సేల్స్ స్టార్ – Part 2 46

గోట్లే నా చేతిని వదిలి పెట్టకుండా కొద్ది క్షణాలు నా వైపు పైకి కిందకి తేరి పార చూసాడు. వాడికి సిగ్గు అనేది ఉన్నట్టు అనిపించదు. మనసు లో నన్ను నగ్నం గా ఊహించుకుంటున్నాడు అని నాకు తెలుసు. తెక్నాలజీ సేల్స్ ఒక మగ ప్రపంచం. ఏ ఆడడైనా కాస్త అందం గా కనిపిస్తే, మొగాళ్ళ కళ్ళు మా శరీరాల మీదే పారాడతాయి. ఇది నాకు కొత్త ఏమీ కాదు. చాలా మంది మగాళ్ళకి అలా చేస్తున్నామనే ధ్యాస కూడా వుండదు. జాతి లక్షణం అనుకుంటా. చూసే వాళ్ళు చూసినా, గమనించకుండా చూడటం, మనం చూస్తున్నామని తెలిస్తే తల తిప్పుకోవటం చేస్తారు. కొద్ది క్షణాల తర్వాత ఐనా మనం ఆడ వాళ్ళం అన్న విషయాన్నీ పక్కన పెట్టి ప్రొఫెషనల్ గా వుండటానికి ట్రై చేస్తారు.

గోట్లే ఈ బాపతు కాదు. వీడికి అస్సలు సిగ్గు అనేదే లేదు. వాడు నా వైపు తేరి పార చూస్తున్న విషయం ఏ మాత్రం దాచటానికి ప్రయత్నించ లేదు. వాడి పద్ధతి చూస్తుంటే, నాకు తెలియాలనే, నన్ను తినేసేలా చూస్తున్నట్టు వుంది. ఏదో డిస్ప్లే బొమ్మ ని చూసినట్టు వాడి టైం వాడు తీసుకుంటూ చూస్తాడు. అప్పటికీ, నేను అవ్వాళ చాలా మోడెస్ట్ గానీ డ్రెస్ అయ్యాను. గుండెల అంచులు ఏ మాత్రం కనిపించని ఫార్మల్ బ్లౌస్, సాదా సీదాగా వున్న బూడిద రంగు ప్యాంటు, కానీ వాడి చూపుల్లో లో ఏ మాత్రం తేడా లేదు.

నన్ను మనస్ఫూర్తి గా నగ్నం గా ఊహించుకున్న తర్వాత, గోట్లే దృష్టి నా వెనుక నిల్చున్న ఉదయ్ మీద పడింది.

“ఓహ్ హలో” అంటూ నా చెయ్యి అయిష్టం గానే వదిలేస్తూ ఉదయ్ వైపు చెయ్యి జాపాడు.

“మిస్టర్ గోట్లే, మీ గురించి ప్రియా చెప్పగా చాలా విన్నాను” ఉదయ్ తన సహజమైన చార్మింగ్ పెర్సనాలిటీ తో.

“నిజమా?” గోట్లే నా వైపు చూస్తూ నమ్మనట్టు గా.

“అన్నీ మంచివిషయాలే లెండి.. ” అంటూ ఉదయ్ తనని పరిచయం చేసుకున్నాడు.

గోట్లే వెనక్కి తిరిగి తన కుర్చీ లో కూలబడ్డాడు. నేను, ఉదయ్, ఎదురు గా ఉన్న కుర్చీల లో కూర్చున్నాం.

“చెప్పండి. హౌ కెన్ ఐ హెల్ప్?” అంటూ మళ్ళీ గోట్లే చూపు నా గుండెల మీదకి మార్చాడు.

నేనేదో అనే లోపల ఉదయ్ మాట్లాడటం మొదలెట్టాడు.

“మా సేల్స్ వైస్ ప్రెసిడెంట్ పర్సనల్ గా జినో కార్ప్ ఎకౌంటు కి ఇన్ ఛార్జ్ గా పెట్టారు. ఆయన మన ఇద్దరి కంపెనీల రిలేషన్స్ బావుండటానికి, పరస్పరలాభం కలిగేలా బిజినెస్ ఇంప్రూవ్ చెయ్యటానికి కట్టుబడి వున్నారు.”

గోట్లే ముఖం లో వెలుగు తగ్గింది.. “సో.. ప్రియా.. మాకు ఇప్పటినించి నిన్ను చూసే అదృష్టం లేదన్న మాట”.

నేను అసలు విషయాన్ని వివరంగా చెప్పటానికి ప్రయత్నించబోయాను. నా మాటలు డామినేట్ చేస్తూ ఉదయ్ మళ్ళి మాట్లాడటం మొదలెట్టాడు.

“ప్రియ నాకు రిపోర్ట్ చేస్తుంది. మీ కంపెనీ విషయం లో ప్రియ అన్ని రకాలు గా మీకు కావలసినట్టు సహకరించే పూచీ నాది. దానికి మా వి. పి. గారి సపోర్ట్ పూర్తి గా వుంది నాకు. సో.. ప్రియా ఎకౌంటు లో వుంటుంది, కానీ, నాకు రిపోర్ట్ చేస్తూ, నా కింద పని చేస్తుంది అన్న మాట.” అన్నాడు “నా కింద” అన్న మాట ని నొక్కి పలుకుతూ.

నాకు చిర్రెత్తుకొచ్చింది.. ఏమిటి వీడి ధైర్యం.. నన్ను ఇంత లాగా కించ పరుస్తాడా.. నేను అసహనం గా కదలటం చూసి ఉదయ్ నా భుజం మీద మెల్లిగా చేత్తో తట్టాడు, ఏదో ఎంకరేజ్ చేస్తున్న ఫీలింగ్ ఇస్తూ.

“గుడ్.. గుడ్..” అంటూ గోట్లే మళ్ళీ నా గుండెల వైపు చూడటం లో బిజీ అయ్యాడు. “ప్రియ అన్నా, మీ ప్రోడక్ట్ అన్నా మాకిష్టమే. అయితే, మీ రేట్లే చాలా ఎక్కువ. మీ డెలివరీ టైం మాకు సరి పోదు.”

