నల్ల పెన్సిల్ హీల్ షూస్ వేసుకుని ఫైనల్ గా ఒక సారి ప్రియ తనని అడ్డం లో చూసుకుంది. తన కళ్ళ ని తనే నమ్మలేనట్టు గా కనిపించి సన్నగా ఈల వేసింది. సేక్విన్ కావటం తో తన శరీరం లో ప్రతి వంపు మిల మిలా మెరిసి పోతూ కనిపిస్తోంది. వెనక్కి తిరిగు చూసుకుంటే హై హీల్స్ మూలాన తన బ్యాక్ కూడా చాలా అందం గా కనిపిస్తోంది. “ఇవ్వాళ తెలీని పోకిరీ వెధవలెవ్వరూ తన బ్యాక్ గిల్లకుండా, నిమరకుండా వుంటే బావుండు, ఈ రాత్రి ఈ బ్యాక్, ఈ అందం అంతా ఉదయ్ కే సొంతం” అనుకుంది. ముప్పై రెండేళ్లు వయసుకి కూడా, తను ఇంత హాట్ గా వున్నానా అన్న ఆలోచనతో, ప్రియ పెదాల మీద చిరునవ్వు వెలిసింది. అప్పటికి తొమ్మిది అవటానికి ఇంక ఐదే నిముషాలు వుంది. ఒక చిన్న నల్ల పర్స్ లో తన సెల్ ఫోన్, ఇంకా కొన్ని అత్యవసరమైన వస్తువులని తీసుకుని ప్రియ రూం బయట పడి రెస్టారంట్ వైపు బయల్దేరింది
లిఫ్ట్ వైపు నడుస్తున్న ప్రియ కి కారిడార్ లో తారస పడ్డ ఒకరిద్దరు ఆసక్తి గా తనవైపు ఒక చూపు చూసి చూసి మర్యాద గా తల తిప్పుకోవటం గమనించింది. “ఎస్, నీ లో ఇంకా విషయం వుంది, ప్రియా” అని మనసు లోనే అభినందించుకుంది. లిఫ్ట్ లో ఇద్దరు ముసలి ఆడ వాళ్ళు. ఒకామె కళ్ళల్లో కొద్దిగా అసహ్యాభావం, ఇంకో ఆమె కళ్ళల్లో ఆరాధన తో కూడిన చిరునవ్వు ప్రియ కి కనిపించింది. రెండో ఆమె “చాలా అందం గా వున్నావు నువ్వు” అంటూ పొగిడింది కూడా.
లిఫ్ట్ దిగి లాబీ తాటి రెస్టారంట్ వైపు నడుస్తుంటే, మగ, ఆడ, ప్రతి ఒక్కరూ తన వైపే పరిశీలన, ఆసక్తి తో చూస్తున్నట్టు అనిపించింది ప్రియ కి. ఐతే ఈ చూపులు ప్రియ కి కొత్త కాదు. ఎప్పుడో కాలేజి రోజుల్లో తను ఇంత కురచ బట్టలు వేసుకునేది. దాని ద్వారా వచ్చే అటెన్షన్ ఆనందించేది. వర్క చెయ్యటం మొదలెట్టాక, ప్రొఫెషనల్ గా డ్రెస్ అవటం మొదలెట్టింది. ఇంత లా ఒళ్ళు కనిపించే డ్రెస్ వేసుకుని పదేళ్లు దాటి ఉంటాయి.
ఈ అటెన్షన్ ప్రియ లో ఒక కొత్త ధైర్యం లాంటి ఫీలింగ్ ని తెచ్చి పెట్టింది. తన శరీరం గురించి అభద్రతా భావం ప్రియ కి ఎప్పడూ లేదు. కెరీర్ గొడవల్లో పడి పోయి ఇన్నాళ్ళూ డ్రెస్ అయ్యే విధానం అప్పుడప్పుదన్నా సెక్సీ గా ఉంటోందా లేదా అన్న ఆలోచననే రాలేదు. తను రెగ్యులర్ గా వర్క్ అవుట్ చేసేది. బాగా డ్రెస్ అయ్యేది. కానీ సెక్సీ గా డ్రెస్ అవటం మాత్రం శరత్ కి, బెడ్రూం కే పరిమితం అయ్యేది.
రెస్టారంట్ లో అడుగు పెట్టే సరికి ఎదురు గా ఉదయ్, పక్కనే గూట్లే. హెయిర్ జెల్, గ్రే షర్టు, బ్లాకు జీన్స్ లో చాలా హాట్ గా కనిపించాడు. గూట్లే ఎప్పుడూ వేసుకునే ప్యాంటు షర్టు ల మీద బ్లేజార్ – కొత్తది అనుకుంటా. ఎప్పడి లాగే అసహ్యం గా వున్నాడు. జుట్టు మాత్రం కి రంగేసినట్టున్నాడు.
ఇద్దరి కళ్ళూ ప్రియ మీదే నిలిచి పోయాయి. డ్రెస్ ని, నెక్లస్ ని గుర్తించి ఉదయ్ ముఖం వెలిగి పోయింది. నవ్వుతూ ప్రియ వైపు చూసి తలూపాడు. ప్రియ కూడా నవ్వుతూ అతని పక్క వెళ్లి నిలబడింది.
“వావ్.. ప్రియ… చాలా అందం గా వున్నావు.”
అది గూట్లే గొంతు. నోరు తెరుచుకుని నాలిక బయటికి జారిండా అన్నట్టు గుడ్లేసుకుని చూస్తున్నాడు ప్రియ వైపు. ప్రియ గుండెల మీదకి సారించిన చూపు వేరే వైపు మరల్చాలనే ఆలోచన ఏమీ లేనట్టు చూస్తున్నాడు. ప్రియ కి వాడి మీద అసహ్యం ముంచుకు వచ్చింది.
మర్యాద కోసం “థాంక్స్” చెప్పి ప్రియ ఉదయ్ వైపు తిరిగింది.