దీని మాటలకి రియాలిటీకి మధ్యలో చాలా దూరం ఉందని నాకు అర్ధమైంది, వంద మాట్లాడుతుంది అందరి మీద ఎగబడుతుంది కానీ సున్నితమైన మనస్తత్వం, అక్షిత వైపు చూసి చిన్నగా నవ్వాను.
అక్షిత : ఏమైంది.. కానీ.. 1..2..3.. Go అనాలా
ఇది కావాలనే రెచ్చగొడుతుంది.. చిన్నగా మొదలెట్టి స్పీడ్ పెంచాను, అక్షిత చిన్నగా ములుగుతూ నేను వేగం పెంచేకొద్ది తన అరుపులు కూడా పెరుగుతున్నాయి.. కారే టైంకి బైటికి తీసి అక్షితని వాటేసుకుని పడుకున్నాను రసాలు మా ఇద్దరి మీద పడ్డాయి.. ఆ తరువాత ఇంకో రౌండు.. దాని వెనక ఇంకో రౌండు వేసుకుని కొంచెం సేపు తొర్రకి ఆనుకుని పడుకున్నాం.
చిన్నా : అక్షిత లే.. ఏమైనా తింటావా..?
అక్షిత : ఏమున్నాయి ఏంటి?
చిన్నా : పదా అలా బైటికి వెళదాం.
అక్షిత : నాకు ఓపిక లేదు, నా బ్యాగ్ లో టిఫిన్ బాక్స్ ఉంది పట్రా
లేచి బట్టలు వేసుకుని కార్ దెగ్గరికి వెళ్లి అక్షిత టిఫిన్ బాక్స్ తీసుకొచ్చాను, ఇటీవ్వు అని చెయ్యి చాపింది.
చిన్నా : నేను తినిపిస్తాలే..
అక్షిత : అబ్బో తమరి దెగ్గర ఈ వేషాలు కూడా ఉన్నాయేంటి.. దెబ్బలు వేస్తావ్, ముద్దలు పెడతావ్ అన్నమాట.. కళాపోషకుడివే.
చిన్నా : ఎందుకే అన్నీ ఓవర్ మాటలు మాట్లాడుతావ్.. ఇంద నోరు తెరువు
అక్షిత అన్నం తింటూనే మాట్లాడుతుంది, దాని వాగుడు అంతా వింటున్నాను.
అక్షిత : అవును.. నువ్వు ఇప్పటి వరకు ఎంత మందిని దెంగావ్.
చిన్నా : ఎందుకే..
అక్షిత : చెప్పేహే..
చిన్నా : ఏమో.. లెక్కపెట్టలేదు.. US లో ఉన్నప్పుడు రోజు అదే పనిలో ఉండేవాడిని.. ఎప్పుడైతే నీ ఫోటో చూసానో నాకు ఇంకో అమ్మాయి మీద మోజు పోయింది.. నీకోసమే వచ్చేసాను.. నీ కోసమే ఈ కాలేజీలో జాయిన్ అయ్యాను
అక్షిత : హ్మ్.. అంతా నాకోసమె అంటావ్.
చిన్నా : అంతా నీకోసమే.. మర్చిపోయా నేను సాయంత్రం ఢిల్లీ వెళ్ళాలి, పదా వెళదాం.
అక్షిత : దేనికో..
చిన్నా : ఇండియాలో ఉన్న బలిసినోళ్లంతా కలిసి పార్టీ చేసుకుంటున్నారులే మనకి కూడా ఇన్విటేషన్ వచ్చింది, నేను రాకపోతే మా నాన్న గోల గోల చేస్తాడు.. అలా వెళ్లి రెండు రోజుల్లో ఇలా తిరిగొచ్చేస్తా..