అనుభవం 2 227

దాంతో ఆమె నైటీ మోకాళ్ళు దాటి ఇంకా పైకి లేచిపోయి నున్నటి తొడలు కొద్దికొద్దిగా దర్శనమిచ్చాయి ప్రకాష్కు�
చూడకూడదనుకుంటూనే చూశాడు ప్రకాష్�
తెల్లటి తొడలు నునుపెక్కి నీలి రంగు నైటీలో మెరుస్తున్నాయి..సగం వరకూ కనిపిస్తూ తరువాత కలిసిపోయి మబ్బుగా ఉంది కనీ కనపడకుండా�
అప్పుడు గుర్తుకువచ్చింది ప్రకాష్కు..ఇందాక తను వదినను పడుకోబెట్టినప్పుడు లొలంగా వేసుకుని ఉంది..ఇప్పుడు లేదు�
తలచుకోగానే వాడి మడ్డ కోడె గిత్తలా ఎగురసాగింది డ్రాయర్ లోపల�
వాడి చూపులను ఓరకంటితో చూస్తున్న అర్చన�అక్కడే ప్రకాష్ అంది ఒకసారి తొడలను తెరచి మళ్ళీ మూసుకుంటూ�
ఊ ఒక్క క్షణంలోనే దోబూచులాడుతూ తొడలు కలిసే ప్రాంతం దర్శనమిచ్చినట్లిచ్చి అంతలో మాయమైంది�
చటుక్కున చూపు మరల్చుకుంటూ�ఇంకో చేతిలో ఉన్న బాం అర్చన కాలి పిక్కకు పట్టించి రాయసాగాడు�
వాడికి కలలాగా ఉంది�
అన్నా వదినల బెడ్రూం లోకి వాడు ఎప్పుడూ వచ్చింది లేదు�
ఈ రోజు రావడమూ, మంచం పైన వదినతో బాటూ..తలచుకుంటుంటే వాడి శరీరమంతా ఉష్ణం పెరిగిపోతోంది�
ఇందాక తను చూసింది సరిగ్గానేనా..వదిన లోలంగాతో బాటూ ప్యాంటీ కూడా తీసేసినట్లుంది�ఏమో సరిగ్గా కనిపించలేదు�ఇంకోసారి చూద్దామా..అనుకుంటూ తలెత్తాడు�
అంత వరకూ ప్రకాష్నే చూస్తున్న అర్చన చప్పున కళ్ళుమూసుకుంది�
అర్చన మొహం వైపు చూసాడు ప్రకాష్..కళ్ళు మూసుకునుంది�మెల్లగా చూపులను కిందికి జార్చాడు�
అప్పటికే వాడి చేతి స్పర్శలతో వేడెక్కిపోతున్న అర్చన భారంగా ఊపిరి పీలుస్తోంది..
ఆమె ఎద ఎత్తులు ఊపిరి పీల్చినప్పుడల్లా పైకి ఉబుకుతూ తమను అణచిపెట్టేవాడెవడన్నట్లు కనిపిస్తున్నాయి�
నీలి రంగు నైటీలోనుంచి పచ్చటి అర్చన కడుపు దోబూచులాడుతోంది�ఇంకొంచం కిందికి దిగింది ప్రకాష్ చూపు�
ఒక కాలిని చాపి ఒక కాలిని వెనక్కి మడిచి ఉంచడం వల్ల ఇప్పుడు పూర్తిగా తొడల వరకూ లేచిపోయిన నైటీ అర్చన లోపలి అందాలను చూపెడుతోంది�
ఈ లోపు అర్చన కదిలి వాడికి వీలుగా అన్నట్లు బాం రాస్తున్న కాలిని అలాగే ఉంచి ఇంకో కాలిని పైకెత్తి మడిచింది�
దాంతో నైటీ ఇంకాస్త పైకెళ్ళిపోయి ఆమె తొడలు తెరచుకుంటూ బయట పడ్డాయి..
తెరచుకున్న అర్చన తొడల మద్యలో అప్పటి వరకు కలుగుతున్న పెరుగుతున్న కోరికకు నిదర్శనంగా తడితడిగా మెరుస్తూ అదోలాంటి సువాసనను వెదజల్లుతూ కనిపించింది ఆమె మధన పుష్పం మసక మసకగా�
ప్రకాష్ చేతులు అర్చన కాలి పిక్కలను వదలకుండా పిసుకుతూనే ఉన్నాయి.. కాని ప్రకాష్ శరీరపు ఉష్ణంతో బాటూ వాడి నొక్కుడు వేగం పెరిగిపోతోంది.. దాంతో బాటూ ఇప్పుడు వాటి గమ్యం కింది వైపు కాకుండా పైవేపుగా సాగుతోంది�
అరమోడ్చిన కళ్ళతో ఆ సుఖాన్ని వంటపట్టించుకుంటున్న అర్చనకు ప్రకాష్ చేతుల పయనం తెలుస్తోంది�
వాడికి వీలుగా కాళ్ళను ఇంకొంచం తెరచి వీలు కలిగిస్తోంది�
ఇంకొంచం తెరవడంతో అర్చన తొడల మద్యి చీలిక తేనెలూరుతూ కనిపిస్తోంది ప్రకాష్కు�
ప్రకాష్ కళ్ళకు ఇంకేమీ కనిపించడం లేదు�
వదిన అందమైన శరీరం, తెరచుకున్న తొడలు, అప్పటిదాకా ఊరిన రసాలతో కలిసి మత్తెక్కుతున్న గదిలోని గాలి�వాడి నాగలి పర్రును చించేటందుకు మరింత పదును తేలి డ్రాయర్ను చించేలా తయారైంది�
కాని ప్రకాష్ ధైర్యం చేయలేకపోతున్నాడు�
తొడల వరకూ వెళ్ళిన చేతుల్ని మళ్ళీ కాలి పిక్కల దగ్గరికి తెచ్చి అక్కడే పాముతున్నాడు�
ఇదంతా గమనిస్తున్న అర్చన కొద్దిగా కళ్ళు తెరచి ప్రకాష్ మొల వంక చూసింది�
మోకాళ్ళపైకూర్చుని ఉన్న ప్రకాష్ ముందుభాగం పొంగిపోయి ఎత్తైన గుడారంలా కనిపిస్తోంది లుంగీ పైనుంచి�
వాడి మొహం వైపు చూసింది�
వాడు ఈ లోకంలో లేనట్లు తెరచుకున్న అర్చన తొడలమద్యే చూస్తున్నాడు�
కుర్రాడు మంచి వేడి మీదున్నాడు, ఇదే సమయమని లేచి ప్రకాష్ చేతుల్ని పట్టి చటుక్కున తనపై లాక్కుంది ఇక తట్టుకోలేక పోతున్న అర్చన�

