సునీత

హ కన్నా ఎంచేస్తున్నావ్
కొడుకు : ఎంలేదు అమ్మ ఇప్పుడే హాస్టల్ కి వచ్చాను, ఏమైంది మర్నింగ్ కాల్ చేస, నైట్ కాల్ చేస అసలు లిఫ్ట్ చేయలేదు నువ్వు
నేను : అది ఎంలేదు కన్నా, కొంచం నీరసంగా వుంటే పడుకున్నాను ఫోన్ చూసుకోలేదు
కొడుకు : ఎందుకు అమ్మ ఏమైంది నీకు ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ వుంటే చెప్పు నేను వస్తాను
నేను : ప్రాబ్లెమ్ ఏం లేదు కన్నా, నువ్వు మంచిగా తింటున్నవా
డుకు: హ ఎదో అలా తింటున్న అమ్మ, ని చేతి వంట కాదుకదా
నేను : సరే ఇసారి నువ్వు ఇంటికి వచ్చినప్పుడు నీకు ఎం కావాలి అంటే అది చేసిపెడుతాలే
కొడుకు : నువ్వు అలా అంటే నాకు ఇప్పుడే బయల్దేరాలి అని ఉంది అమ్మ
నేను : ఆ అతికి పనులే వద్దు అనేది మంచిగా చదివి ఎగ్జామ్స్ అయిపోయాక రా
కొడుకు: సరే అమ్మ, (వాడి మాటల్లో కొంచం నిరాశ)
నేను : సరే కన్నా వుంటా మరి
కొడుకు : అబ్బా కొంచంసేపు మాట్లాడొచ్చు కదా అమ్మ
నేను : సరే చెప్పు ఎంచేస్తున్నావ్
కొడుకు : ఇప్పుడే రూంలోకి వచ్చా స్నాననికి వెళ్దాం అని రెడి అవుతున్న నువ్వు కాల్ చేసావ్ అమ్మ.
నేను: సరే స్నానం చైపో మరి నాకు పని వుంది మళ్ళీ కాల్ చేస్తాలే.
కొడుకు : హ్మ్మ్ సర్లే బై
“వాడి మాటల్లో నిరాశ”
నేను : బై, అని కాల్ కట్ చేస
రమ్య దగ్గరనుండి మెసేజ్ “ఎంచేస్తున్నావే,’ అని “ఎంలేదే కాలి” అని రిప్లై ఇచ్చి టైమ్ చూసా, 6అవుతుంది రవళి రావడానికి ఇంకా గంట దాకా పడుతుంది అని టీవీ ఆన్ చేసి చూస్తూ వున్న, తెలియకుండానే గంట గడిచిపోయింది ఇంటి ముందు ఆటో హారన్ సౌండ్ కి లేచి బయటికి వేళ్ళ, నేను ఎప్పుడు బయటికి వస్థానా అని ఆటో డ్రైవర్ ఇంటి గుమ్మం వైపే చూస్తున్నాడు, నన్ను చూడగానే తన కళ్ళలో ఎదో తెలియని మెరుపు నేను తన వైపు చూసి లైట్ గా ఒక స్మైల్ విసిరి రవళి చేతిలోని బ్యాగ్ తీసుకొని నేను నడుస్తున్న, నా ముందు రవళి వెళ్తుంది, నేను నడుస్తూనే కావాలని ఒక్కసారిగా వెనక్కి తిరిగి చూసా, తన చుపూలు నేను నడుస్తుంటే లయబద్దంగా ఊగుతున్న నాపిరుదుల మీద వున్నాయి, నేను అలా చూసేసరికి తను కొంచం తడబడి వెంటనే ఆటో స్టార్ట్ చేసుకొని మూవ్ చేసాడు, నేను ఇంట్లోకి వెళ్లి డోర్ క్లోస్ చేస్తూ తన వైపే చూస్తూ వున్న, తను నావైపు చూస్తూ వున్నాడు, నేను కావాలని తన మొహం మీద డోర్ వేసినట్లుగా ఒక్కసారిగా డోర్ క్లోస్ చేసి నాలో నేను నవ్వుకున్నా, తను నా పిరుదులని చూసి ఇంటికెళ్లి నన్ను తలుచుకొని తన పెళ్ళాంతో చేస్తాడేమో అని ఆలోచన రాగానే ఒక్కసారిగా వంట్లో ఎదో తెలియని మత్తు వచ్చేసింది, రవళి