సుఖప్రయాణాన్ని 208

”ఆకలిగా ఉందే మల్లి అన్నం పెట్టు, తిన్నాక మళ్ళీ” అంటూ కన్ను కొట్టాడు రంగడు. ”పో మావా మంచి చీర చూడు ఎలా చేసావు, నీకు అసలు అలుపు రాదు కదా” అంది మల్లి.

రంగడి అలుపు సంగతేమో కానీ వీళ్ళ రతికార్యాన్ని ప్రతిరోజూ రెప్ప వేయకుండా వీక్షిస్తున్న చంద్రుడికి మాత్రం ప్రతిరోజూ అలసటే.

చంద్రుడి చల్లదనాన్ని అనుభవిస్తున్న వేరొక కాలనీ అది. సుబ్బారావు, లక్ష్మి దంపతులు. పిల్లలు కాలేజీలో ఉన్నారు. వీళ్ళిద్దరూ ఉద్యోగాలు చేస్తూ జీతాలు, అప్పుల్లో తలమునకలై ఉన్నారు. సరసం వీళ్ళ సరసకి వచ్చి చాలా కాలమైంది. ఒకరోజు ఆఫీస్ నుంచి ఇంటికి వస్తున్న సుబ్బారావుకి దారి మధ్యలో ఒక యువజంట కనిపించి అన్ని రోజుల నుంచి మర్చిపోయిన అతనిలోని రసికుడిని మేల్కొలిపింది. అందుకే రెండు మూర్ల మల్లెపూలు కొని, ఈల వేసుకుంటూ హుషారుగా ఇంటికెళ్ళాడు.

తను అనుకున్నట్టే లక్ష్మి ఇంకా రాలేదు, వెంటనే స్నానం చేసి, సిల్కు లుంగీ కట్టుకుని, చక్కటి టీ పెట్టి ఫ్లాస్క్లో పోసి, తన అర్ధాంగి కోసం కొత్త పెళ్ళికొడుకు లాగా ఎదురుచూస్తున్నాడు. క్షణమొక యుగం లాగా అనిపిస్తోంది సుబ్బారావుకి. ఈ డబ్బులేమో కానీ అసలు బొత్తిగా భార్యని ముద్దు ఎప్పుడు పెట్టుకున్నాడో కూడా గుర్తులేకుండా ఉంది. ఆగలేకపోతున్నాడు.

కాలింగ్ బెల్ మోగింది. సుబ్బారావు బెల్ కూడా ఎలర్ట్ అయింది. లక్ష్మి వాడిపోయి వచ్చింది. ఇలాంటప్పుడు ఏం చెయ్యాలో సుబ్బారావుకి తెలుసు, అందుకే పరుగున వెళ్ళి, చల్లని నీళ్ళు, వేడి టీ పట్టుకుని క్షణంలో వచ్చాడు. భర్త అలా అడగకుండానే అన్ని చేస్తున్నాడంటే ఏదో పెద్ద ప్లాన్ వేసుంటాడని లక్ష్మికి తెలుసు. అయినా ఉడికిద్దామని ”అబ్బబ్బ ఈ ఆఫీస్ పనితో చచ్చిపోతున్నాను, ఇంకే పనీ చేసే ఓపిక ఉండటంలేదు, ఒక పది గంటలు పడుకుంటే కానీ ఈ అలసట పోదు. నేను పడుకుంటాను, పార్శిల్ తెప్పించుకుని మీరు తినెయ్యండి” అంది.