అర్చన మీద పడ్డ ప్రకాష్ తెప్పరిల్లి లేస్తుంటే

వాడి లుంగీని లాగేసి బయట పడ్డ వాడి గూటాన్ని పట్టుకుని ఇదేంట్రా అంటూ అర్చన అడుగుతుంటే�
అంత వరకు ఆపుకుంటున్న తమకాన్ని అర్చన లేత చేతుల్లో పడ్డ తన మడ్డ పెంచేస్తుంటే..

వదినా..అదీ..అదీ..అంటూ అర్చనను వెనక్కి నెట్టేసి ఆమెపై బోర్లా పడి ఆమె శరీరమంతా తడిమేస్తూ..మొహమంతా ముద్దులు పెడుతూ�వదినా..వదినా..అంటూ ఆవేశపడిపోసాగాడు ప్రకాష్�

అప్పటి వరకు తన చేతుల్లో నలుగుతున్న వాడి మడ్డను వదిలేసి�
ఏం..ఏంటిది�ఏం చేస్తున్నావ్ నువ్వు అంటూ ప్రకాష్ ను దూరం తోసింది�
బిత్తర పోయాడు ప్రకాష్..
అది కాదు�

ఏది కాదు గదమాయిస్తూ అర్చన..
ఏదో చిన్న పిల్లాడివి, పైగా వరసకు మరిదివి కూడా అని కాస్త చనువుగా ఉంటే..అయ్యో నీ బుద్ది ఇలా పెడదారి పట్టిందే అంటూ అరిచింది..
ఎక్కిన మత్తు అంతా దిగిపోయింది ప్రకాష్కు..

