కానీ నిర్మలమ్మ ఇవేమి గమనించే స్థితి లో లేదు . బాషా సరిగ్గా కొలతలు తీసుకుంటున్నాడా ,లేదా అనేదానిమీదనే ఉంది ఆమె ద్యాస అంతా. బాషా వాటిలో వేడి పెరగడం నిర్మలమ్మ గమనించలేదు . మరో వైపు ఆచారి పరిస్థితి మరీ దారుణం గ తయారయింది . దానికి తోడు, అత్త వెనక నిలబడ్డ లావణ్య , ఆచారి వైపు చూస్తూ, అత్త బాయల వైపు పైనుండి వేలు చూపిస్తూ…కొంటెగా నవ్వుతు రెచ్చగొట్టసాగింది.
బాషా గొంతు లో తడి ఆరిపోసాగింది . కొలతలు తీసుకోగానే నిర్మలమ్మ పవిట సరిచేసుకుంది. అప్పుడు గమనించింది ఆచారి నోరు వెళ్ళబెట్టుకొని చూడటం. ఆచారి స్పృహ లో లేదు . నిర్మలమ్మ చూస్తుంది అన్న స్పృహ కూడా లేదు. అలాగే కళ్ళు అప్పగించి ఆమె రొమ్ముల వైపు గుటకలు వేస్తూ చూస్తున్నాడు. నిర్మలమ్మ కి చాలా సిగ్గు అనిపించింది. తన తండ్రి వయసు ఉన్న పెద్ద మనిషి తన గుండెల వైపు, అది కూడా తన కోడలు ముందు చూడటం చాల ఇబ్బందిగా, సిగ్గు గ కూడా అనిపించి మరల పవిట సరి చేసుకొని గొంతు సవరించుకుంది . ఉలిక్కిపడ్డాడు ఆచారి ఆ శబ్దం తో. ఒక్కసారి ఉపిరి తీసుకోవడం ఆగిపోయి ,మల్లి మొదలయింది ఆచారి కి. ఏ లోకం లోకి వచ్చిన ఆచారి కూడా తాను చేసిన పనికి కొంచం చిన్నపుచుకున్నాడు .
లావణ్య కి నవ్వు ఆగలేదు అది చూసి . ఆపుకోలేకపోయింది. పగలబడి నవ్వసాగింది. అది గమనించిన నిర్మలమ్మ, ” ఏంటి..అంతలా నవ్వుతున్నావు..” అంది కొంచం సిగ్గు పడ్డ మొహం తో. ఎందుకంటే లావణ్య ఎందుకు నవ్వుతుందో తనకి తెలుసు . అపుడు లావణ్య “పంతులు గారి బాధ మీరు చూడలేదు అత్తయ్య…పాల పీక నోటి డాగరనుంది లాగేసి పసి పిల్లాడిలా …” అంటూ మల్లి పెద్దగా నవ్వసాగింది .
అపుడు ఆచారి ఇంకా అక్కడ ఉండలేకపోయాడు. లేచి ” అమ్మ,,..న వల్లకాదు తల్లి ..నేను బయటే కూర్చుంటా…నన్ను పిలవమాక…” అని లావణ్య వైపు ఒక్క చూపు చూసి..మళ్ళా తనకి కూడా వస్తున్న నవ్వు ఆపుకోలేక సిగ్గు తో అక్కడ నుండి బయటకి రావడానికి ప్రయతించాడు. అపుడు లావణ్య ” అత్తయ్య …పంతులు గారు వేద పండితులు …శాస్త్రం తెలిసిన అంతటి మహానుభావుడిని మనం ఇబ్బంది పెట్టకూడదు..అది మన ఇంటికి మంచిది కాదు ” అంది నవ్వు ఆపుకుంటూ.
అపుడు నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వైపు చూస్తూ ” మరి ఇపుడు ఏమి చేయమంటావ్ ” అనేది అర్ధం కానట్టు. అపుడు లావణ్య ” అది నేను చెప్పడం కన్నా, పంతులు గారు చెప్తేనే బాగుంటుంది ” అని ” ఏమండోయ్ …పంతులు గారు…మీ కోరిక ఏంటో చెప్పండి…నాకు వీలు అయితే…ప్రయత్నిస్తా ” అంది పెద్ద ఆరిందాలా పెద్దరికం తీసుకుంటు .