స్కూల్ డ్రెస్-2
ఆమె హల్లోకి వెళ్ళింది, నాకు ఏం చేయాలో అర్థం కావట్లేదు, ఏదో ఒకటి చేసి చందమామ నుండి వెన్నెలను వేరు చేయాలి, తనివితీరా ఆమె సొగసులు ఆలకించాలి, నా మగతనానికి ఒక సవాలు వంటిది.
ఇంతలోనే మల్లి లోపలి వచ్చింది,
అమ్మాయి: అన్నయా! డ్రెస్ టైట్గా వుంది..
నేను: అవునా? ఎదీ?
అవును కొద్దిగా టైట్ గానే వుంది, షర్టు లోంచి ఆమె మామిడి కాయలు చించుకోచ్చినట్టు వున్నాయి. స్కర్ట్ కూడా నడుము మీద లేని వంపు ను వున్నట్టు చూపిస్తుంది.
నేను: షర్టు తీ చూద్దాం, ఎంత టైట్ వుందో..
అలా అడగడానికి నేను జంకినా, ఆమె మాత్రం అద్దంలోని నా ప్రతిబింబంలా చెప్పినట్టు చేస్తుంది. షర్టు తీసి నా చేతికి ఇచ్చింది, కాని నాకు అది కాదు కావాల్సింది.
నేను: నువ్వు ఆల్తి ఇచ్చినప్పటి నుండి లావు అయి వుంటావ్.
అమ్మాయి: లేదన్నా, నేను ముందు నుండి ఇలానే వున్నా..
నేను: అయితే దీని మీద వేస్కున్నావ్ కాబట్టి టైట్ గా వుంటుంది, అంటూ ఆమె పితికోట్ ను చూపించా.
అమ్మాయి: ఇది కుడా రోజూ వేస్కుంటాను.
నేను: ఒకసారి అది లేకుండా వెస్కొని చూడు సరిపోతుందేమో?
ప్రతిబింబం అన్నాక చేయకుండా ఉంటుందా?, చెప్పగానే పితికోట్ పైకి లేపింది. ఆమె కాయలు పితికోట్ తీయకుండా పట్టుకొని నన్ను వెక్కిరిస్తున్నాయి. పాపం ఆమె మొహం కప్పేసి ఇరుక్కున్న పితికోట్ ను నేనున్నానంటూ పట్టుకొని ఆమె నుండి విముక్తి కలిపించా. ఆహా..! ఏమి సొగసు, ఏమి కొత్తదనం? తనివితీరా చూసుకునే లోపే షర్టు తీస్కుంది.
నేను: “ఇటు రా..” అంటూ ఆమెను దగ్గరికి తీస్కొని, “ఇవి మాత్రం ఈ మధ్యే పెరిగుంటాయి కదా?” అన్నా.
అమ్మాయి: అవును అన్నయా, పెద్దమనిషి అయినప్పటి నుండి.
ఆ మాటలకు నాకు దిమ్మ తిరిగింది, పద్దమనిషి అయ్యాక కొన్ని పద్దతులు అలవాట్లు, మంచి చెడు చెప్పి వుంటారు కదా, కాని ఈ అమ్మయి మాత్రం, ఇంకా చిన్న పిల్ల లాగ అన్ని విప్పేస్తుంది, అన్ని చెప్పేస్తుంది ఏంటి? అయినా అంతా మనమంచికే అనుకోని.
నేను: “అవునా…” ఆమెను నా తోడ మీద కూర్చోబెట్టి “అంటే అప్పుడు ఇంత లెవా?”.
అమ్మాయి: ఉహు.., మమ్మీ లాగ ఇంకా పెద్దవి అవుతాయి అట.
నేను: “ఎవరు చెప్పారు?”, ఆమె భుజం పై చేయి వేసి దగ్గరికి లాక్కున్నా.
అమ్మాయి: మా చినమామ.
నాకు ఇంకో శాక్కిచ్చింది. ఆమె శరీరం నుండి వస్తున్న చెమట వాసన ఇంకా మత్తెక్కిస్తుంది.
అమ్మాయి: షర్టు వెస్కొని చూస్తాన్నా.. అంటూ లేచింది.
నేను: స్కర్ట్ సరిపోయిందా?
అమ్మాయి: లేదన్నా ఇది కుడా టైట్ గానే వుంది.