ఆవిడ పిలుపుతో తల పైకి ఎత్తిన నేను నెమ్మదిగా కళ్ళని ఆవిడ బలిసిన తొడల మీద నుంచి నడుము పైకి తీసుకు వెళ్లి ఎక్కడైనా చిన్న చర్మం కనిపిస్తుంద అని వెతిక..
“ఇతరులకి ప్రవేశం లేదు ” అని గోడ కట్టినట్లు ఉంది ఆవిడ చీర , అలా నీరాసతో పైకి వెళ్ళిన కళ్ళు ఆవిడ ఎత్తులకి మత్తు ఎక్కాయి .
అబ్బః ఎం పెట్టి పెంచిందో కాని “నువ్వా నేనా రారా చూసుకుందాం ” అనేట్లు ఉన్నాయి .. అలాగే పైకి ఎత్తి మొఖం పైకి వెళ్ళాను.
ఇది అంత జరిగింది ఒక సెకను లో అయిన ఆ ఒక్క సెకను గడవడానికి నాకు నిమిషం పట్టింది..
ఆవిడ మొఖం చుసిన నాకు , ఎక్కడో చూసాను అన్న భావన కలిగింది .. ఆవిడ నన్ను అలానే చూస్తూ ఉంది..
కవిత : మీరు సుధాకర్ గారు కదా ?
సుధాకర్ :అవును అండి, మిమ్మల్ని ఎక్కడో చూసినట్లు ఉంది కాని గుర్తుకు రావట్లేదు.
కవిత : నేను అండి కవితని, మీ ఫ్రెండ్ వికాస్ వాళ్ళ భార్య ని.
సుధాకర్ : (ఫోన్లో మాట్లాడినపుడు చెప్పుమ్మ అనే వాడిని, ఇప్పుడు చూసాక యెంత తప్పు చేసాన అనిపించింది )
సుధాకర్ : ఓహ్ అవును గుర్తుకు వచ్చింది, మీ పెళ్లి ఫోటోలలో చూసాను, బాగా మారారు అందుకే గుర్తు పట్టలేకపోయాను. సారీ అండి.
కవిత : ఛ, అందులో ఎం ఉంది లెండి. ఇంతకీ మీరు ఏమిటి హైదరాబాద్ లో ? మీరు వస్తున్నారు అని ఆయిన ఒక మాట కూడా అనలె నాతొ.
సుధాకర్ :అది ఆఫీసు పని మీద వచ్చా అండి, వాడికి చెప్దాం అనుకున్న కాని క్యాంపు హడావిడి లో ఉంటాడు అని చెప్పలేదు.
Good story