బస్ట్ స్టాండ్ కి కొంచం దూరం గానే ఆటో ని ఆపమన్నారు. ఎందుకంటే అక్కడ తెలిసిన వాళ్ళు ఉండే అవకాశం ఉంది కాబట్టి. అక్కడ నుండి లావణ్య రత్నం కి ఫోన్ చేసి వాళ్ళు ఉన్న ప్లేస్ చెపింది . కాసేపటికి టాటా ఏస్ వాహనం వాళ్ళ ముందు ఆగింది. ఇద్దరు లోపలి ఈకగానే అక్కడ సరోజ కూడా ఉండటం చూసి షాక్ అయ్యారు . సరోజ ని అసలు ఊహించలేదు వాళ్ళు. ఆమె ని చూసి ఎలా రెస్పాండ్ వాళూ అర్ధం కాలేదు ఇద్దరికీ. వాళ్ళ మొహం లో భావాలని గమనించిన రత్నం ” ఏమి లేదు లావణ్య..ఇక్కడ సరోజ వాళ్ళ ఇల్లు ఉంది అంట..అక్కడ ఎవరు ఉండరు అంట..అందుకని తనని కూడా తీసుకొని వచ్చాము” అని సర్ది చెప్ప డానికి ప్రయత్నించింది . డానికి సరే అన్నట్టు తలా ఉపింది లావణ్య . అపుడు సరోజ కలగచేసుకొని ” ఎం పిల్ల …నేను ఉంటె మీకు అడ్డమా ….” అంటూ నిర్మలమ్మ భుజం మీద బ్లౌజ్ లో నుండి కనిపిస్తున్న బ్రా స్ట్రిప్ ని తడిమింది . ఎందుకంటె ఆ జాకెట్ చాల పల్చగా , నాణ్యం గ ఉంది . నిర్మలమ్మ కి సరోజ సంగతి తెలుసు కాబట్టి సైలెంట్ గాఉంది . అపుడు రత్నం ” ఏ రవిక ..లావణ్య కి అయితే..న సామిరంగా ….ప్యాంటు లు చినిగిపోతాయి జనాలకి ” అంది . ఆ వెహికల్ లో డ్రైవర్ కి వెనక వాళ్ళు కన్పించకుండా పార్టిషన్ ఉంది. అందువల్ల వీళ్ళ మాటలు అతనికి వినిపించవు. వెంటనే రామిరెడ్డి అందుకొని ” కాయరుచి కాయదే….పండు రుచి పండుదే..” అని నిర్మలమ్మ ని తన పక్కన కూర్చోమని సైగ చేసాడు. అపుడు రత్నం లేచి లావణ్య పక్కన కూర్చుని , నిర్మలమ్మ కి ప్లేస్ ఇచ్చింది. ఇపుడు ఒక సీట్ లో రామిరెడ్డి,నిర్మలమ్మ ….ఇంకో సీట్ లో వాళ్ళ ఎదురుగ లావణ్య,సరోజ మరియు రత్నం ఉన్నారు. వాళ్ళ ఎదురుగా ఆలా కూర్చుంటే నిర్మలమ్మ కి చాల ఇబందిగా అనిపించింది . లావణ్య మొహం లోకి చూసింది. అపుడు లావణ్య ” ఏమి పర్వాలేదు…అవకాశం అనుకున్నపుడల్లా రాదు…ఫ్రీ గ ఉండి…వచ్చిన అవకాశాన్ని ఉపయోగించుకుందాం ” అని మెల్లగా అత్తయ్య చెవిలో చెపింది ముందుకు వంగి. లావణ్య ఆలా అనడం తో నిర్మలమ్మ కి బిడియం,భయం తగ్గాయి. ఎందుకంటె ఆమె,లావణ్య ఎప్పటికి అయినా కలిసి ఉండాలి. మిగతావాళ్ళు తరవాత ఉండరు. కోడలి ముందు చులకన అవడం నిర్మలమ్మ కి ఇష్టం లేదు. అలంటి సమయం