మీరు దెబ్బలాడుకుని మూడ్ పాడు చేసుకోకండి…పోనీ!…సంధ్యా!…నువ్వు చెప్పు, మా…ఇద్దరి సైజుల్నీ…కొలిచేశావుగా!…నువ్వే ఒప్పుకున్నావుగా ఆ మాట!…చెప్పు…మొహమాటం ఎందుకూ!…’…అన్నాడు వికాస్…నాకు గుర్తు లేదు బాబూ!…అని సణిగాను…సిగ్గుతో ప్రాణాలు చచ్చిపోతూంటే!…‘…పోన్లే!… ఇప్పుడు మళ్ళీ కొలిచి చెప్దుగాని…’ అంటూ మధు నా ఎడం చేయట్టుకుని …అండర్ వేర్లోకి దూర్చుకున్నాడు….షాక్ కొట్టినట్లై చెయ్యి వెనక్కి లాక్కో బోతూంటూంటే …స్టీరింగ్ కొద్దిగా కుడివైపుకి కదిలింది…‘…జాగ్రత్త!…’ అంటూ నా చెయ్యొదిలేసి…‘…అబ్బ్ …బ్బా… గీరేశావ్ సంధ్యా!…’ అంటూ తన మొడ్డని రుద్దుకున్నాడు మధు…కార్ ని కంట్రోల్ లోకి తెచ్చుకుంటూంటే …‘…ఛీ!… చెయ్యొదులు…’ అంటాన్న వకుళ ఛీత్కారం వినిపించడంతో ఓరగా వెనక్కి చూశాను…
…వికాస్ కూడా అదే పనిలో ఉన్నాడు…చెయ్యి విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నం చెయ్యకుండానే అది…ఛీ…కొట్టిందని అర్థమైపోయింది… పాంట్లు ఎప్పుడు విప్పేసుకున్నారో…ఈ సిగ్గులేని మగాళ్ళు…అనుకుంటూ మరో సారి ఓరగా వెనక్కి చూశాను…నా చూపు గమనించి మధుకూడా వెనక్కి చూసి…‘…డ్రైవింగ్ చేస్తూంది కనక సంధ్య కి ఎక్జంప్షన్…నీ చేతులు ఫ్రీగానే ఉన్నాయిగా వకూ!…నువ్వు వికాస్ ది కొలిచి చెప్పచ్చుగా! …దాంతో సమస్య తీరుతుంది…’…అన్నాడు…తన భార్యని ప్రోత్సహిస్తూ……ఎంత మార్పు మధులో!…వకుళా! నీ సమస్య కూడా తీరిందిలేమ్మా…అని మనస్సులో అనుకుంటూ రియర్ వ్యూ మిర్రర్ ఎడ్జస్ట్ చేశాను…వెనక సీట్ లో వ్యవహారం కనిపించేట్టు…
..‘…ఛీ ! పాడు!!…అంటూనే , అదో నిముషం ప్రయతం చేసి…‘…నా వల్ల కాదుబాబూ!…జానల్తోనూ, బెత్తలతోనూ కొలవడంలో అదే ఎక్స్పర్ట్…దాన్నే అడుగు…’ అంటూ నామీదికి తోసింది…‘…నిజమా!…ఐతే ఇంకేం!…కారు పక్కకి ఆపు సంధ్యా!…ఆ పని ముగించి మళ్ళీ బయల్దేరుదాం!…’ అన్నాడు నా సిగ్గులేని మొగుడు… ఇంకేమన్నా ఉందా!…మీరిక్కడే దుకాణం తెరిచేస్తారు…హైవేసెక్యూరిటీ అధికారి న్యూసెన్స్ కేసు గుద్దేస్తారు…అన్నానే గానీ మరోసారి అడుగుతే ఆపేయాలన్నంత చివచివ మొదలైంది నా తొడల మధ్య ….
‘…ఎవడా కేస్ బుక్ చేశేవాడు!?…మేం చూసుకుంటాంగా!…ఓ రెండు నిముషాలాపు…’ అని మధు ధాటిగా అంటూంటే…ఎటూ పాలుపోక …తలని కుడి వైపు తిప్పి…ఏంచెయ్యనే వకూ!…అని గొణిగాను…నా వెనకే కూర్చున్న వకుళకి మాత్రమే వినిపించేట్టు… అది సమాధానం చెప్పేలోపే మధు, వికాస్ ల మొబైల్స్ మోగి…‘…హా బోల్ దివ్యా!…పహుంచ్ గయే…’ అంటూ మధు….‘….ఆఁ…ఎలా ఉందిరా చిన్నాడా!…మీ ప్రయాణం!!…’ అంటూ వికాస్ …పిల్లలతో మాటలు మొదలెట్టేసరికి … బ్రతుకు జీవుడా!…అనుకున్నాం…ఆడాళ్ళం!…‘…స్పీడ్ పెంచవే!…మగాళ్ల బుధ్ధులు మారేలోపల లంచ్ బ్రేక్ కి ప్లాన్ చేసిన హోటల్ కి చేరుకోవాలీ!…’ అంది వకుళ …వెనకనుంచి నన్ను పొడుస్తూ!
