నాపేరు అమృత 3 98

A: ఏమైంది… నా ఫోన్ దొరికిందా…? ఎవరైనా దొంగిలించారా…?

అతను నాకు ఫోన్ చూపించాడు, నాకు చాలా సంతోషంగా అనిపించింది.

A: నేను నవ్వుతూ… థాంక్యూ… ప్లీజ్… ఇవ్వండి.

అతను నాకు ఫోన్ ఇవ్వలేదు. కానీ….

W: మేడమ్… మేము పూర్ కాబట్టి… మీ ఫోన్ దొంగతనం చేశాం… అంతే కదా…?

A: లేదు… ఏదో పొరపాటుగా అలా వచ్చింది… ప్లీజ్… నన్ను క్షమించండి.

నేను ఫోన్ దొంగిలించాడని అతనితోనే అన్నాను. అతను నాకు ఫోన్ ఇచ్చి తలుపు మూసాడు. మేమిద్దరం రూమ్ బయటకొచ్చాము. వెయిటర్ రూమ్ లాక్ చేస్తున్నప్పుడు…

A: క్షమించండి…, మీరు ఫోన్ దొంగిలించారని నేను అనలేదు. భయంతో అలా అన్నాను, అంతే.

W: మేడమ్… వదిలేయండి, మీరు ధనవంతులు, మేము పూర్… అదే తేడా.

రఘు భాయ్ బిజీగా ఉన్నందున క్లీనర్ దానిని తీసుకుని… తన వద్దే ఉంచుకున్నాడు.
వాడి మాటలు… ఫేస్ ఫీలింగ్స్ నాకు చాలా గిల్ట్ గా అనిపించాయి. నేను సానుభూతితో అతని భుజం మీద చేయి ఉంచాను.

A: నా మాటలకు నన్ను క్షమించండి.

అతను నా చేతిని దూరంగా నెట్టి…

W: మేడమ్ వదిలేయండి. మేము మీ ఖరీదైన ఫోన్‌ను తిరిగి ఇచ్చాము మరియు మీకు కృతజ్ఞతలు చెప్పే మర్యాద లేదు, పైగా మీరు మాపై దొంగిలించారని ఆరోపించడం ప్రారంభించారు.

A: నన్ను క్షమించండి… దయచేసి నాతో కారు దగ్గరకు రా… నేను మీకు కొంత డబ్బు ఇస్తాను.

W: మేడమ్… ఇదే మీ డబ్బు యొక్క అహంకారం, మీరు డబ్బుతో ఏదైనా కొనొచ్చు… నాలాంటి పేదవాన్ని కూడా.

A: హే…దీని అర్థం అది కాదు, నేను మీకు గిఫ్ట్.

W: మీరు నిజంగా నాకు గిఫ్ట్ ఇవ్వాలనుకుంటే ఇక్కడే ఇవ్వండి.

A: కానీ నా పర్స్ నా కారులో ఉంది, మీకు ఇక్కడ ఎలా ఇవ్వగలను