“ఇది నిజమేనా?” ఏదో నన్ను అజమాయిషీ చేస్తున్నట్టు ఉదయ్ గొంతు కఠినం గా వినిపించింది. “మనం వీళ్ళకి ఎందుకు అంత రేట్లు చెబుతున్నాం? సర్వీసు స్లో గా ఎందుకు వుంది?”

ఉదయ్ లో ఈ మార్పు చూస్తున్న నాకు నోటి మాట రాలేదు. తన గొంతులోని చార్మ్ అంత పోయి, ఒక కఠినమైన బాస్ లాగా గదమాయిస్తున్నాడు. వీడు నాకు బాస్ కూడా కాదు!!! వయసు లోనూ, సీనియారిటీ లోను నేనే ఎక్కువ. కస్టమర్ ఎదురుకుండా ఎందుకు వివాదం అని కోపం గొంతు దిగమింగుకున్నాను.

“జినో కార్ప్ కి కావలసినట్టు డెలివరీ చేయ్యాలంటే, మనకి అంత కాస్ట్ అవుతుంది.” అన్నాను, మామూలుగా మాట్లాడటానికి ప్రయత్నిస్తూ.

“కధలు చెప్పకు. ప్రియ..” అంటూ ఉదయ్ గోట్లే వైపు తిరిగాడు. “మీరు ప్రియ ని క్షమించాలి. జినో కార్ప్ బిజినెస్ మా కంపెనీ కి, ఇండియా కి ఎంత ముఖ్యమో తనకి అర్ధం అవుతున్నట్టు లేదు.”

“మీరు మా రేట్ కి ఒప్పుకున్నట్టైతే, మనం ఇంక బిజినెస్ మొదలెట్టచ్చు”.. గోట్లే ఉదయ్ నా మీద ఆధిపత్యం చూపించటం ఎంజాయ్ చేసినట్టున్నాడు. నాకు మాత్రం ఉదయ్ ని లాగి ఒక లెంపకాయ కొట్టాలని బాగా వుంది. లోపల కోపం తో బుసలు కొడుతున్నాను.

“షూర్.. గోట్లేజీ”. సడన్ గా గోట్లే సంబోధనలో “జీ” చేరటం నేను గమనించక పోలేదు. “మనం కొంచం తీరిగ్గా మాట్లాడుకుందాం మానో-ఈ-మానో. ఇవ్వాళ మిమ్మలిని కలిసి పరిచయం పెంచుకోవటం మాత్రమె మా ఉద్దేశం.”

“గ్రేట్…చాయ్ తెప్పించామంటారా?” గోట్లే ఉదయ్ వైపు అభినందన గా చూస్తూ.

“తప్పకుండా సర్” అంటూ ఉదయ్ నా వేపు తిరిగాడు. “ప్రియా.. నేను గోట్లేజీ తో కొంచం పర్సనల్ గా మాట్లాడాలి. నువ్వు వెళ్లి లాబీ లో వెయిట్ చెయ్యి”…

హహ్.. ఒక గౌరవం లేదు, ఒక ప్లీజ్ లేదు.. ఆర్డర్ల మీద ఆర్డర్లు.. ఉదయ్ వైపు చాలా తీక్షణం గా చూసాను. తన చూపు లో మార్పేమీ లేదు. ఒక జీవం లేని చూపు. “పద.. బయట వెయిట్ చెయ్యి” అంటూ నన్ను కుర్చీ లోంచి తోసేసినంత పని చేసాడు.

ఎప్పుడూ లేనంత సహనం ప్రదర్శిస్తూ, బయటికి నడిచాను. “వెడుతూ తలుపు మూసేయ్యి” వెనకాల ఉదయ్ గొంతు వినిపిస్తోంది.

====================

లాబీ లోకెళ్ళి పళ్ళు కొరుకుతూ కూర్చున్నాను. ఇంత అవమానం నాకెప్పుడూ ఎదురవ్వలేదు. నా శ్వాస బుసలు కొట్టటం నాకు తెలుస్తోంది. కాసేపు పక్కనే వున్న గోడ ని ఉదయ్ మొహం లాగా ఊహించి చితక బాదాలనిపించింది. రిసెప్షనిస్ట్ కూడా నా వైపు వింత గా చూస్తోంది. గంటకి పింగా సాగాల్సిన మీటింగ్ లో నేను అర గంటా లోపల ఎందుకు ముందు బయటికి వచ్చానా అని ఆలోచిస్తోందనుకుంటా. పక్కనే వున్నా న్యూస్ పేపర్ పట్టుకుని చదువుతున్నట్టు నటించాను. మనసు లో మాత్రం ఈ ఉదయ్ గాడిని ఎన్ని రకాలు గా చిత్ర హింసలు పెట్టాలా అని ప్లాన్స్ చక చకా నడుస్తున్నాయి.

ఒక గంట తర్వాత తలుపు తెరుచుకుని ఉదయ్, గోట్లే ఇద్దరూ బయటికొచ్చాడు. ఈ గంట లోనూ నా కోపం ఏ మాత్రం తగ్గ లేదు. నా మనసు లో ఇంతకు ముందు జరిగిన దృశ్యాలు ఇంకా కళ్ళకు కట్టినట్టు ఆడుతూనే వున్నాయి.

వాళ్ళు దగ్గరికి రావటం తో నేను లేచి నిల్చున్నాను. ఉదయ్ అయితే నేను పక్కనే లేనట్టు ప్రవర్తించాడు. గోట్లే గూడా ఆశ్చర్యం గా మా ఇద్దరి వైపు తేరి పార చూస్తున్నాడు.

“గ్రేట్ మీటింగ్ యు గోట్లేజీ, మనం మళ్ళీ కలుద్దాం” అంటూ ఉదయ్ గోట్లే తో కరచాలనం చేసి వడి గా నడవటం మొదలెట్టాడు. నేను పక్కన ఉన్నానా లేదా అని చూసుకోకుండా. నేను కూడా గోట్లే కి గుడ్ బై చెప్పి ఉదయ్ వెనకాల పరుగెత్తాను. లిఫ్ట్ డోర్ మూసుకునే వరకు గోట్లే నా గుండెల వైపు చివరి సారి తన్మయతత్వం చూస్తూ ఉంది పోయాడు.

“వాట్ ద ఫక్..” నా గొంతు నాకే పెద్ద గా వినిపించింది.

