ఆదిత్య : ఏంటే?
అను : డోర్ లాక్ చేశా, బెడ్ కలుపుదాంలే.
ఆదిత్య : రోజూ ఇలా అయితే ఎలాగే నిద్ర లేకపోతే ఆరోగ్యం, చదువు రెండు దెబ్బ తింటాయి.
అను : అవన్నీ నాకు తెలీదు నువ్వు లే ముందు.
లేచి ఇద్దరం కలిసి బెడ్ సరిచేసాం అనూ నా మీదకి ఎక్కేసి గట్టిగా ఉడుము పట్టు పట్టేసింది తన టీ షర్ట్ లోపల నా రెండు చేతులు పెట్టేసి వీపు కరుచుకున్నాను, అనూ నా మెడలోకి దూరిపోయింది అలా కొంచెం సేపు పడుకుని ఇద్దరం టీ షర్ట్స్ విప్పేసాం ఒకరి చర్మం ఇంకొకరికి తగులుతుంటే వెచ్చగా ఉంది ఏసీ టెంపరేచర్ తగ్గించాను..
అను : బావా కింద ఆన్ అయ్యింది రా నీకు.. ఎక్కడెక్కడో తగులుతుంది.
ఆదిత్య : ఇబ్బందిగా ఉందా?
అను : లేదు సమ్మగా ఉంది.
అనూ నా పెదవులనందుకుని ముద్దులు పెడుతూ నడుముని నాకేసి వత్తింది, తన షార్ట్ లోకి చేతిని పోనిచ్చి ఒక పిర్రని పట్టుకుని నలిపేశాను.. అనూ నన్ను చూసి నవ్వుతూ నా పెదాల మీద నాలికతో నాకసాగింది, అనూ రెండు పిర్రలని పట్టుకొని పిసుకుతూ ఊపుతూ కింద జరుగుతున్న రాపిడికి ఇద్దరం కార్చుకుని పడుకున్నాం.
రాము : డాక్టర్ డాక్టర్ అని స్ట్రెచర్ లో ఉన్న అన్నతో పాటు హాస్పిటల్ కి వచ్చాడు
నర్స్1 : ఇక్కడ పడుకోపెట్టండి… ఏమైంది.
రాము : గుండె పక్కన గాజు పెంకు దిగింది ఆల్రెడీ గాజు ముక్క తీసేసారు మీ దెగ్గర అప్పోయింట్ చెయ్యమన్నారు పెద్ద హాస్పిటల్ కి వెళ్లాలంటే చాలా దూరం.
నర్స్ 1 : సరే మీరు వెయిట్ చెయ్యండి నేను వెళ్లి డాక్టర్ ని పిలుచుకొస్తా..
»»»డాక్టర్ కేబిన్ «««
డాక్టర్ ఏదో ఫైల్ చూస్తుంది..
నర్స్ 2 : రాధా మేడం మీకు తెలుసా వచ్చే నెల మాలతి (నర్స్1) పెళ్లట.
బులుగు రంగు చీర ఎర్రటి జాకెట్ దాని మీద ఆప్రోన్ చక్కటి శరీర సౌష్టవం ముందు పెరిగిన ఎత్తులు నాజుకు అయిన నడుము ఆ వెనక మందమైన నిండు కుండలు ఎవరైనా సరే తన గురించి తెలియని వాళ్లు చూస్తే తనకీ పెళ్లి అయిపోయిందనుకుంటారు… స్వప్న (నర్స్2) చెప్పిన మాట విని నవ్వుతూ ఇటు వైపు తిరిగింది అనురాధ.
“అవునా” అంటూ కుర్చీలో కూర్చుంటూ ఫైల్ చదువుతుంది, “నాకు చెప్పలేదే” అంటూ..
స్వప్న : నాకు ఇందాకే చెప్పింది.. నిన్నే సెట్ అయిందట ముందే కంఫర్మ్ కాకుండా చెప్పడం ఎందుకని ఇన్ని రోజులు చెప్పలేదట.
ఇంతలో మాలతి వచ్చి “మేడం ఒక కేసు వచ్చింది ఆల్రెడీ ట్రీట్మెంట్ అయిన పేషెంట్, గుండెలో గాజు ముక్క తీసి కుట్లు వేశారు”
అనురాధ : పదండి వెళదాం.