జ్యొతి – జంబలకడీ పంబ 121

జ్యొతి : ‘అది.. ఎలా చెప్పలొ తెలియటం లేదు..’
కావేరి : ‘కొంప తీసి కల్యాన్ కడుపు చేసాడా??..’
జ్యొతి : ‘అబ్బ.. ప్లిజ్.. నన్ను ఇంకా హింసించకే.. అలాంటిది ఎమి కాదు..’
కావేరి : ‘మరి??…’
జ్యొతి : ‘నీకు ఎలా చెప్పలొ.. ఎం చెప్పలొ.. నువ్వు ఎమ్ అంటావో..’
కావేరి : ‘నేను నీ బెస్ట్ ఫ్రెండ్ ని.. నీగురించి నాకు అంతా తెలుసు.. నువ్వు ఏ తప్పు చెయవు.. ఎం భయం లేదు చెప్పు…’
జ్యొతి గబ గబ లేచి తలుపు లాక్ చేసి కావేరి ముందు కుర్చుంది.. జ్యొతి కి చెమటలు మొదలు అయ్యయి.. చేతులు వణుకుతున్నయి..
జ్యొతి : ‘నిన్న రాత్రి.. నేను పడుకున్నప్పుడూ నేను బాగానే వున్నను.. ఉదయంలేచిన తరువాతా…’ అని ఆగి పొయింది..
కావేరి : ‘ఆ.. లేచిన తరువాత ???.. ఎం జరిగింది???..’
జ్యొతి : ‘అది.. అది.. నాలొ మార్పు వచ్చింది..’
కావేరి : ‘మార్పా… నువ్వు నన్ను టెంషన్ పెట్టకు.. క్లెయర్ గా చెప్పు..’
జ్యొతి : ‘మరి.. ఉదయం లేచి చూసుకుంటె.. నాకు .. నాకు అది లేదు..’
కావేరి : ‘ఎం చుసుకుంటె.. ఎది లేదే.. ఎంటె నీ మాటలు.. నాకు అర్ధం కావటం లేదు..’
జ్యొతి : ‘అదేనే.. నా పూకూ.. ‘
కావేరి : ‘హా..హ..హ.. ఎంటి ఎంటి మల్లి చెప్పు మల్లి చెప్పు..’ అని కావేరి గట్టి గట్టి గా నవ్వింది..
జ్యొతికి చిరేత్తి పొయిందికావేరి నవ్వు చూసి.. కావేరి భుజాలను గట్టి గ పట్టు కొని.. నవ్వుతున్న కావేరిని అరిచింది..
జ్యొతి : ‘నీకునమ్మకం లేదా… చూడూ.. అని తన ప్యంట్ లాగ పొయింది..
కావేరి : ‘ఎ..ఎ.. ఎం చెస్తున్నవ్..’ జ్యొతి అంత ఖచ్చితం గా చెప్పుతుంటె కావేరి కొద్ది గా సీరియస్ కి వచ్చి జ్యొతి ని చూసింది..
జ్యొతి : ‘అవునే కావేరి.. నీకు నవ్వు రావచ్చు.. కాని ఆ భాధ భరిస్తుంది నేను.. నాకు తెలుసు.. నేను చెప్పెది అభద్దం అయితె నా అంత కన్న ఆనందం ఇంక లేదు..’ అని జ్యొతి ఏడుస్తు బెడ్ మీద కుర్చుంది..

కావేరి : ‘జ్యొతి… నువ్వు వింత వింత మాటలు చెప్పుతుంటే నవ్వు రాదా..’
జ్యొతి : ‘నీన్ను ఎల నమ్మిచాలి..’ వస్తున్న ఏడుపును ఆపుకోని.. ధైర్యం ని కూడ కట్టు కోని ఎదొ నిర్ణయం తీసుకునట్టు లేచి కావేరి ముందు నుంచుంది.. కావేరి మంచం మీద కుర్చొని వుంది.. కావేరికి ఎదురుగా నుంచోని..
జ్యొతి : ‘నువ్వునమ్మవు కద..’ అని కావేరి చేయిని పట్టు కోని తన మొడ్డ మీద ఆనిచ్చింది జ్యొతి..
కావేరి ‘నా చెయ్….’ అంటు తన చేతికి తగిలిన స్పర్సకు నివ్వెరెపొయి.. తన చేతి ని ఠక్కున వెనక్కి లాక్కొని బెడ్ మీద కి వెనక్కి పడిపొయింది.. ‘జ్యొతి….’ అని కావేరి మెల్లగ లేచి నుంచుంది.. జ్యొతి అవును అన్నట్టు తల నిలువున ఊపి తన రెండు అరిచేతుల తొ మొఖం దాచుకొని ఏడవటం మొదలు పెట్టింది..
కావేరి : ‘అసలు.. ఎంటిదే.. నీ.. పూ.. ఎలా… ఎం అయిందె.. ఎందుకు ‘
జ్యొతి : ‘నాకూ.. తెలియదు… నిన్న నైట్ పడూకునే ముందు పాసుకు వెళ్ళను అప్పుడూ బాగనే వుంది.. నాకు .. నాకు ఏమి అర్ధం కావటం లేదుకావేరి..’ అని కావేరిని వాటెసుకుంది..
కావేరి : ‘ఏడవకు.. మనం డాక్టర్ దగ్గరకి వేళ్ళు దాం పద..’
జ్యొతి : ‘ అమ్మొ వద్దు.. అంత కన్న సిగ్గు తొ చచ్చిపొతాను.. అయిన ఎవరు నమ్మరు.. నేను చెప్పెది.. నిన్న నైట్.. మగ వారి మొడ్డల ను తిట్టు కుంటు పడుకున్న.. తెల్లవారి లేచి చుస్తె .. ఇలా..’
కావేరి : ‘అంటె.. సాపమా???…’
జ్యొతి : ‘ప్లిజ్ కావేరి.. అలాంటి మాట అనవద్దు .. నాకు ఇంకా భయం వెస్తుంది..’
కావేరి : ‘నువ్వు సరిగ్గ చూసుకున్నవ??..’
జ్యొతి : ‘రెండు సార్లు..’
కావేరి : ‘నేను ఒకటి అడగనా..’
జ్యొతి : ‘మ్ …’
కావేరి : ‘నేను ఒకసారి చూడన.. ‘ అని మెల్లగ అని.. ‘ఎం లెదు.. నువ్వు కాకుండ వేరె వళ్ళు అయితె పరిసీలించి చూడవచ్చు కాదా అనీ..’ అని సాగ దీసింది..
జ్యొతి : ‘ఎమొ.. నాకు దానిని చూడటం అంటె … భయం.. భాద..’
కావేరి : ‘ఎం భయం లేదు.. నేను వున్న గా.. అసలు దానిని చుస్తె కద తెలిసేది.. అసలు విషయం ఎంటొ..’
జ్యొతి : ‘అంతె అంటావా..’ అని అమాయకం గా అన్నది
కావేరి: ‘అంతె…’

1 Comment

  1. Excellent narration different story line plz continue

Comments are closed.