“ష్.. ఇప్పుడే కాదు.. మనం ఇంకా క్లైంట్ ఆఫీసు లోనే వున్నాం… ” అంటూ ఉదయ్ నా పెదాల్ని తన వ్రేలితో ముయ్యబోయాడు.

విసురు గా అతని చేతిని విదిలించి శివం ఎత్తినట్టు ఊగి పోతూ అతని వెనకాలే కారు వరకూ నడిచాను. నేను మళ్ళీ అరవటం మొదలెట్టానో లేదో, ఉదయ్ ఫోన్ మోగింది. బ్లూ టూత్ ఆన్ చేసి కాల్ తీసుకున్నాడు.

“ఓహ్ హలో నాథ్ గారూ, మీరు చెప్పినట్టు గానే, మీ స్పెసిఫికేషన్ కి ధర కి తగ్గట్టు గానే మళ్ళి కోట్ మీద వర్క్ చేస్తున్నాను.”

ఉదయ్ క్లైంట్ తో మాట్లాడుతున్నంత సేపూ, నేను వేరే వైపు చూస్తూ కూర్చున్నాను. ఉదయ్ డ్రైవ్ చెయ్యటం మొదలెట్టాడు. ఫిలిం సిటీ కి దగ్గర రాగానే, ఒక పచ్చిక దగ్గర కార్ ఆపాడు. కాల్ అయిపోయింది కాబోలు, ఇయర్ పీస్ తీసేసాడు.

“నీకు కోపం రావటాన్ని నేను పూర్తి గా అర్థం చేసుకోగలను” ఉదయ్ గొంతు మళ్ళీ మార్దవం గా ఉంది.

“యు ఫకింగ్ అసోల్”.. నేను విరుచుకు పడ్డాను. నేను ముందే చెప్పాను, నాకు ఈ ఎకౌంటు అవసరం లేదని. నువ్వు, గోట్లే గాడు కలిసి గంగలో కలవండి, నాకెందుకు ? ఇందులోకి నన్ను లాగి మరీ తన్నాల్సిన పనేమిటి?”

“సారీ.. కానీ..”

“నేను నీకు రిపోర్ట్ చెయ్యటం ఏమిటి ? ఏంటా బుల్షిట్” అంటూ బుసలు కొట్టాను. “నీ స్టంట్స్ నా దగ్గర గాడు. రేపే నేను సతీష్ ని కలిసి విషయం అంతా చెబుతాను, నీకు వార్నింగ్ ఇస్తాడో, తీసి పారేస్తాడో చూసుకో. జీవితం లో ఇంత అవమానం ఎప్పుడూ ఎదురవ్వలేదు.. ”

అలా ఓ పది నిమిషాల పాటు చడా మాడా తిట్ట్టాక నా ఆవేశం కొంచం చల్లారింది. నేను మాట్లాడుతున్నంత సేపూ, ఉదయ్ నిశ్శబ్దం గా వింటూ వున్నాడు. నన్ను ఆపే ప్రయత్నం చెయ్యలేదు.

“పద బయల్దేరుదాం” అన్నా.. నా ఊపిరి అలిసిపోయిన ఫీలింగ్ తో.

“నువ్వు చెప్పటం ఐందా?. నేను చెప్పేది సావధానం గా వింటావా?” అన్నాడు నెమ్మది గా.

నేను మాట్లాడటం మానేసి వినటం మొదలెట్టాను.

“ప్రియా, నా మాటలని నమ్ము. నువ్వు చాల స్మార్ట్, ఇంటిలిజేంట్ గర్ల్. చాల గట్టి దానివి, అలాగే, చాల అందగత్తె వి కూడా. నాకు నువ్వంటే చాలా అభిమానం, ఇష్టం.”

“నో..”

“ఇంత తెలివైన దానివి, అక్కడ జరిగిన డ్రామా ని గుర్తించలేక పోయావా?”

“డ్రామా?”

“అవును. ద్రామానే. నువ్వు ఇప్పడి దాక ఈ ఇడియట్ గోట్లే చుట్తో ఎన్ని రోజులు తిరుగుతున్నావు? మూడేళ్ళు, కదా?”

“అవును”

“ఐనా వాడు నీకు ఒక్క ఆర్డర్ అయినా ఇచ్చాడా?”

“నీకు తెలుసు, వాడు అడుగుతున్నా రేట్ మనకి సరిపడదని..”

“అదంతా మర్చిపో.. నా పాయింట్ ఏమిటంటే, వాడు మన కంపెనీ రిలేషన్స్ తో హ్యాపీ గా లేదు, ముఖ్యం గా, నీతో. ఎందుకనేదీ నాకైతే తెలియదు. మీ ఇద్దరి మధ్య ఇంతక ముందు ఏమైందో, నాకేమి ఐడియా లేదు. వాడు మాత్రం, నీకు ఒక్క ఆర్డర్ కూడా ఇవ్వటానికి సుముఖం గా లేడు”

ఇదంతా ఎందుకు చెబుతున్నాడో అర్థం కాలేదు. వింటూ కూర్చున్నాను.

“మూడేళ్ళు, డజన్ల కొద్దీ మీటింగులు. జీరో ఆర్డర్స్. వాడు నీ వైపు చూసే విధానం చూసాను. వాడి కన్ను నీ మీద వుంది. వెధవ పీనుగ. నీతో మీటింగులు అంటూ తిప్పించుకోవటం వాడి సరదా..”

“ఓహ్.. నువ్వు కూడా గమనిస్తావే..” అన్నాను ఎగతాళిగా..

“నేనేం కళ్ళు మూసుకుని లేను. నా ఉద్దేశం లో వీడు ఒక మగ మహారాజు అనుకుంటాడు. ఆడవాళ్ళంతా అసమర్ధులు గా, వంటిన్ట్లోనో, పడగ్గడికో అంకితం అని వీడి ఉద్దేశం. వాడి దృష్టి లో నువ్వొక ఆట బొమ్మ.”

ఉదయ్ కళ్ళ లోకి చూస్తె, నిజాయితీ కనిపించింది.

“ఈ విషయం నా దగ్గర ముందు ఎందుకు తేలేదు?”

