నా జీవితం ఉష 1 484

ఇంక కిందకి వస్తే నా నడుము, పెళ్లి అయిన ఆడదాన్ని కదా కొంచం కొవ్వు పట్టి ఉన్న . యెంత చెప్పిన వినని కొవ్వు నా నడుము మీద లేత మడతల లాగా ఇరుక్కు పోయింది, రోజు మా వారు అయిన పిసుకుడు తో పోగొట్టడానికిప్రయత్నిస్తున్నారు లెండి.. హహ..
మా కుటుంబం లో అందరికీ మంచిఒంటి రంగు ఉందట వళ్ళ , అది మాకు మాములే అందుకే అంత విశాలమైన నున్నని నడుము తెల్లని మైదానం లా ఉంటె చూడలేక దేవుడు లోతైన బొద్దు పెట్టేసాడు.
మా వారు ఒక సారి అయితే సరదాకి అందులోనే ప్రవేశం చేస్తా అన్నారు , సిగ్గులేకుండా.
ఇంక నా మదన మందిరం మా వారి సొంతం, మీకు చెప్పను.
వెనక ఉన్న విశాల ద్వయం మాత్రం రోజు పనివాడి ,పాలవాడి చూపులకి నోచుకుంటూ ఉంటుంది. ఈ మద్య ఎదురింటి రాము గాడు తెగ చూస్తున్నాడు, వేదవ ** క్లాసు కి రాకుండానే ఇవి అన్ని.
తప్పు ఎం ఉందీ లెండి 36 సైజు లో ముందు ఊగుతూ ఉంటె పిల్లాడు కూడా మగాడు అవుతాడు.

ఇంక నా దినచర్య లోకి వస్తే…
ప్రతి రోజు అయిన బాబుని స్కూల్ కి దిమ్పాక . నేను ,వర్షిత, మా అత్తయ్య మా ముగ్గురిదే రాజ్యం. తనతో ఆడుకుంటూ అత్తయ్యతో కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఇంటి పని, వంట పని చేసుకుని రాత్రి మా వారితో జరిగే వంటి పనికి సిద్దం అయ్యేదాన్ని.
నిజ జీవితాల్లో శ్రుంగారం , నేను వయసులో చుసిన నీలి చిత్రాలల ఉండదు అని పెళ్లి అయిన మొదటి రాత్రే నాకు తెల్సింది.
బ్రాహ్మిన పిల్లని అయ్యి ఉండి అవి ఎలా చూసా అని అనుకుంటున్నారా, నలువైపులా కట్టుబాట్లు అనే గీతలు గీస్తే మనసు అదుపుతప్పడం, కోరికలు దారులు వెతకడం సహజం, ఎం కాదు అంటారా ? అంటే మీరు మనిషే కాదు అని వాదిస్త.
ఏమైనా కథలోకి వస్తే , మా వారు మరి అ చిత్రాలలో అంత పొడుగు గా లేకపోయినా( అసలు ఎవరైనా ఉంటారా అని అనుమానం ?) ఆడదాన్ని చేత అరుపులు పెట్టించే కిటుకులు తెలిసిన మనిషి.
మొదటి రాత్రే ఆయనకి పూర్తిగా నా మనసు, దేహం సర్వం ఇత్చేసా. అ రోజు కనుక మీరు అడిగి ఉంటె కలలో కూడా, మా వారు తప్ప హీరో లను కూడా వద్దు అని చెప్పే దాన్ని.
మా వారి స్నేహితులలో అందరు నాకు పరిచయం, ముఖ్యం గా అయిన ప్రాణస్నేహితులు సుధాకర్,రమణ,వెంకి.
మా వారు తరచూ చెప్పే కతలు, వీళ్ళ చిలిపి అల్లరులు విని విని , చూసింది తక్కువ అయిన తెలిసింది ఎక్కువ అనిపిస్తుంది. ప్రతి సంవత్సరం మా వారు వాళ్ళ ముగ్గురుతో కలిపి ఒక వారం గడపడానికి వెళ్తారు.
నలుగురికి చెడు అలవాట్లు లేవు, మంచి వాళ్ళు , చదువుకుని ఉద్యోగం చేస్తూ పెళ్ళాం పిల్లలతో ఉన్న వాళ్ళు కనుక నేను అడ్డు చెప్పను. ఇలా వాళ్ళు కలవడమే తప్ప కుటుంబాలు కలిసింది లేదు, నాకు అప్పుడప్పుడు వాళ్ళని చూడాలి అని ఆస గా ఉండేది. ఒకరి పెల్లిలకి ఒకరు రావడానికి అవ్వలేదు కాని రమణ గారిని మాత్రం చూసాను నేరుగా ఒకసారి. చాల తమాషా అయిన మనిషి, మిగతా వాళ్ళని ఫోటో ల లో చూడటమే.
అల సాఫీగా సాగుతున్న నా జీవితం లో ఒక కమ్మని తుఫాను లా వచ్చారు సుధాకర్, తప్పు అని తెల్సిన మనసు ఒప్పక వేయించిన నా తోలి తప్పటడుగు ఈ కధ.

1 Comment

  1. Good story

Comments are closed.