మిత్రుల కోసం! 3 76

విజయ స్వప్నం – రెండవ భాగం

“గుడ్ నేమ్! నిలబడే ఉన్నట్టున్నావు. ఇలా కూర్చో,” తన ప్రక్కనున్న సోఫా వైపు చూపించింది.
“ఫర్వాలేదు మేడమ్. ” చాలా ఒబీడియంట్ గా చెప్పింది.
“నో నో, ……….. ఫార్మాలిటీస్, నువ్వు ఫ్రీగా మూవ్ కావచ్చు. ఇది నీ ఇల్లే అనుకో”. అనగానే,
నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ సోఫా వైపు చాలా నాజుగ్గా ఆమె నడుస్తుంటే, కాళ్ళ పట్టీలు సన్నగా లయబద్దంగా మోగుతుంటే, విజయ ముచ్చటగా చూసింది. కాస్త ఎత్తైన కాళ్ళు కావటంతో, పిరుదులు బాగా షేప్ వచ్చి పొంకంగా కనిపిస్తున్నాయి.
సోఫా అంచు మీద మొహమాటంగా ముందుకి వంగి కూర్చుంది. అది ప్రక్క సోఫా కావడంతో, స్వప్న సైడ్ వ్యూలో విజయ కు కనిపించసాగింది. పొందికైన చీరకట్టులో సన్ననినడుము ఎంతటి మగాడినైనా పడగొట్టేసేలా ఉంది. పైటప్రక్క సందులోంచి కనిపిస్తున్న పాలిండ్లు ఎత్తుగా ఉండి వంగుని కూర్చోవడంతో దాదాపుగా ఆమె మోకాళ్ళకు తగులుతున్నాయి. పిరుదులు దాటిన ఒత్తైన ఆమె నల్లని జడకొసను మడతలు వేసి క్లిప్ పెట్టి ముడిలా
వేసింది. గోల్డ్ స్పాట్ రంగు చీర. బొడ్డు పైన కుచ్చిళ్ళు, తెలుపు రంగు జాకెట్టు. పొడవు చేతులు. లోపల బ్రా చాలా బిగించి కట్టినట్టుగా తెలుస్తోంది. నున్నని మెడమీద సన్నని గోల్డ్ చైన్ చాలా సెక్సీగా కనిపిస్తోంది. మిగిలిన పొడవైన మెడ అంతా ఓపెనే. చీర కప్పెయ్యడం వలన, జాకెట్ ముందు ఎంత ఓపెన్ గా ఉందో తెలియడం లేదు. బలమైన పిరుదుల షేపులు ఊరిస్తున్నాయి.
“చాలా సుకుమారంగా కనిపిస్తున్నావ్, ఇంటి పనులు చేయగలవా,” అడిగింది విజయ.
“చేస్తాను మేడమ్,” మేడం ఇంప్రెస్స్ కాలేదేమోనని కంగారుగా చెప్పింది.
గాభరాగా చెప్పిన ఆమె తీరు చూసి విజయ సన్నగా నవ్వు కుంది.
ఎంత ఆపుకుందామనుకున్నా, నాజుకైన ఆమె స్టక్చర్ వైపే చూపులు పోతోంటే, ఇక తట్టుకోలేక తన విస్కీ గ్లాసు కోసం ఫ్రిజ్ వైపు నడిచింది. గ్లాస్ లోనికి విస్కీ వంపుకొని, సోడా కలుపుకొంటుంటే , స్వప్న చాలా వింతగానూ కాస్త భయం గానూ చూసింది. మరొక గ్లాసులో ఆరంజ్ కూల్డింగ్ పోసి, తీసుకువచ్చి స్వప్నకు ఇచ్చింది. మొహమాటపడుతూనే తీసుకుంటూ స్వప్న గమనించింది మాడమ్ నుండి వస్తున్న ఘాటైన వాసనను. అప్పుడు అర్ధమైంది స్వప్నకు అప్పటి వరకు ఆగదిలో వస్తున్న వాసనకు కారణమేమిటో. దూరం నుండి నడిచి వచ్చిందేమో గబగబా రెండు గ్రుక్కలు కూల్ డ్రింక్ త్రాగింది.
అటూఇటూ తిరుగుతూ మాట్లాడుతున్నట్లుగా స్వప్న కూర్చున్న సోఫా చుట్టూ తిరుగుతూ స్వప్న షేపులను అన్ని వేపులా చూస్తూ విజయ అడగసాగింది.
“రాధ నీ విషయాలన్నీ ఫోన్ లో చెప్పింది. ఎక్కడ ఉంటున్నావ్”
“జూనియర్ కాలేజీ ప్రక్కనే మేడమ్”
“అబ్బో చాలా దూరమే. ఎంతిస్తున్నావ్ రూముకి ?”
‘ఐదు వందలు మేడమ్.”
సన్నని గులాబీ రంగు స్వప్నపెదాలు మెల్లగా కూల్డింక్ రంగు సంతరించుకుంటున్నాయి. స్వప్న పెదాల కొసల నుండి కూల్ డ్రింక్ చుక్క’
జారబోతూ ఉంటే, విజయమనసు లయతప్పింది. ఆచుక్కను అందుకునే
మగాడెక్కడ ఉన్నాడో అనుకోగానే కొంచం జెలసీగా అనిపించింది. ఇంతలో స్వప్న పెదాల మధ్యనుండి సర్రున దూసుకొచ్చిన సన్నని నాలుక, ఆ చుక్కని లోనికి లాగుకొంది. స్వప్నను పొదివి పట్టుకుని ఆమెతో కూల్ డ్రింక్ తాగిస్తూ, ఆరంజ్ కలర్ లోనికి మారుతున్న ఆమె పెదాలను ముద్దాడుతూ, ఆమె అధరామృతాన్ని ఆస్వాదిస్తూ, ఓహ్.. ఊహిస్తూంటేనే ఆ సీన్ చాలాబాగుంది. ఎవరో ఆ అదృష్టవంతుడు.
ఇంతటి అందం ఎవడో అనామకుడి చేతిలో పడిపోవలసిందేనా అని మనసు కొంచెం బాధగా మూలిగింది. సరైన జతకడు దొరకాలేగానీ, తన అందాలన్నీ మెత్తని పరుపులపై ఆరబోసి, నునుసిగ్గుతో తనసొగసులన్నీ మనస్పూర్తిగా ఎవరో ఒకరికి మాత్రమే సమర్పణం చేసుకొని స్వర్గ విహారం చేసే సంప్రదాయపు స్త్రీ లా కనిపిస్తున్న ఈ పద్మినీ జాతి కన్య ఎవరి స్వంతమో?
తనే మగాడైతేనా? ఒక్కసారి అనిపించింది. కాకపోతేనేం, తను ఇప్పుడు మాత్రం ఆ అదృష్టం పొందలేదా? అయినా ఆ అవకాశం తనెందుకు తీసుకోకూడదు.? అనుకోగానే మనసు తీయగా మూలిగింది.
‘ఛ..ఛ ఇదేమిటి , ఈ లెస్బియన్ ఆలోచనలు సుళ్ళు తిరుగుతున్నాయ్ తనలో’ అని ఉలిక్కి పడింది.
ఫ్రిజ్ దగ్గరకు వెళ్ళి మరలా కూల్ డ్రింక్ తీసుకొచ్చి, ఖాళీ అయిన స్వప్న గ్లాసును నింపుతూ ఓరగా స్వప్న జాకెట్ పై సందు కోసం వెతికింది.