అక్కడ జరుతున్నవి ఇక చూడలేకపోయా. మెల్లగా వెనుతిరిగి, ఇంట్లోనుంచి చప్పుడు చేయకుండా వరండాలోకొచ్చా.
నా చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచం గిర్రున తిరుగుతోంది. లోపలి నుంచి బనిషా మళ్ళీ మూలగడం మొదలెట్టింది, బహుసా దేవ్ వెనకనుంచి తన గుద్ద దెంగడం మొదలెట్టుంటాడు.
లిఫ్ట్ వైపు కదలబోయేటంతలో పైనుంచి మిద్దె తలుపులు తెరుస్తున్న శబ్దం వినపడింది. మా అమ్మ, మా పని మనిషి చంపా గొంతులు వినపడ్డాయి. నేనసలు వీళ్ళ గురించి పూర్తిగా మర్చేపోయాను. వాళ్ళు మాట్లాడుకుంటోంది విన్న తరువాత నాకు ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు, అమ్మ మాటలు పిడుగులా తాకుతున్నాయి. ఇక నా వల్ల కాదు, వెంటనే అక్కడినుంచి బయట పడాలి.
బనిషా: చాలా నొప్పిగా ఉందా, (షోనా, ముద్దుగా పిలిచే పిలుపు) బంగారు?
బనిషా పిలుపుతో తుళ్ళిపడి నా ఆలోచనలనుంచి తేరుకుని ఈ లోకంలోకొచ్చాను…
అర్జున్: ఆ..ఏంటి?
బనిషా: చాలా నొప్పేస్తోందా?
అర్జున్: ఇప్పుడు మందులు వేసుకున్నా కదా, కాస్త పరవాలేదు.
బనిషా తన మాక్సీ తేసేసింది, ఇప్పుడు తన వంటిమీద లంగా ఒక్కటే ఉంది. మామూలుగా తనెప్పుడూ అలాగే వొట్టి లంగాతో నిద్రపోతుంది. అంతేకాదు తనెప్పుడు తలదిండు వాడదు, దానికి బదులుగా నా చాతీపై తలవాల్చి నిద్రపోతుంది. బనిషా అలాగే వెళ్ళి లైట్ ఆఫ్ చేసి బెడ్ దగ్గరకొచ్చింది.
బనిషా: ఇక్కడ తలపెట్టి పడుకోవచ్చా? వేరే అచ్చాదన లేని నా చాతిపై తన చేత్తో రాస్తూ.
అర్జున్: నా కుడిచేతికి, తలకు మాత్రమే దెబ్బలు తగిలాయి.
తను నా గుండెలపై తలవాల్చి, నన్ను హత్తుకుని పడుకుంది. కాస్సేపటికి తను నిశ్శబ్దంగా ఏడుస్తుండడం గమనించి
అర్జున్: నిషా, ఏమైంది?
బనిషా: పూర్వజన్మలో నేనెంత పుణ్యం చేసుకున్నానో తెలియదు మీ వంటి మంచి భర్తను పొందడానికి, నా అదృష్టాన్ని నేనే నమ్మలేకపోతున్నా.
అర్జున్: నీ అంత అందగత్తెను పొందడానికి నేనే ఏదో మంచిపని చేసుంటా, నీది కాదు అదృష్టం..నాది నీవంటి అందాలరాశిని పోందడానికి.
బనిషా: కాదు, నేనే అదృష్టవంతురాల్ని భర్తగారు. నాకు తెలుసు, మీరు నన్ను ప్రేమించినంత మరెవ్వరూ ప్రేమించలేదు. కాని అంత ప్రేమకు నేను అర్హురాలినేనా, ఏమో తెలియదు.
నాకు ఈ సంభాషణ కొనసాగించాలని లేదు, అందుకే ” సరే నిషా, కొద్దిగా అలసటగా ఉండి నిద్ర వస్తోంది. గుడ్ నైట్” అనేసి పడుకున్నా.