…తలూపి…ఆపనే చేశాను…వాళ్లు మరో ఐదు నిముషాలు పిల్లలతో కబుర్లు చెప్పి…‘…మాఁ సే బాత్ కరో!…’ అంటూ మధు, వకుళకి పోన్ ఇచ్చేసరికి ఓ స్టార్ హోటల్ ముందు కార్ ఆపి…నాకు ఫోన్ ఇయ్యి…అని వికాస్ కి సైగ చేస్తూ కిందికి దిగాను…మిగిలిన ముగ్గురికీ దిగక తప్పలేదు…‘…తప్పించు కున్నానని అనుకుంటున్నావు కదా సందూ…చెప్తా నీపని!…’ అని నా చెవిలో గొణిగాడు మధు లోపలికి నడుస్తూంటే…అదీ చూద్దాం!…అని కవ్వించాను
…ఓరగా చూస్తూ…
…డైనింగ్ హాల్ లో లైటింగ్ డిమ్ గా ఉంది… నలుగురం ఓ రౌండ్ టేబుల్ చుట్టూ చేరాం…కాసేపట్లో ఆడాళ్ళకి జిన్ విత్ లెమనేడ్…మగాళ్లకి లార్జ్ విస్కీ పెగ్స్… సర్వ్ అయ్యాయి…పట్టపగలే ఏంటివి!…అంటూ మొదట సణిగినా కబుర్లు చెప్పుకుంటూ సిప్ చేస్తూ కూర్చున్నాం… సర్వింగ్ కాగానే మొగాళ్ళు తొడల్ని తడమడం మొదలెట్టారు…ఎవరైనా దగ్గరకొస్తూంటే….వాళ్ల చేతుల్నితోసేస్తూ…లేనప్పుడు ఎంజాయ్ చేస్తూ… డ్రింక్ సిప్ చేస్తూ…నీ పరిస్థితి ఏంటి!? … అన్నట్లుగా కనుబొమ్మలెగరేశాను…వకుళ వైపు చూస్తూ… నాదీ అంతే!…అన్నట్లుగా భుజాలు కుదిపిందది…మా గ్లాసులు సగం ఖాళీ అయ్యేసరికి మగాళ్ళు బాటమ్స్ అప్ చేసేశారు…‘…సంధ్యా!…ఇప్పుడు పూర్తి చెయ్ ఇందాకా చేయాల్సింది…’ అంటూ మధు, …‘…నాదీనూ!…’ అంటూ వికాస్…నా చెరో చేతినీ పట్టుకుని… తొడల మధ్య పెట్టేసుకున్నారు… అప్పుడే కొలిమి లోంచి తీసినట్లున్న రెండు గూటాలూ , అర చేతుల్లో నిండిపోయి, బొటకన వేళ్లని దాటిపోయేసరికి …నా ఒంట్లో రెండు వేల వోల్టుల కరెంట్ పాకినట్లైంది…
…ట్రౌజర్లలోంచీ…అండర్వేర్లలోంచీ అప్పుడే ఎలా తీసేసుకున్నారో!…అసలు అండర్వేర్స్ వేసుకొచ్చారో, లేదో!! ఈ సిగ్గు మాలిన మొగాళ్ళు!?…అనుకుంటూ చేతులు వెనక్కి లాక్కోబోయాను…‘…తప్పించుకుందామనే!…’ అంటూ చేతులు వదల్లేదు మగాళ్ళిద్దరూ…‘…ఎందుకమ్మా మొహమాటం!…నీకిది కొత్తైతేగా!?…కానీ!!…’ అంటూ సన్నాయి నొక్కులు నొక్కింది వకుళ…నువ్వూ ఏం మొహమాటపడక్కర్లేదులేమ్మా!…మరో వైపునుంచి నువ్వూ పట్టుకో!…అన్నాను వకుళ గొంతులో ఈర్ష్యని పసిగట్టి…‘…అదీ బానేఉంది…’ అంటూ దాని చేతుల్నీ పట్టేసుకున్నట్లున్నారు, మగాళ్ళు,…కాసేపట్లో నా వేళ్ళ మీద, దాని వేళ్ళూ పడ్డా…..వెంటనే పైకి జరిగిపోయాయి…ఇంకాసేపట్లో నా బొటకనవేళ్ళ మీద వకుళ తడి చూపుడు వేళ్ళ స్పర్శ…
‘… వీళ్ల ముచ్చికలు నా అరచేతుల్నీ దాటిపోయాయే తల్లీ!…ఎలా కొలుస్తాం!? ’ అంటూన్న దాని స్వరంలో మత్తైన జీర వినిపించేసరికి…వాటి తడే నా వేళ్ళకీ పామిందీ వకుళ పిల్ల…అనుకునే సరికి, నాకు పిచ్చెక్కి పోయి, రెండు చేతుల్లో నిండిపోయిన మొడ్డల్ని బలంగా ఒత్తాను..ఉహ్హ్…అన్న మగాళ్ళ ఒగర్పులు వినిపించడం, మా ఆడాళ్ళ చేతులు ఫ్రీ కావడం… ‘…యువర్ నెక్స్ట్ ఆర్డర్ సర్స్!…’ అంటూ బేరర్ దగ్గరకి రావడం ఒకేసారి జరిగిపోయాయి…‘…రీఫిల్స్ ఫర్ ఆల్ !…’ అన్నాడు మధు…బేరర్ తలూపి వెళ్లిపోయూంటే వాడ్ని వెనక్కి పిలిచి…‘…నన్ ఫర్ అజ్ లేడీస్…అండ్ స్మాల్స్ ఫర్ మెన్!…ఫాలోడ్ బై లంచ్… ’ అని ఆర్డర్ మార్చింది వకుళ…మగాళ్ళు గుర్రుగా చూస్తూన్నా పట్టించుకోకుండా!
