అను : మా నాయనమ్మ.. ఎందుకు వస్తుందే ఇక్కడికి.
సరిత : అక్కడ వాళ్ళు ఏటో వెళుతున్నారట అందుకని కొన్ని రోజులు ఉండటానికి వస్తుంది.
ఆదిత్య : అలాగ, సరే నేను అలా బైటికి వెళ్ళొస్తా ఏమైనా కావాలా
సరిత : ఏమైనా గుర్తొస్తే ఫోన్ చేస్తారా
రాత్రికి భోజనం చేస్తుంటే అందరూ నన్ను అనుని చూసి నవ్వుతుంటే సిగ్గేసి ఇద్దరం టక టకా తినేసి రూంలో పడ్డాం, మేము పడుకునే దాకా మాతో ముచ్చట్లు పెట్టి అనే కంటే మాకు కాపలా ఉండి అనొచ్చు, పడుకున్నట్టు నటిస్తే గాని మమ్మల్ని వదిలి పోలేదు..
రాత్రి పన్నెండింటికి అను లేచి నన్ను లేపింది.
అను : బావా బావా.. లే..
ఆదిత్య : లేచే ఉన్నా, పడుకో నేను లేపుతా..
అను : అబ్బా..
ఆదిత్య : ఇలా రా..
అను ఆ మంచం మీద నుంచి లేచివచ్చి నా మీద పడుకుంది, ఇద్దరికీ దుప్పటి కప్పి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాను.
ఆదిత్య : పడుకో.. నిద్ర పాడు చేసుకోకు అన్నిటికంటే ఆరోగ్యం ముఖ్యం.. నేను లేపుతా అప్పుడు ఎంజాయ్ చేద్దువు.. అని తల నిమురుతూ గట్టిగా వాటేసుకుని పడుకున్నాను.. అను లేచి తన టీ షర్ట్ విప్పేసి నాది కూడా లాగేసి నన్ను కరుచుకుని కళ్ళు మూసుకుంది, నాకు నిద్ర ఎగిరిపోయినా తనని ఏదేదో చేసెయ్యాలన్నంత కామం రాలేదు.. అలాగే కళ్ళు మూసుకుని వెచ్చగా వాటేసుకుని ఆ ఎత్తులు నా ఛాతి మీద నాలుగుతుంటే ఆస్వాదిస్తూ పడుకున్నాను..
పొద్దున్నే మెలుకువ వచ్చింది అనుని లేపబోయాను కానీ ఆ మొహం చూసి తన నిద్ర చెడగొట్టబుద్దికాలేదు అలా నా ఒళ్ళో పెట్టుకుని చూస్తూ ఉన్నాను.. సంకలో చెయ్యి పెట్టి చూస్తే వెచ్చగా ఉంది అలాగే గట్టిగా వాటేసుకుని తన ఒంటి వాసన పీల్చుకుంటూ పడుకున్నాను.. మళ్ళీ ఐదు అవుతుందనగా అనుని లేపాను..
అను : పొద్దున్నే లేపుతా అన్నావ్.
ఆదిత్య : మెలుకువ రాలేదు, ఇలా నిన్ను వాటేసుకుని పడుకుని వారం అవుతుంది కదా, చాలా మత్తుగా హాయిగా నిద్ర పోయాను.
అను : అవును నేనూ అంతే, అని పెదాలని దెగ్గరికి తెచ్చింది.
కోర పెదవులని నా నోట్లోకి తీసుకుని ఎంగిలి జుర్రుతూ సన్ను మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతున్నాను.. నా నుండి విడిపడింది.
అను : నాకేం నొప్పి పుట్టదు బావా గట్టిగా పిసుకు..
ఆదిత్య : ఇప్పుడే వద్దులే.. మళ్ళీ సైజలు పెరిగితే అదో తలనొప్పి అని మళ్ళీ తన పెదాలు అందుకున్నాను.