మా ఇంటికి వెనకాల వీధిలో సరోజా ఆంటీ వాళ్ళు వుండేవారు..
సరోజా ఆంటీ సుబ్బయ్య అంకుల్ అంటే నాకు మొదటినుంచి ఇష్టంగా వుండేది..
నా మంద స్వభావాన్ని అసహ్యించుకోకుండా నాతో దగ్గిరగా మెలిగే బహు కొద్ది మందిలో వారు వొకరు..
సరోజా ఆంటీకి వయస్సు 32 అంకుల్ కి 40..
అంకుల్ వొక హై స్కూల్ లో తెలుగు టీచర్ గా పనిచేస్తూ వుండే వారు..
తాము మా వాళ్ళంత వున్న వాళ్ళు కారు..
అయినా నాకు వారి కుటుంబం మా కుటుంబం కన్నా సంతోషంగా వున్నారనిపించేది..
వాళ్లకి కూడా ముగ్గురే పిల్లలు అయితే వాళ్ళు తమ ముగ్గురు పిల్లలనూ సమానంగా ప్రేమిస్తూ వాళ్ళతో చాలా ఆప్యాయంగా వుంటూ వుండేది చూస్తూంటే నాకు మా ఇంట్లో జరిగే అన్యాయం కొట్టొచ్చినట్లు తెలుస్తూ చాలా బాధగా వుండేది..
చాలా సార్లు సరోజ ఆంటీ నే నా తల్లి అయివుంటే యెంత బాగుండును అని కూడా అనిపించేది..
నేను వీలు దొరికినప్పుడల్లా సమయం చిక్కినప్పుడల్లా సరోజ ఆంటీ ఇంటికి వెళ్తూ నాకు మా ఇంట్లో జరిగే అన్యాయం మరిచే పోయేందుకు ప్రయత్నిస్తూ వుండేవాడిని..
అప్పటికి నాకు 18 యేళ్ళు…నాకు చదువు అంతగా అంటక పోవటం తో నేను ఇంకా స్కూల్ ఫైనల్ లోనే దండయాత్రలు జరుపుతూ వున్న రోజులు..
ఆ సంవత్సరం వేసవి సెలవలు ప్రారంభం అయ్యేందుకు మరో మూడు రోజులు వున్నాయనగా వొక సాయంత్రం అమ్మ నాకు నూరు రూపాయిలిచ్చి సామానులు తెమ్మనమని పురమా యించింది..
Shop కి చేరిన నేను నా ఖర్మ బాగా లేక పోవటంతో..నా జేబు లోని డబ్బుని యెవడో కొట్టేయటం తో సామా ను కొనకుండానే ఇల్లు తిరిగి పోవాల్సి వచ్చింది..
నేను డబ్బు పోగొట్టుకొన్న విషయం విన్న అమ్మ ముక్కోపం తో బెత్తం తీసుకొని నన్ను ఎడా పెడా కొట్టటం మొదలెట్టింది..
నాకు ఎడ్చేందుకు కూడా మనస్సు రాక బాధను దిగమింగుకుంటూ..తప్పించుకొనే ప్రయత్నాలు మాత్రం చేసాను..
నేను ఏడవక పోవటం తనని మరింత రెచ్చగోట్టిందేమో, అమ్మ నన్ను మరింత బలంగా కొడుతూంటే..కళ్ళు మూసేసుకొని విలవిల్లాడుతూంటే..మరో వ్యక్తి గట్టిగా అరవటం వినిపించి..కళ్ళు తెరిచి చూసాను..
ఎదురుగా సరోజ ఆంటీ కళ్ళలో నిప్పులు కురిపిస్తూ అమ్మ చేతిని పట్టి ఆపి “ఏంటండీ ఇది..గొడ్డును బాది నట్లు బాదుతున్నారు..చిన్న పిల్లాడన్నా కనికరం కూడా లేదా..మీరేం మనిషి..” అని అరుస్తోంది..