ఉండు మీ అన్న రానీ చెప్తాను నీ పని�

వదినా ప్లీజ్..అంటూ కాళ్ళపై పడిపోతూ�అలా మాత్రం చెయకొదినా�ఏదో అలా జరిగిపోయింది..ఈ ఒక్కసారి క్షమించి వదిలేయి, మరోసారి ఇలా చేయను �తల వంచి అంటున్న ప్రకాష్ను చిన్న నవ్వుతో చూస్తూ..
ఈ మాత్రం భయముండాలి..లేకపోతే చులకనైపోనూ అని మనసులో అనుకుంటూ..
ముందులే అంటూ కాళ్ళను వెనక్కు లాక్కుంది..
లేచి నిలబడ్డాడు ప్రకాష్ తల దించుకునే ఉన్నాడు�

అర్చన చూపు వాడి మొలవంక పడింది..
అంత వరకు నిక్కి నీలుక్కుని ఉన్న వాడి మడ్డ తనుకూడా తప్పు చేసినట్లు తలను కిందికి వంచి వేళ్ళాడుతోంది�ఊ..ఇది నీకు పుట్టిన బుద్దేనా?…లేక ఈ మద్య కాలేజిలో ఏమన్నా చెడుసావాసాలు తగిలి నేర్చుకున్నావా అంది అర్చన..
ఆమె గొంతులో ఇంతకు ముందున్న తీవ్రత లేదు�

తలెత్తి ఆమె మొహం వంక చూసి మళ్ళా తల దించుకున్నాడు ప్రకాష్�

మంచం పై కూర్చుంటూ�అడుగుతోంది నిన్నే అంటూ రెట్టించింది అర్చన�

అదీ..అటువంటిదేం లేదు వదినా అన్నాడు ప్రకాష్�

ఎటువంటిది ఏం లేదు�లేదు�ఏదో ఉంది..లేకపోతే నీకలాంటి ఊహలు ఎలా వస్తాయి..చెప్పు�లేకపోతే మీ అన్నతోనే చెప్తావా అంది అర్చన బెదిరిస్తున్నట్లు

