అయినా నీ సళ్ళు ఎంత చీకినా – Part 2 147

ఆచారి వెళ్ళిన కాసేపటికి వాళ్ళ అత్తయ్య స్కూల్ నుండి వచ్చింది. ఆమె లోపలికి రాగానే సోఫాలో వేసి ఉన్న జాకెట్ ని అనుమానంగా చూసింది అది గమనించిన లావణ్య నాలుక కొరుక్కుంది తను చేసిన పొరపాటు కి. దానికి తోడు వాళ్ళ అత్తయ్య రాగానే మామయ్య ఆచారి వచ్చి వెళ్లిన విషయాన్ని ఆమెతో చెప్పాడు. లావణ్య గుండె లో పిడుగు పడ్డ పని అయింది. వాళ్ల మామయ్య అలా చెప్పగానే అత్తయ్య వెంటనే లా ఉండే వైపు చూసి అనుమానంగా లోపలికి వెళ్ళింది. ఈ సమస్య నుంచి ఎలా బయటపడాలో లావణ్యకి అర్థం కాలేదు. టెన్షన్తో గుండెదడ పెరిగిపోసాగింది. వాళ్ళ అత్తయ్య తో ఆమె ఎంతో చనువుగా ఉన్నా అత్తయ్య కు తన మీద మంచి అభిప్రాయం ఉంది. ఆమె దగ్గర ఇలా దొంగలా దొరికిపోవడం లావణ్యకి చాలా ఇబ్బందిగా అనిపించింది. రాత్రి భోజనాలు అయ్యేంతవరకు అత్తయ్య లావణ్యతో ఏమీ మాట్లాడలేదు. భోజనాలు అయిపోయాక బాబు నిద్ర పోయాడు వాళ్ల మామయ్య కూడా నిద్ర పోవడంతో అత్తయ్య బయటికి వచ్చింది. లావణ్య టీవీ చూస్తూ ఉండగా వచ్చి పక్కన కూర్చుంది. లావణ్య కి నుదుటి మీద చిరు చెమటలు పట్టాయి. అప్పుడు అత్తయ్య మెల్లగా ఆచారి ఎందుకు వచ్చాడు అని అడిగింది. నిజం చెప్పాలంటే ఆ చారి రావడానికి కారణం ఏమీ లేదు. మరి అత్తయ్య కి ఏమి చెప్పాలి అని లావణ్య బుర్ర వేడెక్కిపోయింది. ఆ విషయాన్ని వాళ్ళ అత్తయ్య మీదకు తోసేయాలనిఅని నిర్ణయించుకుంది ప్రస్తుతానికి తనకు ఇంతకన్నా వేరే మార్గం కనిపించలేదు. ఆ ఆలోచన రాగానే లావణ్య లో కొంచెం ధైర్యం పెరిగింది. వెంటనే వాళ్ళ అత్తయ్య దగ్గర జరిగే చిన్నగా చెవి దగ్గరకు వచ్చి ఊరిలో నలుగురు నాలుగు మాటలు అంటున్నారని, ఆ విషయం మనకు చెప్పి జాగ్రత్తగా ఉండమని చెప్పడానికి ఆచారివచ్చాడని చెప్పింది. దానికి నిర్మలమ్మ మరి జాకెట్ ఇక్కడ ఎందుకు ఉంది అని అడిగింది అప్పుడు లావణ్య “ఇక్కడ బట్టలు మడత పెడుతూ ఉండగా ఎంత పచ్చడి జాకెట్లు వేసుకోకుండా ఉంటే మంచిది” అని ఆచారి చెప్పాడు అని చెప్పింది. అప్పుడు నిర్మలమ్మ లావణ్య వైపు కోపంగా చూసి” అయినా మనము ఏమి వేసుకోవాలో వాడు మనకు చెప్పేది ఏంటి…. ఇంకోసారి నేను లేనప్పుడు ఇంటికి రానివ్వదు” అని చెప్పి ఇంటికి వెళ్ళి పడుకో అని తను కూడా వెళ్లి పడుకుంది. తన పథకం పారినందుకు లావణ్య మనసులో సంతోషించింది

పడుకోడానికి పోతున్న నిర్మలమ్మ లావణ్య ని వెనక్కి పిలిచి” రేపు రామిరెడ్డి ఏదో పనిమీద టౌన్ కి వస్తున్నాడంట… వీలు కుదిరితే ఇంటికి వస్తాను అని చెప్పాడు… నేను రేపు సెలవు పెట్టాను… కొంచెం అన్నం ఎక్కువ వండు” అని చెప్పి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. ఆ మాట వినగానే లావణ్య మనసు నిండా చిలిపి ఊహలు బయలుదేరాయి. మనసు నిండా కొత్త కొత్త ఆలోచనలు రావడం తో ఆ రాత్రి ఆమెకి నిద్ర పట్టలేదు

