ఆదిత్య విక్రమ్ వైపు చూసాడు : అనుని వదిలేసాక చాలా రోజులు బాధ పడ్డాను అప్పుడే టీవీలో ఒక ఇంటర్వ్యూ చూసాను, డాక్టర్ రామనాధం గారిది, (ఆయన పేరు వినగానే అను లేచి నిలబడింది) ఆయన దెగ్గర చేరాను.. చాలా తిట్లు తిని, వెంటపడి విసికిస్తే చివరికి కరిగి నన్ను ఆయన స్టూడెంట్ గా చేర్చుకున్నాడు.. ఆయన దెగ్గరే అస్సలు సర్జన్ అంటే ఎవరు వాళ్ళ విలువ ఏంటో తెలుసుకున్నాను.. ఒక మనిషి ప్రాణం ఎంత విలువైనదో కూడా తెలుసుకున్నాను.. అక్కడే ఆయన పని చేసే కాలేజీ కమ్ హాస్పిటల్లో ఎగ్జామ్స్ రాసాను.. నా తెలివితేటలు నా పనితనం చూసి నన్ను ఎప్పుడు ఆయనకి తోడుగా ఉంచుకునేవారు.
ఆయనకి ఫస్ట్ అసిస్టెంట్ గా ఉంటూ ఎన్నో సర్జరీలు చేస్తూ.. నేనూ సర్జన్ గా మారిపోయాను.. అది నాకు ఎంత పిచ్చిని ఎక్కించిందంటే.. అస్సలు సర్జన్ రూంలోనుంచి బైటికి వచ్చే వాణ్ని కాదు.. అనుకి దూరంగా ఉన్న బాధంతా రోగులని కాపాడ్డానికి నా దృష్టిని మరల్చేవాడిని.
ఒకరోజు రామనాధం గారికి ఫోన్ వచ్చింది, కొరియా నుంచి అక్కడ ఉన్న ప్రైమ్ మినిస్టర్ కి హార్ట్ సర్జరీ చెయ్యాలని పిలుపొచ్చింది, ప్రాబ్లెమ్ ఏంటంటే ఆయన గుండెని నాలుగు పొరలుగా సంత్రా పండుని ఓలిచినట్టు ఓలిచి లోపల రిపేర్ చేసి మళ్ళీ గుండెని ముయ్యాలి. ఇండియాకి దీని వల్ల మంచి పేరు వస్తుందని ప్రోత్సాహించడంతొ రామనాధం గారు నేను ఆ సర్జరీ చెయ్యడానికి వెళ్ళాము. కానీ మేము వెళ్ళేటప్పటికే ఆయన చనిపోయి ఉన్నారు.. ఇది కొరియన్ వాళ్ళ నాటకం మా ఇద్దరి వల్లే వాళ్లు చనిపోయారని ప్రచారం చేసి మమ్మల్ని జైల్లో పెట్టారు.
మా ఇద్దరికీ తప్పించుకోడానికి వేరే దారి దొరకలేదు, ఈ విషయం బైటికి వస్తే ఇండియాకి చెడ్డ పేరు వస్తుందని ఇక్కడి వాళ్ళు మమ్మల్ని పట్టించుకోకుండా వదిలేసారు.అప్పటికి నా బలం నాకు తెలీలేదు..
మూడు నెలలు జైల్లో ఉన్నాక అక్కడున్న ఒక సోల్జర్ ద్వారా రామనాధం గారికి తెలిసిన విషయం ఏంటంటే ఎవరైనా ఒకరు తప్పించుకోవచ్చు అని తెలిసింది… నన్ను తప్పించడానికి ఆయన నిర్ణయించుకున్నాడు.. సర్జరీ చేసే సమయంలో వేరే వాడి సాయంతొ బ్లూ ప్రింట్ తీసుకొచ్చి నా చేతికి ఇస్తుండగా కమాండర్ చూసాడు.. మాకు ఏం చెయ్యాలో తెలీలేదు.. రామనాధం గారు తప్పించుకోడానికన్నట్టు నాటకమాడి పారిపోడానికి ప్రయత్నించాడు ఆయన్ని కాల్చేశారు.
ఆయన చనిపోయాక నాకు దిక్కు తోచలేదు, ఇల్లు గుర్తుకొచ్చినా అమ్మ గుర్తొచ్చినా అను గుర్తొచ్చినా చేసేదేం లేదు.. నన్ను పోస్ట్ మార్ట్ రూంకి మార్చారు.. అక్కడే నేను నరకం చూసింది.