సోఫాలో కూర్చుని టీవీ చూస్తూ వుంది, తనకి స్నాక్స్ ఇచ్చి వంట పనిలో పడిపోయ,, పని మొత్తం పూర్తయ్యే సరికి 8.30 అయింది స్నానం చేసి వచ్చి రవళికి మావారికి అన్నం పెట్టేసి వారి తరువాత నేను కూడా తినేసి పడుకున్న అప్పటివరకు రాజ్ దగ్గరనుండి మెసేజ్ లేదు, సెల్ తీసుకొని చూసేసరికి రమ్య దగ్గరినుండి మెసేజ్, “కాలిగా వుంటే మాఇంటికి రావచ్చు కాదనే” ఇ టైమ్ లో రిప్లై ఇచ్చిన బాగోదు అని వదిలేసి సెల్ పక్కన పెట్టేసి పడుకున్న,…

అదేవిధంగా వరసగా 5రోజులు గడిచిపోయాయి, ఆరోజు రాత్రి రాజ్ తో బాగా సుకపడడం కారణంగా ఇ 5రోజులలో పెద్దగా ఇబ్బంది అనిపించలేదు, ఆరోజు ఆదివారం కావడంతో రవళికి క్లాస్ వున్న వేళ్ళను అని అనడంతో నాకు కూడా కొంచెం రెస్ట్ దొరికినట్లుగా ఉంటుంది అని 9గంటల వరకు పడుకున్న, లేచి ఫ్రెష్ అయ్యి మావారి అవసరాలు అన్ని తీర్చి టిఫిన్ చేసుకొని తినేసరికి 11అయింది, రవళి తన రూమ్ లో కూర్చొని చదువుకుంటుంది, నేను టీవీ ఆన్ చేసి మొబైల్ చూస్తూ కూర్చున్న, రమ్య మెసేజ్ నైట్ చూసి ఇంతవరకు రిప్లై పెట్టకపోతే బాగోదు అని “మొన్న నేను వచ్చా కాబట్టి ఇసారి నువ్వే రావాలి” అని మెసేజ్ పెట్టి టీవీ చూస్తున్న… ఇంతలో రమ్య దగ్గరినుండి కాల్
నేను : హలో
రమ్య : హఎంటే ఏంచేస్తున్నావ్
నేను : ఎంలేదే ఇప్పుడే టిఫిన్ చేసి కూర్చున్నాం, ఇక వంట పనిలోకి దిగాలి
రమ్య : హ్మ్మ్ సాయంత్రం టైమ్ లో మాఇంటికి రావచ్చు కథనే
నేను : లేదు,నేను మీ ఇల్లు చూసా కాబట్టి ఇసారి నువ్వే రావాలి
రమ్య : నేను అసలే ఇఊరికి కొత్త, నాకు ఏంతెలుసే, మీఇల్లు
నేను : నీకు శివాలయం తెలుసు కదా అక్కడికి వచ్చి నాకు కాల్ చేయి నేను చెప్తా అడ్రస్
రమ్య : అబ్బా సరేలే, ఇంకా ఎంటే విశేషాలు
నేను : ఏముందే ఎంలేదు
రమ్య : సరే కలుస్తాం కదా అప్పుడు మాట్లాడుకుందంలే
నేను : సరేనే వుంటా మరి బై
రమ్య : హ ఒకే. నే బై
ఫోన్ కట్ చేసి కీచెన్లోకి వెళ్లి వంట పని స్టార్ట్ చేసి కూర ఏంచేద్దాం అని ఆలోచిస్తూ రాజ్ కి కాల్ చేసి మటన్ తెచ్చిపెట్టమని చెప్ప, తను ఒక గంటలో తెస్తా అని చెప్పాడు, ఇంతలో మావారు పిలిస్తే బెడ్రూంలోకి వెళ్ల, నేను వెళ్ళే సరికి తను బెడ్ మీద నుంచి కిందకి దిగి గోడని పట్టుకొని చిన్నగా నడుస్తున్నాడు, నేను కంగారుగా వెళ్లి తనని పట్టుకొని “ఏంటండి మీరు ఎన్నిసార్లు చెప్పాను మీరు ఒక్కరే ఇలా చేయకండి అని”, “ఎంకాదు లే సుని చిన్నగా నడవడం ప్రాక్టీస్ చేయాలి, అయిన ఇమధ్య అప్పుడప్పుడు నువ్వు నైట్ టైమ్ రవళి రూమ్ లో పడుకున్నపుడు నిన్ను పిలవడం ఎందుకులే నేను ఒక్కడిని ఇలానే