నేను వెళ్లి అన్నయ్య పక్కన కూర్చున్న అన్నయ్య నవ్వుతూ నీ పంతం నెగ్గించుకున్నావ్, ఎలా ఒప్పించావు ఆమెను అంటూ దగ్గరకు తీసుకోబోయాడు.
ఫస్ట్ నువ్వు వెళ్లి స్నానం చేయి, అప్పటివరకు నన్ను ముట్టుకోవద్దు, అంటూ దూరం జరిగాను.
నావైపు ఆశ్చర్యంగా చూసాడు ఏమైంది అని
ఒకసారి నీ కింద చూసుకో సంధ్య నోటిని ఎంత దారుణంగా వాడుకున్నావో అన్న
తను కిందికి చూసుకుని నవ్వుతూ ఆ టైంలో అలా జరిగిపోతుంది అన్నాడు.
అలాగ సరే ముందు నువ్వు వెళ్లి స్నానం చేయి అంటూ తన చేయి పట్టుకుని లేపి బాత్రూములోకి నెట్టి నేను మా ఇంటికి వచ్చి పనిలో పడ్డాను.
కృష్ణ ఈరోజు కాస్త లేటు గానే వెళ్ళాడు,
అందుకే అన్నయ్య తో ఫ్రీగా గడిపే టైం దొరకలేదు. పాప స్కూల్ కి వెళ్ళింది. అన్నయ్య డ్యూటీకి వెళ్ళిపోయాడు.
మా ఆయనకు చాలా రోజుల తర్వాత ఫ్రీగా మాట్లాడే టైం దొరికింది. అవి ఇవి మాట్లాడుతూ ఆయన కుటుంబం గురించి చెపుతూ నిన్న అమ్మ ఫోన్ చేసింది అన్నాడు.
ఎలా ఉన్నారు అత్తయ్య మావయ్య అని అడిగాను
బాగానే ఉన్నారు, కానీ బావ ఇంట్లో వాళ్ళు చాలా ఇబ్బంది పెడుతున్నారంట రజిత ను మిగిలిన కట్నం తీసుకుని రమ్మని.
మావయ్య టైం పెట్టారు కదా బ్యాలన్స్ కట్నం ఇవ్వడానికి అన్నాను.
అవును ఇంకో వారం రోజుల్లో నాన్న పెట్టిన గడువు అయిపోతుంది, నాన్నకు డబ్బులు సర్దుబాటు కావడం లేదట, నన్నే కొద్దిగా సర్ది రజిత అత్తవారికి నచ్చచెప్పమని అంది అమ్మ అన్నాడు.
వాళ్ళు వింటారా డబ్బు దగ్గర చాలా మొండి మనుషులు, అయిన మీరు డబ్బు సర్దగలరా అన్నాను.
అజయ్ బావగారు ఇప్పించిన డబ్బు మొత్తం కాంట్రాక్టు కె సరిపోతుంది, ఇప్పుడు రజిత కు డబ్బు ఎలా సర్దాలో అర్ధం కావడం లేదు అని తల పట్టుకుని కూర్చున్నాడు.
చూద్దాం లేంది ఏదో ఒక దారి దొరక్కపోదు అన్నాను.
సర్లే లంచ్ బాక్స్ కట్టు నేను వెళ్ళాలి అని రెడీ అయి వెళ్ళిపోయాడు.
నేను కృష్ణ అన్న మాటలు గుర్తుచేసుకుంటు ఏంచేయలి ఆలోచిస్తున్నాను, అన్నయ్య ఏమైనా సహయం చేస్తాడేమో అడగలా వద్దా, వొద్దు ఇప్పటికే కృష్ణకు చాలా సహాయం చేసాడు, చూద్దాం ఎం జరుగుతుందో.
ఇంతలో రవళి వదిన నన్ను కేక వేసి పిలిచింది పైకి రమ్మని, నేను పైకి వెళ్ళాను, ఇప్పడు ఎలా ఉంది వదిన జ్వరం తగ్గిందా అని పలకరించాను.
బాగానే ఉంది వదిన, కాస్త నీరసంగా ఉంది, నీకు ఒక విషయం చెప్పాలి అంది.
ఏంటి వదిన అన్నాను
ఎల్లుండి మా చుట్టాల ఇంట్లో ఫంక్షన్ ఉంది, నువ్వు కూడా వస్తే నువ్వు నేను, సంధ్య ముగ్గురం కలిసి వెళ్లి వద్దాము అంది.
అక్కడ నాకు ఎవరు తెలియదు కదా ఎలా రాను అన్నాను
మేము ఇద్దరం లేము నీకు తోడుగా, వాళ్ళు మంచి వాళ్ళు ప్రతి శుభకార్యాలు మేము వస్తుపోతుంటాము. ఇక్కడ బస్ ఎక్కి ఫలానా ఊర్లో దిగి అక్కడ మళ్ళీ బస్ ఎక్కమంటే వాళ్ళ ఊరిలో దిగుతాము, ఆ ఊరు కొద్దిగా లోపలికి ఉంటుంది డైరెక్ట్ బస్ లేదు అంది రవళి.
సరే వదిన మా ఆయన్ని అడుగుతాను అన్నాను, మా పిల్లలు అందరిని వదిలి వెళుతున్నాము, నీ కూతురు కూడా మా పిల్లలతో పాటె ఉంటుంది నువ్వు భయపడవలసింది ఏమి లేదు, మా ఆయన, మరిది త్వరగానే వస్తారు ఆ రోజు పిల్లలను చూసుకోవడానికి అంది రవళి.
సరే వదిన నేను అడిగి చెపుతాను అని సంధ్య ఇంటికి వెళ్ళాను,
సంధ్య బట్టలు మడత పెడుతుంది బెడ్రూమ్లో, నేను వెళ్లి హాయ్ వదిన అన్నాను.
రా వదిన అంటూ నవ్వింది, ఎలా ఉంది అంటువుంటే నా నోరుమూసి డోర్ లోక్ చేస్తూ మెల్లిగా మా తోడికోడలు వింటుంది మెల్లిగా మాట్లాడు అంది.
నేను నవ్వుతూ హ్యాపీనా అన్నాను
నువ్వు చెప్పింది నిజమే ఆయనది చాలా పెద్దది, పాపం కావేరి అక్క ఎలా భరిస్తుందో, 20 నిమిషాలు స్వర్గం చివరి 5 నిమిషాలు నరకం చూసాను అంది సంధ్య
బాగోలేదా అన్న
జీవితంలో మొదటిసారి నా గొంతు లోపలికి వెళ్ళింది, మా ఆయనకు ఎప్పుడు పైపైన చేస్తాను, కానీ మీ అన్నయ్యది గొంతు దాటి గుండెల్లోకి వెల్లింది అంది కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని.
నేను నవ్వాను
అవును వదిన నువ్వు ఎందుకు పట్టుకోలేదు, నీకు అవకాశం ఉన్న ఆయనది ముట్టుకోలేదు ఎందుకు.
నేను ఆయన్ని అన్నయ్య అని పిలుస్తారు, నన్ను తన స్వంత చెల్లిలా భావిస్తారు, కావేరి వదిన నన్ను ఆడబిడ్డలా చూస్తుంది, నేను ఎలా తప్పు చేయగలను చెప్పు వదిన అందుకే నాకు దక్కని అదృష్టాన్ని నీకు అందేలా చేసాను.
Super emotional story keep it up.