మానస : వాళ్లు చూసుకుంటారులె.. ఇద్దరు మామూలోళ్లెం కాదు.
సుబ్బు : ఆ మిగిలిన కూర కూడా నాకు వేసేయ్ వాళ్లు బతికుంటే మళ్ళీ ఓండుకోవచ్చు.
మానస : సుబ్బు..
సుబ్బు : సరే సరే.. సారీ.
రాము : ఆదిత్య అన్న ఒక్క దెబ్బ కొడితే చాలు మళ్ళీ లేవరు.. నాకింకా గుర్తుంది.. విక్రమ్ అన్న కూడా అలానేనా వదినా అని మానసని చూసాడు.
మానస : నేను కూడా ఎప్పుడు చూడలేదు రాము..
రాము : చూద్దామా, ఇద్దరు కలిసి కొడితే ఎలా ఉంటుందో..
సుబ్బు : యాందిరా నువ్వు చూసేది, పిల్లోడివి పిల్లోడిలా ఉండు.. మీరు తినండి అక్కడ వాళ్లు నరుక్కుంటుంటే ఏందో సూస్తాడంట.. మీరు కూడా మెలకుండా తినండి.
అను మానసని చూసింది.. మానస నవ్వుతూ అనుని చూసి తరవాత చెప్తా అని సైగ చేసింది. సుబ్బు ఇంకా భయం భయంగానే కూర్చుని తింటున్నట్టు నటిస్తున్నాడు..
గొడవ తరువాత ఆదిత్య, విక్రమ్ ఇద్దరు రక్తపు మారకలతో లోపలికి వచ్చారు. కొంత సేపటికి అంతా సర్దు మణిగింది ఒక పక్క విక్రమ్ మానస, ఇంకోపక్క ఆదిత్య అనురాధ మాట్లాడుకుంటుంటే బైటికి వచ్చి నిలబడ్డాను అన్ని శవాలు చూడగానే అమ్మ గుర్తుకొచ్చింది నేను ఆఖరి సారి అమ్మని చూసింది రక్తపు మడుగులోనే.. కళ్ళేదుట రక్తం అంతా చూసేసరికి తల తిరిగినట్టు అయ్యింది, వాంతు చేసుకున్నాను. చెవులు మూసుకుని గట్టిగా కళ్ళు మూసుకున్నా వెనక నుంచి భుజం మీద చెయ్యి పడేసరికి కళ్ళు తెరిచి తల తిప్పి చూసాను.
మానస : ఓకే నా
సుబ్బు : బొటన వేలు పైకి ఎత్తి చూపించాను
మానస : ఉండు మంచినీళ్లు తీసుకొస్తా, అని లోపలికి వెళ్లి బాటిల్ తెచ్చింది అందుకుని తాగి తనని చూసాను.
సుబ్బు : నేను వెళతాను.
మానస : అది కా..
సుబ్బు : ఇక్కడే ఉంటాను.. కొన్ని రోజులు ఊరు చూస్తాను ఎందుకో ఒంటరిగా గడపాలని ఉంది. మళ్ళీ ఊరికి వెళ్లేముందు నిన్ను కలిసి వెళ్ళిపోతాను.
మానస : అలాగే ఒక్క నిమిషం. అని లోపలికి వెళ్లి రెండు నిమిషాలకి బైటికి వచ్చింది.
ఇదిగో కార్ నీ దెగ్గరే ఉంచుకో, అలాగే ఇందులో యాభై వేలు ఉన్నాయి మళ్ళీ ఏమైనా అవసరం పడితే కాల్ చెయ్యి.
సుబ్బు : అలాగే థాంక్స్.. ఇన్ని డబ్బులు
మానస : నీ సొంత అక్క ఇచ్చిందనుకో.. ఎప్పుడు నా దెగ్గర మొహమాట పడొద్దు.. ఇంకోమాట జాగ్రత్త.
నవ్వాను అంతే, వెనక్కి తిరిగి కార్ తీసి బైలుదేరాను.. దేశాటనకి..
•}÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷{•