అయినా నీ సళ్ళు ఎంత చీకినా – Part 2 147

అపుడు ఆచారి గారు బయటకి వచ్చాడు. అక్కడ హాల్ లో ఉన్న నిర్మలమ్మ ఆచారి గారిని చూసి లేచి నిలబడింది. అపుడు ఆచారి గారు ” నిర్మలమ్మ గారు…మిమ్మల్ని నేను తక్కువగా మాట్లాడానని లావణ్య గారి తో చెప్పారంట కదా…నేను ఎపుడు మాట్లాడాను ఆలా..”అనడు పలకరింపుగా. అపుడు నిర్మలమ్మ కి కొంచం కోపం తగిపొయింది. “అబే…అదేం లేదు అంది..ఎదో తెలియక ఆలా అని ఉంటుంది…కూర్చోండి” అని సోఫా చూపించింది . ఆచారి గారు కూర్చోగానే పాకాన ఉన్న చైర్ లో తాను కూర్చుంది. అపుడు ఆచారి గారు “మీ సర్ ఎం చేస్తారు ” అని అడగ గానే సివిల్ ఇంజనీర్ అని చెపింది. ఆచారి గారికి కూడా వాళ్ళ ఫామిలీ గురించి తెలియగానే కొంచం గౌరవం కలిగింది. “నిర్మలమ్మ గారు..నేను ఎపుడన …పొరపాటుగా మాట్లాడి ఉంటె మనసులో పెట్టుకోకండి “అనడు అర్దించి నట్టుగా. నిర్మలమ్మ కి చాల సంతోషం అనిపించని. అసలు ఆచారి ఇలా మాట్లాడతాడు అని ఆమె వుహింహలేదు. “అయ్యూ..మీరు పెద్ద వాళ్ళు..ఆలా అనకండి…”అంది పవిట కొంగు భుజాల నిండుగా కప్పుకుంటూ. “సరే..వెళ్ళొస్తా మేడం గారు..” లేవగానే…” భోజనం చేసి వెళ్ళండి ఆచారి గారు ” అంది నిర్మలమ్మ వినయం గ. ఏ లోగ లావణ్య బట్టలు ఆరేసి వచ్చింది. ఇద్దరు మంచిగా మాట్లాడుకోవడం గమనించి చాల సంతో షం గ అనిపించి “మీరు భోజనం చేసినాకే వెళ్ళాలి…” అంది డిమాండ్ చేసినట్టు.
సరే అని కూర్చున్నాడు ఆచారి గారు. చేతులు కడుకోవడానికి బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ చేతులు కాసుకొని బయటకి రాబోతుండగా…అక్కడ చీర ,లంగా..జాకెట్ కుప్పగా వేసి ఉన్నాయి. అవి చూడగానే ఆచారి గారికి కొంచం సలపరం అనిపించి చిన్నగా వాటిని తాకి చూసాడు. చిన్నగా శబ్దం రాకుండా లంగా ని బయటకి తీసాడు. దాన్ని రెండు చేతులతో పట్టుకొని పరిశీలనగా చూసాడు. అది పసుపు రంగు లంగా. పిర్రల దగ్గర బాగా నలిగి పోయి ఉంది. వెంటనే దాన్ని ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని చిన్నగా వాసన పీల్చాడు. కొత్తగా అనిపించిన్ది ఆ వాసన. ఆచారి గారికి ఆ వయసులో ఆలా వేరే ఆడవాళ్ళ బట్టలు చూడగానే ఆలా చేయాలి అనిపించింది. లంగాని మెల్లగా అక్కడే పెట్టి జాకెట్ బయటకి లాగాడు చీర లో నుండి. మెత్తగా ఉంది జాకెట్. చేతుల దగ్గర మడతలు పది ఉన్నాయి. అంతకు ముందే విప్పడం వాళ్ళ చంక దగ్గర చెమట పూర్తిగా ఆరలేదు. చిన్న మరకలు ఉన్నాయి చంకల దగ్గర. ఆ మారక దగ్గర చిన్నగా నాలుకతో నాకాడు. ఉప్పగా ఉంది. ఎందుకో ఆ దెబ్బకి ఆచారి గారి పంచ లో అలజడి మొదలయింది. రెండో చంక దగ్గర కూడా చిన్నగా నాకి వాసన చూసాడు. కొంచం సెంట్,చెమట ,మల్లెపూల వాసన మిక్స్ అయి ఉన్న వాసన చూడగానే ఆచారి గారికి జివ్వుమంది. ఇలాంటి వాసన అయన ఇంట వరకు ఎక్కడ చూడలేదు. పిచ్చెక్కిపోయింది ఆయనకి. జాకెట్ మల్లి అక్కడే పెట్టి బయటకి రాబోతు..మల్లి వెనక్కి వెళ్లి చీర ఎత్తి జాకెట్ వాసన మల్లి గట్టిగ పీల్చి బయటకి వచ్చాడు. అప్పటినే లావణ్య భోజనం సిద్ధం చేసి ఉంచింది.

