పెళ్ళై ఎన్నాళ్ళైయిదేమిటి మళ్ళి అదిగింది ఆవిడ చాలా ప్రసన్నంగా 611

“ఆ.. సుధలాగా, రంజితలాగా కొంపదీసి నువ్వుకూడా ఆతలుపు కన్నంలోనుంచీ గానీ ప్రక్కగదిలోకి చూస్తున్నవేమిటి పిల్లా?” అన్నది ఆవిడ. ఆంతే వొక్కసారి నాగుడె ఆగినంతపనయ్యింది.
“నాకు ఎం చిప్పలో తెలియలేదు.. మౌనమే నా సమాధానమైంది”. కానీ ఆవిడ నన్ను దగ్గరగా కౌకలించుకుని పడుకోవడంవల్ల వేగంగా కొట్టుకుంటున్న నా గుండెల స్పందన పసిగట్టినట్లుగా వున్నాది.
“నువ్వేమే చెప్పనక్కరలేదులే పిల్లా, నాకు ఆర్థమైపోయింది”, అంటూ, మళ్ళీ ఆవిడే అడిగింది “ఎన్నాళ్ళుగా సాగుతున్నది ఈకార్యక్రమం”, అని.. మళ్ళీ మౌనమే నా సమాధానం అయింది.
కానీ సిగ్గుతో నా నోరు పెగలలేదు. కొంచెం సేపు మౌనంగా వున్న పిన్నిగారు మళ్ళీ తానే స్వగతంలో అనుకుంటున్నట్లుగా ఇలా ఆంది
“ఇంతకుముందు ఆ portion లో వున్న వాళ్ళంతా మొదట్లో ఇలానే నా దగ్గరకు వొచ్చి, పిన్నిగారు, కోరికలకి తాళలేక పోతున్నము, ఎదైనా దారి చూపించండి, మీ అల్లుళ్ళు ఇంతమంది వొచ్చి పోతూవుంతారుగా ఏ వొక్కరితోనైనా జత కట్టించండి, మీ ౠణం వుంచుకోము అని మొదలుపెట్టి, ఓఆరునెలలు తిరగగానే, వొంటి తిమ్మిరి తీరి, నీవల్లనే మేము పాడైపోయాము అని తరువాత నన్నే శాపనార్థాలు పెట్టేరు. మిమ్మల్ని నమ్మి ఏమీ చెయ్యకూడదు. ఈసారి మాత్రం నేనెవరికీ సాయం చెయ్యబోవటంలేదు” అని ఆవిడ మాట ముగించేలోపునే నేను ఆవిడ మాటఅందుకుంటూ..
“నేనలాంటిదాన్ని కాదు అని చొప్పున అనేసి”, నేనేనా ఆమాట అన్నది అని నాలిక కరుచుకుని మళ్ళీ silent ఐపోయాను.
దానికి పిన్నిగారు ముఖం కొంచెం మాడుచుకుని “ఇంతకు ముందు సుధ, రంజితా కూడా ఇలానే అన్నరు, తరువాత మళ్ళీ నన్నే తప్పుపట్టేరు” అంటూ నా కళ్ళలోకి చూస్తూ ఐతే ఏ అల్లుడు నచ్చేడేమిటి అన్నరు చిలిపిగా.
దానితో నెను సిగ్గుల మొగ్గనే ఐయ్యను. మరి కొంచెం సేపు పిన్నిగారిచేత బ్రతిమాలించుకుని నిమ్మదిగా మనసు విప్పి బయటపెట్టేను “ఏ అల్లుడైనా పరవాలేదు, నాలో వేడిని చల్లర్చేవాడెవరైనా పరవాలెదని చెప్పెను, నాకు మాత్రం ఆ ప్రక్క గదిలోనే మళ్ళీ శోభనం జరిపించుకోవాలని ఉన్నదన్న మనసులో మాట” చెపుతూ ముగించేను.
ఓ ఆంత నచ్చిందా ఆ గది సరే నా చెవిన వేసేవుగా చూసుకుంటానులే. కానీ వోషరతు అన్నారావిడ. చూడు, నీ సుఖం కోసం నువ్వు నాఅల్లుళ్ళ దగ్గరికి వెళుతున్నవు, రేపు ఎదైనా జరగరాని అనర్థం జరిగితే నాపూచీ ఏమీ లెదు, అదీ కాక ఊరికే నువ్వువెళ్ళి వాళ్ళ ప్రక్కలో పడుకుంటే, రేపు నాకూతుళ్ల కాపురాలకి ముప్పు రావొచ్చు. అందుకు ఉభయతారకంగా నువ్వు మా అల్లుళ్ళతో గడిపినప్పుడల్ల త్రుణమో, ఫణమో నేనే వొసూలుచేసి నీకు ముట్టచెబుతాను. దానివల్ల నీతో గడపాలంటే డబ్బులు ఇవ్వవలసి వొస్తుంది గనక మాటిమాటికీ నీపొందు కావాలని మా అల్లుళ్ళూ అడగరు., నాకూతుళ్ల కాపురాలకీ ఏ ఇబ్బందీ ఉండదు. ఈవొప్పందంవల్ల నీకోరికలూ తీరతాయి.., నాకూతుళ్ల కాపురాలూ సజావుగా సాగిపోతాయి.. దీనివల్ల మన ఇద్దరికీకూడా లాభమేకదా? ఏమంటవు? అన్నరు పిన్నిగారు.
అనడానికి ఏముంటుంది? నాకు కోరికలు తీరే మారగమే గాకుండా, డబ్బులు కూడా ఇప్పిస్తానని ఆంటూవుంటే? అందుకే నేను పిన్నిగారి proposal ని ఆనందంగా వొప్పుకున్నను. (ఆక్షణంలో పాపం సుందరికి తెలియదు తాను యెటువంటి వలలో ఇరుక్కుపోబోతున్నాదో).
ఆఖరుగా పిన్నిగారు మంచం మీదనుండీ లెచిపోతూ సరే పిల్లా నాకు చెప్పేవుగా ఇంక నెను ఆపనిమీదే వుంటాను. లేచి బట్టలు కట్టుకో. ఇద్దరం కలిసి భోజనం చేసేద్దాము. తరువాత నాకు బజారులో పని వుంది. నేను బయటకు వెళ్ళాలి. నువ్వు ఇంటికివెళ్ళి రెస్ట్ తీసుకుందువుగాని అని ఆమె బట్టలు కట్టుకోవడం ప్రరంభించెరు.
ముందు ముందు నా జీవితం ఎటువంటి భయంకరమైన మలుపులు తిరగబోతున్నాయో తెలియని నేను, త్వరలోనే నాకోరికల వేడిని దించబోయే మన్మధుడిని వూహించుకుంటూ లేచి బట్టలు కట్టుకుని, ఎవో రెండు మెతుకులు నోటికి రాసుకుని ఆనందంగా నాఇంటికివెళ్ళి అలసటగా మంచం మీద వాలిపోయి, మత్తైన కమ్మని కలలు కంటూ నిమ్మదిగా నిద్రలోకి జారిపోయాను.