…ఎక్కడ వదినకు కనిపిస్తుందో అని ప్రకాష్కు కంగారుగా ఉంది�
…వాడి అవస్తను గమనిస్తున్న అర్చనకు సరదాగా ఉంది, ఒక వైపు తన సళ్ళ తీపిరి తగ్గడానికన్నట్లు వాడి భుజానికి చంపకు తన సళ్ళు తగిలేటట్లు ఇంకాస్త దగ్గిరిగా జరిగి నిలబడింది అర్చన�
…తగ్గిపోయింది వదినా అంటూ మొహాన్ని ఆమె వైపుకు తిప్పి చెబుదామనుకునేసరికి అర్చన ముందుకు జరగడం..వాడు తల తిప్పడం ఒకేసారి జరిగి ఆమె సళ్ళు వాడి మొహానికి రుద్దుకున్నాయి�
…జల్లుమంది అర్చన శరీరం�ఒంట్లో ఉన్న రక్తమంతా సళ్ళవైపు పరుగెట్టి సళ్ళు బరువెక్కి ముచ్చికలు నిక్కబొడుచుకున్నాయి�
…చప్పున వెనక్కి జరిగి పెనుంపైన అట్టు మాడిపోతోంది అంటూ అర్చన అట్ల కాడ తీసుకుని వంటగదిలోకి పారిపోయింది�
…. ప్రకాష్కు జరింగిందేమో ఏమీ అర్తం కాలేదు�వదిన సళ్ళు తగిలిన ముఖబాగాన్ని చేత్తో తడుముకుంటూ�
..వాడికి ఈ స్పర్శ కొత్తగా�ఇంకా ఏవేవో కొత్త కోరికలు కలిగిస్తోంది�
…ఇంతకు ముందు చాలా సార్లు వదిన స్పర్శ లభించింది ప్రకాష్కు�తలకు నూనె పెట్టేటప్పుడు, తలరుద్ది స్నానం చేయించేటప్పుడు, నీళ్ళు చేది బిందెను వదిన నడుముకెత్తేటప్పుడు, ఇంట్లో వేరే ఏపనిలోనైనా సహాయ పడుతున్నప్పుడు�ఇలా చాలా సార్లు�అప్పుడు ఏమీ అనిపించేదికాదు..వదిన కూడా ఏమీ పట్టించుకునేది కాదు�కాని ఈ రోజు ఏదో తప్పు జరిగినట్లు గబుక్కున దూరం తొలగి పారిపోవడం�
…అక్కడ లోపలికి పారిపోయిన అర్చన వంటింటి గచ్చును ఆనుకుని ఊపిరి పీల్చుకోసాగింది�ఆమె గుండె గొంతులో కొట్టుకుంటోంది�
అర్చన మనసు: చా..ఏం చేస్తున్నాను నేను� చిన్న పిల్లాడ్ని చెడగొడుతున్నాను అనుకుంటున్నంతలో..
అర్చన శరీరం: ప్రకాష్ గునపం ఒడ్డూ పొడుగూ గుర్తొచ్హి�ఆ ఇంకా చిన్న పిల్లాడేమి కాదు�నా బట్టలు వాసన చూస్తూ తను కొట్టుకోగా లేనిది నేను కొద్దిగా తగిలిస్తే తప్పైపోయిందా�
అర్చన మనసు: కాని వాడు ఇప్పుడే యవ్వనంలోకి అడుగుపెడుతున్నాడు..తప్పుగా ఆలోచించవచ్చు�కాని నేను ఇంత వయసు, అనుభవముండి ఇలా చేయడం సరికాదు�.
అర్చన శరీరం: ఏం సరికాదు�ఆకలేసినప్పుడు ఆహారం, దాహమేసినప్పుడు నీళ్ళు ఎంత అవసరమో..ఇదీ అంతే�కోరిక కలిగినప్పుడు తీర్చుకోవడం కూడా అంతే�
అర్చన మనసు: తీర్చుకోవడానికి వావి వరసా, చిన్నా పెద్దా, మంచీ చెడూ ఉండాలికదా, చూడాలి కదా�
అర్చన శరీరం: నా బొంద�ఆడ మగ ఐతే చాలు..ఇంకేమీ అక్కర లేదు..