మరుసటి రోజు రోజు లాగే ఎనిమిది గంటలకల్లా లావణ్య వాళ్ళ మామయ్య ఆఫీస్ కి వెళ్ళి పోయాడు అత్తయ్య లో ఎందుకో ఎప్పటి లాగా ఉండే హుషారు కనిపించలేదు కొంచెం సీరియస్ గా కొంచెం గంభీరంగా ఉంది ఆమె ఫేస్ కాసేపటికి స్నానం చేసి నైటీ లో నుండి చీర లోకి మారింది అయినా ఫేసులో ఇంకా సీరియస్ లావణ్య కి కొంచెం భయంగా అనిపించింది సరిగ్గా సమయం పది గంటలు అవ్వగానే రామిరెడ్డి కోటిరత్నం వచ్చారు కోటి రత్నం కూడా వస్తుందని వాళ్ళిద్దరూ ఊహించలేదు కోటి రత్నం వాళ్ళ ఇంటికి రావడం అదే మొదటిసారి అంత పెద్ద ఇల్లు చూడగానే కోటిరత్నం నోరు వెళ్ళబెట్టింది ఇలాంటి ఇంట్లో ఉండే నిర్మల ఇలా చేస్తుంది అని ఆశ్చర్యపోయింది నిర్మలమ్మ ఇద్దరిని పలకరించి కూర్చోమని చెప్పింది నిర్మలమ్మ కళ్లద్దాలు పెట్టుకుని గంభీరంగా ఉండడంతో రామి రెడ్డి కి కానీ కోటి రత్నం కి కానీ ఆమెతో త్వరగా మాట్లాడే ధైర్యం లేకపోయింది .లావణ్య వెళ్లి ముగ్గురికి కాఫీ కలిపి తెచ్చింది కోటిరత్నం లావణ్య కళ్ళలోకి చూస్తూ అత్తయ్య అలా ఎందుకు ఉంది అని సైగ చేసింది లావణ్య కూడా ఏమో తెలియదు అన్నట్లు కళ్లతోనే చెప్పింది .కోటి రత్నం కాఫీ తాగడం అయిపోగానే కోటిరత్నం లావణ్య తో ఇల్లంతా చూపించమని అడిగింది ఆ విధంగానైనా రామిరెడ్డికి నిర్మలమ్మ కి ఏకాంతం దొరుకుతుందని .విషయం అర్ధం అయిన లావణ్య కొడుకుని తీసుకుని పోతూ రామిరెడ్డి వైపు ఓరగా చూసి కన్ను కొట్టింది అత్తయ్య సంగతి చూసుకోమని .వాళ్లు అలా చూడడానికి వెళ్ళగానే రామిరెడ్డి లేచి వచ్చి నిర్ణయము పక్కనే కూర్చున్నాడు వాళ్ల ఊరు వచ్చినప్పుడు రంగసాని గా కనిపించే నిర్మలమ్మ ఇక్కడ చాలా పెద్దరికం గా గంభీరంగా ఉండడం వల్ల చొరవ చేయలేకపోయాడు రామిరెడ్డి .”ఏంది నిర్మల అలా ఉన్నావు” అంటూ చేయి పట్టుకో పోయాడు .వెంటనే సున్నితంగా చేతిని విడిపించుకుని ఇక్కడ ఇలాంటివి చేయడం నాకు ఇష్టం లేదు రెడ్డిగారు అని అనగానే రామిరెడ్డి మొహం చిన్నబోయింది .అది గమనించిన నిర్మలమ్మ అలా అన్నందుకు కొంచెం బాధ పడింది కానీ తన ఇంటిలో అలా చేయడం తనకు ఏమాత్రం ఇష్టం లేదు .ఆ ఇంట్లో తనకు ఎన్నో మధుర జ్ఞాపకాలు ఉన్నాయి .అలా అని తను వద్దని చెప్తే తన ఇంటికి వచ్చిన వారిని అవమానించినట్టు గా ఉంటుంది అనిపించింది .వెంటనే లేచి పక్కనే వున్న తాళంచెవి తీసుకుని డాబా మీదకి వెళ్దాం రండి అని పిలిచింది ఒక్కసారిగా రామిరెడ్డి ముఖం వెలిగిపోయింది .ఇద్దరు డాబా మీదకి వెళ్ళారు ఇక్కడే గెస్ట్ లకోసం ఒక చిన్న బెడ్రూమ్ ఉంది నిర్మలమ్మ తాళం తీసి తలుపు తీసింది .