“నేను రియాక్ట్ ఐన విధం నాకేమాత్రం ఇష్టం లేదు. వాడి పధ్ధతి రెండు నిముషాలు గమనించాక, తప్పని సరై ఈ నిర్ణయం తీసుకోవాల్సి వచ్చింది. నిన్నెందుకు బయటికి వెళ్ళమన్నానో తెలుసా.. నిన్ను తిడుతూ అక్కడే కూర్చోపెట్టటం ఇష్టం లేక.”

“వాడు నా గురించి ఏమన్నాడు?”

“అదంతా ఇప్పుడు అనవసరం. వాడి మాటలన్నీ పచ్చి అబద్ధాలు. వాడో పెద్ద వెధవ. ఇలాంటి వాడిని లొంగదియాలి అంటే, ముందు వాడిని మనమీద నమ్మకం కలగాలి. మనం గూడా ప్రపంచాన్ని వాడి లాగానే చూస్తున్నట్టు నమ్మించాలి. తప్పదు. ఇవ్వాలి దెబ్బ తో వాడు నేను వాడి బెస్ట్ బడ్డీ అనుకుంటున్నాడు. నేను చెప్పిన రేట్ కి ఒప్పుకోటానికి రెడి చేస్తున్నాను. ”

“అయితే, ఇక ముందు ముందు ఇది ఇలాగే సాగుతుందా? నువ్వేమో వాడికి ఒక పెద్ద బడ్డీ. నేనేమో, ఒక డంబ్ ఇడియట్ గర్ల్ ప్లేయింగ్ అలోంగ్. అంతేనా?”

ఉదయ్ నా చేతిని చేతిలో తీసుకుని సుతారం గా నొక్కాడు. “ప్రియా.. నువ్వేం చేయ్యదలుచుకున్నావో అది నీ ఇష్టం. నీకు ఇష్టం గా లేక పోతే మానెయ్యి. కానీ నేను చెప్పేది ఒకటి మాత్రం నిజం. వాడు ఒక తిరుగుబోతు తో బిజినెస్ కి రెడీ, కానీ, మంచి వాళ్ళ తో మాత్రం కాదు. ఆలోచించుకో…”

“ఒకటి మాత్రం గుర్తుంచుకో.. మన మధ్య ఏం జరిగినా, అది ఒక డ్రామా మాత్రమె.. నువ్వంటే నాకు ఎలాంటి ఇష్టమో నీకు తెలుసు”.

ఉదయ్ నా వైపు తిరిగి, నా చేతి ని తన చేతి లోకి తీసుకుని, వేళ్ళ మీద ముద్దాడాడు. అయిష్టం గా నేను నా చెయ్యి వెనక్కి లాక్కున్నాను.

“ఉదయ్..” అన్నాన్నేను, ఏం మాట్లాడాలో తెలీక.

“ప్రియా.. నీకు నేనంటే ఇష్ట్టం అని తెలుసు నాకు..” అన్నాడు ముందుకు వొంగుతూ, తన ముఖాన్ని నా ముఖానికి దగ్గర గా తెస్తూ..

నేనతని ముఖాన్ని, తన కళ్ళని చూస్తూ ఉంది పోయాను. ఉదయ్ నా కళ్ళల్లో చూస్తూ జెంటిల్ గా తన వేళ్ళతో నా బుగ్గల్ని నిమిరాడు. అతని స్పర్స తో నాకు మైకం కమ్ముతున్నట్టు అనిపించింది. నేనేంటి? ఇరవై ఆరేళ్ళ ఉదయ్ కి పడి పోవటం ఏమిటి? పెళ్లి అయి కూడా తను టీనేజర్ లా ఉదయ్ మీద తనకి ఈ క్రష్ ఏమిటి ?

క్రితం రోజు ఉదయ్ నన్ను ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. ఇవ్వాళ చొరవ తీసుకోవటం నా వంతు అనిపించింది. ముందుకి వంగి మెల్ల తన పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాను. తన నాలుక నా నోటిని పూర్తి గా సోధిస్తోంది. నేను కూడా తక్కువ కాదన్నట్టు, తన నాలుక కి నా నాలుక జత కలిపాను. ఉదయ్ నా చుట్టూ చెయ్యేసి దగ్గరికి లాక్కున్నాడు.

================================

“మరీ కార్లోలేనా? చుట్టూ ఎవరూ లేరా ?” నీలూ కొంచెం షాక్ అయినట్టుంది. పొగలు కక్కే కాఫీ ని కూడా ముట్టుకోకుండా ఆసక్తి గా వింటోంది. ఇవ్వాళ ఆఫీసు తర్వాత తనని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చి, విషయం అంతా చెప్పటం మొదలెట్టాను.

“ఎవరూ లేరనే అనుకుంటా.. ”

“బాగా కిస్ చేస్తాడా?”

“ఆవునే, వాడి ముద్దు జెంటిల్ గా వుంది. మనిషి లో చాలా పాషన్ కూడా వుంది. కంపేర్ చెయ్యటానికి నేను శరత్ ని తప్పించి గత పదేళ్లలో ఎవరినీ ముద్దు పెట్టుకోలేదు.”

“ఇంకా ఏమైంది ? కార్లోనే చేసారా? ”

“సెక్స్? నో వే.. ఒక ఐదు నిమిషాలు అలా ముద్దులు పెట్టుకుంటూ ఉంది పోయాం. ఇంతలో నా క్లైంట్ నించి కాల్…తను డ్రైవ్ చేస్తూ ఆఫీసు కి తీసుకొచ్చాడు. పని ముగించుకుని, ఇదిగో, ఇలా నీతో.. ”

“హమ్.. మరి నీ నెక్స్ట్ ప్లాన్ ఏమిటి?”

“ప్లాన్ ఏమే లేదు? ఇదేదీ నేను ప్లాన్ చేస్తే జరిగింది కాదు.”

“ఒకే.. ఇక ఈ రిలేషన్ ఎక్కడి దాకా వెడుతోందో ఐడియా వుందా?”

“తెలీదు. ఉదయ్ అంటే ఇష్టమే, కానీ నేను పెళ్ళే ఐన దాన్ని. మా ఆయన అన్నా కూడా ఇష్టమే.. ఐ లవ్ శరత్.”