‘…అంత ఎక్కిపోయిందనుకుంటున్నారా మాకు!…’ అన్నారు మధు, వికాస్ లు వాడు వెళ్ళిపోయింతర్వాత… మేమేమీ మాట్లాడలేదు …‘…అవును సంధ్యా!…నీకిది కొత్త కాదంది కదూ వకు!…ఇంతకు ముందు ఎవరెవరివి కొలిచావేంటీ!…’ అని నన్నడిగాడు మధు…కాసేపు తర్వాత…రక్తం మొహంలోకెగ చిమ్ముతూంటే తలొంచు కున్నాను…బదులు చెప్పకుండా! ‘…నన్నడుగు, నే చెప్తాను…దాని మొదటి రంకు మొగుడిదీ,…అదే నా జూనియర్ దీ, నాదీ, వెంటవెంటనే కొలిచేసింది…’ అన్నాడు వికాస్ …‘…ఛీ!….సిగ్గులేదూ , చెప్పుకోడానికీ! ’…అని గదిమాను వికాస్ ని… ‘…నువ్వు చెయ్యడానికి లేని సిగ్గు, నే చెప్తే వచ్చిందేంటీ!?…’ అన్నాడు వికాస్…‘…ఈ సిగ్గులేని మగాళ్ళ నోట్లో నోరెట్టకు సంధ్యా!…’ అంది వకుళ … ‘…బలే గుర్తు చేశావ్ వకూ!…’ అంటూ పక్కనుంచెళ్తూన్న హోటల్ ఎగ్జిక్యూటివ్ ని పిలిచి, మాకో స్యూట్ ( …కలిసుండే రెండు బెడ్ రూం ల ఏర్పాటు…) బుక్ చెయ్యమని ఆర్డర్ చేశాడు వికాస్…
‘…చెక్ చేసుకొస్తా!…’ అంటూ వెళ్ళిపోయాడతగాడు…
…‘…సారీ సర్!…స్యూట్ లేదుగానీ, రెండు బెడ్ రూమ్స్ ఉన్నాయి…’ అన్నాడు..కాసేపు తర్వాత తిరిగొచ్చి.‘…ఓకే!…బుక్ దెమ్…’ అని రెస్ట్ రూమ్స్ కి బయల్దేరారు, మగాళ్ళు …ఇప్పుడు రూమ్స్ ఎందుకూ?…అంటున్న నామాటని పట్టించుకోకుండా!… నేను హోటల్ ఎగ్జిక్యూటివ్ ని వెనక్కి పిలిచాను కాన్సిల్ చేద్దామని…‘…ఇట్స్ ఓకే!…ప్లీజ్ బుక్ …’ అంది వకుళ …నా కాలిని తొక్కి…‘…వాట్ని పట్టుకున్న తర్వాత …ఓ పోటు పడందే ఎలా వెళ్తామే!…’ అని నన్ను గదిమి రెస్ట్ రూం వైపు నడిచింది వకుళ….నాకూ నిజమే అనిపించి ఊరుకున్నాను…
‘…మీరు తెలుగు వాళ్ళా మేడం!?…’ అన్నాడు లంచ్ సర్వ్ చెయ్యడానికొచ్చిన ఓ లేత మొహం బేరర్…అవును అంటూంటే మధు వికాస్ లు, వాళ్ల వెనకే వకుళ వచ్చి చేరారు…భోజనం ముగించి రిసెప్షన్ వైపు బయల్దేరారు మగాళ్ళు… చెక్ ఇన్ కోసం…. ‘…సునోజీ!…’ అంటూ మధు వెనక వకుళ…ఏవండీ!…అంటూ వికాస్ వెనక నేనూ బయల్దేరాం…