ఫ్రీ గా నడవగలిగి గాయలన్నీ మానిన కొన్నాళ్లకే మా గదిలో నేను పడుకుంటున్న సెపరేట్ బెడ్ తీసేయించాడు రవి… నేను డాక్టర్ చెప్పిన విషయాన్ని మళ్లీ గుర్తు చేయగా “దూరంగా ఉండడం అంటే దూరంగా పడుకొమ్మని అర్థం కాదు… ఒకే బెడ్ పై పడుకొని కూడా దూరంగా ఉండవచ్చు..” అన్నాడు…
నాకు ఏం మాట్లాడాలో తెలియక ఊరుకున్నాను…
ఒకే బెడ్ మీద పడుకోవడం వల్ల అప్పుడప్పుడు నా మీద కాళ్ళు, చేతులు వేసినా అంతకు మించి ఇంకే ప్రయత్నమూ చేయకపోవడంతో నేను కొంచెం రిలాక్స్ అయ్యాను…
కొన్నాళ్లయ్యాక ఒక రోజు నేను స్నానం చేద్దామని బట్టలు తీసుకొని బాత్ రూమ్ కి వెళ్లబోతుంటే రవి ఆపాడు…
నా చేతిలో ఉన్న బట్టల్ని టవల్ తో సహా తీసుకొని…
“వెళ్లి స్నానం చేసి రా.. ” అన్నాడు..
“ఇదేంటి కొత్తగా ” అన్నాను…
“నాకు నిన్ను బట్టలు లేకుండా చూడాలని ఉంది…”
“ఇంతకు ముందెప్పుడు చూడనట్టు ఏంటిది కొత్త కోరిక…”
“ప్లీస్ అక్షరా… ఎలాగూ అసలు పనికి దూరంగా ఉండమన్నావ్ కదా… కనీసం నిన్ను అలా చూసైనా సంతోషిస్తా… కాదనకు ప్లీస్…”
వద్దని ఎంతగా బతిమాలినా రవి వినట్లేదు..
చాలా సేపు నచ్చజెప్పే ప్రయత్నం చేసి రవి వినకపోయే సరికి…
“సరే .. ఆ టవల్ అయినా ఇవ్వండి..” అన్నా..
“ఏదీ వద్దు… నువ్ స్నానం చేసి ఒంటి మీద ఒక్క నీటి చుక్క కూడా తుడవకుండా… అలాగే బయటకు రావాలి…”
“సరే గానీ వచ్చాక నా దగ్గరికి రావద్దు, నన్ను తాకొద్దు మరి… ”
“ఓకే నువ్ చెప్పినట్టే చేస్తా ” అన్నాడు రవి..
“ఒట్టేయ్యండి” అంటూ చెయ్యి చాపా…
ఒట్టు అంటూ చేతి మీద చేయి వేసాడు రవి
రవి చేతిని అలాగే పట్టుకుని… “ఇప్పుడే కాదు డాక్టర్ చెప్పే వరకు నన్ను మీరేమీ చేయవద్దు” అన్నాను…
“అది చూద్దాం.. గానీ ఇప్పుడైతే స్నానం చేసి రా.. వేళ్ళు..” అంటూ నా చేతిలోంచి తన చేయి విడిపించుకున్నాను…
నేను ఇంకేమీ మాట్లాడకుండా బాత్రూం లోకి వెళ్ళా…
స్నానం చేస్తున్నంత సేపు ఒకటే ఆలోచన…
రవి ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడా అని… తన పరిస్థితి ఏంటో తనకు తెలిసిపోతే ఎలా అని…
కానీ ఇప్పుడు చేసేదేమీ లేకపోవడంతో స్నానం పూర్తి చేసి అలాగే బయటకు వచ్చాను… నేను ఎప్పుడు బయటకు వస్తానా అని రవి బాత్రూం డోర్ వైపే చూస్తూ కూర్చున్నాడు… నేను బయటకు వచ్చి సరాసరి బట్టలు ఉన్న వైపు వెళ్తుంటే రవి తన వైపు రమ్మని పిలిచాడు…
నెమ్మదిగా తన వైపు వెళ్ళాను… రవి కాసేపు పైనుండి కింది వరకు నా నగ్న దేహాన్ని చూసి టవల్ తో తుడవబోయాడు…. నన్ను ముట్టుకొనని చెప్పారు.. అంటూ నేను అనడంతో తన ప్రయత్నం మానుకొని టవల్ నాకు అందించాడు…
నేను తుడుచుకుంటూ డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ వైపు వెళ్లి బట్టలు వేసుకున్నాను….
