సేన్ గారి ఆఫీసు నించీ బయట పడే సరికి నాలుగైంది.
నా జీవితం మారిపోయినట్టు అనిపించింది. నా భార్య అందాలు ఎరగా వేసి, పణం గా పెట్టి కోట్ల కొద్దీ బిజినెస్ చేయచ్చు అని ఒక పెద్దాయన నన్ను కన్విన్స్ చేసాడు. అది నేను ఒక పొగడ్త కిందే తీసుకున్నాను. ప్రకృతి ధర్మం ముందు ఎంతటి వాళ్ళైనా కీలుబోమ్మలే.
ఇంటికొచ్చేసరికి ఇదు గంటలైంది. మామూలుగా కంటే రెండు గంటలు ముందే వచ్చాను. రచన, చెల్లెలు షాపింగ్ కి వెళ్లారు. అమ్మ ఒక్కర్తే వుంది. తనకు జరిగిందంతా చెప్పాను.
అమ్మ ఆశ్చర్య పోయినట్టు అనిపించలేదు. “మరి ఏం చేద్దామనుకున్తున్నావు?” అడిగింది.
“ఏమో తెలీటం లేదు” నాలో ఇంకా పూర్తి నమ్మకం లేదు.
అమ్మ నెమ్మదిగా మాట్లాడింది. “చూడు. తర తరాలు గా మన కుటుంబం వెనక పడిపోయి వుంది. అందరికీ చులకన అయిపోయాం. మీ నాన్న గారు ఒక చిన్న ఉద్యోగం లో రిటైర్ అయ్యారు. నీకు నువ్వు ఎదుగు, బొదుగు లేని ఉద్యోగం లో స్ట్రగుల్ అవుతున్నావు. నీకు ఈ ప్రొమోషన్ ఖాయం ఐతే, మనం నిజం గా చాలా బావు పడతాం, మన ఫామిలీ కి మంచి జరుగుతుంది. నాకు తెలుసు.”
మళ్ళీ అంది. “నీకు సుష్మ అత్తయ్య గుర్తుందా?”
“ఎవరు, మారిషస్ లో వుంటారు వాళ్ళా?”
అమ్మ నవ్వింది. “సుష్మ, నేను ఒకే ఈడు వాళ్ళం. తనకి నా కంటే ఒక నాలుగేళ్ళు ముందు పెళ్లి అయింది. వాళ్ళాయన మారిషస్ లో ఒక షుగర్ ఫ్యాక్టరీ లో పని చేసి ఇప్పడు బాగా సెటిల్ అయ్యారు. ఆయన ఇప్పుడు ఒక పెద్ద పొజిషన్ లో వున్నాడు.”
“మాకు పెళ్ళైన ఒక సంవత్సరానికి వాళ్ళు మమ్మల్ని రమ్మని ఆహ్వానించారు. ప్లేన్ టికెట్స్ కూడా పంపారు. నేను, మీ నాన్న గారూ కలిసి దేశం బయటికి వెళ్లటం అదే మొదటి సారీ, చివరి సారీను. మారిషస్ మాకు చాలా నచ్చింది. వాళ్ళు మమ్మల్ని అక్కడే సెటిల్ అవమని అడిగారు. నాన్న కి కూడా ఏదో ఉద్యోగం చూస్తామన్నారు.”
“మేం అక్కడ ఉన్నప్పడు ఒక ఈజిప్ట్ నించీ ఒకాయన తన ఫ్రెండ్ తొ వాళ్ళింటికి వచ్చాడు. ఆయనకీ అక్కడ షుగర్ ఫ్యాక్టరీస్ వున్నాయి ట. మారిషస్ అంతా క్యాంపు చేస్తూ ఒక సఫారి జిప్సీ లో తిరుగుతున్నారు. వాళ్ళ కి సుష్మ, వాళ్ళ ఆయన ఆతిధ్యం ఇచ్చారు. సుష్మ వాళ్ళని నాన్న గారి ఉద్యోగం సంగతి కూడా అడిగింది.”
“వాళ్ళు సుష్మ ని, నన్ను, వాళ్ళతో టూర్ చెయ్యటానికి రమ్మన్నారు. రాత్రి పూట వుండాల్సి వస్తుంది అని నాన్న గారు ఒప్పుకోలేదు. అప్పుడప్పుడూ నేను ఆ సంగతి గురించి ఆలోచిస్తాను. మేం ఆరోజు వెళ్లి వుంటే, మన జీవితం వేరే గా ఉండేదేమో కదా అని అనిపిస్తుంది నాకు.”