దాన్నొదలకుండా…గాఠ్ఠిగా పట్టేసుకుని…తలని ముందుకీ వెనక్కీ ఊపాను… కాసేపట్లో నా నోరు మరింత నిండింది…ఐనా వదలకుండా ఇంకొంచెం సేపు చీకాను… ‘…వకూ!…ఇక చాలు ప్లీజ్…’ అంటూ తన మొడ్దని పట్టేసుకున్న నా వేళ్లని విడదీసి…దాన్ని బయటికి లాగేసుకుంటూంటే…అప్పటికి నా నోట్లో ఉన్న భాగాని మీద కసిగా పళ్ళు దింపేశానే!, ఏమను కుంటాడో జయ్…. అనైనా చూడకుండా!…
‘…ఉఫ్..’ అంటూ నన్ను అదాట్న మంచం మీదికి లాక్కుని… నా తొడల్ని విడదీసి…నా బిళ్ళని అందిన మేరకి నోట్లో ఇరికించుకుని … కసిగా కొరికేసి…నా బొడిపెని ‘…చ్పు ప్ప్…’ అని చప్పుడు చేస్తూ నోట్లోకి పీల్చేసుకున్నాడే!
నే నాపైన ఆగలేకపోయానమ్మా…. జయంత్ అంగాన్ని నా నోట్లోంచి బయటికి తీసేసి…అతడి తలని నాతొడలమధ్యనించి తోసేస్తూ కళ్ళతోనే పైకి రమ్మని ఆహ్వానించా!…ఇంకేముంది….అతడు నన్నెక్కేసి…అప్పటికే చిత్తడి, చిత్తడైపోయిన నా పూరెమ్మల్లోకి పుసుక్కున దిగబడ్డాడు…’ అంత ఉద్రేకంలోనూ…’ …ఇతగాడిది మధుదానంత లావు లేదేమో!…’ అనిపించిందే… ’ అని వకుళ ఓ క్షణం ఆగేసరికి… “…ఏమ్మా…అక్కడ…కలుక్కు…మనలేదా నీకు…” అంటూ కొంటెగా కన్నుగీటాను…దాని తొడలమధ్య చూస్తూ… ’…ఎహే…వినవే…’ అంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టింది…..
…. ’…కానీ…జయంత్ మంచి రసికుడేనే !…తన అంగాన్ని నా మానం లోకి కొసకంటా దిగేసుంచి …రోట్లో బండని తిప్పినట్లు తిప్పేస్తూ ఓనిముషం … దాన్నిబయటికి లాగి…నాబొడిపె కి గుండును ఆనించి స్పర్శాసుఖం అందిస్తూ మరో నిముషం… నా పెదాల చుట్టూ ముద్దులెట్టేసుకున్నాడేగానీ వాటిని టచ్ చేయలేదమ్మా…ఆపైన నేనే ఆగలేక జయంత్ జుత్తుచ్చుకుని…నామీదకి లాక్కుని … నా నాలుకని తన నాలుకకి పెనవేస్తూ అతడి పెదాల్ని జుర్రేసుకుంటూ…తన నడుం చుట్టూ నా తొడల్ని పెనవేసి…తన పిరుదుల పైన మడమలుంచి … నా వైపు బలంగా ఒత్తేసునేసరికి ఇక చూస్కో … విజృంభించిన అతగాడి అంగం నా బొడిపెని ఒత్తేస్తూ నా లోతుల్లోకి చొచ్చుకుపోవడమేంటి… నే బద్దలైన అగ్నిపర్వతంలా ఎగజిమ్మడమేంటి…సెకన్లలో జరిగిపోయిందంటే నమ్ము సంధ్యా!…’ అంది వకుళ…అరమోడ్పు కళ్ళతో నావైపు చూస్తూ పక్కకొత్తిగిల్లింది…
…’ ఎందుకు నమ్మనూ! … ఐదేళ్ళక్రితం జరిగినదాన్ని తల్చుకుని నువ్వీరోజూ బెడ్ షీట్ మీద తెల్ల చుక్కలు పెట్టేస్తూంటే !!…ఊఁ…కానీ…ఎంత సేపు వాయించాడేంటి…ఆ తర్వాత…’ అన్నాను…అరచేతుల్ని నా తొడలమధ్య ఒత్తుకుని అంతకుముందది కూర్చున్న స్థలం వైపు చూస్తూ… ’…ఏమో!…నాకుతెలీదు… ఉయ్యాల్లో ఊపుతున్నట్లున్న మంచంకుదుపులకి నాకు మత్తు కమ్మేసినట్లుంది… మరుగుతూన్న గంజి లాంటి అతగాడి వీర్యం నా పూరెమ్మల్ని చురుక్కు మనిపించేదాకా నాకు తెలివి రాలేదు…’ అంది వకుళ…కింది చూపులు చూస్తూ…
