స్నేహితులు – Part 2 161

నేను అసలు హాస్టల్ నుంచి బయటకి వచ్చిన దానికి, అక్కడికి వెళ్లి చేసిన దానికీ ఏంటి సంభందం అనుకుంటూ అర్ధం కాకా తిండి సహించక పడుకుండి పోయాను అలసటతో. పొద్దున్న లేచి నేను వూరు బయలుదేరా సమ్మర్ హాలిడేస్ కి. ఇప్పటికి నన్ను మొట్టమొదట పూర్తిగా నగ్నంగా చూసి, నా రసాలు బయటపడేలా చేసిన వాడిని ఎప్పుడూ కలవను లేదు, చూడను లేదు. వాడు విదేశాలకి పైచదువులు చదువుకోడానికి వెళ్లినట్టుగా మాత్రమే సమాచారం. తరువాత నేను వాడిని మర్చిపోయాను. ఆడదే మర్చిపోతే, మగాడు గుర్తుపెట్టుకుంటాడా ఏంటి? పెళ్ళీ అది ఇది అని అంటారేమో అని భయపడతారు కానీ మగాళ్లు ఇలాంటివి అయిపోయాక అడక్కపోతే అసలు మంచిది అని హ్యాపీగా ఇంకొకదాన్ని చూసుకుంటారు మన దేశం లో.

వాడు నన్ను కెలికేసి వదిలేసినప్పటినుండి నాలో ఏదో ఒక అసంతృప్తి మొదలయ్యింది. ఇలా సగం లో వదిలేస్తే అలానే ఉంటుంది మరి. మా ఊళ్ళో మాఇంటి చుట్టుపక్కల అలాగే మా చుట్టాల్లో నా వయసు వున్న మగాళ్లు లేరు కానీ, నా కసిన్స్(చెల్లెళ్ళు) చాలా మంది ఉన్నారు. అందులో ఇద్దరు నాకు బాగా క్లోజ్. పెద్దది నాకన్నా 2, చిన్నది 4 ఏళ్ళు చిన్న. వాళ్ళకి అప్పుడే ఆతులు పెరిగి లేత పూకులతో బయటకి చెప్పలేక లోపల దాచులేక సతమత మయ్యేవాళ్ళు. వాళ్ళకి అంటూ ఉంటే అది నేను ఒక్కత్తినే. నేను రాగానే అంతా కూర్చుని తెగ మాట్లాడుకొనే వాళ్ళం. వాళ్ళ కథలు వాళ్ళ వయసు క్లాస్సుల్లో వుండే చిన్న చిన్న విషయాలే. నా క్లాస్ లో కావాలని వాడు నా సళ్ళు చూసాడు, నన్ను తాకాడు లాంటివి. నేను వాళ్ళకి చెప్పాలా వద్దా అన్నట్టు గానే నా సీనియర్ చేసిన పని చెప్పను. వాళ్ళు ఒక్కసారి విస్తు పోయారు విని. వాడు నన్ను దెంగనందుకు వాళ్ళు హమ్మయ్య అన్నట్టు చూసారు. వాళ్ళకి ఏం తెలుసు నాలో ఇప్పటికి రగులుతున్న చిచ్చు. ఇలా 2 నెలలు గడిచిపోయాయి. ఫైనల్ ఇయర్ కాలేజీ కి ప్రయాణమయ్యాను. ఇంట్లో అయితే ఈ సంవత్సరం అయ్యాక నీకు పెళ్లి చేసేద్దాం అనుకుంటున్నాం అది అని మొదలెట్టారు. పెళ్లి అనగానే నాకు భాద వచ్చేసి కళ్ళల్లో నీళ్లు తిరిగాయి, వెంటనే అమ్మ నన్ను దగ్గరకి తీసుకొని, వుండండి మీరు, నువ్వు హాయిగా వెళ్ళిరామ్మా. చదువు అవ్వని ఆ తరువాత మనం మాట్లాడుకుందాం అన్నారు. నేను వెళ్లిన 3 నెలలకి మా నాన్న చనిపోయాడు అని వార్త విని మళ్ళీ తిరిగిరావాల్సి వచ్చింది ఊరు. నేను చాల బాధపడ్డాను నాన్న అందుకే అన్నాడేమో అని! అమ్మ నన్ను వారించింది. మా చెల్లి తో ఎందుకో దూరం పెరిగినట్టు ఉండేది. దానికి నాకు వయసు తేడా వుండడటం, ఈ పరువం టైం లో సర్రిగ్గా నేను వేరే వూళ్ళో చదవటం వగైరా కారణం కూడా అయ్యి ఉండచ్చు. కానీ నేను లేనప్పుడు నా ఇద్దరి కసిన్స్ కి కాలక్షేపం నా చెల్లే!