“నువ్వు ఉదయ్ కి పడిపోతున్నవేమో చూసుకో. అసలే కాసనోవా లాంటి కుర్రాడు..”

“కరెక్టే.. కానీ…తనేం అన్నాడంటే.. ”

“మరీ అంత అమాయకం గా ఉండకు. అమ్మాయిలని బుట్ట లో వేసుకుని ఎంజాయ్ చేయ్యటానికి అబ్బాయిలు ఏమైనా చెబుతారు. ఉదయ్ దృష్టి లో నువ్వొక అందమైన టార్గెట్, అంతే.. వాడితో ప్రేమ లో పడ్డావో, నువ్వు తర్వాత బాధ పడటం ఖాయం..”

“వెయిట్.. ఇన్ని రోజుల నించి ఈ ఐడియా ని నా బుర్ర లో పెట్టింది నువ్వు.. ఇప్పుడు కట్ చేసేయ్ అంటున్నావా? నాకేమి అర్థం కావటం లేదు..”

“నో.. డంబో..” అంటూ నీలూ నా నెత్తి మీద మొట్టింది. “వాడి ఉద్దేశం లో ఇది ఒక అఫ్ఫైర్ మాత్రమె.. నువ్వు కూడా ఈ విషయాన్ని అలాగే తీసుకోవాలి. వాడు నీ బిడ్డ కు తండ్రి అయ్యేంత మాత్రాన నీకు వాడి విషయం లో ఏ రకమైన బాధ్యతా వుందనుకోకు.”

నేను వింటూ కూర్చున్నాను.

“సీరియస్ గా చెబుతున్నాను, ప్రియా.., వాడి ప్రేమ లో పడిపోకు. నువ్వు ఎంత ఎమోషనల్ గా ఆలోచిస్తావో నాకు తెలుసు. చెయ్యి దాటుతోంది అనిపిస్తే, వెంటనే, కట్ చేసెయ్యి. ఉదయ్ తో ఎమోషనల్ దూరం వుంచ గలిగినంత వరకు, ఎంజాయ్ చెయ్యి. ప్రేగ్నంట్ అవగలిగితే, శరత్ ఏ నీ బిడ్డ కి తండ్రి.”

======================

రెండు రోజులు గడిచాయి. శరత్, నేను జినో కార్ప్ ఎకౌంటు ఫైల్ మీద పని చేస్తున్నాం. ఎంత రేట్ కోట్ చెయ్యాలి, ఏ కాన్ఫిగరేషన్ లో డెలివర్ చెయ్యాలి లాంటి డిటైల్స్ అన్నీ డిస్కస్ చేస్తున్నాం. తర్వాత రోజు పొద్దున్న గోట్లే తో మీటింగ్ ఉంది. కార్లో ఆరోజు ముద్దు పెట్టుకున్నాక, మేము మిగిలిన వాళ్ళ మధ్య మామూలు గా ఉండటానికి ప్రయత్నించాము. కానీ, నాకు తెలియకుండానే, నా కళ్ళు ఉదయ్ కోసం వెతుకుతూ ఉండేవి. ఉదయ్ కూడా నా వైపే చూస్తున్నట్టు అనిపిస్తోంది. ప్రోపోసల్ కంప్లీట్ చెయ్యటానికి లేట్ గా ఉంటావా అని ఉదయ్ మెయిల్ పంపిస్తే, నేను వెంటనే ఒప్పుకున్నాను. కానీ నా మైండ్ లో ఇంకా ఏదో జరగబోతోంది అన్న ఫీలింగ్ మొదలైంది. ఉదయ్ తో ఎమోషనల్ గా ఇన్వాల్వ్ అవ్వద్దన్న నీలూ వార్నింగ్ నాకింగా గుర్తింది.

మా మధ్య ఎన్ని రకాల దాగుడుమూతలు జరుగుతున్నా, అది మా ప్రొఫెషనల్ వర్క్ కి అడ్డం రాలేదు. ఆరోజు ఆఫీసు లో ఇంకా కొద్ది మంది లేట్ గా ఉంది పోయారు. టైం గడిచే కొద్దీ, ఒకరి తర్వాత ఒకరు వెళ్ళిపోవటం మొదలెట్టారు. 9:30 అయ్యే సరికి చివరగా మిగిలిన సేల్స్ పర్సన్ కూడా వెళ్లి పోవటం ఉదయ్ కి నాకూ కాన్ఫరెన్స్ రూం విండో లోంచి కనిపిస్తూనే వుంది. వాడు లిఫ్ట్ లోకి వెళ్లి మావైపు చూసి చెయ్యి ఊపాడు. మేము కూడా వాడికి చేయ్యి ఊపాము.

లిఫ్ట్ డోర్ మూసుకోగానే ఉదయ్ చైర్ లోంచి లేఛి కాన్ఫరెన్స్ రూం తలుపు లాక్ చేసాడు.

“వావ్… నువ్వు చాలా ఫాస్ట్..” అన్నాను నేను నవ్వుతూ.

“కొన్ని విషయాల్లో మాత్రం కాదు. అవసరానికి తగ్గట్టు గా నా టైం నేను తీసుకుంటాను. ఈఫ్ యు నో వాట్ ఐ మీన్.. ” అంటూ ఉదయ్ నన్ను చైర్ లోంచి లేపి తన వైపు లాక్కున్నాడు.

అదే స్పీడ్ తో నన్ను గోడ వైపు నెట్టాడు. ఎడం చేత్తో నా రెండు చేతుల్నీ తల పైకి ఉండేలా నొక్కి పెట్టి నా పెదాల మీద దాడి చేసాడు. తన కుడి చేతిని నెమ్మదిగా కిందకి జార్చి, టాప్ మీంచే, నా గుండెల్ని మసాజ్ చెయ్యటం మొదలెట్టాడు. నా టాప్, బ్రా మీదనించే నా చనుమోనలని గుర్తించి వేళ్ళతో వాటి మీద మీటుతున్నాడు. నా నిపిల్స్ చాలా సెన్సిటివ్. ఏ మాత్రం కొద్ది గా రాపిడి కలిగినా నా ఒళ్ళు నా కంట్రోల్ లో వుండదు. మా ముద్దులు తీవ్రం అయ్యే కొద్దీ, మా నాలుకలు పెనవేసుకుని డాన్స్ చేస్తున్నాయా అనిపించింది.