చ్చి భోజనానికి కూర్చున్నదే కానీ మనసంతా అదోలా అయిపోండి ఆచారి గారికి. వాళ్ళ ఆవిడా చనిపోయి 6 ఏళ్ళు అవడం వాళ్ళ ఈ మధ్య పూర్తి బ్రహ్మచర్యం పాటించడం వాళ్ళ ఆ ఆలోచనలకూ పదూరం అయిపోయారు. కానీ మల్లి ఈ కొత్త ఆడ వాసన ఆయనని కొంచం ఇబ్బంది పెట్టడం మొదలయింది. మనసు నిండా ఒకటే ఆలోచన..ఆ బట్టలు ఎవరివి అని. అంట మత్తు ఎకించే ఆ గమ్మతు వాసన ఎవరిదో తెలియని సందిగ్ధం . ఆలా అని ఎలా తెలుసుకోవాలి కూడా తెలియని స్థితి. అప్పటికే అవకాశం దొరికినపుడు అల్లా అత్తా కోడళ్లను నఖ శిఖ పర్యంతం దొంగ చూపులతో గమనిస్తున్నదే కానీ ,దేహాన్ని బట్టి దేహ సువాసన పట్టేయడం అయన వాళ్ళ కావడం లేదు. ఇద్దరి జాకెట్లు దాదాపు ఒకేలా ఉన్నాయి. చీరలు కూడా. ఇదే ఆలోచనలో పడి భోజనాన్ని ముగించుకొని బయట పడ్డాడు.

ఆ రోజు నుండి ఆచారి గారి ప్రవర్తన లో మార్పులు రాసాగాయి. ఎపుడు ఎదో ఆలోచిస్తూ ఉండసాగారు. నెరిసిన గడ్డాన్ని తీసేయాలన్న ఆలోచన కూడా ఆయనకి రావడం లేదు. ఆ వాసన ఆయనని పిచ్చి వాడిని చేసింది . ఆ స్త్రీ ఎవరో కనుకొని వాళ్ళ కాళ్ళు పట్టుకొని అయినా వాళ్ళని తనివితీరా అనుభవించాలని మనసు నిండా ఆలోచన. ఆయనని వూరు అంతా గౌరవిస్తారు. ఒకవైపు ఊరిలో అయన ఇలా అయిపోయాడని తెలిస్తే ,నలుగురిలో చులకన అయిపోతానేమో అన్న దిగులు. మరో వైపు ఆ పద్మిని జాతి మదవతి ఎవరో తెలియని సందేహం. దాదాపు రోజుకి ఒక్కసారి అయినా బడి మీదుగా ప్రయాణం చేసేవాడు ఏదన్న క్లూ దొరుకుతుంది అన్న ఆశతో. ఒకరోజు బడి మీదుగా వెళ్తుంటే టైలర్ బాషా బడిలో నుండి రావడం అయన కంట పడింది. ఆచారి గారి కాళ్ళు తళుక్కున మెరిసాయి.

ఆచారి గారిని చూడగానే బాషా సైకిల్ దిగి నమస్కారం చేసాడు వినయం గ. “ఎం బాషా బాగున్నావా…బడి లో మీ పిల్లలు చదువుతున్నారా” అని అడిగాడు ఆచారి. “లేదు అయ్యగారు..టీచరమ్మ కి బ్లౌజ్ కుట్టే పని మీద వచ్చాను…” అన్నాడు బాషా. ఆ మాట వినగానే ఆచారికి మళ్ళా ఒకసారి ఆరాటం మొదలయింది. “ఓహో..అవునా..సరే బాషా..నాకు కూడా ఒక చొక్కా కుట్టే పని ఉంది…పద..నీతో వస్తా…కొలతలు తీసుకుందువు గని” అన్నాడు. “ఆయూ..పంతులుగారు..మీరు రావడం ఎందుకు..సాయంత్రం నేనే వచ్చి మీ కొలతలు తీసుకుంటా” అన్నాడు బాషా వినయం గ. ” ఎం కాదులే బాషా..మల్లి నీకు శ్రమ ఎందుకు…నువ్వు పద..నేను వస్తున్నా” అని నీరు గ బాషా ఇంటికి వెళ్ళాడు. ఇంటి బటయ అరుగు మీద బాషా మిషన్ పెట్టుకొని కొడుతుంటాడు. ఇంటికి వెళ్ళగానే బాషా “అయ్యా..