కవిత ని చుసిన కసి లో బాత్రూం లోనే పని కానిచ్చి వచ్చిన ప్రసాదు కి ఫోన్ మాట్లాడుతూ కనిపించాడు సుధాకర్.
ప్రసాదు ని చుసిన సుధాకర్ మళ్ళి చేస్తా అని ఉష కాల్ కట్ చేసాడు.
సుధాకర్ : ఏమిటి సోదరా , ఇంత సేపు ? ఇంక రావు ఏమో అనుకున్న.
ప్రసాద్ : నాకు రావాలి అని లేదు సోదరా, లోపల ఒక్కర్తి ఉంది సోదరా అబ్బహ్హ్.. జీవేతం లో దానితో ఒకసారి పడుకున్నాక చచ్చిన పర్వాలేదు.
సుధాకర్ : (ఉష ఎక్కించిన వేడి అనుకుంటా కుతూహలంగా బయటకి వచ్చింది ) అంత బాగుందా సోదరా ? లేక తాగి వాగుతున్నావ ?
ప్రసాద్ : నిజం సోదరా, నా జీవితం లో అలా చూడగానే కసిక్కించే ఆడదాన్ని చూసిందే లేదు, ఇక చూస్తా అన్న నమ్మకం లేదు.
సుధాకర్ : అవునా, అయితే పద చూసి వద్దాం.
ప్రసాద్ : నువ్వు వెళ్ళు సోదరా నా కామం ఇందాకలే నీరు కారి పోయింది.
సుధాకర్ : ఛి ఇక్కడే ? సరే అగు నేను చూసి వస్తా …
అలా తెలియకుండానే కవిత ని వెతుకుతూ ప్రసాద్ చూపించిన వేపు కదిలాడు సుధాకర్.
ఈ లోపు వికాస్ కాల్ ని ఎత్తి మాట్లాడుతోంది కవిత.
వికాస్ : ఎక్కడున్నావే ? త్వరగా రా ఫ్లైట్ కి టైం అవుతోంది.
కవిత : అబ్బ పక్కనే మాల్ లో ఉన్నా లెండి , 10 నిమిషాలలో మీ ముందు ఉంటా.
వికాస్ : నెల రోజులు పస్తులు ఉండాలోయి, మంచి భోజనం తిని వెళ్దాం అని ఉంది.
కవిత : రాత్రి తిన్నది చాలలేదు, మళ్ళి ఆకలి అంట సిగ్గు లేకుండా.
వికాస్ : నీకేం తెలుస్తుంది లే నా బాధ.
కవిత : మీకేనేమిటి , నాకు పస్తులే కద.
వికాస్ : నీకేం పోయిన్దోయి, అంతలా ఆకలేస్తే ఏ వంకాయో , కాకర కాయో ఉంటాయి గా.. హహ..
Good story