లెగిసింది 3902

క్లాసెస్ అయ్యాక, ఇంటికి వెళ్ళడానికి ముందు అతన్ని కలవడానికి లేబ్ కి వెళ్ళాను. లేబ్ లో ఉన్న క్యూబికల్ లో ఉన్నాడతను. లోపలకి వెళ్ళి �గుడ్ ఇవెనింగ్ సార్.� అన్నాను. షెల్ఫ్ లో బుక్స్ సర్దుకుంటూ నా వైపు చూసాడు. నేను తల దించుకొని, కళ్ళెత్తి అతన్ని చూసాను. ఆ పోశ్చర్ లో నేను చాలా అందంగా ఉంటానని తెలుసు. ఎవరైనా పడాల్సిందే. కానీ అంతవరకూ ఎవరినైనా పడగొట్టాలన్న ఆలోచన లేకపోవడం వలన ఆ పోశ్చర్ ని ఎక్కడా ప్రయోగించలేదు. ఆ పోశ్చర్ కి అతను పడతాడా అని డౌట్. కానీ పడినట్టే ఉన్నాడు. కన్నార్పకుండా నన్నే చూస్తున్నాడు. నేను నేలమీద బొటన వేలితో సున్నాలు చుడుతూ, �ఏంటీ సార్! రమ్మని పిలిచారూ..� అన్నాను కాస్త వయ్యారాన్ని ఒలకబోస్తూ. �ఏంటీ!? క్లాస్ లో అంత పరధ్యానంగా ఉన్నావూ?� అన్నాడు కోప్పడుతున్నట్టుగా. �సారీ సార్..� అన్నాను సాగదీస్తూ. �సరే! ఈసారి కాస్త ఎలెర్ట్ గా ఉండు. ఓకేనా? వెళ్ళు.� అనేసి, పోయి తన చైర్ లో కూర్చొని, టేబుల్ పై ఉన్న పేపర్లు అందుకున్నాడు.

అనుష్కలా మంచి ఒడ్డూ పొడుగూ ఉన్న పర్సనాలిటీ నాది. ఐదు అడుగుల, పది అంగుళాల పొడవుంటాను. ఎక్కడ ఉండవలసినవి అక్కడ చక్కగా, పొందికగా అమరి ఉంటాయి. అసలే ఆ రోజు తలంటుకొని, లూజ్ గా జడ వేసుకున్నాను. అందులోనూ లంగా ఓణీ వేసుకున్నాను. చూస్తే తొంభై ఏళ్ళ ముసలాడికయినా లేచి కొట్టుకోవాల్సిందే. అంతెందుకూ, కాలేజ్ లో అమ్మాయిలే ఈ రోజు నన్ను చూసి కళ్ళు తేలేసారు. అలాంటిది, నేను ఎదురుగా నిలబడి ఉంటే, పట్టించుకోకుండా, �సరే..వెళ్ళూ..� అంటాడా!? అతను అలా అనడంతో నా ఈగో దెబ్బతింది. వీడిని ఎలా పడగొట్టాలా అని ఆలోచిస్తూ నిలబడిపోయాను. నేను అక్కడే ఉండిపోవడం చూసి, �ఏంటీ! ఇంకా ఇక్కడే ఉన్నావ్? ఏమైనా పనుందా?� అన్నాడతను. అతను అలా అనగానే, �నీతో ఏం పనుంటుందీ నాకూ!?� అనుకుంటూ అదోలా చూసాను అతన్ని. ఆ చూపు అతన్ని గుచ్చినట్టుంది. అందుకే నన్ను కాస్త మెత్తగా చూస్తూ, �తిట్టినందుకు హర్ట్ అయ్యావా!?� అన్నాడు. వెంటనే �దొరికావురా..� అనుకొని, కళ్ళలోంచి బొటబొటా నీళ్ళు కార్చేసాను. ఆడవాళ్ళకి ఎప్పుడంటే అప్పుడు నీళ్ళు వచ్చేస్తాయి కదా. నా కన్నీళ్ళు చూసి, అతను కంగారుగా నా దగ్గరకి వచ్చి, �అరెరే! ఇప్పుడు నేనేమన్నాననీ!?� అన్నాడు. ఇక ఆగకుండా నా ఏడుపును వెక్కిళ్ళలోకి మార్చేసాను.

అతను కంగారుగా నా చేతులు పట్టుకొని, �ప్లీజ్..ఏడవకు.� అన్నాడు. నేను వెక్కిళ్ళు ఆపి అతని వైపు చూసాను. నాకంటే ఎనిమిది అంగుళాలు పొట్టిగా ఉన్నాడు. అతను కళ్ళు కాస్త దించితే, నా వక్ష సంపద నేరుగా కనిపిస్తుంది అతనికి. అది గమనించగానే, ఓణీ చెంగుతో కళ్ళు తుడుచుకుంటున్నట్టు నటిస్తూ, లాఘవంగా నా జాకెట్ మీదనుండి పైట తప్పించాను. అలా తప్పించగానే, మగాడికి ఉండే సహజమైన బుద్ది, అతన్ని నా యవ్వన సంపదల వైపు చూసేట్టు చేసింది. చూడగానే, అతని కళ్ళలో మెరుపు. దాన్ని కప్పిపుచ్చుకుంటూ, �సరే, ఎప్పుడూ తిట్టనులే. నీకేమైనా డౌట్స్ ఉంటే వచ్చి అడుగు. సరేనా!� అన్నాడు. అతను అలా అనగానే, �ఇప్పుడు అడగొచ్చా సార్?� అన్నాను అమాయకంగా. �ఊఁ..అడుగూ..� అన్నాడతను. నేను నా బేగ్ వెతికినట్టు నటించి, �బుక్ మరచిపోయాను సార్.

4 Comments

    1. Venkatesh Vangapandu

      Hi

    2. Venkatesh Vangapandu

      U from

    3. hii yesodha

Comments are closed.