మీకు కుర్చీ తెస్తా ఉండదనుండి..” అని లోపలి వెళ్ళాడు తన చేతిలో కవర్ అక్కడ పెట్టి. బాషా ల వెళ్ళగానే ఆచారి గారు ఆ కవర్ తీసుకొని గబా గబా దానిలోకి చెయ్యి పెట్టి జాకెట్ ని బయటకి తీసాడు. అది జాకెట్ గుడ్డ . అది చూసి మల్లి లోపలి పెట్టి జాకెట్ తియ్యబోగా బాషా హాట్ తీసుకొని బయటకి వచ్చాడు. వెంటనే ఆ కవర్ అక్కడ పెట్టేసి కుర్చీలో కూర్చున్నాడు ఆచారి గారు. బాషా కొలతలు తీసుకున్నాడు. అయిపోయాక ఆచారిగారు అక్కడ కూర్చున్నారు. అయన ఆలా కురహువడం బాషా కి కొత్తగా అనిపించింది. అయన ముందు కూర్చుని కుట్టడం కొంచం ఇబ్బంది అనిపించింది. ఎందుకంటే ఆచారి గారి రాక కోసం చాల మంది ఎదురు చూస్తూ ఉంటారు. కానీ అయన వెళ్ళరు. అలాంటిది ఏ రోజు పిలవకుండానే వచ్చి కూర్చోవడం కొంచం సంతోషం గ అనిపించింది బాషా కి. ” బాషా..టీచరమ్మ ఉండేది టౌన్ లో కదా..మరి నే డాగర కుటించుకోవడం ఏంటి” అన్నాడు ఆశ్చర్యం గ ఆచారి గారి.
దానికి బాషా “మాడం గారికి నేను సరిగ్గా కొడతానని నమ్మకం అంది..మాడం వె కాదు..వాళ్ళ కోడలి గారివి కూడా నాకే ఇస్తారు..” అన్నాడు కొంచం గర్వం గ. “అవునా..వెరీ గుడ్… ఆ పేరు నిలబెట్టుకో..ఇంతకీ ఏ రోజు ఎవరు జాకెట్ కుడుతున్నావ్…టీచరమ్మ డా..వాళ్ళ కోడలిదా” అన్నాడు ఆచారి గారు. ఆచారి గారు ఆలా జాకెట్ గురించి పదే పదే అడగడం బాషా కి కొంచం గ అనిపించింది. “మాడం గారిదే అంది…కోడలిగారిది అయితే ..నేను వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి కొలతలు తీసుకోవాలి” అన్నాడు బాషా. “అంటే…టీచర్ కి కూడా కొలతలు నువ్వే తీసుకుంటావా..” అన్నాడు అనుమానం గ ఆచారి గారు. “మొదటి జాకెట్ కుట్టే టపుడు తీసుకున్న అంది…ఇపుడు ఆది జాకెట్ ఇస్తారు మాడం గారు” అన్నాడు బాషా. ఒక మగ వాడి తో కొలతలు తెపించుకోవడం అనేది ఆచారి గారికి ఇంతవరకు వినలేదు. కానీ టౌన్ లలోకిది మాములే అని ఆయనకి తెలియదు. “అయినా..నీకు కొలతలు ఎలా ఇంచిది బాషా…ఆలా ఇవ్వరు కదా…ఆడవాళ్ళూ..” అన్నాడు విషయాన్నీ పొడిగిస్తూ. ” టీచర్ ఆలా అడిగినపుడు నాకు కూడా ఇబ్బంది అనిపించి అయ్యా..కానీ వాళ్ళ టౌన్ లో టైలర్ కూడా అలాగే తీసుకుంటారని మాడం గారు చెప్పారు…అపుడు తీసుకున్న” అన్నాడు బాషా. “ఆబో..చాల గొప్ప టైలర్ వి అయితే నువ్వు…ఏదీ…నువ్వు కుట్టిన బ్లౌజ్ చూపించు..చూద్దాం”అని బాషా ని ప్రత్సాహించాడు ఆచారి గారు. బాషా సంతో శం గ కవర్ లో ఉన్న నిర్మలమ్మ బ్లౌజ్ ని బయటకి తీసి ఆచారి గారికి చూపించారు. ఏదీ…ఇలా ఇవ్వుము..నే పని తనం చూస్తా…అని దాన్ని అందుకున్నాడు ఆచారి గారు. మెత్తగా ఉంది జాకెట్. కుర్ర వాళ్లకు వేసుకునే ల ఉంది అది. జాకెట్ ఉబ్బుల దగ్గర కొంచం పెద్దగానే ఉంది. ఆ రోజు నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ఇంట్లో చుసిన బ్లౌజ్ ఇదో కాదో అర్ధం కాలేదు ఆయనకి. దాన్ని అక్కడ పెట్టేసి బయలుదేరాడు. కానీ బాషా కి బాగా అనుమానం పెరిగిపోయింది ఆచారి గారి మీద.