వెళ్తున్న…’, తను అలా చెప్పగానే నాకు ఒక్కసారిగా గుండె ఆగినంత పని అయింది, అంటే నేను ఇక్కడ లేని ప్రతిరోజు తనకి తెలుసునమాట కొంచం జాగ్రత్తగా ఉండాలి అని అనుకుంటూనే, ” అందుకే మీరు ఇలా ఇబ్బంది పడుతారనే మీతోనే పడుకుంటున్న అండి” అంటూ తనని పట్టుకోని చిన్నగా బాత్రూమ్లోకి తీసుకొని వేళ్ళ, తన పని అయిపోగానే చిన్నగా తీసుకొని వచ్చి బెడ్ మీద కూర్చోపెట్టి తన పక్కనే నేను కూర్చొని తనకి ఏమైనా తెలిసే వుంటుంద అని ఆలోచిస్తున్న…. ” ఏమలోచిస్తున్నావ్ సుని” అంటూ మావారు నా మెడ మీదగా చేయి వేసి నన్ను తన దగ్గరికి లాక్కున్నారు, “ఇంకా ఎన్ని రోజులు అండి మనం ఇల దూరంగా ఆ దేవుడి దయ వల్ల తొందరగా సెట్ అవుతే ఫ్యామిలీ అంతా కలిసి ఒకసారి తిరుపతి వెళ్లి వద్దాం” “సరే బంగారం నువ్వు ఎలా అంటే అలానే” అంటూ నన్ను ఇంకా తన దగ్గరికి లాక్కొని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకున్నారు, తను బంగారం అని పిలిచే సరికి నాకు రాజ్ గుర్తొచ్చాడు, నేను తన కళ్ళలోకి చూస్తున్నాను, తను నావైపు చూస్తున్నారు “ఎంటే అలా వింతగ చూస్తున్నావ్” అంటూ నన్ను ఇంకా కొంచం దగ్గరికి లాక్కున్నారు, తనని మోసం చేస్తున్నాను అని మాటల్లో చెప్పుకోలేని బాధ ఒక్కసారిగా కళ్లనుంచి ధరపాతంగా కరిపోతున్నాయి, తను కంగారుపడుతూ “సుని ఏమైందర ఇప్పుడు ఎందుకిలా ఏడుస్తున్నవ్” అంటూ నన్ను తన వల్లో పడుకోబెట్టుకొని, “పిచ్చిదాన ఇంకో 6నెలలు ఆగితే అంత సెట్ అవుతుంది నువ్వేం బాధపడకు” అంటూ నాతల నిమురుతున్నారు, కొంచెంసేపు అలానే తన వళ్ళో పడుకోని వున్న ఈలోపు డోర్ కొట్టిన సౌండ్, చిన్నగా తన వల్లోనుంచి లేచి తనని పడుకోబెట్టి వెళ్లే లోపు రవళి డోర్ ఓపెన్ చేసి మమ్మి రాజ్ అన్నయ్య వచ్చారు అంటూ హాల్లోనుంచే చెప్పింది, తను అలా చెప్పగానే మావారి వైపు చూసా తను మామూలుగానే వున్నారు, బిరువాలోనుండి డబ్బులు తీసుకొని హాల్లోకి వచ్చేసరికి నాకూతరు రాజ్ మాట్లాడుకుంటున్నారు, రాజ్ చేతిలోని మటన్ తీసుకుంటూ “థాంక్యూ రాజ్ ఇబ్బంది పెట్టను నిన్ను” అంటూ తనకి డబ్బులు ఇవ్వబోతుంటే, తను రవళి అక్కడే వుండడంతో “ఏంటి మేడం అలా అంటున్నారు ఇప్పుడు మీ దగ్గర డబ్బులు తీసుకొని నన్ను భోజనం చేయకుండా వెళ్ళిపోమంటర” అంటూ చెప్తున్న వినకుండా సర్ లేచే వున్నారా అంటూ బెడ్రూంలోకి వెళ్ళాడు, తన వెనుకే నేను కూడా వెళ్ళాను, “చూడండి సర్ మీతో కలిసి భోజనం చేద్దాం అని ఇంటికి వస్తే మేడం డబ్బులు ఇచ్చి పంపిస్తున్నారు” అంటూ వెళ్లి మావారి పక్కన కూర్చున్నాడు, మావారు నవ్వుతూ “రా రాజ్ కూర్చో” అంటూ చిన్నగా లెవబోయారు, రాజ్ మవారిని పట్టుకొని నెమ్మదిగా లేపి కూర్చోబెట్టాడు.., మావారు నావైపు చూసి రాజ్ కూడా మనతో భోజనం చేస్తా అంటున్నాడు కదా టైమ్ 12.30 అవుతుంది, నువ్వు ఆపని చూడు అనగానే నేను ఎం మాట్లాడకుండా కీచెన్లోకి వచ్చి వంట పనిలో పడిపోయ, మధ్య మధ్యలో బెడ్రూంలోనుంచి నవ్వులు వినపడుతున్నాయి, ఇద్దరు మొగుళ్లు కలిసి మాట్లాడుకుంటుంటే మనసులో ఎదో తెలియని ఆనందం, నేను స్పీడ్ గా వంట పని కంప్లీట్ చేసుకొని బెడ్రూంలోకి వెళ్ళాను, మావారి వైపు చూస్తూ “వంట అయిపోయింది మీకు తీసుకరమంటారా” “హ తీసుకొని రా సుని టాబ్లెట్స్ వేసుకునే టైమ్ కూడా అయింది కదా” అనగానే మావారికి ప్లేట్ లో పెట్టుకొని తీసుకొని వెళ్లి తినిపిస్తూ వున్న, రాజ్ కూడా బెడ్రూంలోనే వున్నాడు, ఇద్దరు కలిసి ఎగ్జామ్స్ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నారు, నేను మావారికి తినిపించేసి తనకి కావాల్సిన మెడిసిన్ ఇచ్చేసి రాజ్ ని రవళిని భోజనానికి పిలిచాను, ఇద్దరు డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్నారు, రవళిని కాలేజ్ విషయాలు అడుగుతున్నాడు రాజ్, నేను వాళ్ళకి వడ్డిస్తుంటే, రాజ్ ” మీరు కూడా కూర్చోండి మేడం”అని అన్నాడు నేను వెళ్లి రవళి పక్కన కూర్చున్నాను, రాజ్ మాకు ఎదురుగా కూర్చున్నాడు, వాల్లకి పెట్టేసి నేను కూడా తినడం స్టార్ట్ చేస, ఈలోగా రాజ్ మెల్లగా తన కాళీ వేళ్ళతో నా ముని వేళ్ళని తాకాడు, తన వైపు చూసా నవ్వుతూ కన్ను కొట్టాడు, నేను తన వైపు చూసి రవళి వుంది సైలెంట్ గా వుండు అని కళ్ళతోనే సైగ చేస, తను అలానే నన్ను చూస్తూ తన కాలు చిన్నగా పైకి లేపుతూ మోకాలి వరకు తీసుకెళ్లాడు, తన కాలు అలా లోపలకిి వెళ్తున్న కొద్దీ నాకు ఊపిరి ఆగిపోతున్నట్లుగా వుంది, రవళి వైపు చూసా తను మమ్మల్ని పట్టించుకునే స్థితిలో లేదు,రాజ్ వైపు చూస్తూ చిన్నగా నా రెండు కాళ్ళు వెడల్పు చేస, తను చిన్నగా మోకాలి నుంచి తొడల మీదుగా తన బొటనవేలుని రాస్తూ నా పువ్వు దగ్గరగా తీసుకెళ్లి చిన్నగా తన వేలితో పువ్వు రెమ్మల మీదుగా సన్నగా వత్తాడు, ఒక్కసారిగా నేను ఉలిక్కిపడుతూ రెండు కాళ్ళని దగ్గరగా మూసేసా, తన కాలు నా రెండు కాళ్ళ మధ్యలో ఇర్రుకొని తన వేలు కొంచెం పువ్వులోకి దిగబడింది, అలా ఉలిక్కిపడగానే ఏమైంది అన్నట్లుగా రవళి నావైపు చూడగానే నేను తలదించుకొని తింటున్నట్లుగా కవర్ చేసుకున్న, రాజ్ తన కాలి బొటన వెలును చిన్నగా కదుల్చుతూ మిగితా వేళ్ళతో పురెమ్మల మీద సన్నగా మీటుతూ తనకి ఏమి తెలియదు అన్నట్లుగా తింటున్నాడు,