ఇలా..తనలో తనే ద్వైదీ బావంతో కొట్టుకుంటోంది అర్చన
పీరియడ్ బెల్లు కొట్టారు�తరగతిలో ఉండలేక లేచి బయటకు అడుగులేసాడు ప్రకాష్�
వెనకనుంచి స్నేహితులు పిలుస్తున్నా పట్టించుకోకుండా
�పొద్దున్నుంచి ప్రకాష్ అదోలా ఉండడం, పలకరించినా సరిగా బదులివ్వక పోవడం�వీడికి ఎదో అయ్యింది..అనుకుంటూ శంకర్ వాడి వెనకాలే వాడితో బాటు తరగతిలోనుంచి బయటకు వచ్చాడు
�ఏరా అలా ఉన్నావు అంటూ�ప్రకాష్ వినిపించుకోలేదు..తన తలపుల్లో తనుండి
..ఎంత వద్దనుకున్నా వదిన వొళ్ళు..సళ్ళే గుర్తొస్తున్నాయి�
..రేయ్..ప్రకాష్..నిన్నే..అంటూ శంకర్ వెనకనుంచి గట్టిగా కుదిపి వీపుమీద ఒక్కటిచ్చాడు�అబ్బ..అంటూ దెబ్బ పడ్డ చోట తడుముకుంటూ..వెనక్కి తిరిగి..నువ్వా�ఏంటి అన్నాడు ప్రకాష్�ఏంటి ఏంటి?..పొద్దున్నుంచి చూస్తున్నాను�అదోలా ఉన్నావు�.పిలిచినా పలుకవు�ఏమైందిరా అంటూ ముందుకొచ్చాడు శంకర్�అదా�నోటివరకు వచ్చింది పొద్దున్నుంచి ఇంట్లో జరిగిన బాగోతం చెబుదామని�కాని మరేమనుకున్నాడో ఏమో..ఏం లేదురా�కాస్త తల నెప్పిగా ఉంది..అందుకే కాస్త కాఫీ తాగుదామని వచ్చాను అన్నాడు ప్రకాష్�కొయ్..కొయ్..మామూలుగా కాఫీ తాగడానికి మనందరం కలిసే వెళ్తాం కదా..ఈ రోజేంటి కొత్తగా అన్నాడు శంకర్ మొహాన్ని సీరియస్సుగా పెడుతూ� క్లాసులు జరుగుతున్నాయి కదా..అందర్ని డిస్టర్బు చేయడం ఎందుకని..అంటూ క్యాంటీను వైపు దారితీసాడు ప్రకాష్�క్యాంటీనులో కూర్చుని రెండు కాఫీలకు చెప్పి..ఆ..ఇప్పుడు చెప్పు అన్నాడు శంకర్�ఏంటి అన్నట్లు చూసిన ప్రకాష్తో..అదే నువ్వెందుకు అలా ఉన్నావో అని�శంకర్కు ఏమూలో అనుమానంగా ఉంది�నిన్న వీడు వచ్చినప్పుడు తను తన వదినతో సన్నిహితంగా ఉండడం చూసాడేమోనని�అందుకే ఏమీ లేదన్నా మళ్ళీ మళ్ళీ రెట్టిస్తూ ప్రకాష్ను బలవంత పెడుతున్నాడు�ప్రకాష్కు ఎలా తప్పించుకోవాలో అర్థం కావడం లేదు�పోనీ అంతా చెప్పేయడానికి మనసొప్పడం లేదు..తన వదిన గురించి ఇంకోరికి చెప్పడానికి, ఇంకొకరితో పంచుకోవడానికి�ఏం లేదురా అదీ మా వదిన..ఆ..మీ వదిన అంటూ శంకర్ కుతూహలంగా చూడగానే..మాట మారుస్తూ�మా వదిన ఈ మద్య నన్ను బాగా తిడుతోంది అయిన దానికి కాని దానికి అన్నింటికి నాదే తప్పన్నట్లు అన్నాడు ప్రకాష్�ఓస్ ఇంతేనా�ఇంకా ఏమో అనుకుని ముందుకు వంగి కూర్చున్న శంకర్ తన కుర్చీలో వెనక్కి వాలి�ఇది మామూలే కదరా�ఎప్పుడూ నువ్వు చెప్తుండేదే అన్నాడు తేలిగా నాలుక చప్పరిస్తూ�నీ యబ్బ..ఇంకా నేనేమన్న నీలాగా మా వదినను వాడుకుని చెప్తాననుకున్నావా అని మనసులో అనుకుంటూ�అవునురా..కాని చాలా బాదగా ఉంటుంది ఒకోసారి అన్నాడు ప్రకాష్�ఏదో ఉంటుంది లేరా..