గోడకి వారగా ఇద్దరినీ ఆనించి నిల బెట్టాడు రామిరెడ్డి. నిర్మలమ్మ ఎడమ బుడిపె చీకుతూనే లావణ్య బ్రా లో నుండి కుడి బాయ ని బయటకి లాగాడు . ఆలా బయటకి లాగిన తరవాత ,ఇద్దరినీ పక్క పక్కన ఆనించి నిలబెట్టాడు. నిర్మలమ్మ ఎడమ చెయ్యి,లావణ్య కుడి చెయ్యి పైకి ఎత్తమని చెప్పాడు. వాళ్లకు అలాగే చేసారు.అపుడు అత్తాకోడళ్ల చంకలు పక్క పక్కనే అనుకోని ఉన్నాయి. వాటి పక్కనే అత్త ఎడమ బాయ ,కోడలి కుడి బాయ ఉన్నాయి. రెంటిని మర్చి మర్చి చూసాడు రెడ్డి. ఇంకా ఆగడం తన వాళ్ళ కాలేదు . అపుడు సరోజ ” ఎం మావ…లడ్డు కావాలా…రెండు లడ్లు కావాలా…”అని పెద్దగా నవింది.
రామిరెడ్డి వెంటనే పైకి ఎత్తి ఉన్న ఇద్దరి చంకల లోకి మొహాన్ని పెట్టి రెంటిని ఒకేసారి ఆబగా నాక సాగాడు . నిర్మలమ్మ కి విరహం పెరుగుతూ ఉంటె,లావణ్య కి చక్కిలిగిలి పుట్టసాగింది. ఆపుకోలేక సిగ్గు తో పెద్దగా పక పక నవింది లావణ్య . నిర్మలమ్మ చంక మామిడి పండు లాగా కమ్మగా ఉంటె,లావణ్య ది కొబ్బరి లాగా మధురం గ ఉంది. లావణ్య నవ్వినా పట్టించుకునే స్థితి లో లేదు రామిరెడ్డి. అంట సిగ్గుటలో కూడా లావణ్య పెద్దగా నవ్వడం తో ,రత్నం కూడా నవ్వు కలిపింది .
వెంటనే రామిరెడ్డి చాలాసేపు కసిగా నాకడం వల్ల, వాళ్ళ చంకల్లో చెమట రుచి తగ్గిపోవడం తో , ఇద్దరినీ వెనక్కి తిప్పి నిలబెట్టాడు. పలకలు తెలియున్నాయి ఇద్దరి వీపులు. అపుడు సరోజ వల్ల వీపులు చూసి ” రత్నం వదిన..వీళ్ళ వీపుల మీద విమానాలు దింపొచ్చు ” అంది నవ్వుతు. అంతలో రత్నం కలగా చేసుకొని ” ఒసేయ్ సరోజ..లావణ్య వీపు అంటే కుర్రది కాబట్టి పలకలు తేలి ఉంది…మా పంతులమ్మది చూడు..60 ఏళ్ళకి దగ్గరలో ఉన్న కూడా..సళ్ళలో …సంకల్లో…వీపులో..బిగి సడలలేదు ..” అంది నిర్మలమ్మ ని మెచ్చుకుంటూ .
రామిరెడ్డి లావణ్య వీపు నాకుతున్నపుడు,చక్కిలిగిలి పుట్టడం వల్ల లావణ్య మెలికలు తిరగడం రత్నం గమనించి నవ్వుకుంది లోలోపల. ఈ లోగ రత్నం అక్కడ పడిఉన్న ఇద్దరి జాకెట్లు తీసుకొని బయటకి వెళ్లి ,బయట ఉన్న కొడవలి తీసుకొని ,బుడిపెలదగ్గర చిన్న రంద్రాలు చేసి ,ఏమి తెలియనట్టు తెచ్చి మల్లి అదే స్థానం లో పడేసింది .
ఏ లోగ బయట ఎవరో పిలిచినా శబ్దం రావడం తో, రామిరెడ్డి అత్తాకోడళ్ళని వదిలి ,బయట ఎవరో చూడామణి రత్నం కి సైగ చేసాడు. అత్తాకోడళ్లు కూడా గబా గబా జాకెట్లు తొడుక్కోసాగారు .
బయట నిర్మలమ్మ బడి వాచ్మాన్ వల్ల నాన్న యల్లమంద . వాళ్ళు ఈ గుడిసె లోకి వచేటపుడు నిర్మలమ్మని గుర్తుపట్టి పలకరించాడు కూడా. రత్నం బయటకి వెళ్లి ” ఏందీ యల్లమంద “అని అడిగింది. అపుడు యల్లమంద ” ఏమిలేదు అమ్మగోరూ..ఇంత చిన్న గుడిసె లో మీ అయిదుగురు ఎలా ఉన్నారా చూద్దామని వచ్చా..అసలే..లోపల గాలి కూడా సరిగా రాదు..మీకు ఏదన్న సహాయం కావాలేమో అని వచ్చా..దానికి తోడు మా పంతులమ్మగోరూ కూడా ఉన్నారు కదా” అనడు.
అపుడు నిర్మలమ్మ జాకెట్ వేసుకొని పవిట కప్పుకొని బయటకి వచ్చింది…ఎందుకైనా మంచిది అని. అపుడు యల్లమంద ” అమ్మగోరూ…తినడానికి ఏదన్న తెమ్మంటారా…లోపల ఉక్క కి చెమటలు కక్కుతున్నారు ….” అని అడిగాడు . అపుడు రత్నం ” మీ పంతులమ్మ గోరు…చెమటలు కక్కిన ..ఆ చెమట కూడా ఒక రేంజ్ ఉందిలే “అంది నిర్మలమ్మ వైపు ఓరగా చూస్తూ. అపుడు యల్లమంద చిన్నగ నవ్వుతు ” మా పంతులమ్మగోరిది బాగా కష్టపడే మనస్తత్వం…” అనడు నిర్మలమ్మ కి సపోర్ట్ గ. ఆ మాటకి రత్నం తన వైపు అదోలా చూడడం తో నిర్మలమ్మ కి సిగ్గు గ అనిపించింది . ఇంతలో నిర్మల్లమ్మ కి pavita లో ఎదో తేడాగా అనిపించింది . యల్లమంద కి అనుమానం రాకుండా మాట్లాడుతూ మెల్లగా పవిట లోపలి చెయ్యి పెట్టి తడిమింది. అంతే …ఒక్కసారి వాళ్ళు జివ్వుమంది. కారణం..తన జాకెట్ కి బుడిపెల దగ్గర రంద్రం..వాటిలో నుండి అవి బయటకి పొడుచుకొని వచ్చి..పవిట కి జీరాడుతూ..సలపరం పుట్టిస్తున్నాయి. రంద్రం ఎలా వచ్చిందో తనకి అసలు అర్ధం కాలేదు. అదే సమయం లో రత్నం తలా దించుకొని నవ్వుతు ఉండటం తో అపుడు అర్ధం అయింది అది రత్నం పని అని.