ఏం చేసేవారో తెలుసా విక్రమ్, కొరియన్ వాళ్లు యుద్దానికి వెళ్ళినప్పుడు గాయపడిన సోల్జర్స్ ని దొరికిన శత్రు దేశపు సైనికులని తీసుకొచ్చేవారు.. అక్కడ నేను ఏం చేసే వాడినో తెలుసా.. తెలుసా.. వాళ్లు బతికుండగానే వాళ్ళ బాడీలో నుంచి గుండెని, కళ్ళని, అవసరమైన బాడీ పార్ట్స్ తీసి ప్యాక్ చేసి పెడితే ఆ కొరియన్ నా కొడుకులు అమ్ముకునే వాళ్ళు.. ఈ చేతులతో ఎంత మందిని చంపానో నాకే తెలుసు విక్రమ్.. నన్ను నేను డాక్టర్ అని పిలుచుకోవాలంటే అసహ్యం వేసేది.. బతుకు మీద ఆశ పోయింది.. సూసైడ్ చేసుకుందామని కోపంగా గోడని గుద్దాను.. గోడకి చిన్న క్రాక్ వచ్చింది.. అప్పుడే ఆశ్చర్యం వేసింది నాకు నా బలం గురించి తెలిసింది, అక్కడ నుంచి తప్పించుకోవాలన్న ఆశ పుట్టింది.. రామనాధం గారు ఇచ్చిన బ్లు ప్రింట్ తీసాను.
ప్రతీ నెలకొకసారి సర్జరీ చెయ్యడానికి నన్ను బైటికి తీసుకెళ్లేవారు.. రామనాధం గారు ఇచ్చిన బ్లు ప్రింట్ మేము ఎప్పుడు వెళ్లే హాస్పిటల్ ది.. ఆ రోజు సర్జరీ చేసాక, తెల్ల కోటు తీసేసి ఎవ్వరు చూడకముందే పక్క రూంలో ఇంకో డెడ్ బాడీకి నా కోట్ వేసి నిల్చొపెట్టి సెట్ చేసి.. డెడ్ బాడీ ప్లేస్ లో నేను పడుకున్నాను.
నన్ను వాన్ ఎక్కించడం నేను కనిపించటంలేదని హాస్పిటల్ లో అరుపులు ఒకేసారి మొదలయ్యాయి.. వాన్ బైలుదేరిన రెండు నిమిషాలకి వాన్ తలుపుని ఒక్క తన్ను తన్నాను ఊడింది.. బైటికి దూకేసి ఎదురుగా వస్తున్నా బండి వాడిని కొట్టి బండి లాక్కుని ఆక్సిలరేటర్ గుంజాను. అక్కడ నుంచి తప్పించుకుని శిల్లాంగ్.. అక్కడ నుంచి బీజింగ్ ఆటు నుంచి మాంగోలియా నుంచి ఏడారుల్లో పడి దొరికిన పని చేసుకుంటూ వాడిని వీడిని బిచ్చమెత్తుకుంటూ.. నేపాల్ చేరాను.. అక్కడ బోర్డర్ సెక్యూరిటీ పట్టుకుని ఇండియా వాడినని గుర్తించి నన్ను ఆరా తీసి వదిలేసారు. అదీ జరిగింది.. ఇప్పుడు నాకు ఫోన్ చేసింది ఆ రోజు మాకు బ్లు ప్రింట్ ఇచ్చి హెల్ప్ చేసిన వాడే.. వాడికి ఇండియా వచ్చాక అమ్మా నాన్నతొ మాట్లాడి డబ్బు అకౌంట్లో వేసాను.
అను : మరి అత్తయ్య మావయ్య..?
ఆదిత్య : వాళ్ళకి ఇవేమి తెలియవు, నేను నీ కోసం అందరి మీద కోపంతో ఏటో వెళ్లిపోయానని అనుకున్నారు.. నాన్న తిట్టినా అమ్మ కొట్టినా వాళ్లకి నేనేం చెప్పలేదు.. ఇంట్లో ఒక్క రోజు ఉన్నాను నాకు పిచ్చేక్కెది ఆ రక్తం బతికున్న వాళ్ళని చంపెయ్యడం నాకు ప్రతీ నిమిషం ప్రతీ క్షణం గుర్తొచ్చేవి ఎవరితో మాట్లాడాలన్నా భయం భయంగా ఉండేది ఇంట్లో ఉంటే కనిపెట్టేస్తారనీ ఇంట్లో నుంచి పారిపోయ్యాను.. అప్పుడే మందు అలవాటు అయ్యింది.. తాగుతున్న కొద్ది జరిగిన విషయాలు మర్చిపోతున్నానని అర్ధమయ్యింది.. అలవాటు చేసుకున్నాను.. అందుకే ఎప్పుడు తాగుతూంటాను.. ఇదే జరిగింది.. అని కళ్ళు తుడుచుకున్నాడు.
గుడ్ అండ్ థాంక్స్