ఆ రోజు నుండీ ప్రతి రోజు రాత్రి స్నానం చేసాక నన్ను ఇలాగే రమ్మంటున్నాడు రవి… నేనూ అలాగే వస్తున్నాను… కానీ రవి ఏమీ చేయకుండా బుద్దిగా ఉండడం నాకు ఆశ్చర్యం వేసేది… ఒట్టేసాననే ఊరుకుంటున్నాడా… లేక తనకు కోరికలేమీ కలగడం లేదా అనేది తెలిసేది కాదు…
కొన్నాళ్లయ్యాక మళ్లీ డాక్టర్ ని కలిసాం… డాక్టర్ రవిని ఆఫీస్ కి వెళ్లి తన పనులు చూసుకోవచ్చు అని చెప్పాడు… నేను సైగ చేస్తే.. నాకు మాత్రం ఇంకొన్నాళ్లు దూరంగా ఉండమని చెప్పాడు…
కొన్నాళ్ళు రవి బుద్దిగానే ఉన్నాడు…
కానీ ఇంకో నెల రోజుల తర్వాత పదే పదే నా వెనుకపడడం మొదలు పెట్టాడు… రాత్రి పడుకున్నప్పుడు నన్ను ముద్దు పెట్టుకునేందుకు, నా ముందరెత్తుల్ని వత్తేందుకు, బ్లౌస్ హుక్స్ విప్పేందుకు ప్రయత్నం చేయడం మొదలు పెట్టాడు…
డాక్టర్ పేరు చెప్పి రవిని దూరంగా ఉంచడం నాకు చాలా కష్టంగా మారింది… ఒక రోజైతే చాలా బలవంతం చేసాడు… నేను ఎంతకీ ఒప్పుకోకపోయే సరికి ఒక నాలుగు రోజులు అలిగి మాట్లాడడం మానేశాడు.. అయినా నేను పట్టు వీడలేదు… రవికి కోరికలు బలంగా ఉన్నాయి… కానీ తన శరీరం అందుకు సహకరించదనే విషయం రవికి తెలియదు… నేను ఏమాత్రం ఎంకరేజ్ చేసినా రవికి అసలు విషయం తెలిసిపోతుంది… అప్పుడు రవి ఏ విధంగా స్పందిస్తాడో అని నా భయం…
అందుకని మెల్లిగా రవికి నచ్చ జెప్పాను.. డాక్టర్ వద్దు అన్నప్పుడు మనం తొందరపడటం కరెక్ట్ కాదని… హెల్త్ అన్నింటికన్నా ముఖ్యమనీ.. కొన్నాళ్ళు ఆగుదామని బతిమాలుతూ నచ్చ జెప్పాను…
రవి ఏమనుకున్నాడో గానీ అలక మాని మాములుగా ఉంటున్నాడు… రాత్రి పూట నన్ను వేరే గదిలో పడుకోమన్నాడు… నేను సరే అని వేరే గదికి మారిపొయా …. ఇంకొన్నాళ్లు అలాగే కామ్ గా గడిచి పోయింది… కానీ అది తుఫాను ముందటి ప్రశాంతత అని నాకు అప్పుడు తెలియలేదు…
కొన్నాళ్ల తర్వాత రవి కొంచెం మూడీగా ఉండసాగాడు… ఎవరితోనూ సరిగా మాట్లాడడం లేదు… భోజనం సరిగా చేయట్లేదు… ఆఫీస్ కి కూడా సరిగా వెళ్లట్లేదు…. బయటకి వెళ్తే ఇంటికి తొందరగా రావట్లేదు…
రవిలో ఈ ఆకస్మిక మార్పుకి కారణం ఏంటో నాకు అర్థం కాలేదు… ఏమైంది అని అడిగితే రవి సమాధానం చెప్పకుండా వెళ్లిపోయేవాడు… ఒక వారం పది రోజుల పాటు ఇదే తంతు..
