నా కథ 2 360

నేను పెదాలని బిగబట్టి బాధను అనుచుకుంటున్నాను…
జాలేసిందో ఏమో కదలడం ఆపేసి సళ్ళను నోటితో అందుకున్నాడు..
చిన్నగా మర్దనా చేస్తూ సళ్ళని మార్చి మార్చి చీకుతున్నాడు…
కింద కదలిక లేకపోయే సరికి నాకు నొప్పి కాస్త తగ్గింది…
వాడు సళ్ళను స్మూత్ గా డీల్ చేస్తుండడంతో బాడీ మళ్లీ వాడికి స్పందిస్తుంది..
ఈ సారి వాడు తన దాన్ని నా దాంట్లోంచి పైకి లాగకుండా లోపలే ఉంచి అటు ఇటు నడుమును కదిలిస్తున్నాడు…
కాసేపయ్యాక నడుముని కొంచెం మాత్రమే పైకి లేపి మళ్లీ దించాడు…
నాకు అంత బాధ అనిపించలేదు…
కొద్దిసేపు అలా సగం వరకే పైకి కిందికి కదిలించి..
ఈ సారి ఇంకాస్త పైకి లేపి దించాడు…
తర్వాత పూర్తిగా పైకి లాగి లోపలికి తోసాడు..
నొప్పిగా ఉన్నా పంటి బిగువున భరించాను…
వాడు మెల్లిగా నడుమును ఊపడం మొదలు పెట్టాడు…
కొంచెం కొంచెంగా నాకు బాధ తక్కువైంది..
కాసేపటికి వాడిలో వేగం పెరిగింది…
మనస్సుకి బాధగా ఉన్నా శరీరం సుఖాన్ని ఫీలవడం మొదలుపెట్టింది…
వాడు ఇప్పుడు సళ్ళను పిసుకుతుంటే వాటికి బాధ వేయడంలేదు.. ఇంకొంచెం గట్టిగా పిసకితే బాగుండు అన్నట్టు ఎగిరి పడుతున్నాయి…
కింద పూరెమ్మల్లోంచి వాడి గునపం పైకి కిందికి ఆడుతుంటే రాపిడికి బాధ కలగక పోగా కాళ్ళు దగ్గరికి జరిగి ఇంకింత రాపిడి జరిగేలా చేస్తున్నాయి…
వాడు నిదానంగా పోట్లు వేస్తున్నాడు…
అప్పటి వరకు వద్దు వద్దు అంటూ అరిచిన నా పై పెదాలు ఇప్పుడు సన్నగా మూల్గడం మొదలెట్టాయి..
వాడు కొంచెం కొంచెంగా వేగం పెంచాడు..
క్షణ కాలంలో వాడిది నా దాంట్లోంచి బయటకు వచ్చి మరుక్షణంలో లోపలికి వెళ్ళి పోతుంది…
అప్పుడప్పుడు నా నడుము పైకి లేచి వాడికి ఎదురొత్తులు ఇవ్వసాగింది…
వాడిలో వేగ౦ ఇంకా పెరిగింది…
ఇక తట్టుకోలేను అన్నట్టు నాది భులుక్కున కార్చేసింది…
వాడు మరో ఐదు నిమిషాలు వేగంగా నా మీద ఊగి నన్ను గట్టిగా పట్టుకొని ఆ.. ఆ.. ఆ.. అంటూ అరుస్తూ నాలోపల చిమ్మేసి నా మీద వాలిపోయాడు.

మార్నింగ్ 5.30 కి సెల్ లో అలారం మోగడంతో నాకు మెలకువ వచ్చింది…
కళ్ళు తెరిచి చూస్తే రవి లేడు..
హమ్మయ్య రాత్రి జరిగింది అంతా కల అన్నమాట … అని రిలీఫ్ ఫీలయ్యాను..
నా రూమ్ తలుపు మూసి ఉంది కాని లాక్ చేసిలేదు..
నా భుజాల వరకు దుప్పటి కప్పి ఉంది…
దుప్పటి తీసి చూస్తే ఒంటిమీద బట్టలేమీ లేవు…
చటుక్కున లేచి కూర్చున్నా..
ముందు వెళ్లి డోర్ లాక్ చేసి వచ్చా…
బెడ్ మీద నా బట్టలు చిందర వందరగా పడి ఉన్నాయి…
కల్లో అదంతా జరిగితే నా బట్టలేలా ఊడి పోయాయో అర్థం కాలేదు..
కల్లో రవి అలా చేస్తున్నట్టు ఊహిస్తూ నేనే విప్పేసానా…
అని ఆలోచిస్తూ బెడ్ మీద కూర్చుని నా ఒంటి వైపు పరిశీలనగా చూసుకున్నాను…
తొడల మీద ఏవో మరకలు ఉన్నాయి….
వేళ్ళు పెట్టుకొని కెళుక్కునే అలవాటు ఉంది నాకు…
అలా అప్పుడప్పుడు తొడల మీద మరకలు అయ్యేవి…
రాత్రి కూడా కల్లో అలాగే కెళుక్కుని ఉంటాననుకుంటా..
కానీ ఇప్పుడు ఎక్కువ మరకలున్నాయి..
రంగులో కూడా తేడా కనబడింది..
ఎప్పుడూ లేనిది ఈ సారి ఎరుపు నలుపుల మధ్య రంగు మరకలున్నాయి…
మొదటి సారి నాకు అనుమానం కలిగింది … రాత్రి జరిగింది కల కాదేమో అని..
నా ఎద మీద చూస్తే సళ్ళ మీద చిన్న చిన్న గాట్లు కనబడ్డాయి..
ముట్టుకుంటే నొప్పిగా కూడా ఉంది….
అనుమానం ఇంకా పెరిగింది..
బెడ్ మీద చూస్తే బెడ్ షీట్ మీద కూడా మరకలు ఉన్నాయి…
కొన్ని రక్తపు మరకల్లాగా ఉన్నాయి…
జరిగింది కల కాదు నిజమే అని అనిపించే సరికి కాళ్ళు చేతులు వణకడం మొదలయ్యాయి…
తల తిరిగినట్టనిపించింది..
గుండెల్లోంచి దుఃఖం పొంగుకొచ్చింది…
ఆగకుండా కన్నీళ్లు కారుతుంటే..బెడ్ మీద అలాగే పడుకుని మౌనంగా చాలా సేపు ఏడ్చాను…

ముందురోజు జరిగిన సంఘటనలు అన్నీ గుర్తుకొచ్చిన కొద్దీ దుఃఖం ఎక్కువయింది…
బెడ్ మీద రవి రాసిన చీటీ కనబడింది..
అందులోని వాక్యాలు గుర్తుకొచ్చి మరింత ఏడుపు వచ్చింది…
దాన్ని తీసుకుని నలిపి కసిదీరా విసిరి కొట్టాను..
అది డ్రెస్సింగ్ టేబిల్ కిందకి వెళ్లి పోయింది…

ఇదంతా ఎందుకు జరిగిందా అని ఆలోచిస్తే ఏమీ అర్థం కావడంలేదు..
మధ్యాహ్నమంతా ఒకలా ఉన్నవాడు.. రాత్రికి అలా చేయడం ఇప్పటికీ నమ్మ బుద్దెయ్యడం లేదు నాకు..
కానీ కనబడుతున్న సాక్ష్యాలు జరిగిన ఘోరాన్ని సూచిస్తున్నాయి…
తల్చుకున్నకొద్దీ ఏడుపోస్తుంది…
అలా ఎంత సేపు ఏడ్చానో తెలియదు..