ఉదయ్ నెమ్మది గా టాప్ బటన్స్ ఒకటొకటి గా తీయటం మొదలెట్టాడు. నేను ఆపటానికి ప్రయత్నించలేదు. బటన్స్ అన్ని తీసేశాక ఒక అడుగు వెనక్కి వేసి 34DD బ్రా లో ఉబుకుతున్న నా గుండెల వైపు మెచ్చుకోలు గా చూసాడు.

“గార్జిఎస్.. ” అంటూ తన ముఖాన్ని నా గుండెల మధ్య లోయ లోకి అదిమాడు. తన పెదాలు నా గుండెల అంచుల మీద ముద్దులు పెడుతూ ఉంటె, తన ముక్కు స్పర్స నాకు చక్కలిగిలి గా అనిపించింది. ఉదయ్ చెయ్యి నా వీపు పై చేర్చి బ్రా హుక్కులు తీసేసరికి బ్రా కొద్దిగా ముందుకి వాలింది. వెంటనే ఉదయ్ బ్రా కప్పుల్ని పైకి ఎత్తేశాడు. ఇప్పుడు నా గుండెలు తన కళ్ళ ఎదురుకుండా ఏ ఆచ్చాదనా లేకుండా ఫ్రీ గా నిలబడి వున్నాయి.

“ఈ రోజు కోసం ఎంత కాలం నించి ఎదురు చూస్తున్నానో తెలుసా ? బిగ్ బ్రెస్త్స్… లవ్లీ నిపిల్స్..” అంటూ ఉదయ్ నా ఎడమ నిపిల్ మీద నాలుక తో రాసాడు. నాకు ఒళ్లంతా కరెంటు పాకినట్టు అయింది. తన వేళ్ళు మార్చి మార్చి నా గుండెల తో నిపిల్స్ తో ఆడుకుంటుంటే, ఉదయ్ మళ్ళీ నా పెదాల మీద దాడి చేసాడు.

ఇంత లో ఫోన్ మోగింది. ఉదయ్ నన్ను వదిలిపెట్టి ఫోన్ దగ్గరికి వెళ్లాడు. “శరత్ ఫోన్” అంటూ ఫోన్ నా చేతికి ఇచ్చాడు.

“హాయ్ హనీ..” నా గొంతు మామూలు కంటే స్వీట్ గా అనిపించింది.

“ఎక్కడున్నావు? ఇంకా వర్క్ లో నే నా?”

“అవును. రేపు మీటింగ్ కి రెడీ అవుతున్నాం…” అంటూ బ్రా కప్పులు సరి చేసుకున్నాను. ఉదయ్ కూడా అర్థం అయినట్టు నా వెనక్కి వచ్చి బ్రా హుక్కులు పెట్టాడు.

“ఇంకా లేట్ అవుతుందా? మిస్ యు.. ” శరత్ గొంతు అవతలి వైపు.

“ఐ మిస్ యు టూ హనీ.. ” అన్నాను టాప్ బటన్స్ పెట్టుకుంటూ. 10:30 కల్లా వుంటాను.

ఉదయ్ కూడా కొంచం ఇబ్బంది గా ఫీల్ అయినట్టు వున్నాడు. చక చకా పేపర్లు అన్నీ సర్దటం మొదలెట్టాడు.

“సారీ ఉదయ్, నేను బయల్దేరాలి…

“నో వర్రీస్..” అంటూ నా దగ్గరికి వచ్చి నా పెదాల మీద ఒక చిన్న ముద్దు పెట్టాడు. ఇద్దరం బాగ్ లు సర్దుకుని బయట పడ్డాం.

ఆ రోజు రాత్రి శరత్ మంచి మూడ్ లో వున్నాడు. నాకు కూడా ఒళ్లంతా కైపెక్కినట్టు వుంది. నేను ఇంటికి జేరగానే, శరత్ నన్ను బెడ్ రూం లోకి తీసుకు పోయాడు. మళ్ళి ఒక గంట తర్వాత మళ్ళీ చేసాడు. తన కాళ్ళ మధ్య వున్న 8 అంగుళాలూ నన్ను చాలా తృప్తి పరిచాయి కానీ మేము చేస్తున్నంత సేపూ నా మనసు లో ఉదయ్ గురించి ఆలోచించ కుండా ఉండలేక పోయాను. కొద్ది గా గిల్టీ గా అనిపించింది. చాల రోజుల తర్వాత శరత్ తో నాకు భావప్రాప్తి కలిగింది.

మరుసటి రోజు ప్రియా, ఉదయ్ కలిసి గూట్లే ఆఫీసు కి వెళ్లారు. గూగుల్ ఎప్పడిలానే, ప్రియ ను చూస్తూ ఒక వెకిలి నవ్వు నవ్వాడు.

“గుడ్ టు సి యు బొత్, కూర్చోండి..”

“థాంక్ యు గూట్లేజీ. ఇవ్వాళ మీ కోసం ప్రత్యేకం గా కొన్ని కాన్ఫిగ్రేషన్లు తయారు చేసి తెచ్చాం. ఇవి మీ ప్రొడక్షన్ లైన్ కి కి బాగా సూట్ అవుతాయి.

“మీ కాన్ఫిగ్రేషన్లు ఎప్పడూ బావుంటాయి. మీ రేట్లే ప్రాబ్లం.”

“అఫ్ కోర్స్.. అది కూడా రివ్యూ చేద్దాం.., ప్రియా..” ప్రియ వైపు చూస్తూ చిటికెలు వేస్తూ. ఉదయ్ మళ్ళీ డామినేట్ చేస్తున్న అవతారం ఎత్తాడు. ఈ సారి ప్రియ కి కొత్త గా అనిపించ లేదు.

