అపుడు నిర్మలమ్మ వచ్చి లావణ్య ని ప్రేమగా దగ్గరకు తీసుకుంది. నుదుటి మీద ఉన్న చెమట బొట్టు తుడిచి ప్రేమగా ఒక ముద్దు ఇచ్చింది. అపుడు లావణ్య కి ప్రాణం లేచి వచ్చినట్టు అయింది. ఎందుకంటే , ఇందాక ఉన్న పరిస్థితుల వల్ల తొందరపడ్డాను అనే భావన లో ఉన్న తనకి అత్త ఇచ్చిన ఓదార్పు ఏంటో ధైర్యాన్ని ఇచ్చింది. రేపటి నుండి ఇంట్లో అత్త మొహం ఎలా చూడాలా అని భయం తో తలమునకలవుతున్న తనకి కొత్త శక్తీ వచ్చింది. అపుడు అత్త మెల్లగా చిరునవ్వు నవ్వుతు,” పైకి లే ” అని మృదువు గ జబ్బ పట్టి కూర్చోబెట్టి , పక్కన పడి ఉన్న జాకెట్ తీసి , లావణ్య కి తొడిగి , హుక్స్ లు పెట్టుకో అని సైగ చేసింది లాలనగా . లావణ్య కి మొహం కంద గడ్డలా ఎర్రగా మారిపోయింది సిగ్గుతో. వెంటనే పక్కకి తిరిగి, వేగం గ హుక్స్ లు పెట్టుకోండి. కానీ ఆ జాకెట్ కి నిప్పల్స్ దగ్గర చిన్న wholes ఉండటం వల్ల బుడిపెలు బయటకి దూరి రావడానికి ప్రయత్నించ డంతో , వాటిని లోపలి అదిమి ,పైకి నెట్టేసి ,వేగం గ పక్కన ఉన్న చీర మీదకి లాక్కుని ,నిలబడి కట్టేసుకుంది. ఏ లోగ రామిరెడ్డి బయటకి వెళ్లి రెండు చుట్టాలు తాగేసి, రిలాక్స్ అయి లోపలి వచ్చాడు. వచ్చేసరికి , అందరు సైలెంట్ గ కూర్చుని ఉన్నారు. ఇంకా వెళ్దాం అని నిర్మలమ్మ రత్నం కి చెప్పగా, రత్నం కూడా వెంటనే తన జాకెట్ లో ఉన్న, ఫోన్ తీసి ఆటో వాడికి ఫోన్ చేసి రమ్మని చెప్పింది .
ఇంటికి వెళ్ళాక , ముభావం గ ఉన్న లావణ్య ని, అత్త పిలిచి తన గది లోకి తీసుకొని వెళ్ళింది . “చూడు లావణ్య ..మనం చేసేది తప్పా..లేక వప్పా అనే విషయం పక్కన పెడితే..మనకి కుటుంబ విలువలు తెలుసు…ఏది ఎక్కడ ఆపేయాలి కూడా తెలుసు…కాబట్టి జరిగింది…ఆ కాసేపే …ఇంకరోజంతా అదే భావనలో ఉండకు..నువ్వు ఆలా ఉంటె..న పరిస్థితి ఏంటి…నేను కూడా ని ముందు ఫ్రీ గ ఉండలేను కదా..సరదాగా గడిపాము..ఇంక దాన్ని వదిలేయ్..మనకి అదొక్కటే జీవితం కాదు కదా..దయచేసి నార్మల్ లైఫ్ లోకి వచ్చేసేయ్ ” అని చెప్పగానే ,లావన్య కూడా నిజమే అనిపించింది .