బెత్తం లాక్కుని అవతల విసిరేసింది..
నేను ఆంటీ కి మనస్సులోనే ధన్యవాదాలు చెప్పుకుంటూ, తగిలిన దెబ్బల బాధను దిగ మింగుకుంటూ హాల్ మూలకు చేరి కూర్చున్నాను..మౌనంగానే కన్నీళ్లు కారుతూంటే..
సరోజ ఆంటీ అమ్మను సమాధాన పరిచి తర్వాత చెప్పింది.. “అక్కా మా ఆయన పిల్లల్ని తీసుకొని మా ఊరి కెళ్ళి పోయారు ఈ ఉదయమే..వాళ్ళ వెకేషన్ అక్కడే జరుగుద్ది..నేను కూడా రేపు బయలుదేరి వెళ్తున్నాను ..పిల్లలతో కలిసి నెల తర్వాత వస్తాను..మీకు చెప్పి వెళ్దామని వచ్చాను..పోనీ ప్రసాదుని నాతో పంపండి ఈ నెలా మా వూళ్ళో మాతోనే వుంటాడు..” అంది..
“మీ బావను రానీ..ఆయనకీ చెప్పాక పంపుతా ..” అంది నా వైపు ఇంకా కోపంతో చూస్తూనే..ఆమె కళ్ళలో ‘పీడా విరగడైపో..’ అన్న తిరస్కార భావం అవుపిస్తూంటే..
“మీరు పంపుతారు లేండి..నేను వాడి బట్టలు మాత్రం ప్యాకింగ్ కి తీసుకెళ్తాను “ అంటూ నా బట్టలను సర్ది వొ చిన్న సూట్ కేసు లో తీసుకొని వెళ్తూ.. “ప్రసాదు..నాన్న రాగానే ఆయన సరే అనే అంటారు..నువ్వు వేగిరం మా ఇంటికి వచ్చేయ్..రేపు తెల్లవారు ఝాము బస్సు కే వెళ్ళాలి తొందరగా లేచి..సరేనా ?” అని నాతో అని నా బుగ్గల మీద చారలు కట్టిన కన్నీరు తుడిచి, వెళ్లి పోయింది..
ఆ తర్వాత నాన్న ఇంటి కొచ్చి జరిగిందంతా విని డబ్బు పోగొట్టుకొన్నందుకు రెండు సార్లు తిట్టి “వీడ్ని పోని య్యు వొ దరిద్రం వదులుతుంది” అంటూంటే నాలో ఏడుపు మరింత పెల్లుబికింది..ఆయన ఏహ్యానికి..
ఆయన “ఇదిగో ఈ రెండొందలు తీసుకొని ఫో..” అని డబ్బులు నా ముఖాన వేస్తూంటే వాటిని అందుకొని వురు కులు పరుగుల మీద సరోజ ఆంటీ ఇంటికి చేరాను..
వాళ్ళది చిన్నదే అయినా, ఇండిపెండెంట్ చక్కటి ఇల్లు..
వీధి తలుపు దగ్గిరగా వేసి వుండటంతో మెల్లగా తోస్తూ “ఆంటీ” అని పిలుస్తూ, లోపలికి అడుగెట్టాను..
తలుపు చప్పుడు, నా పిలుపు విని, ఆంటీ బాత్రూం తలుపు తెరుచుకుంటూ బయటకొచ్చింది..
ఆ 32 ఏళ్ళ వయస్సులోనూ..ముగ్గురు పిల్లల తల్లి అయినా..ఆంటీ అందంగా ఆకర్షనీయం గా అనిపించింది..
గొప్ప శిల్పి చెక్కిన దేవాలయం మీదీ బొమ్మలా వొంపు సొంపులతో పాము లాంటి వయ్యారపు ఆకారం లావా టి వక్షాలు గుండ్రటి పెద్ద కళ్ళు నవ్వుతూ వుండే లావాటి పెదిమలు అందాలు విర జిమ్ముతోంది ఆంటీ..
