మిత్రుల కోసం! 5 88

“అసలు ఈ పిల్ల బిగుతు ఎత్తులు అణచాలంటే, పరుపుమీద కాదు, నేల పైన పడేసి దెంగాలి.
కానీ స్వప్న తట్టుకోలేదేమో” ననుకుంటూ విజయ తన పని కానివ్వసాగింది.
విజయ భుజాలను చేతులతో గుద్దుతూ గింజుకోసాగింది. విజయ ఇంకా పట్టు బిగించి స్వప్నను నలుపుతూ, నోటిని వదిలి గుండ్రటి బుగ్గలపైకి దాడి చేసింది. “అబ్బా, నీ బుగ్గలు ఆపిల్ పళ్ళలా ఉన్నాయి” అంటూ బుగ్గల మీద ముద్దులిస్తూ, మునిపళ్ళతో సుతారంగా గాట్లు పెడుతూ, స్వప్న మొహాన్ని తలగడలోనికి కుమ్మసాగింది. స్వప్న ఒళ్ళు హూనమైపోతోంది.
స్వప్న అర్ధ నగ్న అందాల్ని కొంత సేపు విజయ ఆస్వాదించింది. ఇక అసలు కార్యక్రమానికి విజయ శరీరం ఆత్ర పడసాగింది.
విదిలించుకుంటున్న స్వప్న కాళ్ళను ను కదలకుండా తన మోకాళ్ళతో అదిమి పట్టి, మరోచేత్తో స్వప్న రెండు మణికట్లనూ ఒకదానిపై ఒకటి పెట్టి కలిపి పట్టుకుని మంచంకేసి స్వప్న తలపైగా ఉంచి మంచంకేసి నొక్కి పట్టుకుంది విజయ. తన రెండో చేతిని స్వప్న జాకెట్ పొంగులపై వేసి గట్టిగా మంచం కేసి అదిమింది. చేతి మణికట్లూ, కాళ్ళూ బందీగా అయిపోవడంటో స్వప్న నిస్సహాయురాలైంది.
చెమటతో తడిసిన క్రీమ్ కలర్ జాకెట్లో నుండి బ్రా ముందు భాగం స్పష్టం గా కనిపిస్తూంది. లంగా జాకెట్లో తన క్రింద గింజుకుంటున్న స్వప్న మరింత రంజుగా కనిపిస్తోంది. కొద్ది క్షణాలపాటు స్వప్న అందాలను ఆ పొజిషన్ లో తనివి తీరా చూసుకుంది విజయ. ఒక చేతితో స్వప్న పొంగులను, తెల్లని పొట్టను,పొత్తి కడుపునూ, తొడల మధ్య ట్రయాంగిల్ నీ మార్చి మార్చి వత్తుతూ, కోరిక నిండిన కళ్ళతో స్వప్న జాకెట్ లోయలోకి పైనుండి నాలుగు వేళ్ళను బలంగా జొనిపింది. స్వప్న పాలిండ్లు తన ముని వేళ్ళకు తగిలి, విజయ శరీరం తియ్యగా మూలిగింది. జాకెట్ పట్టుకుని విసురుగా ఊడ లాగింది. జాకెట్ హుక్స్ అన్నీ అర సెకనులో ఫట్ మని ఉడి వచ్చేసాయి. బ్రా చాటు నుండి తెల్లటి స్వప్న పాలిండ్లు సగం దర్శనమిచ్చాయి. బ్రా పైనుండే వాటిని మార్చి మార్చి పిసికింది. స్వప్న ఏడుస్తూ కళ్ళు మూసుకుని ముఖం ప్రక్కకు తిప్పుకుంది.
జాకెట్ పొడవు చేతులది కావడంతో పూర్తిగా విప్పడం సాధ్యం కావడం లేదు. విజయకు అంత ఓపికా లేదు. స్వప్నను అలాగే మంచం కేసి అదిమి పెట్టి చంకల క్రిందా ,భుజం దగ్గరా విసురుగా జాకెట్ చించేసింది. దాదాపు జాకెట్ ముందు భాగమంతా చిరిగి ఓపెన్ అయిపోయింది. అర్ధ నగ్నంగా ఉన్న యెద పొంగులకేసి తన ముఖాన్ని మళ్ళీ గట్టిగా రుద్దుకుంది విజయ.
“ఛీ, వదలండి మేడమ్!” గొంతులో ఉద్వేగం అన్నీ కలగలిపి ఉన్నాయి.
ఈసారి బ్రాలోపలకి చేతిని దూర్చి గట్టిగా పట్టుకుని మళ్ళీ ఫట్ మని లాగింది. జాకెట్ తెగిపోయి నెల రోజులుగా విజయను ఊరిస్తున్న పసిడిముద్దల్లాంటి స్వప్న యవ్వన కలశాలు ఒక్కసారిగా బయటపడ్డాయి. లేత గులాబీరంగు లో ఉన్న అర్ధరూపాయి కాసంత కేంద్ర భాగాలు, వాటి మధ్య మొనదేలిన చను మొనలూ కన పడ్డాయి. స్వప్న కన్నె పరువాలు, విజయకు చను విందుగా ఉన్నాయి. సరిగా తెలియదు గానీ, పద్మినిజాతి స్త్రీలంటే బహుశా ఇలాగే ఉంటారేమోననుకుంది. చిరిగి పోయిన జాకెట్లో, తెగిపోయిన బ్రా లోంచి పూర్తిగా బయటపడి పొంగి పొంగి చూస్తున్నాయి ఆమె యవ్వన శిఖరాలు. క్రిందికి వంగి, కుడి చను మొనని నోట్లోకి లాగి చప్పరించింది. పళ్ళ మధ్య ఇరికించి నాలికతో పర పరా రాసింది. నాలికతో వీణ మీటి నట్లు టక టకా మీటింది. పళ్ళతో కొద్దిగా కొరికింది.
స్వప్న బలంగా విదిలించుకునే ప్రయత్నం చేయసాగింది. మేడం ఎక్సర్ సైజ్ బాడీ స్వప్న ప్రయత్నాన్ని చాలా సులువుగా ఆపగలుగుతోంది. ఈసారి మరో చను మొనని అందుకుని చప్పరించింది. “అబ్బా! ఏం పెట్టి పెంచావు ఈ సంపదని, పంపర పనస కాయల్లా ఉన్నాయి. కొరుక్కు తినాలనిపిస్తోంది. వీటిని”. అంటూ ఎద లోయలోనికి తన తలని దూర్చి కుమ్ముతూ.. ముద్దులిస్తూ…పిసుకుతూ…. నిపుల్స్ ని చీకసాగింది విజయ.
నిస్సహాయంగా ఉన్న స్వప్న రొమ్ముల్ని ఆత్రంగా చీకుతూనే, ఒక చేతిని లంగా బొందు దగ్గర చీలిక దగ్గరకు జార్చింది విజయ. సర్రున లంగా చీలిక దగ్గర పట్టి బలంగా లాగింది. లంగా సన్నగా శబ్ధం చేస్తూ చిరిగిపోయింది. సాటిన్ లంగా కావడంతో పెద్దగా కష్టపడనవసరం లేకుండానే న్యూస్ పేపర్ చింపినంత సులువుగా చేతికి అందిన చోటల్లా లంగాను ముక్కలు ముక్కలుగా లాగేసింది. లంగా ముందు భాగమంతా దాదాపు చిరిగిపోయింది.