కాలేజి లో ఎవరన్నా చూస్తే నా పరువేం కాను?”
అంది.
“సారీ గీత నన్ను క్షమించు కొంచం ఎక్కువగా మాట్లాడాను” అన్నాను.
“హ్ మ్ అరే బుజ్జీ నాకు కూడా నువ్వు కావాలి రా కానీ కొంచం ఓపిక పట్టు(తన చెయ్యి నా చేతిలో పెట్టి) క్లాస్ స్టార్ట్ అయ్యాక మనిద్దరం కాలేజ్ కి డుమ్మా కొట్టి మా రూమ్ కి వెళ్దాం అక్కడ చెప్పు ఏం చేద్దాం అనుకుంటున్నావో”
అని నవ్వింది.
నా లక్కుకి సలామ్ చెప్తూ “ఇంక అక్కడికి వెళ్ళిన తరువాత చెప్పటం దేనికి చేసి చూపిస్తా” అన్నాను.
“ఏం చేస్తావో ఏమో నీ ఇష్టం చిన్నీ” అంటూ ఎవరో ఇటు రావడం తో దూరం జరిగింది.
తరువాత బెల్ మోగడంతో అందరూ క్లాస్ కి వెళ్ళారు. మేము మాత్రం గేట్ వైపు వెళ్ళాం. ఎవరికీ అనుమానం రాకుండా వేరే వేరే గా నిడిచి బస్టాండ్ లో కలుసుకున్నాం. బస్టాండ్ లో నిలబడ్డప్పుడు నా చేతిని తన నడుము తగిలేలా పెట్టాను.
“ఎలాగు వెళ్తున్నాం కదా అంతలో ఈ కక్కుర్తి దేనికి? ఎవరన్నా చూస్తే?” అంది.
నా చేతితో తన చేతిని మెల్లిగా నొక్కి “ఆగలేక” అన్నాను.
“మ్ మ్ ఓపిక ముఖ్యం నాయనా ఓపిక” అంది మూతి తిప్పుతూ. ఈ బస్సు ఎప్పుడు వస్తుందా అనుకొనేంతలో వచ్చింది నా ముద్దుల బస్సు.
గీత వాళ్ళది వైజాగ్, తను ఇంకో నలుగురు అమ్మాయిలు కలసి ఒక ఫ్లాట్ లో అద్దెకుంటున్నారు. కాలేజ్ టైం వల్ల ఎవరూ ఉండరని మా ప్లాన్. దూరం నుంచి తన బిల్డింగ్ చూపించి…. “ఆ బిల్డింగ్ లో 5త్ ఫ్లోర్ ఫ్లాట్ నంబర్ 506 కి వచ్చెయ్యి. కింద వాచ్ మన్ అడిగితే సుబ్బారావు వాళ్ళింటికని చెప్పు వాళ్ళది మా పక్క ఇల్లు ఫ్లాట్ నంబర్ 507. ok నా?” అంది.
“ok డార్లింగ్” అన్నాను.
తను నడుచుకుంటూ వెళ్ళింది వెనక నుంచి తన జీన్స్ లో నుంచి తొంగి చూస్తున్న పిరుదులకి
“వస్తున్నాను” అన్నట్టు బై చెప్పాను.
గీత చెప్పినట్టే పైకి వెళ్ళి డోర్ బెల్ కొట్టా.