’…పోన్లేమ్మా… ఆ…వివరాలు చెప్పద్దులే… పోనీ ఇదొక్కటీ చెప్పు…రాత్రంతా జాగారం చేశారా.!!..’ అన్నాను దాన్ని మాటల్తో పొడుస్తూ…’…ఉహూఁ…ఆ తర్వాత నాకు నిద్ర పట్టినట్లుంది…ఓ రాత్రి వేళ నామీదెవరో ఎక్కినట్లనిపించింది… “…రెండ్రోజుల్నీంచీ నిద్ర లేదు మధూ…పడుక్కోనీ!..”.అంటూనే తొడలిప్పుకున్నానుట…తన పని కానిచ్చుకుని తనూ నిద్దరోయినట్లున్నాడు జయంత్…..తెల్లవారుఝామున లేపి…”…మళ్ళీ ఎప్పుడు వీలౌతుందో!…” అంటూ ఓ పావుగంట పైన నన్ను దున్నేసి… ” …నువ్వెప్పుడూ ఆ పనికి సిధ్ధమే…పైకి నాటకాలాడుతావ్…” అంటూ చెప్పాడావిషయం…’ అంది వకుళ ఎర్రబడ్డ మొహంతో…
’…అదేమిటీ!…ఆరోజాదివారమేగదా!!…ఉండిపోలేదా!!!…’ అన్నాను ఆశ్చర్యంగా… ’…లేదే…ఆడుకోడానికి వాళ్ళ పిల్లలూ ఇంట్లోలేకపోవడంతో…రోహిత్ మావెనకే ఉంటాడు…ఇంకేంటి ప్రయోజనం…’ అనిపించి…బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసింతర్వాత ఇంటికొచ్చేశాను రోహిత్ ని తీసుకుని… ఒహ్…బ్రెడ్-ఆమ్లెట్ శాండ్విచెస్ ని నేను లేచేసరికే రెడీ చేశాడులే జయంత్…’ అంది వకుళ సిగ్గులొలకపోస్తూ….. ’…ఓహ్….ఎంత జాణవే… జయంత్ తో నీక్కావలసిన గ్రంధం నడిపేసి…మొగుడింటికొచ్చేసరికి పతివ్రతలా ఎదురొద్దామని నీ ఎత్తు!…అవునా!!…’ అంటూ దాని బుగ్గ మీద చూపుడువేల్తో పొడిచాను… ’…నిజానికి నేను ఆ ఆలోచన తోనే ఇల్లు చేరినా ఫలితం లేకపోయింది సంధ్యా!…’ అంది వకుళ భారంగా నిష్టూరుస్తూ… ’…ఏం…’ అన్నాను ఓదార్పుగా…
….’ నేను టాక్సీ దిగి రోహిత్ ని ఎత్తుకుని ఇంట్లోకడుగెట్టేసరికి సోఫాలో మధు…ఎవరితోనో నవ్వుతూ మాట్లాడుతున్నాడు సెల్ ఫొన్లో…నన్నూ పిల్లాడ్నీ చూడగానే…” …మళ్ళీ ఫోన్ చేస్తా….” నంటూ లైన్ కట్ చేసి…అదే నవ్వు మొహంతొ నన్ను పలకరించి కొడుకుని దగ్గరకి తీసుకున్నాడే…’…మా ఫ్రెండ్…జయవాళ్ళింటికి వెళ్ళాం…’ అన్నాను మధు అడక్కపోయినా… ’ …ఆహాఁ…బ్రేక్ ఫాస్ట్ రడీ చేశా…బ్రెడ్-ఆమ్లెట్ శాండ్విచెస్ …టేబుల్ మీదున్నాయ్…’ అన్నాడు… ’ నే నూ …అమ్మా…జయంకుల్ ఇంట్లో అవే తిన్నాం…’ అన్నాడు రోహిత్ వచ్చీరాని మాటల్లో…తలెక్కడ పెట్టుకోవాలో తెలీక బాత్రూంలోకి పరిగెత్తానే!…’ అంది వకుళ బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ…
’… చాటుమాటుగా జరిగినా ఇదంతా మధుకి తెలిసే జరిగిందికదా వకూ! ఎందుకు బాధ పడ్తావ్….’ అంటూ దాన్ని ఓదార్చి….’…తర్వాతేంజరిగిందేంటి!…’ అంటూ వకుళని మళ్ళీ మూడ్ లోకి పట్టుకొచ్చాను… కొద్ది సేపు తర్వాత వకుళ మళ్ళీ మొదలెట్టింది ’…. ఎందుకో గానీ…ఒకళ్ళ నొకళ్ళు సూటిగా చూడలేకపోయాం సంధ్యా! పగలంతా రోహిత్ ని ఆడిస్తూ…కబుర్లు చెప్పుకుంటూ, పన్లు చేసుకుంటూ రోజు గడిపేశామే కానీ…ఎవ్వరం బైట పడలేదు… సాయంత్రం ఎవరో ప్రెండ్స్ వచ్చారు…టైం పాసైపోయింది….రాత్రి భోజనాల దగ్గర మాత్రం ఒకళ్ళ నొకళ్ళు.మాటలతో పొడుచుకున్నాం …మరొకళ్ళు మొదలుపెడతారని .. .నేనే మొదలెట్టాలే….’…గత రెండ్రోజుల్నించీ అంతలిసిపోయావా?…ఇందాకట్నీంచీ తూలుతున్నావ్!…’ అన్నాను కొంచెం కసిగా!… ’…అవును.. ’ అన్నాడు సీరియస్ గా…. ’…ఏంటి…నీ పెదాలు బాగా వాచిపోయాయ్!?…ఏదైనా కుట్టిందా!…’ అన్నాడు కొంచెం ఈర్ష్యగా…నే వెంటనే తలదించుకున్నాను… సిగ్గుతో…