లో కోడలు ఇచ్చిన ప్రోత్సాహం తో ఆమెకి ఉత్సాహం వచ్చింది. డానికి తోడు ఆమె కోడలు కూడా , ఏ పనిలో భాగం అవడం వల్ల ఇద్దరికీ ఒకరిమీద ఒకరికి చులకన అభిప్రాయం వచ్చే ఛాన్స్ లేదు . అత్తయ్య మొహం లో ఆ ఫ్రీ అయిపోయిన ఫీలింగ్ చూడగానే లావణ్య కి కూడా సంతోషం వేసింది. ఎందుకంటే ఆమెది కూడా అదే భావన. అత్త ముందు ఫ్రీ గ ఉంటె తన మీద ఆమెకి తప్పుడు అభిప్రాయం వస్తే ..అది తన ఫ్యూచర్ కి కూడా మంచిది కాదు…ఒకరి మొహాలు ఒకరు చేసుకోలేని పరిస్థితి వస్తుంది. ఇద్దరికీ తనివి తీరా జీవితాన్ని అనుభవించాలని ఉన్నా, ఇలాంటి ఆలోచనతో బాగా చేయలేకపోయారు. ఇపుడు ఇద్దరు బాగా ఫ్రీ అయిపోయారు. లావణ్య కూడా ఉన్నా ఏ అవకాశాన్ని చక్కగా ఉపయోగించుకోవాలి అని నిర్ణయించుకుంది
ఆ ఆటో లో డ్రైవర్ వెనక ప్రయాణికులకు బోర్ కొట్టకుండా ఉండేందుకు ఒక చిన్న స్క్రీన్ ఫిట్ చేసాడు. దాంట్లో అప్పుడపుడు సీరియల్స్ ,పాటలు పెడుతూ ఉంటాడు. ఇపుడు యుగంధర్ సినిమాలో “నా పరువం ..ని కోసం” అనే సాంగ్ పెట్టాడు .
ఇక్కడ ఆ వీడియో లింక్ ఇచ్చాను …కథ లో ఫీల్ కోసం సాంగ్ చూడమని మనవి..
ఈ పాటలో జయమాలిని తెల్ల చీర ,పల్చటి జాకెట్, ఆమె వేసే డాన్స్ చూడగానే ,నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వంట్లో ర్యాంకటం సిగ్గుతో ఎగజిమ్మింది . ఆ పాట చూస్తున్నపుడు రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ భుజం మీద పైనుండి చెయ్యి వేసి ఆమె చంక డాగర ఉన్న జాకెట్ మడతలని పువ్వులాగా నిమురుతూ ,మధ్య మధ్యలో చూపుడు వేలు,బొటన వేళ్ళతో ఆ మడతలని పట్టుకొని మెల్లగా లాగుతూ ఉన్నాడు. దానికి కారణం ఉంది. నిర్మలమ్మ జాకెట్ చాల పల్చగా ఉంది. చంకలో చెమట పడితే , అపుడు వేళ్ళతో జాకెట్ ని లాగినపుడు, అది ఫ్రీ గ కదలదు చర్మానికి అంటుకొని. చెమట పట్టకపోతే ,ఫ్రీ గ కదులుతుంది . అది రూఢి చేసుకోవడానికి ఆలా మధ్య మధ్య లో మెల్లగా లాగుతూ, నిమురుతూ ఉన్నాడు. కాసేపటికి భాజాం మీద మెల్లగా వత్తాడు . ఏంటి అన్నట్టు చూసింది నిర్మలమ్మ. ఆ పాట లో జయమాలిని చేసినట్టు చెయ్యాలి అని చెవిలో మెల్లగా చెప్పాడు. ఛీ….అంటూ చిరుకోపం ప్రదర్శించింది నిర్మలమ్మ అప్పటికే సిగ్గు తో చితికిపోతూ .