ఇలా ప్రపంచంలోని అందాలన్నీ నీలోనే ఉన్నాయి – 4 50

“అదేంటండీ అలాగంటారు… మాకు చేతనైతే చెయ్యకుండా ఉంటామా.. చేతకానిదైనా.. కనీసం ప్రయత్నమైనా మీకోసం చేస్తాము కదా…మీరు అలా అడగడం ఏమీ బాలేదండీ.. మీకోసం ప్రాణాలైన ఇచ్చేంత ప్రేమ ఉంది… అలాంటిది… చేస్తారా అంటూ సందేహపడుతారా…”
“ఏమో నిజంగా చేయాల్సి వస్తే చేస్తారో లేదో…”
“అవేం మాటలండీ నా మీద ఒట్టేసి చెబుతున్నా… మీకోసం చావమన్నా చావడానికి నేను సిద్ధం…” అంటూ నేను నా తలపై చేయి పెట్టుకున్నాను….
రవి నవ్వుతూ నా తలపై చేయిని తీసుకుని అలాగే తన తలపై పెట్టుకుని… “ నీ మీద కాదు.. నా మీద ఒట్టేసి చెప్పు .. నేనేం చెప్పినా చేస్తానని..” అన్నాడు…
నాకేం అర్థం కాలేదు… రవి ఇలా ఎందుకు మాట్లాడుతున్నాడో … చూస్తే నవ్వుతూనే ఉన్నాడు… ఏదైనా తమాషాకి ఇలా మాట్లాడుతున్నాడా… లేదా నన్ను టెస్ట్ చేస్తున్నాడా… ప్రాణాలైనా ఇస్తా అన్నా కదా.. నిజమేనా కాదా చూద్దాం అనుకుంటున్నాడా… నిజానికి రవి కోసం చావడానికైనా సిద్ధం నేను… ఆ విషయం రవికి కూడా బాగా తెలుసు.. అయినా ఇప్పుడిలా ఎందుకు అడుగుతున్నాడు… అయినా ప్రాణాలకన్నా రవి ఇంకేం ఎక్కువ అడుగుతాడు.. కాబట్టి ఒట్టు వేయడానికి నాకు అభ్యంతరం ఏముంటుంది.. నేను ఇలా ఆలోచూస్తుంటే..

“ఏంటి భయమేస్తుందా… ఒట్టు వేయడానికి…” అన్నాడు రవి నవ్వుతూనే… ఇంకా నా చెయ్యి తన తల మీద నే ఉంది… నా చేతి పై రవి చెయ్యి కూడా అలాగే ఉంది…
రవి నవ్వు చూశాక నాకు ఏ సందేహము లేకుండా పోయింది… ఏదో నవ్వులాటకే రవి ఇలా చేస్తున్నాడనిపించింది…. అందుకే నేనూ నవ్వుతూ… “మీ మీదోట్టు మీరు ఏది చెప్పినా చేస్తాను… ప్రాణమైనా సంతోషంగా ఇస్తాను సరేనా…” అన్నాను…
“చాలా థాంక్స్ అక్షరా… నిజంగా నువ్వు నా భార్యగా దొరకడం నా అదృష్టం…” అంటూ నను కౌగిలించుకొని నా నుదుటిపై ముద్దు పెట్టుకున్నాడు…
నేను అలాగే రవిని కౌగిలించుకొని … “ సరేగానీ ఇంతకీ ఏంటి విషయం… అంత పెద్ద ఒట్టు వేయించుకున్నారు… ఏం చెయ్యమంటారో చెప్పండి…” అని అడిగా…
రవి ఏం మాట్లాడలేదు…
“చెప్పరేం…” అన్నాను నేను రవి మొహంలోకి చూస్తూ..
“నువ్వూ… నువ్వూ…” అంటూ తటపటాయించాడు రవి …
రవి గొంతులో సన్నటి వణుకు కనబడింది.. ఏదో చెప్పడానికి రవి సంశయిస్తున్నాడని అర్థం అయింది నాకు… కానీ అదేమిటో నా ఊహకి అందడం లేదు… తెలుసుకోవాలన్న ఆత్రుత నాలో ఎక్కువ కాసాగింది..

“ఫరవాలేదు చెప్పండి… నన్ను ఏం చెయ్యమంటారో…” అన్నాను నేను.. ధైర్యం చెబుతున్నట్టు రవి చేయి మీద చేయి వేసాను..
రవి నా చేతుల్ని పట్టుకున్నాడు…
“అక్షరా… నువ్వు…… రాజు… పెళ్లి చేసుకోవాలి… ఇదే నా కోరిక…” అన్నాడు..
“ఏమిటీ….” అన్నాన్నేను… రవి అన్న మాట విని వెయ్యి వోల్టుల కరెంట్ తీగ పట్టుకున్నంత షాక్ తగిలింది నాకు… వెంటనే రవి చేతుల్లోంచి నా చేతుల్ని లాక్కునే ప్రయత్నం చేసాను కానీ వాటిని రవి గట్టిగా పట్టుకోవడంతో సాధ్యం కాలేదు… అసలు రవి ఆ మాట నిజంగానే అన్నాడా… నేను సరిగానే విన్నానా అని డౌట్ వచ్చింది నాకు…
నా అనుమానం గ్రహించినట్టుగా రవి మళ్లీ అన్నాడు…
“ అవును అక్షరా…రాజు, నువ్వు పెళ్లిచేసుకోవాలి…”
“ఏం మాట్లాడుతున్నారు మీరు… అసలు తెలివిలో ఉండే మాట్లాడుతున్నారా…. నేను, రాజు పెళ్లి చేసుకోవడం ఏంటీ… మీకేమైనా పిచ్చి పట్టిందా…” అంటూ గట్టిగా అన్నాను నేను… నా గొంతు వణకడం నాకు స్పష్టంగా తెలుస్తుంది… ఒక్క గొంతు మాత్రమే కాదు నా ఒళ్ళంతా వణుకుతూనే ఉంది…