ఇలా రోజులు గడుస్తూ ఉన్నాయి. మరల రెడ్డి వల్ల ఇంటి వైపు నిర్మలమ్మ వెళ్ళలేదు . దానికి కారణం స్కూల్ లో పని వత్తిడి పెరిగిపోవడం ఒకటైతేయ్ , రెడ్డి వల్ల పొలాలు కోతకి రావడం ఇంకొకటి. ఎవరి పనుల్లో వాళ్ళు బాగా బిజీ అయిపోవడం తో ఆ లోచనలు కూడా వల్ల మధ్య లేవు. ఇలా కాలం గడుతూ ఉండగా…
జోరుగా వర్షం పడుతూ ఉంది . సాయంత్రం 6 గంటలు దాటిపోయింది. బాగా ముసురు పట్టి ,చీకట్లు కమ్మేశాయి .దానికి తోడు లావణ్య వాళ్ళ మామయ్య,భర్త ఇద్దరు క్యాంపు కి వెళ్లి ఉన్నారు. ఇంట్లో లావణ్య ,వాళ్ళ అత్త మాత్రమే ఉన్నారు . చ్చురెంట్ కూడా పోయి ఉండడం తో , కాండిల్ వెలుతురు లో ఇల్లు అంత కొద్దీ వెలుతురు నిండి ఉంది. ఇంట్లో ఉన్న ఇన్వెర్టర్ లో పవర్ కూడా అయిపొయింది . బాగా బోర్ గ ఉంది వాతావరణం. పెందలాడే భోజనం చేశారు ఇద్దరు .
అలంటి వాతావరణం లో ,లావణ్య వంట్లో వేడి మొదలయింది. పోయినసారి రామిరెడ్డి తో ఆలా జరిగిన తరవాత నుండి తాను దాంట్లో నుండి బయటకి రాలేకపోతు ఉంది. తనని ఆలా కింద పడేసి ,వేరే మగవాడు ఆలా మొరటుగా డామినేట్ చేస్తూ అంత వేగం గ ,ఊపిరి కూడా ఆడనివ్వకుండా చేయడం ఒక కొత్త వింత అనుభూతి తనకి. కళ్ళు మూసుకున్న అదే ఆలోచన. అదే స్పర్శ . వళ్ళు పులకరించి పోతు ఉంది ఆ ఆలోచన వచ్చినప్పుడల్లా. కానీ ఆ విషయాన్నీ ఎవ్వరితోను షేర్ చేసుకోలేని పరిస్థితి. తనకి అలంటి స్నేహితులు కూడా ఎవరు లేరు . వాళ్ళ అత్తయ్య కూడా కేవలం , రెడ్డి వాళ్ళ ఇంట్లో ఉన్న సమయం లో తప్ప ,మిగతా సమయం లో అలంటి మాటలు కానీ, ఆలోచనలు కానీ ఉన్నట్టు కనిపించదు . లావణ్య ఒక్క్కటే సోఫా లో కూర్చుని కిటికీ లో నుండి జోరుగా పడుతున్న వర్షాన్ని చూస్తూ ఉంది పోయింది .బాబు నిద్ర పోతు ఉన్నాడు .
సరిగ్గా ఆ సమయం లో నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదిస్తూ , తలుపు కొట్టిన శబ్దం . ఉలిక్కి పడింది లావణ్య ఆలోచనల లో నుండి. ఏ సమయం లో ఎవరు వచ్చి ఉంటారో అంచనా వెయ్యలేకపోతు ఉంది . తలుపు తెరవడానికి ముందు గ , ఎందుకైనా మంచిది అని వాళ్ళ అత్తయ్య ని పిలిచింది . ఆమె సరిగ్గా అదే సమయం లో స్నానము చేస్తూ ఉంది. ఏమి చేయాలో అర్ధం కాలేదు తనకి. మెల్లగా కిటికీ కొంచం తెరిచి బయటకి తొంగి చూసింది ధైర్యం చేసి . షాక్ తగిలినట్టు అయిపొయింది తాను. కారణం బయట ముద్దముద్దగా తడిచి పోయి ఉన్న బాషా ,ఆచారి నిలబడి ఉన్నారు. బాషా చేతిలో ఎదో కవర్ ఉంది.