ప్రియ చార్ట్ లు తీసి ఉదయ్ చేతికి ఇచ్చింది. తర్వాత పావుగంట సేపు ఉదయ్ మా ప్రోడక్ట్ గురించి గూట్లే కి వివరిస్తూ వచ్చాడు. ఉదయ్ కి ఇంకా మా ప్రొడుక్ట్స్ గురించి బాగా తెలీదు. కొన్ని ముఖ్యమైన ఫీచర్స్ వివరించనే లేదు. ప్రియ చాల సార్లు కల్పించుకోవాలనిపించింది కానీ, నిగ్రహించుకుంది. గూట్లే కి కూడా వాటి వివరాల మీద అంత ఇంట్రెస్ట్ లేనట్టుంది. డిస్కషన్ సాఫీ గానే సాగుతోంది కదా అని మౌనం గా ఉండిపోయింది. గూట్లే కి ఉదయ్ మీద బాగా నమ్మకం కుదిరినట్టుంది. చెప్పిందానికల్లా గంగిరెద్దు లా తలూపుతున్నాడు.

“ఇదంతా బానే వుంది. మరి రేట్ సంగతి ఏమిటి?” ఉదయ్ ముగించగానే గూట్లే అడిగాడు.

“ప్రియా…” అంటూ ఉదయ్ ప్రియ వైపు చూస్తూ చిటికెలు వేసాడు.

ప్రియ లాప్ టాప్ లో కంపెనీ ప్రైసింగ్ ప్రోగ్రాం ఓపెన్ చేసి కొన్ని నంబర్లు ఎంటర్ చేసింది.

“నాసిక్ ప్లాంట్ ఐతే Rs. 78,50,000. మరి..”

“వాట్? ఇది కరెక్ట్ గా లేదు. నాకు తిక్క లేచిందంటే…” ఉదయ్ మొహం లో కోపం.

“అవుకు రేట్ చాలా ఎక్కువ గా వుంది” అన్నాడు గూట్లే నవ్వుతూ.

“మనం డిస్కౌంట్లు అన్నీ ఇచ్చాకే ఈ రేట్ వస్తోంది” ప్రియ వివరణ ఇవ్వబోయింది.

“షట్ అప్ ప్రియా.. జస్ట్ షట్ అప్..” అంటూ ఉదయ్ ప్రియ మీద లేచాడు. “నీకిచ్చిన ఒక్క పనీ సరిగ్గా చెయ్యలేవు. ఫైనాన్స్ వాళ్ళ తో మళ్ళీ మాట్లాడు. రేట్ డీసెంట్ గా వుండాలని నా మాట గా చెప్పు.”

“నేను ట్రై చేసాను.. ” ఉదయ్, ప్రియ ఇదంతా ముందే మాట్లాడుకోవటం మూలంగా ప్రియ కి ఇదేమి కొత్త అనిపించ లేదు.

“నువ్వేమి చెయ్యలేవు. ఎందుకూ పనికి రావు” అంటూ ఉదయ్ టేబుల్ మీద చేతులు చరిచాడు.

ఏమనుకున్నాడో, “పర్లేదు లే, తనని మళ్ళీ ట్రై చేయ్యనిద్దాం…” అన్నాడు గూట్లే.

“ముందు నువ్వు బయటికి నడువు. లాబీ లోంచి ఫైనాన్స్ వాళ్ళకి కాల్ చెయ్యి. వేరే నంబర్ల తో గానీ మళ్ళీ లోపలకి రాకు. ”

“ఒకే..” అంటూ ప్రియ రూం లోంచి లాబీ లోకి వచ్చి కూర్చుంది. ఫైనాన్స్ వాళ్ళ కి ఫోన్ లేదు, ఏమి లేదు. మెయిల్స్ చెక్ చేసుకుంటూ ఇంటర్నెట్ న్యూస్ చదువుతూ కూర్చుంది. ఇరవై నిమిషాల తర్వాత రిసెప్షనిస్ట్ ప్రియ ని లోపలి వెళ్ళమని పిలిచింది.

“ఫైనాన్స్ వాళ్ళు నంబర్స్ మీద వర్క్ చేస్తున్నారు, ఉదయ్”

“సరే, అవన్నీ నువ్వే చూసుకో, సరేనా?”

“మీ కాన్ఫిగరేషన్ బానే వుంది. మాకు తప్పకుండా పనికొస్తుంది.” అన్నాడు గూట్లే.

“చూసి నేర్చుకో, సేల్స్ అంటే ఇలా చెయ్యాలి” ఉదయ్ ప్రియ వైపు ఒక చూపు విసిరాడు.

“నేనీ ప్రోపోసల్ ని మా కంట్రీ లెవెల్ ఎక్సిక్యుటివ్ లకి చూపించాలి. ఇంకా మా ఆసియా-పసిఫిక్ బూసులకి.”

“వాళ్ళందరినీ మన ప్రోపోసల్ చాలా ఇంప్రెస్ చేస్తుంది అంటున్నారు గుట్లేజి.” అన్నాడు ఉదయ్.

“ఈ వీకెండ్ ఖండాలా లో మా కార్పోరేట్ లీడర్ షిప్ కాన్ఫరెన్స్ వుంది.” అన్నాడు గూట్లే నా వైపు ఓ బ్రోచర్ తోస్తూ. “నాతొ బాటు మా బిగ్ బాసులంతా వుంటారు. మా CEO కూడా రావచ్చు.”

“మీరిద్దరూ ఖండాలా వచ్చి అందర్నీ కలవచ్చు కదా ? డైరెక్ట్ గా మీ నించే వింటే, ఇకా స్పీడ్ గా డీల్ క్లోజ్ చెయ్యచ్చు. ”

“ఈ వీకెండా.. ” నీలూ బర్త్ డే పార్టీ వుంది. “నాకు కుదరక పోవచ్చు…” అంటూ ప్రియ నీళ్ళు నమిలింది.

“అన్ని ప్రోగ్రాంలూ కాన్సల్ చెయ్యి” ఉదయ్ గర్జించాడు.

“ఒకే..” అంది ప్రియ నెమ్మదిగా.

“ఇది చాల ఫన్ ఈవెంట్. చాలా పెద్ద పెద్ద వాళ్ళు వొస్తున్నారు, పెద్ద స్పీచ్ లు వుంటాయి, ఎంటర్ టైన్మెంట్ కూడా వుంటుంది. రిసార్ట్ కూడా చాల పోష్ గా వుంటుంది. మీరు శుక్రవారం సాయంత్రానికల్లా అక్కడికి రండి. మనం కలిసి డిన్నర్ చేద్దాం. శనివారం కాన్ఫరెన్స్. మిమ్మల్ని అందరికీ పరిచయం చేస్తాను.”