నేను చాలా సార్లు అడిగి చూసా.. కానీ సమాధానం రాలేదు… ఇంక లాభం లేదని ఒక రోజు చెప్పేవరకు కుదరదని పట్టుబట్టాను…
“ఎందుకు రవీ… ఇలా ప్రవర్తిస్తున్నావ్ … ఏమైందో చెప్పు… ఇవాళ చెప్పే వరకు నిన్ను వదలను…
“ఏమీ లేదు… ”
“ఏమీ లేకపోతే ఇలా ఎందుకు ఉంటున్నావ్… ఏదో ఉంది.. నువ్ నాకు చెప్పకుండా దాస్తున్నావ్… నాకు చెప్పకూడని విషయమా….
అయినా భార్యాభర్తల మధ్య దాపరికాలు ఉంటాయా..”
“ఏం.. నువ్వు దాయలేదా అక్షరా….”
“నేనేం దాచాను…”
“డాక్టర్ నా ఆరోగ్యం గురించి మీకు చెప్పిన సంగతి చెప్పావా…”
ఈ ప్రశ్న విని నా గుండెల్లో రాయి పడ్డట్టయింది…
ఏ టాపిక్ అయితే రవి దగ్గర మాట్లాడకూడదు అనుకుంటున్నానో…. అదే టాపిక్ రవి తీసుకొచ్చాడు… రవి మూడీగా ఉంటున్న మొదటి రోజు నుంచీ విషయం తెలిసిపోయిందా అని నాకు అనుమానంగానే ఉంది… ఇప్పుడు రవి అడుగుతుంటే నా అనుమానం బలపడింది … అయినా నా అంతట నేను బయట పెట్టకూడదు అని మనసులో బలంగా అనుకోని…
“డాక్టర్ మీ ముందే అన్నీ చెప్పాడుగా… ఇంకా నేను దాచిందేమిటి… ” అన్నాను…
“నేను ఉన్నపుడు చెప్పింది కాదు.. నేను లేనప్పుడు చెప్పిన దాని గురించి …”
“వేరే ఇంకే మాటా డాక్టర్ చెప్పలేదు..” అన్నాన్నేను వణుకుతున్న స్వరంతో…
“ఇంకా దాయాలని చూడకు అక్షరా… నాకంతా తెలిసిపోయింది…”
“ఏం తెలిసింది…”
“నేను ఇంక జన్మలో సెక్స్ కి పనికి రాను అని”…..
“ఎ.. .ఎ.. ఎవరు చెప్పారు…”
” ఎవరు చెప్తే ఏం… అది నిజమా కాదా… మీరు నా దగ్గర దాచారా లేదా…”
” కాదు.. అది నిజం కాదు… కొన్ని రోజులు మందులు వాడితే …..”
“నేను డాక్టర్ ని కలిశాను అక్షరా…. ఇంకా నా దగ్గర దాచాలని ప్రయత్నం చెయ్యకు… ఆయనే అంతా చెప్పేసాడు.. ”
“లేదండీ డాక్టర్ మందులు వాడితే నయమవుతుంది అన్నాడు….”
” 10 శాతం మాత్రమే అవకాశం ఉందన్నాడు అవునా…”
నేను అవును అన్నట్టు తలూపాను..
“నేను మన డాక్టర్ కాకుండా ఇంకో ఇద్దరు డాక్టర్లకు నా రిపోర్ట్స్ చూపించా అక్షరా… వాళ్ళు ఆ పది శాతం కూడా కష్టమే అన్నారు…”
నాకు ఇంకేం మాట్లాడాలో తెలియట్లేదు…ఎం మౌనంగా తల దించుకొని నిలబడ్డా…
ఇంతలో రవికి ఫోన్ వస్తే మాట్లాడి … వెంటనే వచ్చేస్తా అంటూ బయటకు వెళ్ళిపోయాడు…
నేను అక్కడే ఆలోచిస్తూ నిలబడిపోయాను..
Super excellent story.. keep taupe