ప్రకాష్ : వద్దు వదినా�అన్నకు చెప్పకు�నీకే చెప్తాను
అంటూ�తను చూసిన శంకరు వాడి వదిన బాగోతం చెప్పాడు�
చెప్తుంటే మళ్ళీ కొద్దికొద్దిగా వాడి మడ్డ తలెత్తుతోంది�
అర్చన: అదీ..అలా చెప్పు�ఇది నీకు వచ్చిన ఆలోచన కాదు�సరే అలా కాదు..చూసింది చూసినట్లుగా చెప్పు…చూసినీకేమనిపించింది �
ప్రకాష్ తలెత్తి చూసాడు�
అర్చన : ముందా లుంగీ కట్టుకో�కట్టుకుని నువ్వు చూసింది చూసినట్లు చెప్పు..వాళ్ళేం చేసారు, నీకీ ఆలోచన ఎలా వచ్చిందో తెలుసుకోవాలికదా�
తనడుగుతున్న దానికి సమాధానం చెప్పుకున్నట్లు అంటూ..
అర్చన : ఊ..కానీ అంది అర్చన�
ప్రకాష్ లుంగీ చుట్టుకుంటూ..మొదలెట్టాడు ఆ రోజు ఎందుకు శంకర్ వాళ్ళింటికి వెళ్ళాడో, వెళ్ళినప్పుడు హాల్లో సోఫాలో కూర్చుని శంకరు, శంకరు వదిన ఎలా ఉన్నారో, దాని తరువాత శంకరు తన వదిన గురించి చేసిన కామెంటు..
అర్చన : ఆగు..వాడు నన్నలా అన్నాడా..అంటే నువ్వు వింటూ ఊరుకున్నావా..లాగి పెట్టి ఒక్కటియ్యకుండా..
కోపం తో అర్చన మొహం జేవురించింది�
ప్రకాష్ : అలా కాదు వదినా�
అర్చన : ఏంటీ.. అలా కాదు ..
ప్రకాష్ : వాడలా అన్నప్పుడు నాకు తోచలేదు�
కొద్దిగా ధైర్యం కూడదీసుకుంటూ�
ప్రకాష్ : అయినా వాడన్నదాంట్లో తప్పేముంది వదినా�నీకేం తక్కువ
�ప్రకాష్ అలా అనగానే అర్చన బుగ్గలో వెచ్చటి ఆవిర్లు వచ్చాయి..
అర్చన : ఊ..ఊ..కొంచం చనువిచ్చానని ఏంటా మాటలు�అయినా నువ్వలా అనొచ్చు, అనుకోవచ్చు�
ప్రకాష్ : ఎందుకని వదినా�
అర్చన : ఎందుకంటే నువ్వు నా ముద్దుల మరిదివి కాబట్టి�
తన అందాన్ని పొగడగానే కూల్ అయిపోతూ..
అర్చన : కాని వాడెవడు అలా అనడానికి వెదవ..ఈసారి ఇంటికి రానీ చెప్తా �పోనీలే వదినా అంటూ ప్రకాష్ అక్కడున్న కుర్చీలో కూర్చోబోయాడు�
ఏయ్..నిలబడు, నిలబడే అంతా చెప్పు..అదే నీకు శిక్ష అంది అర్చన..మనసులో నవ్వుకుంటూ..
ప్రకాష్ ఒక్కో సంఘటన విపులం గా చెప్ప్తుంటే అర్చన కళ్ళ ముందు ఆ దృశ్యాలు కదలాడుతున్నాయి�
జరిగింది తలచుకుంటుంటే అప్పటి వరకు అణచిపెట్టుకున్న కోరిక ఎక్కువౌతోంది అర్చనకు�
ప్రకాష్ చుట్టుకున్న లుంగీని పట్టి లాగుతూ�
వాళ్ళు చేసుకుంటుంటే చూస్తూన్న నువ్వేం చేసావో ఇప్పుడు నా ముందర అలాగే చేయి అంది�
వదినా అంటూ గాబరాగా తన లుంగీని పట్టుకున్న అర్చన చేతిని పట్టుకున్నాడు ప్రకాష్�
అర్చన చేయి వేడిగా ఉంది�
నువ్వు చేసిందంతా మీ అన్నకు చెప్పకుండా ఉండాలంటే ఇప్పుడు నేను చెప్పినట్లు వినాలి, లేదంటే మరి నీ ఇష్టం అంటూ లుంగీ వదిలేసింది అర్చన�
వదినా నీ ముందు అలా చేయాలంటే సిగ్గుగా ఉంది అన్నాడుప్రకాష్�
వుంటుంది..వుంటుంది�మీదపడి..ఛా…ఛా ..నా నోటితో చెప్పడానికి నాకు సిగ్గేస్తోంది�అలా చేసినవాడికి సిగ్గెందుకు..ఊ..కానీ అంది అర్చన�
వదినా జాలిగా మొహపెట్టి ఊహూ..నా వల్ల కాదొదినా అన్నాడు ప్రకాష్�

