నాపేరు అమృత 6 93

గై 1: లేదు మేడమ్, వాస్తవానికి మేము ఈ భాగాన్ని పూర్తి చేసి భోజనానికి వెళ్ళాలనుకున్నాము.

A: సరే.

గై 3: మేడమ్, మీరు భోజనం చేశారా?

A: ఇంకా లేదు. ఏదైనా పనుందా నాతో…

గై 2: మేడమ్, మీరు లోపలికి వెళ్ళే ముందు మాకు వాటర్ ఇవ్వగలరా?

A: పర్వాలేదు…

నేను వంటగదిలోకి వెళ్లి బాటిల్ నింపి హాలుకు తిరిగి వెళ్ళాను. బాటిల్ ఇవ్వడానికి నేను చేయి చాపుతున్నప్పుడు, ఈ రెండవ వ్యక్తి తన చేతులను నేరుగా నా ఛాతికి ఎదురుగా పెట్టాడు. చున్నీ లేని నా యదకి అతని రెండు చేతులు కేవలం సెంటీమీటర్ల దూరంలో ఉన్నాయి. అతను నన్ను చూసి నవ్వుతున్నందున నేను కూడా ఏం మాట్లాడకుండా… నేను కూడా నవ్వి, బాటిల్ అతని చేతికిచ్చి వేగంగా వంట గదిలోకి వెళ్లాను.

వాడి చేతులు నా సల్లకి అంత దగ్గరగా వచ్చినప్పుడు నాగుండె లో వేగం పెరిగి… ఒక్కసారిగా నా యద బరువెక్కింది. నేను వేగంగా కిచెన్ లోకి వస్తుంటే… ఊగుతున్న నా బంతుల్ని వాడు చూడటం నేను గమనించాను.

నేను వంటగదికి వెళ్లి… లంచ్ ప్లేట్ లో పెట్టుకొని నా భోజనం మంచం మీద తీసుకొని ముగించాను. ఆ తరువాత నేను మరోసారి నా పనిలో బిజీగా ఉన్నాను, నన్ను కూడా ఎవరూ ఇబ్బంది పెట్టనందున వారు కూడా పనిలో బిజీగా ఉన్నారని అనుకున్నాను. సుమారు 4.30 గంటలకు తలుపు తట్టిన శబ్దం వచ్చింది. నేను డోర్ తెరిచినప్పుడు అక్కడ మళ్లీ వాడే.

గై 2 తలుపు వద్ద నన్ను చూసి నవ్వుతూ ఉన్నాడు. నేను అతనిని చూసి తిరిగి నవ్వాను. వాడి చూపు అక్కడే ఉంది, నేను పని హడావిడిలో మళ్లీ చున్నీ మర్చిపోయాను.

A: ఏంటి…

వాడు కంగారుగా వాడి చూపు ని మరల్చుకుని నావైపు చూసి నవ్వుతూ…
గై 2: మేడమ్… మేము మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టటం లేదు కదా…