనికి అర్ధమవుతుంది. అతనికి తల్లి మీద కోరిక కలుగుతోంది. అతనేమీ మంచీ చెడూ తెలియని వాడు కాదు, కానీఇ ప్రవరఖ్యుడిననినా పడగొట్టే అంత అందమైన సుమతిని చూసాక ఎలాంటి మగవాడికైన నిగ్రహించుకొవటం కష్టమే. వంటగదిలోకి వెళుతున్న్న తల్లిని అలా చూస్తు ఉండిపోయాడు రఘు. అతని చుపులు తల్లి నునుపైన భుజాల మీద నుంచి జారి, వీపుని తాకుతూ, నడుము వంపులో చిక్కుకుని, అక్కడ నుంచి ఆమె విశాలమైన పిరుదుల మిదకి చెరుకున్నయి. అతను తల తిప్పుకున్నడు.
మధ్యాన్నం భోజనం వడ్డిస్తున్నప్పుడు వంగిన తల్లి మెడ కింద దేనికొసమో ఆశగా అతని చూపులు వెతికాయి. అతనికి తన తండ్రి కట్టిన మంగలసూత్రం కనిపించింది. దాని వెనుక పచ్చని పసిమి రంగులో ఉన్న సుమతి దేహాన్ని కప్పి ఉంచిన పవిట చెంగు ఉంది. అతని చూపులు తల్లి నడుము వంపులోకి జారి అక్కడ కొద్దిగ ఏర్పడ్డ నడుము మడతలలో చిక్కుకున్నయి. ఇల పడుతూ లేస్తూ అతను భొజనం కానిచ్చడు. తన గదిలోకి వెళ్ళడు. కొడుకు పర్ధ్యన్నంగా ఉండటం గమనించిన సుమతి �ఎమైంది నన్నా� అంటూ అలకరించిన �ఏమీ లేదు, కొంచెం తలనొప్పిగా ఉండి పడుకుంటే అదే పోతుందిలే � అంటూ అతను తన గదిలోకి వెల్లిపోయాడు. అతనికి ఏమి చెయ్యలొ పాలుపొవట్లేదు. రాత్రి వ్యవహారం గురించి తల్లిని అడిగేద్దమని ఉంది కానీ అడగలేకపోతున్నడు. అలానే ఆ రోజంతా గడిచింది.
రాత్రి భోజనాలు అయ్యక అతను త్వరగా తన గదిలోకి వెళ్ళడు, అతనికి నిద్ర రావట్లేదు. రాత్రి 10:30 కి మళ్ళీ రాధాక్రిష్న వచ్చడు. అతనికీ సుమతికీ మధ్య చిన్న వదులాట. ఆమె వద్దని అతను కవాలనీ అన్ని రఘు చెవినపడుతూనే ఉన్నయి. చివరికి అతని పంతమే నెగ్గింది, సుమతిని తీసుకుని రాధాక్రిష్ణ గదిలోకి వెళ్ళడు. వద్దు వద్దు అన్న ఆడదానిని అంభవించేటప్పుడు మగవాడికి కసి, కోరిక ఎక్కువగా ఉంటాయి. సుమతిని గట్టిగా కౌగిలించుకుని ముఖం మీద బలంగా ముద్దులుపెట్టుకుంటూ ఆమె దేహాన్ని నలిపేస్తున్నడు రధాక్రిష్న. అతని దూకుడుకి సుమతి నెమ్మదిగ చప్పుడు కాకుండా నిట్టూర్పులు విడుస్తూంది. ఇదంతా వింటున్న రఘు ఇంక ఆగలేకపోయాడు.
విసురుగా వెళ్ళి వాళ్ళ గది తలుపు తన్నాడు. ఆ చప్పుడుకి తలతిప్పి చూసిన రాధాక్రిష్న ఒక్క ఉదుటున సుమతి మీద నుచి లేచాడు. అతను అస్తవ్యస్తంగా ఉన్న తన దుస్తులని ఒక చేత్తొ పట్టుకుని బయటకి పరిగెత్తడు. సుమతి ఇంకా మంచం మిదనే ఉంది. ఆమె కు ఎమి చెయ్యలో తెలియని స్తితిలో ఉంది. సుమతి పైట తొలిగించి ఉంది. కొద్దిగా తెరిచి ఉన్న బ్లవుజు లోపలి నుంచి ఆమె నిండైన ఎద సంపద తొంగి చూస్తూంది.