అడుగుతోంది నిన్నే అంటూ రెట్టించింది అర్చన�అదీ..అటువంటిదేం లేదు వదినా అన్నాడు ప్రకాష్�ఎటువంటిది ఏం లేదు�లేదు�ఏదో ఉంది..లేకపోతే నీకలాంటి ఊహలు ఎలా వస్తాయి..
చెప్పు�లేకపోతే మీ అన్నతోనే చెప్తావా అంది అర్చన బెదిరిస్తున్నట్లు�
ప్రకాష్ : వద్దు వదినా�అన్నకు చెప్పకు�నీకే చెప్తాను
అంటూ�తను చూసిన శంకరు వాడి వదిన బాగోతం చెప్పాడు�
చెప్తుంటే మళ్ళీ కొద్దికొద్దిగా వాడి మడ్డ తలెత్తుతోంది�
అర్చన: అదీ..అలా చెప్పు�ఇది నీకు వచ్చిన ఆలోచన కాదు�సరే అలా కాదు..చూసింది చూసినట్లుగా చెప్పు…చూసినీకేమనిపించింది �
ప్రకాష్ తలెత్తి చూసాడు�
అర్చన : ముందా లుంగీ కట్టుకో�కట్టుకుని నువ్వు చూసింది చూసినట్లు చెప్పు..వాళ్ళేం చేసారు, నీకీ ఆలోచన ఎలా వచ్చిందో తెలుసుకోవాలికదా�
తనడుగుతున్న దానికి సమాధానం చెప్పుకున్నట్లు అంటూ..
అర్చన : ఊ..కానీ అంది అర్చన�
ప్రకాష్ లుంగీ చుట్టుకుంటూ..మొదలెట్టాడు ఆ రోజు ఎందుకు శంకర్ వాళ్ళింటికి వెళ్ళాడో, వెళ్ళినప్పుడు హాల్లో సోఫాలో కూర్చుని శంకరు, శంకరు వదిన ఎలా ఉన్నారో, దాని తరువాత శంకరు తన వదిన గురించి చేసిన కామెంటు..
అర్చన : ఆగు..వాడు నన్నలా అన్నాడా..అంటే నువ్వు వింటూ ఊరుకున్నావా..లాగి పెట్టి ఒక్కటియ్యకుండా..
కోపం తో అర్చన మొహం జేవురించింది�
ప్రకాష్ : అలా కాదు వదినా�
అర్చన : ఏంటీ.. అలా కాదు ..
ప్రకాష్ : వాడలా అన్నప్పుడు నాకు తోచలేదు�
కొద్దిగా ధైర్యం కూడదీసుకుంటూ�
ప్రకాష్ : అయినా వాడన్నదాంట్లో తప్పేముంది వదినా�నీకేం తక్కువ
�ప్రకాష్ అలా అనగానే అర్చన బుగ్గలో వెచ్చటి ఆవిర్లు వచ్చాయి..
అర్చన : ఊ..ఊ..కొంచం చనువిచ్చానని ఏంటా మాటలు�అయినా నువ్వలా అనొచ్చు, అనుకోవచ్చు�
ప్రకాష్ : ఎందుకని వదినా�
అర్చన : ఎందుకంటే నువ్వు నా ముద్దుల మరిదివి కాబట్టి�
తన అందాన్ని పొగడగానే కూల్ అయిపోతూ..
అర్చన : కాని వాడెవడు అలా అనడానికి వెదవ..ఈసారి ఇంటికి రానీ చెప్తా �పోనీలే వదినా అంటూ ప్రకాష్ అక్కడున్న కుర్చీలో కూర్చోబోయాడు�
ఏయ్..నిలబడు, నిలబడే అంతా చెప్పు..అదే నీకు శిక్ష అంది అర్చన..మనసులో నవ్వుకుంటూ..
ప్రకాష్ ఒక్కో సంఘటన విపులం గా చెప్ప్తుంటే అర్చన కళ్ళ ముందు ఆ దృశ్యాలు కదలాడుతున్నాయి�
జరిగింది తలచుకుంటుంటే అప్పటి వరకు అణచిపెట్టుకున్న కోరిక ఎక్కువౌతోంది అర్చనకు�
ప్రకాష్ చుట్టుకున్న లుంగీని పట్టి లాగుతూ�
వాళ్ళు చేసుకుంటుంటే చూస్తూన్న నువ్వేం చేసావో ఇప్పుడు నా ముందర అలాగే చేయి అంది�
వదినా అంటూ గాబరాగా తన లుంగీని పట్టుకున్న అర్చన చేతిని పట్టుకున్నాడు ప్రకాష్�
అర్చన చేయి వేడిగా ఉంది�
నువ్వు చేసిందంతా మీ అన్నకు చెప్పకుండా ఉండాలంటే ఇప్పుడు నేను చెప్పినట్లు వినాలి, లేదంటే మరి నీ ఇష్టం అంటూ లుంగీ వదిలేసింది అర్చన�
వదినా నీ ముందు అలా చేయాలంటే సిగ్గుగా ఉంది అన్నాడు ప్రకాష్�
వుంటుంది..వుంటుంది�మీదపడి.. ఛా…ఛా ..నా నోటితో చెప్పడానికి నాకు సిగ్గేస్తోంది�అలా చేసినవాడికి సిగ్గెందుకు..ఊ..కానీ అంది అర్చన�
వదినా జాలిగా మొహపెట్టి ఊహూ..నా వల్ల కాదొదినా అన్నాడు ….