అప్పుడే స్నానం చేసి వుండటంతో ఆ నీటి బిందువులు భుజాల మీదుగా జారుతూంటే రొమ్ముల పై వరకూ పెద్ద టర్కీ టవల్ చుట్టుకొని వున్న ఆమె రొమ్ముల బలువులు..నునుపులు పైభాగంలో వుబ్బుకొస్తూ అవు పిస్తూంటే చూస్తున్న నాకేదో అనిపించ సాగింది..
“వచ్చావా సంతోషం పడక గదిలోకి పోయి పైజమా లోకి మారు నిద్రపోవచ్చు..నేనూ వస్తా..” అంది నన్ను చిరునవ్వుతో ఆహ్వానిస్తూ..
నేను, ఆమె వీధి తలుపు బోల్ట్ వేస్తూంటే, మెల్లగా బెడ్ రూమ్లోకి వెళ్లి, పైజమా లోకి మారి..తను వస్తుందేమో అనుకుంటూ..షర్టు వేసుకోవాలని చూస్తూండగా, నా వెనుకనుంచి.. “వోరి దేముడా..” అని ఆమె పెద్దగా నిట్టూర్చేది విని కంగారు గా వెనక్కి తిరిగాను..
ఆంటీ చీర లేకుండా వొట్టి లంగా రవికలతో నన్ను చూస్తూ అవుపించే సరికి..నాకు, నా అర్ధ నగ్నత్వానికి సిగ్గు వేయటానికి బదులు, ఆమె అందాల ప్రదర్శనకి వొళ్ళంతా అదోలా అవసాగింది..
“ఏదీ వొంగు కొంచం..” అంటూ తను నన్ను సమీపించింది..
తను నా వీపుని చూడబోతోందని గ్రహించి నేను మంచాని కేసి తిరగి అరచేతులు రెండూ ఆ మంచం మీదికి ఆనించి ముందుకొంగాను..
ఆమె సున్నితం గా నా వీపు మీద తేరిన దెబ్బల చారాలను తాకుతూ.. “నొప్పుడుతోందా..నాన్నా..” అని ప్రియం గా అడుగుతోంటే నాకు ఏడుపు పొంగుకొచ్చింది..
బలవంతంగా కళ్ళు మూసుకొని “లేదు..” అన్నా..
మరి కొద్ది క్షణాల తర్వాత ఆ ప్రదేశంలో ఆమె మెత్తటి తడి పెదాల స్పర్శ తగులుతూంటే..నాకు చాలా హాయిగా అనిపించింది..
తోడల్లో బెల్లం ఉలిక్కి పడింది..ఎందుకో తెలియదు..
“వుండు మందేమైనా తీసుకొస్తా..” అంటూ వెళ్లి, వెంటనే..తిరిగి వచ్చి తెచ్చిన మందు రాసింది..
“ఆంటీ నువ్వే నాకు అమ్మవైతే ఎంత బాగుండేదో..!??” అన్నా ఆమె ఆప్యాయతకి కరిగి పోతూ..
“ఏమిరా..మీ అమ్మ నిన్ను సరిగ్గా చూసుకోదా..?” సానుతాపంగా నా భుజాన్ని నిమురుతూ అడిగింది..
“మాట్లాడితే కొడుతుంది..మా నాన్నకీ నేనంటే కోపమే..” అన్నా దిగాలుగా..
“అనుకున్నాలే..ఏమైనా ఆమె నీకు సవతి తల్లియేగా..పోనీలే..ఇక ముందు ఈ నెలరోజులు అయిపోయే వరకైనా, వాళ్ళ గురించి మర్చేపో..మాతో హాయిగా గడుపు ..” అంది తను నా వీపు మీదికి వంగుతూ..