నేను మళ్ళీ నెల తరువాత కాలేజీ జాయిన్ అయ్యా, మిగతా అన్ని మర్చిపోయి చదువు మాత్రం అని మిస్ అయినా క్లాస్సేస్ తో పాటు ఫ్రెండ్స్ ని కలవటం, అలాగే ప్రొఫెస్సొర్స్ తో మాట్లాడటం మిస్ అయిన క్లాస్సేస్ గురించి. ఈటైం లో నా క్లాసుమేట్ అయినా నా ప్రస్తుత మొగుడు నాకు కొంచెం దగ్గర అయ్యాడు. వాడు పక్క వూరు నుంచి రోజు వస్తాడు. అస్సలు నన్ను తాకను కూడా తాకేవాడు కాదు, వంగున్నా వేరే ఏ విధంగా వున్నా కూడా నన్ను వేరే చూపుతో చూసేవాడే కాదు. వీడు ఏంటి ఇలా, తేడానేమో అనుకునే దాన్ని కానీ, నాకు చదువులో బాగా సపోర్ట్ చేసేవాడు. వాడు బాగా చదువుతాడు మరి. ఇలా ఉండగా, దాదాపు కొన్ని నెలలో గడిచాయి. ప్రతిసారి నా హాస్టల్ రూమ్మెట్ మా రూమ్ కన్నా పక్కన రూమ్ లోనే ఉండేది. అసలు అది ఏం చేస్తోందో ఎందుకు ఇక్కడవుండేది కాదో నాకు తెలిసేది కాదు. ఒక రోజు ఇదే విషయం అడిగాను దాన్ని, అది దాటేసింది సమాధానం. ఆరోజు వీకెండ్, చాల కాలం తరువాత నా ప్రస్తుత మొగుడు నన్ను వాళ్ళ ఇంటికి రమ్మన్నాడు. ఇక్కడ ఒక విషయం వీళ్ళు వుండే స్టేట్ వేరే, వాళ్ళ పద్ధతులు వేరే, వాళ్ళ లాంగ్వేజ్ వేరే. కానీ నేను ఇక్కడ 2 ఏళ్ల పైగా ఉండటం నాకు బాగా వచ్చేసింది మాట్లాడటం. మనం తెలుగు కథ రాసుకుంటున్నాం కనుక, అలాగే ఫాలో అయిపోదాం లాగిక్స్ వెతక్కుండా ! వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి వాళ్ళ అమ్మగారిని కలిసాను, అలాగే ఇంకో ఇద్దరు హై స్కూల్ కి వెళ్లే పిల్లలు కనపడ్డారు, వాళ్ళు పెద్దన్న పిల్లలు. ఆయన, వాళ్ళ ఆవిడా చనిపోయారుట ఏక్సిడెంట్ లో కొన్నేళ్ల క్రితం. అతనే వాళ్ళని చూస్తున్నాడు వాళ్ళ అమ్మ సహాయంతో. రెండో అన్న వేరే ఊళ్ళో ఆర్మీ వుద్యోగం పెళ్లి అయ్యి ఇద్దరు పిల్లలు అని చెప్పాడు. మాట్లాడటం అవి అయ్యాక వాళ్ళ నాన్న చనిపోయాడని, వాళ్ళకి వున్న పొలాలు, ఇల్లు తో ఇతను చదువులు, పిల్లల చదువులు ఇంకా ఇల్లు గడవటం అన్ని. కొంచెం నా ఫామిలీ లాగానే అనిపించింది కానీ నేను అంతగా ఆలోచించలేదు. అప్పటికే ఇంక చీకటి పడుతుండటం, అతను నన్ను వాళ్ళ స్కూటర్ మీదనే దింపుతాను ఇప్పుడు బస్సెస్ వుండవు అని నన్ను ఎక్కించుకొని బయలుదేరాడు. ఆలా బయలుదేరిన నేను అటు ఇటు కాలు వేసుకొని కూర్చున్నా కానీ చాల జాగ్రత్తగా నేను ఫీల్ అవుతానేమో అని అతన్ని తగలకుండా తీసుకెళుతున్నాడు. 30 నిముషాలు పట్టింది నాకు హాస్టల్ చేరటానికి.. మాములుగా అయితే 20 నిముషాల్లో వెళ్లిపోవాలి. వీడికి లోపల బల్బ్ వుందా లేదా? ఒకవేళ ఉంటే బల్బ్ దొబ్బిందా అనేది టెస్ట్ చేద్దాం అని. దాదాపు గా ఇంటికి వచ్చేదాకా ఆలా ఆలోచిస్తూ, ఇంకా లాభం లేదు అని, గతుకులు రావటం నేనే నా సళ్ళు 3-4 సార్లు తగిలించాను. ప్రతి సారి సారీ చెప్పాడు నేను పర్లేదు అని సమాధానం చెప్పాను. బుర్ర పాడై అలానే హాస్టల్ కి వెళ్ళా. రూమ్ లాక్ చేసి వుంది. తలుపు కొడుతున్నా లోపల ఉన్న నా రూమ్మేట్ వస్తున్నా అంటుందే కానీ తలుపు తెరవదే. 10 నిముషాలు పట్టింది దానికి. అసలేం చేస్తున్నావు అంటూ చూడగానే పక్కన రూమ్ లో వుండే ఒక అమ్మాయి కనిపించింది…. .. నువ్వు… ? అంటూ అడిగాను.