ఆ రాత్రి మాత్రం మధు రెచ్చిపోయి…నాకూపిరాడకుండా ఓరెండు క్షణాలు నా పెదాల్నాక్రమించేసి…నన్నో పావుగంట…కసిగా… ఆగకుండా దున్నేసి నా మీదే సోలిపోయాడే!…తర్వాత నాకూ నిద్దరట్టేసింది……తెల్లారేలోగా మధు నన్ను మరో రెండు సార్లదరగొట్టేశాడమ్మా!!…కాపోతే….వదిలేసే ముందు ప్రతిసారీ ’..శైలూ..’. మూల్గి…పిచికారీ కొట్టేశాడు .’…ఎందుకమ్మా ఇంత ఆవేశం!…నేను నీదాన్నేగా…’ అన్నాను….’…మూడోసారి పనైపోయిన తర్వాత నా గుబ్బలమీద సోలిపోయి రొప్పుతున్న మధు చెమట తుడిచి..’…అవునూ… ఏదో శ్…శ్…’ అని పలవరిస్తున్నావ్…ఎవరేంటి!….’. అన్నాను…ఏమైనా చెప్తాడేమోనని…..తనేం మాట్లాడలేదు…కాసేపు తర్వాత…’…ఏం చేసిందేంటి మీ ఫ్రెండ్ జయ!?… ..ఏ…ఏయ్… జయ్…నెమ్మదీ…మా ఆయన పూనాడా నీకు…’ అన్నావులే నిన్న రాత్రి.!…’ అన్నాడు మధు..ఈర్ష్యగా …నాకు తలకొట్టేసినట్లైందమ్మా! ’… మరోసారి ఈపని చేయకూడదని నిర్ణయించుకున్నానే!… ’ అని ఆపింది వకుళ…
‘’…అంటే మీ జంటలు…మళ్ళీ కలుసుకోలేదా!…’ అనడిగాను… ’…కుక్క తోకలు కావమ్మా మన బుధ్ధులూ!… …వకూ…ఇవాళ మిట్టల్స్ మనింటికి డిన్నర్కి వస్తున్నారు… జస్ట్…డిన్నరే… మనం వాళ్ళింటికెళ్ళింతర్వాత…వాళ్లని మనింటికి పిలవకపోతే బాగోదుగా!…’అంటూ బ్రతిమాలాడు మధు…ఓ రెండు వారాల తర్వాత… ‘…సరే…వాళ్ళని తొందర గానే పంపించేయాలి మరి…’…అంటూ బెట్టు చేస్తునే ఒప్పుకున్నాను…నాక్కూడా అక్కడ చిమచిమలాడ్డంతో…
… ఏం కానట్టే మాట్లాడుకున్నాం…పిల్లల్ని ఆడిస్తూనే దొంగ చూపులు చూసుకున్నాం…వీలైనప్పుడు తడుముకున్నాం…నేనూ,జయ్…శైలజ, మధు… డిన్నర్ పూర్తి చేసింతర్వాత… ‘…ఇక వెళ్తాం…పిల్లలు పడుక్కుంటారేమో!…’ అంటూ లేవబోయాడు జయంత్…కాసేపు కబుర్లు చెప్పుకున్న తర్వాత…’…అంతగా పడుక్కుంటే కారు వెనక సీట్లో పడుక్కోపెట్టచ్చు…కాసేపు కూర్చోండి…’ అన్నాడు మధు… శైలజని తమకంగా చూస్తూ… నేనూ కూర్చోమని జయంత్ కి కళ్ళతోనే సైగ చేశాను…నాకూ చిర చిరలాడడంతో … ఓ పావుగంట తర్వాత చిల్డ్రన్స్ బెడ్రూం లో పిల్లల్ని పడుక్కోబెట్టి వచ్చాం, నేనూ, శైలజా …మళ్ళీ కబుర్లు…
…తొమ్మిదవుతూంటే నా చూపులూ, మధు చూపులూ ఓ క్షణం కలుసుకుని, విడిపోయాయి…మా ఏరియాలో పవర్కట్…తొమ్మిది నుండి తొమ్మిదిన్నరవరకూ…అని మా ఇద్దరికీ తెలుసు…నా గుండెలు దడదడా కొట్టుకున్నాయి…గడియారం తొమ్మిదిగంటలు కొడ్తూంటే… లైట్లాఫ్ కావడమాలస్యం…’….ఉమ్మ్…’ అన్న శైలజ మూల్గు సన్నగా వినిపించడం….జయంత్ చేతులు నన్ను చుట్టేయడం…ఒకేసారి జరిగాయి…రెండు నిముషాలు కౌగిలిననుభవించానో…లేదో…’…గుప్పు…’న లైట్లు వెలిగాయ్…