వదినా జాలిగా మొహపెట్టి ఊహూ..నా వల్ల కాదొదినా అన్నాడు ప్రకాష్�
ఎందుకు కాదు..ఇక్కడ వేరెవరూ లేరు..ఉన్నది నేనొక్కదాన్నే కదా అంటూ..
ఇంకా బెట్టు చేస్తే మొదటికే మోసమొస్తుందేమోనని అనుకుంటూ�

కాని నాకు చూడాలని ఉందే మరి, అలా చేసుకోవడం ఎప్పుడూ చూడలేదు అంది అర్చన�
కాని వదినా నీ ముందు ఎలా వదినా�

ఐతే ఒక పని చేయి..కళ్ళు మూసుకో, కళ్ళు మూసుకుని ఆ రోజు అక్కడ జరిగిన దాన్ని ఊహించుకుంటూ, బయటకు చెప్తూ చేయలేవా అంది అర్చన�

ఎలాగైనా వదినను మంచి చేసుకుని తన గురించి అన్నకు చెప్పకుండా చూడాలని..సరే వదినా ప్రయత్నిస్తా అన్నాడు ప్రకాష్ తన లుంగీలో చెయి పెడుతూ�
అలా కాదు�ముందు నీ బట్టలన్నీ విడిచేయి అంటూ లేచి ప్రకాష్ దగ్గరగా వెళ్ళి ప్రకాష్ కట్టుకున్న లుంగీ లాగేసి గదిలో ఓ మూలకు గిరాటేసింది అర్చన..
ఇది ఊహించని ప్రకాష్ వదినా అంటూ కంగారుగా అర్చన లాగుతున్న తన లుంగీని పట్టుకోబోతూ తప్పి ఆమె సళ్ళపై చేతులేసాడు.
.టప్పున మీదపడ్డ చేతి మీద కొడుతూ..ఊ..దీనికేం తక్కువ లేదు..అవకాసం దొరికితే చాలు మీద చేతులేసేయడమే అంది అర్చన�
లేదొదినా, లుంగీని పట్టుకోబోయి..ఇంకా ప్రకాష్ చేతులు అర్చన సళ్ళపైనే ఉన్నాయి..
ఆ స్పర్శకు అర్చన సళ్ళు పొంగుతున్నాయి బందిఖానాలోనుంచి బయటపడ్డానికి..ఎక్కడ ప్రకాష్కు తన వికారం తెలిసిపోతుందోనని..
ఇక చేతులు తీసి మిగిలిన బట్టలు విప్పుతావా..లేక అవి కూడా నన్నే విప్పమంటావా అంది ప్రకాష్ను దూరం చేస్తూ…

దూరం చేసినంత సేపు పట్టలేదు వాడికి తన పై చొక్కని డ్రాయర్ని తీయడానికి..

బనియన్ లాగుతుంటే వెనవైపు ఇరుక్కుని అవస్థ పడుతున్న ప్రకాష్కు దగ్గరగా వెళ్ళి వాడికి సహాయం చేసే నెపంతో తన సళ్ళను వాడి భుజాలకు రుద్దుతూ బనియన్ తీసేసింది అర్చన..
ఆ మాత్రపు స్పర్శకు ప్రకాష్ గూటం పెరిగిపోతూ విశ్వరూపం దాల్చింది�

ఊ..ఇప్పుడు మూడ్ వచ్చినట్లుంది మరిదిగారికి అంటూ నిగిడిన ప్రకాష్ మడ్డ వైపు చూస్తూ చిలిపిగా ఇక కానీ అంది అర్చన..
వదినా అంటూ సిగ్గుతో తన మొలను మూసుకుంటూ అంటువైపు తిరిగాడు ప్రకాష్�

సరేలే అలాగే కానివ్వు అంది అర్చన..

ప్రకాష్ తన వీపు అర్చన వైపు ఉంచి, కళ్ళు మూసుకుని శంకరు వాళ్ళ వదినల శృంగారం గుర్తు చేసుకుంటూ చేయి కదిలించసాగాడు..

మూసుకున్న కళ్ళ ముందు శంకరు వాళ్ళ వదిన కాకుండా ఇందాక తడిమిన చూసిన అర్చన తొడలు వాటి మద్య చీలిక వస్తున్నాయి..
ఏదైతే అయిందని తన వదిననే వూహించుకుంటూ చేతి ఝాడింపు ఎక్కువ చేసాడు ప్రకాష్

4 Comments

  1. In the previous story both went into kitchen after that continuation is missed. In this also only two pages posted. Taking delay.

  2. Super super super super super super super super super super super super

  3. Super bro continue the story

Comments are closed.