“నేను బాగా ఆలోచించాకే అంటున్నాను అక్షరా… ఇప్పుడు మన ముగ్గురికీ ఉన్న సమస్యలకు ఇదే సరైన పరిష్కారం అనిపించింది…”
“ముగ్గురి సమస్యలు ఏంటీ…”
“ నాకున్న సమస్య అయితే నీకు తెలుసుగా అక్షరా…
జీవితాంతం నేను నిన్ను సుఖపెట్టలేను అని తలంపుకు వస్తేనే ఈ మధ్య నాకు చాలా గిల్టీ గా ఉంటుంది…”
“సుఖపెట్టడం అంటే అదొక్కటేనా…”
“అదొక్కటే కాకపోవచ్చు కానీ ఉప్పూ కారం తినే మనిషికి అది కూడా కావాలి… నీకు నేను అది ఇచ్చే పరిస్థితి లేదు…”
“నేను అది లేకున్నా సంతోషంగా ఉండగలను…”
“నువ్వు ఉండగలవేమో కానీ నాకు మాత్రం బాధగా ఉంటుంది…”
“అయినా డాక్టర్ నీకు నయమవ్వొచ్చు అన్నాడు కదా…”

“అందులో నిజం లేదు అక్షరా… చాలా తక్కువ అవకాశం ఉంది… ఒక రకంగా లేదనే దానర్థం… నువ్ నీ ఫ్రెండ్ దగ్గరకు వెళ్ళమని చెప్పక ముందే నేను అమెరికాలో ఇద్దరు ముగ్గురు డాక్టర్లని కలిశాను… నీ ఫ్రెండ్ దగ్గరకు వెళ్ళినప్పుడు కూడా ఆమె మాట్లాడే దాన్ని బట్టి ఆమె చెప్పేది అబద్ధం అని నాకు తెలిసిపోయింది… నీ సంతృప్తి కోసం అవి నమ్మినట్టు మాట్లాడా నేను… వెయ్యిలో ఒక వంతు మాత్రమే అవకాశం ఉందని అక్కడి డాక్టర్స్ చెప్పారు…
అయినా నువ్ బాధ పడతావని నేను మాములుగా ఉండేందుకు ప్రయత్నం చేసా… నీకు చెప్పినట్టు ఆ విషయం మర్చిపోయేందుకు ప్రయత్నం చేసా… కానీ నా వల్ల కావట్లేదు … “

“నీకు నయం కాకపోయినా సరే… కానీ ఈ పిచ్చి పనులు వద్దు.. ఎవరైనా వింటే నవ్వి పోతారు..”
“ఎవరికీ ఈ విషయం తెలియవలసిన పని లేదు అక్షరా… ఈ ఇంట్లో మాత్రమే మీరు భార్యభర్తల్లాగా ఉండండి… బయట ప్రపంచానికి మనమే భార్యభర్తలం….
నువ్వన్నట్టు ఇది పిచ్చి పని కాదు అక్షరా… బాగా ఆలోచించి చేస్తున్న పని… దీనికి సరైన కారణం ఉంది… నిజం చెప్పాలంటే..
నేను నీకు మూడు సార్లు అన్యాయం చేసాను అక్షరా…
ఒకటి మన పెళ్లికి ముందు నిన్ను బలవంతంగా అనుభవించడం… దాని వల్ల నువ్ ఎంత క్షోభ అనుభవించి ఉంటావో నాకు తెలుసు…
రెండోది మన పెళ్లయ్యాక నువ్ మళ్లీ సంతోషంగా ఉంటున్న సమయంలో వచ్చిన ప్రెగ్నెన్సీని నీకు ఇష్టం లేకుండానే తీసేయించాను… నాకు తెలుసు నీకు పిల్లలు అంటే ఎంత ఇష్టమో… అయినా నేను నా స్వార్థం కోసం అబార్షన్ చేయించాను…
ఇక మూడోది నిన్ను పూర్తిగా సంసార సుఖానికి దూరం చేసాను… ఇది నేను కావాలని చేయకపోవచ్చు కానీ నీకు ఇది నా వల్ల జరిగిన నష్టమే కదా …
కొన్నింటిని మనం సరిచేసే అవకాశం ఉండదు అక్షరా… నీకు ప్రెగ్నెన్సీ తీసేయించాను… దాన్ని ఇప్పుడు నేను సరిచేయలేను… కానీ కొన్ని మనం సరి చేసుకోవచ్చు… నువు సంసార సుఖాన్ని జీవితాంతం అనుభవించేలా నేను చేయవచ్చు… కాకపోతే అది నా ద్వారా కాదు రాజు ద్వారా.. అంతే తేడా…”

“ఎంత సింపుల్ గా అనేశారు.. అంతే తేడా అని… చొక్కా మార్చినంత ఈజీగా మనిషిని మార్చేస్తున్నారు…”
“ఇదంతా ఈజీ అని నేను కూడా అనుకోవట్లేదు అక్షరా… కానీ నాకు వేరే మార్గం కనబడట్లేదు… నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం … పాతికేళ్ల వయసులోనే నిన్ను భర్త ఉన్న విధవగా చూడడం నాకు చాలా కష్టంగా ఉంది…”
“ఏమండీ ప్లీస్ అలాంటి మాటలు మాటాడకండి.. మీకు దణ్ణం పెడతా…”

1 Comment

  1. Super excellent story.. keep taupe

Comments are closed.