“గ్రేట్ ఐడియా గుట్లేజీ” అంటూ ఉదయ్ చైర్ లోంచి లేచి చెయ్యి కలిపాడు. “ప్రియా, కారు బుక్ చెయ్యటం మర్చిపోకు”.

కారెక్కాక ఉదయ్ “సారీ ప్రియా.. ఖండాలా విషయం… నువ్వు రాగలవా?”

“శనివారం సాయంత్రం నీలూ బర్త్ డే పార్టీ వుంది. అప్పటికి మనం రాగలిగితే పర్వాలేదు.”

“గ్రేట్..” అంటూ ఉదయ్ కార్ పోనిచ్చాడు.

ఇరవై నిముషాల్లో ఫిలిం సిటీ దరి దాపుల్లోకి రాంగానే, మేము ఇంతకు ముందు ఆగిన ప్లేస్ కి తీసుకెళ్ళి ఇంజిన్ ఆఫ్ చేసాడు. మాటలతో పని లేనట్టు వాళ్ళిద్దరి పెదాలూ వాటంతటవే కలుసుకున్నాయి. ప్రియ తన చేతిని ఉదయ్ షర్టు లోకి పోనిచ్చి తన చాతీ మీద నెమ్మది గా రాసింది. ఉదయ్ చేతులు ప్రియ గుండెల్ని నలిపెస్తున్నాయి.

“ఖండాలా వీకెండ్ తలుచుకుంటే నాకు చాల ఎక్సైటింగ్ గా వుంది” అన్నాడు ఉదయ్ ముద్దుల మధ్య లో.

“నాక్కూడా” ఇంటికి దూరం గా ఉదయ్ తో గడపటానికి ఇది మంచి అవకాశం. ప్రియ కి ఒవ్యులేషన్ రోజులు కూడా.. పెర్ఫెక్ట్…

“ప్రియా..”

“ఎస్..”

“ఐ యాం ఇన్ లవ్ విత్ యు” ప్రియ ని ముద్దు పెట్టుకోవటం, గుండెల్ని నలిపెయ్యటం ఆపకుండా అన్నాడు ఉదయ్.

ప్రియ ఒక్కసారి స్తంభించింది. ఈ లవ్ ఎక్కడినించి వచ్చింది సడన్ గా?

“ఐ రియల్లీ లవ్ యు ప్రియా…”

“ఒకే..”

ఏమనుకున్నాడో, ఉదయ్ వెనక్కి తగ్గాడు.

“సారీ, నేను అనకుండా వుండాల్సింది..”

“ఇట్స్ ఓకే…” ప్రియకేం మాట్లాడాలో తెలీలేదు.

“నన్ను పట్టించుకోకేం.. పద బయల్దేరదాం”

======================================

“లవ్వా? లవ్వేంటి? ” అంది నీలూ ప్రియ వైపు వింత గా చూస్తూ.

“చాలా సిన్సియర్ గా చెప్పాడే..”

“లవ్వు లేదు గివ్వు లేదు.. సేల్స్ డీల్ అయ్యే లోపల నువ్వేమి మళ్ళీ ప్రాబ్లం తేకుండా, అంతే..”

“లేదే, నీలూ, వాడు నిజమే చెబుతున్నాదనిపించింది”

“ఐతే? శరత్ ని వోదిలేస్తావా?”

“లేదు… లేదు…”

“నే చెప్పేది సావధానం గా విను.. ఈ ఖండాలా ట్రిప్ నీకో మంచి అవకాశం. ఉదయ్ తో పడుకో. అవసరమైతే శనివారం రాత్రి కూడా అక్కడే వుండు. నా బర్త్ డే పార్టీ అంత ఇంపార్టెంట్ కాదు. వాడి సీమన్ నీలో బాగా డిపాజిట్ అయ్యేలా చూసుకో. వాడుకుని వదిలెయ్యటం వరకే..”

“సరే గానీ, నేను అడిగింది తెచ్చావా నీలూ?”

నీలూ బాగ్ తెరిచి ఒక ఫోల్డర్ ప్రియ వైపు తోసింది.

“పెద్ద కష్టమేమీ కాలేదు. నేను HR లో వుండటం నీ అదృష్టం. రిపోర్ట్ లన్నీ చూసాను. పెద్ద వర్రీ అవ్వాల్సింది ఏమీ లేదు. అప్పుడప్పుడూ కొంచం low bp… అంతే.”

ఉదయ్ కంపెనీ లో జాయిన్ అయినప్పుడు చేయించుకున్న మెడికల్ రిపోర్ట్ ఫైల్ అది. ప్రియ ఫైల్ అంతా చదివి “HIV గానీ STDs గానీ లేవు. అది ముఖ్యం.”

“అవును ఫామిలీ హిస్టరీ లో BPలు, Heart attack లేవు. మంచి జీన్స్ అన్నట్టే.”

చదివినంత చదివి ప్రియ ఫైల్ నీలూ చేతికి ఇచ్చింది.

“ప్రియా.. నువ్వు స్పెర్మ్ బ్యాంకు కి వెళ్ళినా.. ఇంత కంటే మంచి క్వాలిటీ స్పెర్మ్ దొరుకుతుందని గారంటీ లేదు. వాడిని వాడుకున్నాన్ని రోజులు వాడుకో. అవసరం తీరిన తర్వాత వదిలెయ్యి.”

కాఫీ సిప్ చేస్తూ ప్రియ తల ఊపింది.

శుక్రవారం అంతా ప్రియ కి ముళ్ళ మీద ఉన్నట్టు ఉంది. పొద్దున్నే ప్రేగ్నన్సి టెస్ట్ చేసుకుంది. రిజల్ట్ మామూలే. ఒక రెండు రోజులకి సరి పడేలా ఒక చిన్న సూట్ కేసు లో బట్టలు సర్దుకుంది. క్లైంట్ ని కలవటానికి ఉదయ్, తను ఖండాలా వెడుతున్నాం అని శరత్ తో చెప్పింది. సేల్స్ పని మీద ప్రియ బిజినెస్ ట్రిప్స్ వెయ్యటం మాములే. శరత్ మామూలు గా తలూపాడు.