పాపం అలిసిపోయావా బావా? 141

కాంచన, తన తమ్ముడిని ఢిల్లీ సాగనంపడానికి కొత్తపెళ్ళి కూతురు లలితతో సహా ఎయిర్ పోర్టుకి వెళ్ళింది. లలిత చూడ చక్కని పట్టు చీరలో మాచింగ్ ఎంబ్రాయిడరీ జాకెట్ లొ అందంగా అలంకరించుకుని వచ్చింది. దాదాపు పెళ్ళికూతురు లానే తయారైంది. మరదల్ని ఆ గెటప్ లో చూసిన కాంచన మనసు మరింత చెదిరి పోయింది. ఆమె మనసులో ప్లాన్ రూపు దిద్దుకోసాగింది. కాంచన టైట్ జీన్స్ పాంటుపై లూజ్ టీ షర్టు టక్ చేసుకుని వచ్చింది.

లలితకు పెళ్ళి అయీ అవంగానే భర్తనువదిలి ఉండాల్సి రావడం చాలా ఆందోళన కలిగించింది. మన్మధుడిలాంటి భర్తతో ఇంకా సమాగమం కాకపోవడం కూడా చాలా అసంతృప్తిని కలిగించింది. దాదాపు నెలపాటు భర్త లేకుండా కొత్తప్రదేశం లో గడపబోవటం కూడా ఊహించుకోవడానికి గాభరాగా ఉండి కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయి.

ఫ్లైట్ వెళ్ళిపోయాక రిటర్ను టాక్సీలో వెనుకసీటులో లలిత ప్రక్కన కూర్చునే అవకాశాన్ని కాంచన వదులు కోలేదు. లలితను తాకుతూ దగ్గరగా కూర్చుంది. లలిత మౌనంగా ఏడుపు ఆపుకుంటోంది. అన్న వెళ్ళిపోయాక ఒంటరిగా ఉన్న లలిత ప్రక్కన కూర్చున్న కాంచనకు తన మరదలి మీద చెయ్యి వెయ్యడానికి పూర్తిస్థాయిలో ధైర్యం వచ్చేసింది. చేతికి అందుబాటులో అందమైన అమ్మాయి. పైగా మరదలు. ఇక కాంచన చేతులు ఆగలేదు.

“ఊరుకో లలితా! ఏంటిది?చిన్నపిల్లలా ,,, నేనులేనూ”. అంటూ ఓదారుస్తున్నట్లుగా లలిత భుజం చుట్టూ చేతులు వేస్తూ తనకేసి పొదువు కోసాగింది. యదాలాపంగా తడుముతూ ఉన్నట్టుగా నటిస్తూ, లలిత కప్పుకున్న పైట లోపలి జాకెట్ లో నిండుగా ఉన్న పాలిండ్ల పరిమాణాన్ని అంచనా వేయసాగింది. లలితను పొదువుకుంటూనే తనకేసి తిప్పుకుంటూ, కొద్దిగా విచ్చుకున్న పైట గాప్ లో నుండి పాలిండ్ల మధ్య లోతైన లోయని చూడ సాగింది. “అబ్బ, ఇంత నిండుగా ఉన్న జాకెట్ లోని అందాలు విప్పేసి చూస్తే ఎంత ఎత్తుగా, మెత్తగా ఉంటాయో? చను మొనలు ఎంత సూటిగాఉంటాయో?“ ఆ అందాలను ఒక్కసారి చేతులనిండుగా పిసకాలన్న ఆలోచన మదిలో సుడులు తిరుగుతోంది. కాంచనలోని జంతువు మేల్కొనసాగింది.

లలిత ను డైవర్ట్ చేయడానికన్న మిషతో ఆ కబురూ, ఈ కబురూ చెపుతూ లలిత అందాన్ని పొగడసాగింది. “అసలు మీ ఆయనకి అక్కనై పోయాను గానీ, ఒక వేళ ఆన్నయ్యనై ఉంటేనా, నేనే నిన్ను చేసుకునేదాన్ని. శోభనం కోసం ముహూర్తం కుదరక పోయినా పరవా లేదు. అసలు ఈపాటికి నీకు నెల తప్పించేసి ఉండేదాన్ని.” అనే సరికి లలిత సిగ్గులమొగ్గే అయింది. తనవైపే తదేకంగా కాంచన చూస్తున్న చూపుకి లలిత మరింత సిగ్గుపడింది. ఆ సిగ్గుని చూసేసరికి కాంచనకు మరింత చిమ చిమ లాడింది.

ఇంటికి చేరేసరికి రాత్రి తొమ్మిదైంది. లలితను ఆ డ్రెస్ లో ఫొటో తియ్యాలన్న మిషతో కాంచన ఆమెను బట్టలు మార్చుకోనీయలెదు. “ఈ డ్రెస్ నీకు బావుంది లలితా. కాస్సేపు ఇలానే ఉండు. భోజనాలయ్యాక ఫొటోలు తీసాక మార్చుకుందువు గానీ..” అంటూ లలితను అలానే ఉంచేసింది. ఆ డ్రెస్ లో లలిత, దేవకన్యలా ఉంది. ఆమెను ఎలాగైనా సరే సెడ్యూస్ చేసి ఇదే గెటప్ లో, ఈ రాత్రికే దెంగాలని ఒక నిశ్చయానికి వచ్చేసింది. అమ్మాయిలను పడగొట్టడంలో కాంచనకు ఉన్న కాన్ఫిడెన్స్ అటువంటిది. కబుర్లు చెప్పుకుంటూ భోజనాలు కానిచ్చారు. పని వాళ్ళందరూ వెళ్ళిపోయారు.

ఇక లంకంత కొంపలో తల్లీకూతుళ్ళు, మరదలూ మాత్రమే మిగిలారు. ముసలితల్లి గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లోని తనగదికి వెళ్ళిపోయింది. మేరేజ్ కేసెట్ చూద్దామన్న మిషతో కాంచన మరదలిని తీసుకుని పైన థియేటర్ గదికి వెళ్ళింది. మరదలి ప్రక్కనే కూర్చుని పెళ్ళి కేసెట్ చూస్తూ తను అమెరికా నుండి తెచ్చిన పెళ్ళిగిఫ్టు డైమండ్ నెక్లెస్ ని లలిత మెడలో తనే అలంకరించింది. లలిత ఆ కాస్ట్లీ గిఫ్టుతో ఐసై పోయింది. లలితను వివిధ ఏంగిల్స్ లో ఫొటోలు తీసింది. విడియో పూర్తయ్యేసరికి రాత్రి పదకొండయ్యింది. లలితకు నిద్ర ముంచుకొస్తూంది.